Hoi, 

zoals de titel al zegt, ik ben hsp en ruim een maand gestopt met drinken. In deze periode ben ik 1 maal de mist in gegaan en daar ook hard voor gestraft want ik was er behoorlijk ziek van en ik ervoer direct verschillende nadelen van alcoholgebruik zoals slecht slapen, een knagend geweten, griepverschijnselen. Wat ik lastig vind nu tijdens mijn onthouding is dat ik de drukte in mijn hoofd niet kan temperen met alcohol waardoor alle prikkels er zijn, blijven en zeuren. Oude nare herinneringen lijken weer op te spelen alsof ik ze nu nog allemaal even moet gaan verwerken. Ik voel me vreselijk moe terwijl ik voldoende slaap. Ik voel me neerslachtig en ondanks dat ik weet dat ik moet gaan sporten ofzo, krijg ik het niet voor elkaar. Ik voel me nu als het ware wegglijden in een depressie terwijl ik me hiervoor echt heel goed voelde. Vanaf het begin van het stoppen ga ik heel veel naar de sauna, doe ik aan yoga en verdiep ik me meer in mindfullness-achtige zaken waardoor ik me een beetje “zen” ben gaan voelen. Maar nu.... pfff

Ik vroeg mij af of hier meer hooggevoelige personen zijn die gestopt zijn met alcohol en hoe jullie dit ervaren. Een algemene vraag aan iedereen: hoe lang duurt die vermoeidheid en gaan de depressieve gevoelens na een tijdje over? En zijn ze überhaupt het gevolg van het afkicken?

Groetjes Claudia

Welkom. Goed dat je al een maand gestopt ben, op die uitglijder na dan, maar dat was een goed leermoment, begrijp ik. Een reactie op je algemene vraag: Aanhoudende vermoeidheid na het stoppen met alcohol komt vrij vaak voor en is het gevolg van de energie die het lichaam gebruikt bij het herstel van organen, ook wel "ontgiften" genoemd. Bij mij duurde het het twee maanden, maar het kan bij iemand anders natuurlijk ook langer of korter zijn. Of er bij jou werkelijk sprake is van een depressie betwijfel ik. Volgens mij spreek je daar pas van bij een veel langer aanhoudend, "uitzichtloos" gevoel van neerslachtigheid. Wat je nu doormaakt is denk ik eerder een herstelperiode, vergelijkbaar met die na een ziekbed. Geef je lichaam de rust die het kennelijk nodig heeft.

Op termijn ga je wellicht wegen vinden om beter met de prikkels en de nare herinneringen om te gaan. Het zal denk ik iets moeten zijn in de richting van acceptatie en zelfs blijdschap dat je bent wie je bent en het vinden van meer evenwicht door bijvoorbeeld meditatie of rustmomenten. Dat gaat niet "even" snel, dus neem de tijd ervoor en zoek eventueel gerichte hulp.

Welkom hier Claudia,

Van Bob heb je al wijze raad gekregen, waar ik me bij aan kan sluiten.

Wat ik lees is dat je alcohol inzette om je drukke hoofd te temperen. Dat is herkenbaar. Drukte, nare herinneringen, emoties die ik liever niet  voelde verdwenen tijdelijk door te drinken. Met het stoppen valt dat weg. Kan me voorstellen dat je er 'vanaf wilt'...wat je doet, yoga, MF...zijn technieken die je goed kunnen helpen om te leren dealen met 'de onrust'.  Leren omgaan met de vele prikkels.  En daarbij wellicht accepteren dat het je de ene keer wat gemakkelijker af zal gaan dan de andere keer. Dat is geen 'quick fix'...maar wel een manier die je op de lange termijn veel goeds zal opleveren. 

Het kan erg helpend zijn om hulp te zoeken, ervaringen te delen. Hier op het forum, maar er zijn nog meer mogelijkheden.

Je hebt een dappere stap gezet! Succes op je adb pad.

Bedankt voor jullie reactie!

Mijn verhaal hier delen vond ik al een openbaring en reacties van gelijkgestemden voelen als een warme deken. Ik denk inderdaad ook niet dat ik echt een depressie heb. Al voelt het nu wel zo en heb ik het geloof dat dit van tijdelijke aard is. Tot die tijd is het even afzien net zoals iedereen dat hier moet (denk ik).

Groetjes Claudia

Welkom Claudia,
er zijn best veel HS mensen die verslavingsgevoelig zijn geworden denk ik.

Ik zou mezelf niet zo noemen, maar voldoe wel aan een aantal symptomen als ik erover lees.

Mijn depressie bleek meer een dysthyme stoornis te heten, herkende ik via dit forum; depressie gevoelens veroorzaakt door teveel traumatische gebeurtenissen en periodes.
Voor mij bleek dat een eye opener; ik was niet depressief, maar ik had depressieve gevoelens. Dat hielp me ook met stoppen. Want ik bleef nog heel lang somder, moe en een slechte slaper. Maar er waren genoeg positieve tegenkrachten ontstaan door het stoppen; mijn coordinatie en concentratie werden beter, ik sportte beter, ik ging meer voelen, nare dingen die ik verdrongen had, maar ook gelukkig de goeie en kleine gelukjes en tevredenheid weer. En wat belangrijker was; ik werd weer fier/trots ipv schaamtevol en schuldig om dat afhankelijk zijn van drank.
Dus mijn 1e jaar was best een lastige, maar het positieve ging steeds meer de bovenhand krijgen. En vanaf dat moment ben ik echt gaan oogsten en genieten. En sauna, sporten, forum en MF zijn erin gebleven; mijn gezonde verslavingen☺

Je geloof dat dit tijdelijk is mag vertrouwen worden♥ succes meis!

Dankje Jane! Positieve dingen nemen nu al de overhand. Bemoedigende woorden op bijvoorbeeld dit forum zijn echt wel een steun in de rug! Dus op mindere momenten lees ik graag mee met jullie verhalen.

Hallo. En welkom Claudia,

De vermoeidheid is herkenbaar.

Je lichaam heeft ook echt de tijd en energie nodig om te ontgiften en te normaliseren.

succes!

Ook van mij welkom. Bij mij duurde de vermoeidheid ook wel een paar maanden. Toen ik las dat dat komt doordat het lichaam aan t ontgiften was, vond ik dat niet erg, wel fijn juist dat het lichaam je zo helpt. succes!

Rosee grappige naam   ja dat idee helpt wel. Je voelt je lichaam als het ware werken!

Ik ben zelf ook hsp en een langere periode, +/-3 jaar gestopt geweest met alcohol. Ik zit nu helaas vollop in een terugval. 

Zonder daar verder over uit te wijden wil ik je de tips meegeven die ik kreeg in mijn eerste periode clean.

Veel uitrusten, sporten, vitamine b (die door alcohol gebruik enorm onttrokken word) proberen gezond te eten en leef bij de dag. Elke dag niet gedronken is er een. 

eel veel sterkte en succes