Goedemiddag allemaal,

ik stel me graag even voor, ben nieuw hier (had me al wel per ongeluk voorgesteld in een ander draadje ;-)).

Diets, 45, getrouwd, drie prachtige dochters, en sinds juni noodgedwongen alcoholloos na een heftige ingreep, waarbij ik bijna het loodje heb gelegd. Alcohol lijkt echt vergif voor me te zijn, dus ik moet het ook echt laten staan. Dat is genoeg motivatie om dan ook niet in de verleiding te komen, maar mensen, wat is het soms moeilijk zeg.

Stikchagrijnig word ik ervan dat ik niet af en toe eens gewoon een wijn of GT kan pakken. Ik merk dat ik alcohol ook echt nodig had (heb?) om de scherpe kantjes er vanaf te halen, om een wat zachter sausje ofzo over het leven te leggen. Alcohol is voor mij een echte uitlaatklep, maar bovendien associeer ik het ook wel echt - hoe slecht ook - met gezelligheid en ontspanning. Dat wordt nog wat, met Kerst net achter de rug en nu Oud en Nieuw.. 

Nou ja, ik merk dat ik al gelijk aan het vertellen sla, terwijl ik me eigenlijk alleen even voor wilde stellen. Ik hoop hier steun en begrip te vinden en zal ook zeker proberen om zelf hieraan bij te dragen voor anderen. 

Groetjes, Diets..

Welkom, wat knap dat je dit kan.

okay noodgedwongen maar dan nog.

sommige drinken gewoon door terwijl ze levercirose hebben of degene die longkanker heeft, kan ook kiezen toch voor dat ene sigaretje. Dus wat dat betreft. Knap. 

Welkom Diets. Gedwongen gestopt maar nog niet overtuigd voor jezelf, lees ik. Mijn ervaring was dat het ineens prettig werd zonder drank toen ik echt een besluit had genomen. Uit mezelf. Maar dit forum heeft me ook veel geholpen.

Dank beide. En Bob, dat is al ineens een heel ander inzicht/invalshoek dat je me geeft. Als ik het als besluit van mijzelf kan gaan zien wordt het misschien ook minder moeilijk. Het overdenken waard!

welkom Diets
de knop om
dat was mijn redding ooit
daarna steeds makkelijker