Als je mijn reacties op dat andere draadje gelezen en begrepen hebt, wil ik dus niet 'uit de kast komen'.

Dan heb ik het over een familie reünie met mensen die ik verder nauwelijks zie.

Wat wel, weet ik nog niet.

Vermoedelijk maak ik mij nu druk om niks.

Ja,

Ik voel mij dagelijks hondsberoerd.

Vanochtend om 7.45 een oxazepam om op de fiets naar de huisarts om 9.00 te kunnen gaan.

Douchen, scheren lukte mij niet vanwege het gesuis in mijn hoofd en hartkloppingen.

Daarna weer naar huis gefietst, vergeten langs de apotheek te gaan.

Weer terug gefietst naar de apotheek en weer naar huis.

Kopje koffie, half broodje met bietensalade gegeten.

Naar de bolemenwinkel gefietst voor de 3e bak met winterviooltjes.

In de winkel viel ik bijna flauw, werd helemaal duizelig.

Tegen 12 uur een restje wijn van gisteren opgedronken.

En een nieuwe fles wijn gekocht bij de super.

De bloemkool was in de aanbieding.

Wijn gedronken, dutje gedaan, wakker geworden. Beroerd.

Maar weer een oxazepam geslikt tegen al die rare lichamelijke gevoelens.

Gelijk op de fiets gestapt naar de boekwinkel.

Daar heb ik een boek gekocht.

Als dit zo doorgaat is over een week de hele buurt voorzien van bakken met winterviooltjes.

Vanochtend voelde ik mij al ietsje minder beroerd dan gisteren en eergisteren.

Het patroon van minderen lukt een beetje.

Mijn plan om volgende week een paar dagen naar het platteland te gaan om mijn situatie te doorbreken, radicaal stoppen met alcohol, heb ik geconcretiseerd.

Ik kan daar niet meer op terugkomen, met welke smoes dan ook.

Ja, ik eet nu al wel wat beter.

Kots het soms 's avonds / 's nachts ook weer uit.

Verse spinazie is gezond en bevat ijzer, goed voor mij.

Kwam er allemaal weer uit.

Maag- en darmproblemen.

Ik wiebel nu tussen 1 en 2 oxazepam 10 mg per dag, 's morgens.

(volgens recept maximaal 4 per dag)

En tussen 1 en 2 flessen wijn per dag.

Onderhand begin ik ook al beter door te krijgen wat mijn grootste valkuil is.

Dat is niet een of ander probleem, maar juist iets wat ik leuk vind.

Of zorgvuldiger gezegd: iets wat mij emotioneel raakt.

Dat brengt mij in een euforische stemming en dan gaan alle remmen los.

Voor mij is dat helemaal niet bijzonder.

Het gaat er voor mij dan om, om een goed gevoel vast te houden.

Dat is niet mogelijk.

Na regen komt zonneschijn, komt regen, komt zonneschijn, et cetera.

Hm, ik begin toch weer wat terug te zakken in mijn poging om deze te week te minderen.

Maandagochtend. Ik heb nog 3 dagen om te minderen. Daar is wel internet om o.a. mijn mail te checken.

Ik kon het niet laten om toch nog een klein flesje port te kopen.

Dat is nu leeg, de weerzin tegen drank begint toe te nemen.

Ik voel mij beter als ik minder, slechter als ik niet minder.

Ik had net een stemmetje in mijn hoofd dat zei: ga naar de winkel en koop bier.

Een ander stemmetje zei: ga wat eten.

Ik eet nu een winterpeen.

Mooi man, beter. Goede berichten vind ik wel, eigenlijk.

Een winterpeen is lekker. Als een frietje pinda helpt, dan dat ook.

Dat stemmetje in je hoofd, dat ken ik. Da's van zo'n klein etterventje met een staart en een drietand in zijn knuistjes.

Hoe minder je hem zijn zin geeft, hoe harder hij gaat schreeuwen. Net een verwend kind. En dan gaat ie zielig doen.

Uiteindelijk druipt hij af en probeert het soms nog even. Maanden later en kennelijk ook soms jaren later.

Ik schreef daar hier een keer over, toen ik het mannetje op het randje van m'n buro zag zitten op een vrijdagmiddag, toen ik mijn spullen inpakte om naar huis te gaan. Één van de oudgedienden wees me erop, dat ik het natuurlijk zelf. Het mannetje bestaat niet echt ... en zo is het. Maar we snappen hier allemaal hoe het voelt.

Sterkte!

Ruim een jaar geleden was ik bij mijn huisarts, daar kwam ik bijna nooit.

Die constateerde een behoorlijke depressie bij mij (samengevat: ik had nergens zin aan).

Die depressie is volgens mij nu behoorlijk verminderd.

Wel zijn mijn lichamelijke klachten toegenomen.

En mijn angst om radicaal te stoppen met alcohol, vanwege mogelijk ernstige lichamelijke ontwenningsverschijnselen.

En de angst dat mijn lichamelijke klachten zich dan duidelijker gaan manifesteren.

Met alcohol gaat het alleen maar harder achteruit, moet je maar denken. Het is eigenlijk nergens goed voor, wat mij betreft en voor mijzelf.

Ja Gerrit,

Mijn coach zei al: blijf je focussen op je eigen doelstelling.

Ha Roberto, Ik heb begrip voor je (ook al ben ik wrsch aanzienlijk jonger dan jij)....      Bij mij gaat het nu om tien jaar. En zo lastig.... Als je eens wist wat ik in die vrij korte tijd al kwijt ben geraakt. Niet alleen door de drank. Maar de vreselijke circel van een angststoornis/prive gebeurtenissen/drank/gevolgen drank enz enz

Soms radeloos. Soms ook vol goede moed. Had zo veel, nu nog maar weinig, maar kan dus vanaf nu alleen maar meer worden wanneer ik stop met drinken en geestelijk wordt zoals ik was voor alles

Heel je verhaal en je reacties zijn voor mij in ieder geval belangrijk geweest tot nu toe.... Thnx!

Hoe gaat het nu?