Sinds 2 jaar heb ik (50 jaar) een relatie met een man (57 jaar) die al vanaf zijn 18e verslaafd is aan cocaïne. Alles heb ik gedaan om hem proberen te helpen, om tot hem door te dringen. In december is hij vier weken opgenomen geweest en alles werd beter. Hij kwam 10 kilo aan, voelde zich goed en had weer structuur in zijn leven. Tot hij weer ging werken. Hij wilde iedere dag blowen en had terugvallen in het cocaïne gebruik. Vorige week heeft hij mij in elkaar geslagen omdat hij geld wilde om meer coke te halen, want het is nooit genoeg. Ik heb naar de buren weten te vluchten en zij hebben de politie gebeld. Ik heb aangifte gedaan en er is een contactverbod. Maar ik hou van hem … Wat moet ik nou toch doen? Ik ben radeloos! Ik begrijp het niet want hij zegt zelf zich niet goed te voelen als hij gebruikt. Hij wordt angstig, achterdochtig en paranoia, maar toch blijft hij gebruiken.

Het beste wat je kunt doen, voor jou maar ook voor hem, is het contact verbroken te houden. Ja, dat is verrekt lastig als er liefde in het spel is, dat weet ik. Voor hem is het beter om keihard te worden geconfronteerd met de gevolgen van zijn verslaafde gedrag. Alleen dan is er kans dat hij echt duurzaam het roer om gooit. Anders zal hij op jou blijven leunen om zijn verslaving te faciliteren.

En voor jezelf om niet meegezogen te worden in zijn destructieve gedrag. Hou of maak boven alles je eigen leven op orde nu. Moeilijk, heel moeilijk, als je om iemand geeft, maar kies eerst voor jezelf. Talloze voorbeelden zijn ervan dat de verslaafde niet alleen zijn eigen leven verwoest, maar ook die van de mensen om hem heen.

Sterkte.

Overigen bevind je je nu op het subforum alcohol. Maar veel maakt dat niet uit, de patronen zijn exact hetzelfde.

45 minuten geleden zei Oskar:

Het beste wat je kunt doen, voor jou maar ook voor hem, is het contact verbroken te houden. Ja, dat is verrekt lastig als er liefde in het spel is, dat weet ik. Voor hem is het beter om keihard te worden geconfronteerd met de gevolgen van zijn verslaafde gedrag. Alleen dan is er kans dat hij echt duurzaam het roer om gooit. Anders zal hij op jou blijven leunen om zijn verslaving te faciliteren.

En voor jezelf om niet meegezogen te worden in zijn destructieve gedrag. Hou of maak boven alles je eigen leven op orde nu. Moeilijk, heel moeilijk, als je om iemand geeft, maar kies eerst voor jezelf. Talloze voorbeelden zijn ervan dat de verslaafde niet alleen zijn eigen leven verwoest, maar ook die van de mensen om hem heen.

Sterkte.

Overigen bevind je je nu op het subforum alcohol. Maar veel maakt dat niet uit, de patronen zijn exact hetzelfde.

Beste Oskar,

Heel erg bedankt voor je reactie! Daar kan ik iets mee. Stom dat ik op het verkeerde forum zit, maar vindt nergens een forum voor naasten van drugsverslaafden. Ik ga proberen sterk te zijn. Voor hem, maar vooral voor mijzelf. Ik hoop dat hij gaat inzien wat hij allemaal kwijt raakt als hij niet veranderd.

Het subforum voor naasten bevind zich hier https://forum.verslavingdebaas.nl/forum/74-naast-ons/

hallo NDB
Oskar heeft het belangrijkste al geschreven voor je
weet dat er ook via Tactus hier lotgenoten groepen zijn voor naasten van verslaafden
ook de Jellinek kent zoń groep; Sterkernaast (dat kun je op 2 manieren lezen)
de AA kent Al Anon voor naasten wb alcohol maar de NA heeft misschien ook iets voor naasten/fam.
en er is vast nog meer. wij hier hebben allemaal naasten ook belast met onze verslaving
en als we anders konden hadden we anders gehandeld
soms is de liefde/keus voor jezelf belangrijker dan die voor de ander
wat kinderen betreft is dat nog moeilijker, maar wat partners en fam. betreft misschien iets duidelijker
want dat soort relaties dienen gelijkwaardig te zijn (in mijn ogen) dat lukt niet echt met een drugsverslaafde

Hallo @NDB, ik heb regelmatig op dit forum geschreven over mijn ernstig verslaafde buurman.
Uiteindelijk gaat dit ten kosten van mijzelf als alcoholist.

Afgelopen zaterdag is het weer voor de zoveelste keer uit de hand gelopen.
Veel gedoe met politie bellen, doktersdienst, ambulance.
Hij was bij mij thuis, kon niet meer op zijn benen staan, dacht dat hij thuis was, et cetera.

Voor mijzelf heb ik besloten dat ik hem niet meer binnenlaat.
Geen boodschappen voor hem doe (lees pakken wijn halen, eten doet hij nooit).
Andere buren ook niet meer.

Gisteren hiervan melding gemaakt bij zijn huisarts voor de zoveelste keer.
Advies: alle buren stoppen met burenhulp, heeft geen enkele zin.

Er zit genoeg professionele hulpverlening op.
Als zorgmijder stuurt hij iedereen weg, als ze geen wijn of pillen komen brengen.