Toch maar weer eens kijken vandaag. En wat nu te doen?

Hoi Roberto,

ik zie dat je hier al veel vaker was. Hoe gaat het?

Hoi Smart,

Om een lang verhaal kort te houden: slecht.

De lange versie helpt vaak meer. Wat gaat slecht? Wat wil je verbeteren? Waar wil je naartoe? Heb ervaren dat hier mensen zitten die oprecht willen helpen, maar aangeven wat je nodig hebt, maakt het hen gemakkelijker.

Welkom terug Roberto.

Het gaat allemaal met vallen en opstaan. Zit nu in een behoorlijke terugval. Gaat heel sluipend. De laatste keer op dit forum was ik smoor bezopen, durf het niet na te lezen.

Mijn grootste probleem is dat ik spanning niet goed herken. Heel langzaam aan wordt het dan teveel.

Ga je dan stapelen?

Spanning stapelen bedoel je?

Ja.

Dat herken ik - als je dat bedoeld.

Grenzen moeilijk herkennen ook?

Ja, ik ben grenzeloos, omdat ik de spanning / stress niet herken. Alcohol is voor mij stressreductie, maar geeft ook weer stress. Zo kom je dan in een vicieuze cirkel terecht.

Stress en grenzen dus.

Je doet dan dingen die niet bij je werkelijke aard passen.

Misschien beginnen met jezelf serieus te nemen hierin?

Dat is wel een dagtaak hoor

Smoezen herkennen, leren herkennen. De poes is lief en heeft recht op een gezond leven!

Ik doe geen dingen die niet bij mijn 'werkelijke aard' horen. Ik neem mij zelf heel serieus. Daar zit het niet in.

Hmmmmm, alcohol als stressreductie.

Dat lijkt me niet zo handig.

De vicieuze cirkel doorbreken door alcohol te laten staan?

Dat lijkt me dan een eerste logische stap.

Maarre...weet verder nog niet veel van je en hoe en wat,

dus is het lastig er iets over te zeggen.

De vicieuze cirkel doorbreken kan alleen maar door de alcohol te laten staan, zo ver ben ik allang.

De vraag is hoe? En eigenlijk niet eens hoe?

Ik zoek naar 'iets' wat mij daar in ondersteund: schop onder je k...

De eerste keer heb ik de cirkel zelf doorbroken door een paar dagen in retraite te gaan, weg uit mijn omgeving.

Met behulp van chloordiazepoxide tegen ontwenningsverschijnselen.

Ook zo snel mogelijk de dosis weer omlaag gebracht, van 75 mg naar 10 mg per dag.

Dat was redelijk gelukt, toch een terugval.

De tweede keer was noodgedwongen, vanwege een onverwachte ziekenhuisopname.

Daar heb ik zelfs een delirium gehad, omdat ik van het ene moment op het andere niet meer kon roken, drinken en ik slik ook nog benzo's in een lage dosis.

'Hoe' is niet de vraag. Dat is stoppen en de eerste niet nemen.

De motivatie komt uit jezelf. Maar je hoeft het niet alleen te doen.

Open deur misschien,

maar wat doe je dan verder?

Hulp voor onderliggende problematiek?

Begeleiding? Ondersteuning?

Wat heb je nodig? Wat kan je helpen?

Vooral vragen, geen oplossingen  

Sterkte in ieder geval.

Afgelopen jaar ben ik voornamelijk bezig geweest met het helpen van andere mensen. ik merk dat dat eigenlijk ten koste van mijzelf gaat. Ik heb de neiging om mij verantwoordelijk te voelen. In plaats van de verantwoordelijkheid daar te laten waar die hoort: bij hun. Dat probeer ik nu te doen.

Dus geen hulp?

Geen hulp geven aan anderen in die zin dat ik hun verantwoordelijkheid overneem. Dat is best lastig.

Ja, dat is een lastige...wel goed dat je die ziet.

Maar ik bedoelde wat voor hulp heb jij, nu je in een terugval zit?

Of ondersteuning?

Op dit moment gewoon schrijven op dit forum, dat is de eerste stap.

Mooie eerste stap!

Benieuwd welke er nog zullen volgen 

Wens je succes.

Welkom terug,stap voor stap.

Sterkte.

Hé, de eerste stap zetten is een goed begin maken. Ken je de Dagdraad hier al?

Anderen helpen... oei, voor mij ook een bekende valkuil.

Kom veel schrijven hier!

Succes!!

Anderen helpen was tot nu toe voor mij een onbekende valkuil.

Weer wat wijzer geworden.