Beste Jozefje,

Met alle respect voor jouw bijdragen op dit forum.

Wil je niet meer op mij reageren?

Dit heeft alleen maar een averechts effect op mij.

Geeft stress = alcohol = stressreductie = het valt wel mee.

Mij best.

Ik wens je alle succes en wijsheid toe in je strijd tegen de alcohol.

Agnieta, ik begrijp je reactie niet helemaal.

Vooral 's morgens zijn mijn lichamelijke klachten het ergst.

Ik wordt gek van het gesuis in mijn hoofd en getintel in mijn benen.

Ik ga maar een stukje wandelen, kijken of dat help.

Hoi Roberto,

Wandelen is volgens mij bijna altijd goed. Even bewegen, je afvalstoffen worden je lichaam uit gepompt, je heb frisse lucht.

Ik denk dat je je zo wat beter voelt.

Laat je dat nog even weten?

Dan moet je wel gaan natuurlijk!

Roberto, ondanks je lichamelijke problemen hou je vol. Of misschien juist daardoor. Ik kan je geen raad geven, want ik heb er te weinig verstand van, maar volg je wel en hoop dat je snel terecht kan op het platteland.

Ik heb met mensen met autisme en ADHD gewerkt. Er zijn er die helemaal niets van middelen moeten hebben, want dan raken ze de controle kwijt, maar er zijn er ook die al heel jong verslaafd raken omdat ze hun problemen niet aankunnen. Ik sta er niet van te kijken, wetende hoe moeilijk deze mensen het hebben. Niet dat ik het goedkeur, maar ik snap het wel.

En wat een diagnose toevoegt voor jou kan ik niet zeggen, dat weet je zelf wel.

Hou je taai!

Ik heb een klein blokje rond gelopen. Wel 2 oxazepam geslikt. Dat duurt een uur voor het een beetje werkt. En drinken vandaag uitstellen. Eergisteren voelde ik mij al gelijk een stuk beter toen ik minder gedronken heb. Dan wordt ik gelijk actiever. Nog maar een kopje koffie.

Oké. Probeer zo lang mogelijk uit te stellen.

ProudMary,

Mijn lichamelijke klachten zijn de reden om te willen stoppen. Ik weet dat ik mij dan beter ga voelen. Maar ik ben bang voor die klachten. Dan begin ik te hyperventileren, wordt het alleen maar erger van.

Ik snap het Roberto.

Je zal er toch doorheen moeten.

Ik heb lang gelden van een oud vrouwtje geleerd: het moet eerst erger worden voor het beter wordt.

Misschien heb je er iets aan.

Een goed medicijngebruik zal je vast helpen.

Het is lastig. Probeer inderdaad wat uit te stellen, iets minder te drinken, iets later te slikken. Alle beetjes helpen.

Ik las hier dat sommige forumdeelnemers met een kookwekker hebben gewerkt, als ze trek kregen. Om even een uitstelmoment in te bouwen.

Sterkte!

Ik heb de neiging om wat ik vandaag minder drink de volgende dag weer in te halen. Dat levert dus niets op.

Ik droom de laatste paar dagen weer over mijn werk / ontslag. Dat is nog steeds een grote frustratie. Waar eigenlijk niets meer aan te doen is. Tegelijkertijd ook het besef dat een betaalde baan er zeer waarschijnlijk niet meer in zit. Dat geeft een heel raar gevoel. Zaken als mijzelf ontwikkelen, nieuwe klussen, contact met collega's, bijscholing, et cetera, zijn allemaal weggevallen.

Agnieta,

Volgens mij begrijp je mijn opmerking over de poes niet.

Wat ik bedoel is dat er altijd wel een smoes te verzinnen is om te gaan drinken.

De zon schijnt of het regent.

De rozen staan in bloei of zijn verwelkt.

Et cetera.

Mijn ontslag is buiten mijn schuld om.

Op zich is dat ontslag geen reden voor mij om weg te drinken.

Wel de vrije tijd die daardoor is ontstaan.

Daarvoor dronk ik na mijn werk 6 halve liters bier, dat ging jaren redelijk goed.

Door de toegenomen vrije tijd ben ik steeds vroeger gaan drinken en steeds meer.

Dat ligt uiteindelijk natuurlijk bij mijzelf.

Je kunt ook anders met je vrije tijd om gaan.

Nog maar een rondje gelopen, deze keer iets langer dan vanochtend.

Heel goed Roberto!

Het inhalen herken ik van toen ik nog dronk, maar wel steeds aan het proberen was te minderen of gedurende langere tijd te stoppen. Als je nu zou vragen, whoe dat toen kwam, dan ben ik geneigd om te zeggen dat ik er toen nog niet echt van overtuigd was dat ik een probleem had. De realisatie dat ik een echte alcoholist ben viel voor mij samen met het moment, dat ik me hier heb aangemeld én bij verslavingszorg. Let wel, dit is mijn verklaring voor mijn situatie en ik pretendeer niet, dat die voor iedereen geldt.

