Hej,

In mei 2015 kreeg ik een burnout na 8 maanden slaaptekort en blijven te werken en dansles te geven.  Er bleek geen enkele oplossing behalve slaappilletje. (Lendormin) Hierbij werd niet nadrukkelijk gezegd dat ik dit niet te lang mocht blijven duren. Het hielp me wel voor een 6-tal uurtjes slaap dus op dat moment was ik al heel blij. Na 5 maanden wilde ik hier echter mee stoppen omdat ik voelde dat het geen effect meer had voor mijn lichaam en wilde hier absoluut van weg zeker omdat ik vroeger zo sportief was en nooit iets van pillen had geslikt. Het afbouwen is voor mij echter een hel. Ik bouw af per vierde  en kom van 1tje. Huilbuien, paniekaanvallen, hyperventileren, angst om alleen te bliijven, auto te rijden, trillen, lichamelijk pijn overal. Het is echter een ramp ! Ik ben hoogsensitief en ervaar dan ook elke prikkel dubbel zo hard. Ik wil weer bezig zijn met vanalles maar door alles wat ik voel word ik geblokkeerd. Vorig weekend was zo'n ramp en had ik zo'n angstaanval dat ik dacht dat ik knetter werd. Mijn gedachten kwamen maar niet tot rust. Nu heb ik dus voorlopig Xanax 0,5 retard gekregen tot ik afgebouwd ben met de Lendormin. Ik kan echt een steun maatje gebruiken die ongeveer hetzelfde meemaakt als ik en snapt wat ik bedoel. Ik heb 2 kinderen (tieners) en wil niet dat ze hun mama steeds zo moeten zien. Ik zou graag tussendoor tot ik weer kan gaan werken vrijwillig in een dierenasiel een uurtje gaan werken om mijn gedachten te verzetten maar ben bang dat met al die neveneffecten met dit niet lukt.. terwijl ik weet dat sport en buitenlucht en dieren me goed zullen doen. Wie heeft zin om samen met mij z'n lot te delen ?

Grtj van een vroeger heel energieke springin'tveld die heel graag weer terug zichzelf wil worden.