Beste allemaal,

Na vandaag precies 7 dagen niet gedronken te hebben heb ik besloten mezelf aan te melden op dit forum. Ik ben al een tijdje mee aan het lezen en nu is het moment om daar actief aan mee te gaan doen. Geweldig om te zien hoe jullie hier mee bezig zijn; wat een steun, openheid en wijze woorden. En vooral: een feest der herkenning!!!

Momenteel loop ik over van gevoelens die nog alle kanten opschieten, het ene moment ben ik zielsgelukkig en trots op mezelf en zie ik alleen maar mogelijkheden en kansen, het andere moment voel ik zo veel verdriet, gemis, leegte en angst...

Kortom, nog een hoop bergen te verzetten maar het begin is gemaakt....

Welkom hier en mooi dat je al een week nuchter bent.

Welkom! 

En hoeveel drink je? Oh nee niks dus  

Hoi Hannahs, welkom!
Super dat je al een week niet gedronken hebt, die eerste week vond ik het meest lastig. Na 2 weken werd het stukken eenvoudiger voor mij.
Heb je een idee hoe lang je niet wilt drinken of bekijk je het dag voor dag?

Dank jullie wel 

en Yana, fijn om te lezen dat na een tijdje minder lastig wordt! Ik merk nu al dat ik de ‘paniekjes’ steeds iets beter weg kan ademen... En slapen gaat ook wat beter. Wat betreft de vraag hoe lang ik niet wil drinken, hierin ben ik nu zover dat ik weet dat ik dit nooit meer kan doen. Va mijn puberteit ben ik al flink gaan drinken onder het mom van ‘Het leven is één groot feest’. Inmiddels nu 47 en ik ongeveer sinds 2 jaar een flinke probleemdrinker, elke dag meerdere flessen wijn èn het nodige kapotgemaakt. Vooral mijn eigenwaarde!

Dus nieuwe gedachten in mijn hoofd zien te krijgen: IK WIL NOOIT MEER DRINKEN

Welkom @Hannahs. En succes. 

Nou zeg, ben jij even goed bezig!
Het leven is veel leuker zonder drank, dus bereid je maar voor op een lang en gelukkig leven.

Mooie stap Hannah! Welkom op dit forum en veel succes!

(Goede) morgen,

pfffffff wat een gevecht! Ben moe van alle gedachtes en gevoelens in hoofd & lijf! Ik ben 24/7 aan het denken... Alles maar dan ook echt alles koppel ik aan drank... En maar blijven herhalen in mijn hoofd hoeveel het niet drinken mij zal opleveren.

Ik zou er de hele dag wel over willen schrijven, maar ben zo bang dat ik ‘herkend’ word. En van lotgenoten zou me dat niet uitmaken maar wat als een ‘buitenstaander’ mij herkent in mijn verhaal? Zo veel te verliezen wat betreft mijn werk....Herkennen jullie dit? Hoe gaan jullie hiermee om? Of ben ik nu een beetje paranoïde?

Goedemorgen Hannah, super dat je al 7 dagen niet drinkt! ik word daar ook gek van de hele dag die onrust in je hoofd maar mijn ervaring is ook dat het echt minder gaat worden....laten we gewoon doorgaan om dat gevoel te gaan ervaren/meemaken.

begrijp ook wat je bedoeld met herkend te worden.....maar ja als we zo doorgaan komt het zeker niet goed!!!

@roos2456 dank je wel voor je reactie.

Vooral jouw laatste zin, je slaat de spijker op z’n kop. Inderdaad, zo doorgaan is geen optie, dan weet ik zeker dat ik binnenkort de tent zou kunnen sluiten...

We gaan door!!!

welkom hier Hannah,

je eerste week zonder alcohol kan het begin zijn van een nieuw leven.
Ook ik ben hier begonnen op die manier. Voor mij hielp het om i.p.v. drinken hier elke dag trouw te lezen en mee te schrijven.
De strijd tegen mezelf was daarbij vanaf dag 1 weg, ik had geluk daarin, de knop was om, definitief.
Hier weet je dat je het niet alleen hoef te doen allemaal, want dat hoofd staat zelden stil he. Gelukkig is dat hoofd ook anders in te zetten.
Laat de stemmetjes komen, en vooral: weer gaan. Dat gaat steeds sneller. De stem van je verlangen (een helder, nuchter en "echt" leven)
mag steeds meer gehoord worden naarmate je de stem van drank/verdoving/verleiding enz, niet meer hoort. succes!

