Ik heb me aangemeld omdat ik graag van de alcohol af wil. 

Ik ben een binge drinker. Vind alcohol eigenlijk niet eens lekker maar drink puur om mezelf te ontspannen/out te zijn. 

Heb best een klote jeugd gehad en daar is het drinken begonnen rond mijn 17e. Ik ben nu 37. Heb periodes elke dag gedronken en heel af en toe een stoppauze (kort). Heb 2 kleine kinderen en heb 2x 9 maanden niet gedronken. 

Het afgelopen jaar is het alcoholgebruik alleen weer fors toegenomen. 2 flessen wijn per dag/soms als ik sterk ben door de week niks/ weekend 3 kwart fles wodka gemixt of 2 flessen wijn op een avond. (In 2 a 3 uurtjes tijd). Heb veel moeite om door de week niks te drinken en heb al een jaar lang elk weekend een black-out een flinke black-out. 

Ik drink vooral om te ontvluchten om te ontspannen en om weg te zijn. Kort samengevat zijn mijn ouders gescheiden contact met moeder is met vlagen. Paar jaar niet paar jaar wel. Mijn moeder heeft me uit huis gezet toen ik 18 was en mij voor het nodige uitgemaakt. Opgestookt. En nu is de band er wel een beetje maar krijg veel flashbacks en altijd als ik ergens mee zit gaat het gesprek na 2 min over haar. Ik heb dat ook gehad/vroeger was jij ook zo/ ik dit ik dat etc. 

Zij vind ook niet dat ik een alcoholprobleem heb (waardoor ik ga twijfelen of het wel een probleem is? Diep van binnen lijkt het me vab wel) ze neemt mij niet serieus. 

Daarnaast heb ik een vriend die vreemd is gegaan in mijn donkerste periode afgelopen winter. (Niet fysiek maar via appcontact en sexueel en cadeaus versturen etc) dit heeft zo'n heftige impact op mij nog elke dag als ik hem zie ik krijg het niet verwerkt wil het wegdrinken. Het doet pijn. 

Mijn vader en zus heb ik geen contact mee. Vader kan geen gesprek vieren en is enorm koppig. En mijn zus verteld tegen iedereen dat ik geen moeder type ben. 

Kortom dit is mijn leven een beetje en ik zoek uitvluchten in alcohol. Ik heb hulp gezocht en ben afgelopen week langs geweest. Ze vertelden alleen niet dat ze willen dat ik stop ik mag het zelf weten. Minderen? Ik kan niet minderen want wil "out" en dat ga je niet van 1 wijntje. 

Ik heb eigenlijk niemand met wie ik er goed over kan praten vandaar mijn berichtje hier!

Welkom Vamos. Goed dat je je hier meldt. Je hoeft niet te twijfelen of je een alcoholprobleem hebt, maar dat wist je zelf ook wel. Anderen kunnen wel willen dat je stopt, maar uiteindelijk moet je dat zelf willen. Daar zit de crux.

Met de hoeveelheden die jij drinkt vraag ik me als eerste af: wie is er voor je kinderen als jij ‘out’ bent? 

Vrij duidelijk bericht. Geen fijne toestand in de directe familie, zeg. Dat je daarvan wilt vluchten in een roes kan ik me voorstellen. Ik heb lang niet zulke ernstige problemen maar herken wel het een en ander. Je zult je eigen weg willen vinden en je realiseren dat het niet jouw taak is familieleden zoals je moeder en je zus op een ander spoor te krijgen, al wil je het uiteraard proberen. Zelf was ik op latere leeftijd (toen ik 65 was) in staat de knop echt om te zetten en achterliggende problemen, onder meer in de familie maar ook daarbuiten, op een zinnige manier op te klaren, voor mezelf helder te krijgen (dat is wat anders dan helemaal op te lossen). Dat kon ik doen nadat ik helemaal gestopt was met de alcohol, en het heldere hoofd hielp daarbij enorm. Dat was meteen een goede stimulans om ook nuchter te blijven. Ik heb daarbij veel gehad aan dit forum, een gespreksgroep, boeken maar ook een online cursus van Petra Moes waarover ik je in een persoonlijk bericht meer details schreef.

