Wanneer je stopt met alcohol, zijn er vaak dingen gebeurd die geen schoonheidsprijs winnen. 

Bij de 1 is dat relatie problemen, weer de ander raakt zijn rijbewijs kwijt en in mijn geval was het een opeen stapeling van dingen dat ik besefte; nog even en andere zien dat ik ‘stiekem’ drink. Dat ik mij ziek had gemeld omdat ik teveel had gedronken de avond ervoor en dingen begon te vergeten!

ik ben benieuwd wat er bij jullie gebeurde toen jullie besloten, nu is het klaar.

Relatieproblemen. (Bijna-scheiding)

Die weer voortkwamen uit allerlei andere persoonlijke problemen en die via een soort spaghetti allemaal aan de alcohol vastzaten. 

Haal je de alcohol eruit dan valt de puzzle uit elkaar in overzichtelijke stukjes en kan je t zaakje van het begin af beter in elkaar zetten. 

Grootste dieptepunt was, na weer een avond mezelf de ** in te hebben gezopen, de volgende ochtend in mijn internetgeschiedenis te zien dat ik veel gegoogled had op zelfmoord plegen. 

Ik had tevens al een instructie gedownload hoe dit zo pijnloos mogelijk te doen. Kon me hier niks meer van herinneren.

Nu is jezelf elke dag lam zuipen ook een (weliswaar langzame) manier van zelfmoord plegen maar dat zag ik destijds anders.

Al jullie ervaringen van een grootste dieptepunt zijn erg confronterend. 
Raakt erg.

Mijn grootste dieptepunt is denk ik ook wel suïcidaliteit.
Ik heb me eens aangemeld voor een vrijwillig levenseinde. Ik kwam er niet voor in aanmerking, wel voor een RM.
Soms heel concreet, soms ook sluimerend, wachtend tot mijn zelfdestructie -eindelijk?- teveel kapot gemaakt had. 

Het blijft bizar en ik vraag me dan ook af waar de menselijke overlevingsdrang soms vandaan komt.

Die krijgt denk ik juist een deuk van alle alcohol. 

Ja dat bedoelde ik er ook wel mee. Het staat er een beetje onhandig misschien. Excuus. Ik zal het aanpassen als het nodig is.

Eigenlijk hoort dit bij het lijstje negatieve ervaringen. Ik heb daar al geschreven destijds. Heb zoveel absolute dieptepunten gehad. Wat die drank allemaal kan aanrichten...

Ja, daar heb je zeker een punt @knakker. Al moet ik wel zeggen, dat de meeste van deze dingen zich de laatste jaren niet meer hebben afgespeeld. Dit was vooral in m'n ' jonge wilde' jaren zeg maar. Maar het speelt zeker mee in mn afwegingen.

Dit gaat niet om de verzameling waar je je voor schaamt; maar om het omslagpunt. Wat maakte je besluiten dat het nu genoeg was?

Bij mij na een weekend in oktober waarin ik op vrijdag veel te veel door elkaar had gedronken en de volgende dag ziek was. De vriendin met wie ik doorzakte ging die avond erop vrolijk stappen en kreeg met haar dronken kop een ongeluk (ambulance; hersenschudding). Mijn zus raakte in het ziekenhuis na een operatie in een delier, waarvan ik dacht dat het de gevolgen waren van alcoholmisbruik.

Maar eigenlijk sluimerde de wens al een tijdje natuurlijk. Ik voelde dat ik de hele dag zo wazig bleef. En voelde me bijna elke dag als ik naar het werk fietste schuldig en stom. Weer niet gelukt om niks te drinken gisteren.

Oei! Heeft de jarige dat doorverteld? Hoe weten de verschillende mensen het, is het wel echt gebeurd?

Nou ja, dat hoef je hier natuurlijk niet te vertellen want is misschien wel erg intiem. Maar dat vroeg ik me af. Weet je wel zeker dat het echt gebeurd is, als je er niets meer van weet. 

Sorry voor mijn nieuwsgierigheid, maar het idee dat het door anderen verzonnen is kwam in me op. Black out ken ik ook. Wat een nare ervaring. 

@Cleo66 Mijn omslagpunt was, dat ik een enorme teleurstelling te verwerken kreeg die ik niet kon verdragen. Ik dronk die avond 2.5 fles leeg en stond op met zo'n rotgevoel dat ik het liefst dood wilde. Maar dat kan niet met 2 kinderen. Ik wist nog steeds niet hoe ik die teleurstelling moest verwerken en wilde het het liefst weer verdoven. En toen ineens was ik het zo,zo, zooooo ontzettend zat. Ik voelde: je kan nu 2 dingen doen. Hiermee doorgaan en krijgen wat je altijd deed. Of een totaal andere afslag nemen. En ik voelde vanuit mn tenen het besluit: het is genoeg geweest, ik stop met drinken. Het leek wel een soort openbaring. Ik heb me aangemeld bij een verslavingsinstelling en op dit forum.

Kanttekening: het idee was toen niet om voorgoed te stoppen, maar in ieder geval een hele tijd. En nooit meer op die manier mn emoties te verzuipen in zulke hoeveelheden.

Je ziet het pas als je het door hebt

Vreselijk triest, knakker. Je vrouw is wel een pareltje dat ze bij je is gebleven. En een betere motivatie dan bebi is er niet, nietwaar?

Of een doos lekkere theeën

https://www.palaisdesthes.com/en/coffret-10-tubes-de-thes-d-origine.html

Net zo interessant als wijn of whisky proeven... Deze webwinkel is echt top, ik bestel hier al mn thee.