Ik heb een vraag, en ben ook wel benieuwd hoe anderen hier tegenaan kijken.

Niet drinken, geen alcohol nuttigen, dat gaat me goed af. Ik heb het idee dat ik

daar wel een beetje aan gewend ben geraakt. Toch zit ik hier nog mee.

Met name op feestjes merk ik dat ik het vervelend vind als ik zonder consumptie

zit. Daar ontstaat dan heel erg snel het gevoel dat ik wel herken van zonder bier

te zitten. Niet dat ik dan denk, hé ik ga een biertje pakken, als ik maar een gevuld

glas in mijn handen heb. Waar ik af en toe een slok uit kan nemen. Het doet me ook

heel erg denken aan de begintijd van het stoppen met roken, niets meer om (in) handen

om af en toe aan te zuigen.

Ik heb dat verschijnsel vooral op van die drinkfeestjes. Misschien ben ik dan ook niet geheel

op mijn gemak, dat zou kunnen. Ik zou het prettig voor mijzelf vinden als ik daar wat

minder obsessief mee bezig zou kunnen zijn.

Herkennen jullie dit en zouden jullie hier iets nuttigs over kunnen zeggen? Ik ben benieuwd.

Herkenbaar en oplosbaar!

Ik ga nu voorlopig drinkfeestjes e.d. uit de weg, maar mocht ik er toch tussen komen zorg ik altijd voor een glas (water, cola, cassis, etc.) in mijn hand waaruit ik kleine slokjes neem. Zo heb ik het vandaag op het terras ook gedaan.

Succes Jaap!

Hoi Jaap,

Ik lees wel eens psychologische boeken en denk dus het antwoord te weten op je vraag.

Baby's zijn van hun geboorte gewend om te huilen en dan iets in hun mond te krijgen.

Het is soms een tepel van hun moeder, met daarin melk,of soms een flesje met melk.

Daarom stoppen we later graag iets in onze mond om gerust gesteld te worden.

Dat kan van alles zijn, een sigaret, een borreltje of voedsel.

Mensen zijn er aan gewend geraakt om iets in hun mond te stoppen om zich veilig te voelen.

Ik weet niet of dit waar is, maar ik geloof dit verhaal wel.

en ter aanvulling:

om dezelfde reden

mag het zoet zijn

alcohol is omgezette

(loze) suikers

"troost" dus

ik heb wat rouwverwerking

met cake meegemaakt

en worstel nu, na de drank

nog steeds met emo-eten

Jane,

Ja, het is idd misschien om getroost te worden inplaatst van gerust gesteld.

Het verschil tussen deze woorden weet ik niet precies, maar ik begrijp ze wel.

Troosten heeft wss meer te maken met emotie en gerust gesteld met rationaliteit.

Ik hoor graag hoe jij of iemand anders daar over denkt:)

Dag Jaap,

Hartelijk dank voor je vraag. Ik lees dat je forumgenoten al met je aan het meedenken zijn en er herkenning is. Knap dat het je gelukt is om je doel van stoppen met drinken te bereiken. Het stoppen gaat je goed af, complimenten!

Gaandeweg heb je in de loop der tijd allerlei gewoontes ontwikkeld rondom je alcoholinname. Het kan zijn dat het gebruikelijk voor je was om alcohol te nuttigen op feestjes, waardoor er op zulke momenten trek ontstaat. Daarnaast ben je in een omgeving waar anderen alcohol drinken, het is om je heen. De trek kan onrustig maken. Je beschrijft dat je op dergelijke drinkfeestjes niet geheel op je gemak bent. Wat deed de alcohol daarin voorheen voor je denk je? Kortom, wat moet je nu missen op die momenten nu je niet meer drinkt?

Voor velen zijn dergelijke situaties in het begin van het veranderen van je gewoonte, lastig. Het kost tijd om dit te doorbreken. Hoe vaker je zonder alcohol dergelijke momenten doorkomt, hoe beter het je op den duur gaat. Het is niet 'enkel' het stoppen met drinken, maar met name ook het veranderen van de gewoontes die je in de loop der tijd er omheen gecreerd hebt, waar je gaandeweg anders mee om leert gaan. Oefening baart kunst, heb vertrouwen!

Is dit voldoende antwoord op je vraag? Zo niet, lees ik het graag!

Succes met het alcohol de baas blijven!

Vriendelijke groeten,

De Moderator

Dank jullie allemaal,

Ja, ik was gewend altijd met een biertje (en soms een reserve biertje) in mijn hand te staan.

De functie die alcohol voor mij had was voornamelijk om mijn verlegenheid en daar

uit voorkomende mensenvrees een beetje in de hand te houden. (Nou klinkt dat heel erg

mensenvrees, maar een ander woord vind ik even niet). Door te drinken raakte dat naar

de achtergrond en had het idee beter te functioneren. Maar vaak eindigde het in een waas

en of wist ik niet eens waar het einde was. Wel wakker in eigen bed, maar hoe kwam ik

daar?

Maar goed de gewoonte is nog blijven bestaan om constant wat te drinken in en om

handen te hebben. Heeft ook met houding te maken denk ik. Ik ga het de komende tijd

gewoon maar eens proberen, consumptiepauzes inlassen. Kijken

wat het doet. "Nee, ik hoef even niets, ik heb even een consumptiepauze, maar drink rustig

verder, stoor je niet aan mij." Dat moet maar even de houding worden.

Tja en of dat uit de babytijd stamt. Veel van mijn babygewoontes heb ik inmiddels wel

afgeleerd, janken, duimzuigen, broekplassen, noem het maar op. Maar je weet maar

nooit wat er allemaal in je onderbewuste zit.