Zoooooo fijn dit forum!!! Inderdaad het gevoel het niet alleen te hoeven doen... Ik lees graag jullie verhalen, de herkenning, de succesverhalen en dezelfde worsteling. Dit geeft kracht. 

@lady jane precies wat jij aangeeft, dit is het ‘echte’ leven!! Was er lang niet meer geweest... Er blijken zelfs weer avonden te bestaan  

Dag 10 

Het lijkt zowaar al wat rustiger te worden in mijn hoofd. Best veel blije momentjes!!!

Gisteren 5 boeken besteld met dank aan jullie boekendraadje! Moet er zelf om lachen nu ik dit schrijf... 5!!! Mijn patroon... alles of niets, gewoon eens een keer 1 bestaat voor mij geloof ik niet.

Hahaha das ook een echte klassieker hier, leesverslaafd worden ipv alcoholist  Lees maar lekker daar is nog niemand aan overleden

Laat je weten wat je van de boeken vond? 

Deze zijn ‘t geworden:

De verslaving voorbij & Verslaafd aan liefde - Jan Geurtz

Ik ben Lois en ik drink niet meer - L. Bisschop

Ontwenning - L. Jamison

Help ik (ver)zuip - M.C. de Jong

We kunnen wel een boekenclubje beginnen 

Vana worden ze bezorgd. Verheug me erop. Ik moet me nu haasten maar kom er zeker op terug. 

Gemengde gevoelens. Ik schiet nog steeds alle kanten op.

En terwijl ik dit schrijf besef ik dat ik het heb over ‘nog steeds’ (nu pas of al 12 dagen zonder… ) Na een leven waarin alles draaide om drank. Dus ja... Dit proces heeft veel tijd nodig.

 Maar gisteren was daar weer zo’n momentje. Ik was even winkelen met een vriendin toen de hel los brak. Dus wij zijn een kroeg in gedoken om te schuilen. Ik bestelde koffie, om mij heen zaten mensen lekker te drinken. Ik besefte dat ik vreselijk jaloers was. En ook verdrietig! En boos!!!  Had ik maar normaal gedaan, dan had ik nu ook gewoon kunnen genieten van een drankje... Maar nee hoor, ik heb ‘t zo goed verpest voor mezelf dat ik dit nóóit meer mag!

Ook vol van zelfmedelijden dus. 

 Ik besef heel goed, dat wanneer ik gisteren ook een drankje had genomen, ik weer door was gegaan, niet meer had geweten hoe de avond was geëindigd, vol spijt, schaamte, paniek en waarschijnlijk met blauwe plekken was wakker geworden. 

Dus, ik zou nu blij moeten zijn. Maar de gevoelens van zelfmedelijden overheersen nu even toch nog. Bah! Ik zeur...

Geen gezeur. Dat was je gevoel. Het is even klussen om uit die gedachtengang te komen. Maar... het kan!

Mag best hoor, verdrietig zijn om je verloren 'vriend', ik vind het heel begrijpelijk.
Beter om even uit te huilen dan het gevoel weg te duwen, anders heb je straks misschien nog drank nodig om het verdriet te verdrinken

Je bent hartstikke goed bezig Hannahs, dit hoort er bij en het gaat weer over.... beloofd!
Zet 'em op

Zo lief van jullie  dank jullie wel!

Het schrijven en jullie geweldige reacties helpen mij inderdaad om weer bij mijn gevoel te komen. Een gebied waar ik lang ver vandaan ben gebleven. Ik huil en voel nu al dat het wat oplucht..

Je mag jaloers zijn. Boos en verdrietig. Dat moet je niet zo veroordelen. Wees een beetje aardig voor jezelf. 

Accepteer dat je dat voelt. Misschien lukt het dan beter. In de weerstand word het zeker een gevecht. 

Goed dat je koffie dronk. Hartsikke goed gedaan! 

Zo! Dat is eruit!!! Klaar! Dan ga ik nu maar even naar de sportschool...