Goedemorgen allemaal, ik ben nieuw hier. Hoewel, ik lees al een tijdje mee en nu zet ik eindelijk de stap om mijzelf aan te melden (waarom vind ik dit zo eng?).

Ik ben een vrouw van 33,  getrouwd, samen 2 kinderen. Ik heb een goede baan, prima sociaal netwerk en ik drink veel te veel. Vaak denk ik, waarom ben ik niet gewoon tevreden met wat ik heb. Ik heb altijd al veel gedronken, als puber. Veel feestjes, altijd wel uit gezelligheid. Wanneer het problematisch is geworden weet ik niet goed. Maar het lukt me nu de laatste 2 jaar niet om langer dan een week niet te drinken, en dat het iets is geworden wat mijn leven beheerst. Ik ben een binge drinker, nu zo om de dag 1,5 fles wijn, soms wel 2. Steeds vaker blackouts, spijt, kater, wat een ellende. Heel vaak nog steeds dat eerste glaasje uit 'gezelligheid', op een feestje, vrijdagmiddagborrel, ook vaak om te dempen, stress, verveling. Wel loopt tegenwoordig altijd dat eerste glas compleet uit de hand. Eentje lukt niet meer, ik heb het nu zo vaak geprobeerd, het is geen optie meer. Ik wil het niet meer. Ik hoop dat dit forum voor mij steunend kan zijn op weg naar een alcoholvrij leven. Ik heb zaterdag voor het laatst gedronken. Vandaag dag 2

Welkom hier   '   een goede stap gezet  hier kan je veel steun  vinden  .   Heb je ook andere hulp ingezet  ? 

Joepie, Sobytoby begint aan een fris, helder en gezond leven! Goeie keuze, het is best te doen hoor en het leven wordt er veel mooier van is mijn ervaring. Fijn ook voor je kinderen, je zult zien dat je veel meer echte aandacht voor ze hebt als je vrij bent van de wijn. Hoppa... alle drank het huis uit en aan de slag! Succes.

Welkom! 1 is te veel en 2 is te weinig  Je moet er eerst helemaal vanaf dan zie je veel dingen een stuk helderder.

Gooi alles weg wat je nog in huis hebt en ga voor borreltijd aanbreekt iets anders drinken, dat je iig geen dorst hebt. En de vrijdag eind vd week borrel zou ik eerst maar helemaal skippen want anders wordt de verleiding wel erg groot. 

Hoi SoberTober welkom hier! Ik lees mezelf. Precies dat. Ik vond het ook lastig me hier te melden want dat was wel heel definitief beslissen er wat aan te doen en de drank vaarwel te zeggen. Daar waar ik eerder ieder excuus nog aangreep om te drinken moest ik nu gaan rouwen. Zo voelde het, een afscheid van dat wazige maar veilige ontsnappings- leven. Maar jeetje .. wat ging de wereld letterlijk open! Bewuster en helder het leven zien. Inderdaad ook met mijn kinderen die ik lang gewoon niet ‘zag’ door mijn vlucht. Schaam ik me nu erg voor maar ik was niet sterk genoeg en nu wel. Ik zit op dag 24. Nog niet heel lang maar iedere dag niet drinken is het juiste besluit. Iedere ochtend ben ik trots en fit. Dat maakt dat ik die kracht vind om door te gaan. Drank is een harddrug dat je totaal kan overnemen, dat weigerde ik lang te zien. Maar nu zie ik het en ik wil nooit meer terug! Veel succes en geniet van jouw nieuwe weg! 

5 uur geleden zei Lieke7777:

Welkom hier   '   een goede stap gezet  hier kan je veel steun  vinden  .   Heb je ook andere hulp ingezet  ? 

Dank je wel! Ik heb geen ander hulp ingezet, ik wil het eerst zo proberen. Ik heb nog wel gekeken naar eventuele online zelfhulp programma's, maar ik denk dat het schrijven hier en en alle (zo herkenbare) verhalen ook echt kunnen helpen. Ik ga wel weer beginnen met sporten deze week, daardoor voel ik me ook vaak beter.

5 uur geleden zei Yana:

Joepie, Sobytoby begint aan een fris, helder en gezond leven! Goeie keuze, het is best te doen hoor en het leven wordt er veel mooier van is mijn ervaring. Fijn ook voor je kinderen, je zult zien dat je veel meer echte aandacht voor ze hebt als je vrij bent van de wijn. Hoppa... alle drank het huis uit en aan de slag! Succes.

Ja dat geloof ik ook echt! En mijn kinderen zijn absoluut een goede motivatie om mijn leefstijl om te gooien, ik wil me niet meer schuldig voelen:(

Bedankt allemaal! Ik ben echt gemotiveerd om niet meer te drinken! Er is geen drank meer in huis en ik heb in ieder geval mijn beste vriendinnen laten weten dat ik besloten heb om voorlopig even niet te drinken (dat klinkt minder zwaar als nooit meer), met de reden dat ik merk dat het even niet zo goed gaat op deze manier. Ik vraag me best wel eens af, of er nu echt niemand is die dat niet ziet/gezien heeft afgelopen periode. Of dat niemand daar iets over durft te zeggen? Mijn man reageert ook best laconiek als ik aangeef ontzettend te balen van mijn gedrag, en dat ik het idee heb dat ik eigenlijk best een serieus probleem heb. De keren dat ik van verjaardagen, feestjes zwalkend naar huis ben gelopen zijn niet meer op 2 handen te tellen...om nog maar te zwijgen over de aantal dagen dat ik de halve dag ziek in bed heb gelegen. Niet heel belangrijk, meer iets wat ik me soms gewoon afvraag zeg maar. Vandaag wel echt een mindere dag, hoofdpijn, opgefokt gevoel en als ik naar buiten kijk wordt ik ook niet echt heel vrolijk;). Morgen weer een nieuwe, hopelijk betere dag.

Hoi sobertober, van harte welkom ook van mij. Jouw verhaal klinkt voor mij heel herkenbaar. Goed dat je je hier hebt aangemeld. Dit forum kan je veel gaan opleveren!