Hallo, ik wil dit even kunnen delen. 
 

zijn er mensen die op hetzelfde level als mij zitten wanneer ik dan toch nog eens overweeg of cocaïne te gebruiken? Het werk bij mij zeer rustgevend vanwege de ADHD en PTSD. De laatste 2 jaren van mijn jonge leven (24 jaar), zijn er een aantal inzichten tot stand gekomen, vooral het reflecteren en rationeel denken. Er is generationeel gebonden veel trauma doorgegeven geweest aan mezelf en m’n oudere wijze broer (33 jaar). Hoe komt het dat wij zo goed tegen alcohol kunnen, het kalmeert ons? Hoe komt het dat wanneer ik harddrugs gebruik, ik tot een zekere rust en zelfinzicht kan komen. Hoe komt het dat wanneer ik nuchter ben en moet meedraaien in de maatschappij, studeren, een relatie en huur betalen voor mijn woning, ik mijn emoties niet onder controle houdt? Wanneer ik middelen gebruik (en dit gebeurd haast nooit meer) dan voel ik me ZO 1 met mezelf… ik wil dit gevoel, ook in realiteit hebben.. ik wil kunnen functioneren zonder enig middel…? Ik doe het, maar het is vermoeiend.. 

Excuses voor de type fouten. 

Welkom hier. Over cocaïne weet ik zo goed als niets, maar ik kan moeilijk geloven dat alchohol helpend is. Het kan een tijdje je zorgen wegnemen dat wel. Maar dan moet je blijven drinken. 

Dat is de verslaving die spreekt. Je wilt het wel en je wilt het niet.

Doe het dan maar niet, dan krijg je geen spijt, want middelengebruik en spijt horen bij elkaar als Bert en Ernie.

Alcohol is geen oplossing, alcohol is een probleem. 

welkom MR.
Al die vragen leiden mijns inziens tot een antwoord; rust/ontspanning.
Dat is misschien je verlangen (was bij mij ooit zo) en verslavingsmiddelen brengen dat.
Kortstondig. En je hebt steeds meer/vaker nodig om je doel te bereiken. Dus gebruiken we
ze als een soort van medicijnen. Maar dat zijn ze niet. Verre van. Maar het blijft verleidelijk
om de short-cut te willen nemen. I want it all and I want it now.

7 uur geleden zei MediRocky:

ik wil dit gevoel, ook in realiteit hebben.

Daar kun je komen, maar dat vergt geduld en mildheid. 24 is een leeftijd waarin je die nog moet/mag ontwikkelen.
Je hebt vast ervaring met therapie? Na therapie kan Mindfulness of meditatie helpen met integreren. Dat gaat een laag
dieper dan reflecteren en rationeel denken. Je breidt als het ware je mogelijkheden uit om zelf geestelijk te groeien.
En middelen helpen daar contra productief bij, dus die laat je liever.
Wandelen in de natuur doet voor mij iets soortgelijks. Zwemmen soms ook, maar daarbij zijn teveel mensen stoorzenders voor me.
Dan merk ik dat ik stilte nodig heb. En pak ik een dagje sauna. Zo zijn er vast ook manieren die bij jou passen, te vinden.
Ik denk dat je veel meer wijsheid al in je hebt dan je je misschien bewust bent? 


 

@MediRocky: ik denk niet dat ik je tips kan geven, maar heb wel wat herkenning. Hier ASS, bi-polair en stevige PTSD door misbruik en mishandling in mijn jeugd. 
Heb eenmaal cocaïne gebruikt en vond het fantastisch, zo fantastisch dat ik besloten heb het nooit nog te gebruiken. Alcohol gebruik ik al veel langer en net als jij kan ik er bijzonder goed tegen. Gewoon in nuchtere toestand meedraaien in de samenleving blijft een enorme worsteling voor mij. Hoop dat ik dat punt misschien ooit kan bereiken (neem braaf mijn medicatie, ga naar psycholoog en psychiater), maar steeds meer begin ik de hoop daarop te verliezen. Wat mij ergens gelukkig maakt is dat ik al 43 ben en het dus nog maximaal 27 jaar duurt alvorens ik op pensioen kan en helemaal niet meer moet proberen om mee te draaien.