Ik heb geen grote problemen uit mijn verleden, of een gebeurtenis als een ontslag meegemaakt. In die zin heb ik het makkelijk. De kleinere zaken die een rol speelden bij mijn alcoholmisbruik kon ik echter wel beter zien en mee omgaan, toen ik enige tijd niet meer had gedronken. Mijn ontwikkeling, die eigenlijk jaren heeft stilgestaan, is weer op gang gekomen.

Je ontslag zit je wat in de weg. Ik denk dat als je straks je middelengebruik behoorlijk hebt kunnen inperken, of misschien beëindigen (die beslissing hoef je nu nog niet te nemen), je deze situatie beter kunt aanpakken. Dan kun je alternatieven gaan ontwikkelen voor de zaken, die je nu mist door je ontslag.

Je bent nu al zaken aan het aanpakken. Uitstellen, minderen, wandelen, allemaal goed. Het gaat niet in één keer bij veel mensen denk ik; in ieder geval niet bij mij.

Stug volhouden, straks de detox op het platteland. Alles wat je nu al bereikt, is dan een voorsprongetje.

Roberto...jij maakt sprongen..goed bezig joh

Ik drink niet vanuit grote of kleine problemen.

Zoals ik boven al schrijf, er is altijd wel een smoes te verzinnen om te gaan drinken: ontslag, nieuwe baan, promotie, et cetera.

De alcohol zelf, gewenning / verslaving, is het probleem.

Mijn verpleegkundige zegt dat ik structuur mis, dat klopt.

Ook al heb ik wel een redelijk dagritme, alleen verkeerd ingevuld.

Oorspronkelijk ben ik wel gaan drinken vanuit verlegenheid, met alcohol op gaat alles in eerste instantie wat gemakkelijker.

Dat is mede de reden dat mijn verpleegkundige mij autistisch / asperger noemt.

Dat is nooit onderkend, waardoor de alcohol een eigen leven is gaan leiden.

Of zoiets, allemaal lang geleden.

Ik moet nu eerst van mijn lichamelijke klachten af.

Dan kan ik vrijwilligerswerk gaan doen, ik kijk al dagelijks naar vacatures.

Of eerst op vakantie.

Vier jaar geleden ben ik tijdens mijn vakantie in een gebied geweest waar geen alcohol was.

Ruim een week heb ik probleemloos niets gedronken.

Beter eten, veel thee drinken.

Ik heb nu wel al een glaasje wijn op, in ieder geval al weer een uur later dan gisteren.

'Normaal' begon ik om 10 uur al.

Mijn ervaring is dat als ik wat drink ook gelijk moet gaan koken.

En niet pas eten gaan kopen als de eerste fles leeg is, dan volgt er een tweede.

De etenslucht geeft trek.

Het lastige van mijn ontslagaanvraag was dat vlak daarna mijn moeder overleden is (mijn vader twee jaar daarvoor).

Daarom heb ik de UWV verweerprocedure niet goed, naar mijn eigen tevredenheid, kunnen doen.

Dat is ook niet meer over te doen.

Ik heb toen wel een 'frustratiegesprek' met mijn directeur gehad.

Dat gesprek heeft alleen maar meer frustraties opgeleverd.

Daardoor is dat ontslag nog steeds niet afgerond voor mij.

Het overlijden van mijn ouders was natuurlijk naar.

Maar een rouwproces verloopt uit zichzelf, heeft alleen wat tijd nodig.

Heb je de boodschappen nu in huis dan? Anders moet je dat misschien nu maar gaan doen.

Heb ik al, anders had ik het niet geschreven.

Ik was nog wel vergeten een pan af te wassen, gelijk maar gedaan.

Als ik wil gaan koken en ik moet de hele afwas doen, dat werkt ook niet.

Ik kook meestal eenvoudig.

Een dubbele stoompan voor aardappeltjes en groente.

En een stukje vlees.

Of een maaltijd soepje met kip, verse groente en mie.

Dat soort dingen.

Ik heb hachee op staan, rode kool met appeltjes uit ons kleine tuintje.

Voor morgen maak ik de tempe alvast klaar, omdat ik morgen overdag weg ben.

Wat eet jij?

Al een tijd geleden had ik bedacht om i.p.v. kant en klare aardappeltjes een grote zak met ongeschilde aardappelen te kopen.

Is aan de ene kant gezonder, aan de tweede kant een vorm van tijdsbesteding, dat schillen.

Is mislukt: ik heb die zak laten verschimmelen.

Koop nu weer kant en klare.

Ik eet vandaag dus aardappeltjes, restje wortels / peultjes van gisteren, en kipfilet.

De reacties van die persoon geven mij stress.

Stress betekent voor mij alcohol gaan drinken om de stress kwijt te raken.

En als die stress weg is denk ik dan, och waar maak ik mij druk om.

Vandaar mijn verzoek aan hem om niet meer op mij op die manier te reageren.

Gisteren was ik bijna zonder te eten in bed gekropen.

Dan is het goed mogelijk dat ik na 1 of 2 uur weer opsta en naar de drankwinkel fiets.

Gelukkig kreeg ik nog een andere reactie.

Helder?