Lees hier rond, kijk wat anderen geprobeerd hebben, maar realiseer je ook dat het voor iedereen anders kan werken dus dat er niet veel eensluidende adviezen te geven zijn.

O ja, zelf ben ik al 7 jaar droog en dat bevalt erg goed. Veel problemen die ik vroeger had zijn een stuk hanteerbaarder geworden en mijn gezondheid is verbeterd.

Succes!

1 uur geleden zei Vamos86:

Zij vind ook niet dat ik een alcoholprobleem heb (

wie vindt dat nog meer? Geloof me, als je 2 x 9 maanden hebt droog gestaan en toch terugvalt met kleine kinderen
dan heb je een alcoholprobleem. Laat alsjeblieft 3 x scheepsrecht zijn. Bij mij kon de knop pas om toen mijn kidz in de puberteit kwamen.
Toen pas kon ik de knop omzetten. Rijkelijk laat dus. Ik gun de jouwe jonger een moeder die goed zorgt voor haar eigen welzijn en dat van hen.
 

1 uur geleden zei Fem82:

Welkom Vamos. Goed dat je je hier meldt. Je hoeft niet te twijfelen of je een alcoholprobleem hebt, maar dat wist je zelf ook wel. Anderen kunnen wel willen dat je stopt, maar uiteindelijk moet je dat zelf willen. Daar zit de crux.

Met de hoeveelheden die jij drinkt vraag ik me als eerste af: wie is er voor je kinderen als jij ‘out’ bent? 

Dank je voor je bericht! 

Tot nu toe altijd mijn partner. Zorg wel dat hij er is als er zoiets gebeurd. Zou het nooit doen als ze wakker zijn of dat er geen hulp is. 

1 uur geleden zei Bob:

Vrij duidelijk bericht. Geen fijne toestand in de directe familie, zeg. Dat je daarvan wilt vluchten in een roes kan ik me voorstellen. Ik heb lang niet zulke ernstige problemen maar herken wel het een en ander. Je zult je eigen weg willen vinden en je realiseren dat het niet jouw taak is familieleden zoals je moeder en je zus op een ander spoor te krijgen, al wil je het uiteraard proberen. Zelf was ik op latere leeftijd (toen ik 65 was) in staat de knop echt om te zetten en achterliggende problemen, onder meer in de familie maar ook daarbuiten, op een zinnige manier op te klaren, voor mezelf helder te krijgen (dat is wat anders dan helemaal op te lossen). Dat kon ik doen nadat ik helemaal gestopt was met de alcohol, en het heldere hoofd hielp daarbij enorm. Dat was meteen een goede stimulans om ook nuchter te blijven. Ik heb daarbij veel gehad aan dit forum, een gespreksgroep, boeken maar ook een online cursus van Petra Moes waarover ik je in een persoonlijk bericht meer details schreef.

Lees hier rond, kijk wat anderen geprobeerd hebben, maar realiseer je ook dat het voor iedereen anders kan werken dus dat er niet veel eensluidende adviezen te geven zijn.

O ja, zelf ben ik al 7 jaar droog en dat bevalt erg goed. Veel problemen die ik vroeger had zijn een stuk hanteerbaarder geworden en mijn gezondheid is verbeterd.

Succes!

 

 

 

Wat fijn om te horen dat je al zolang droog staat en het goed bevalt. Ik zou dolgraag willen dat ik dat ook kan zeggen over 7 jaar. Ik denk ook als ik voor langere periode nuchter ben misschien wel iets anders ga denken en anders met iedereen omga. Er zit alleen zoveel vreselijk verdriet diep van binnen..

56 minuten geleden zei lady jane:

wie vindt dat nog meer? Geloof me, als je 2 x 9 maanden hebt droog gestaan en toch terugvalt met kleine kinderen
dan heb je een alcoholprobleem. Laat alsjeblieft 3 x scheepsrecht zijn. Bij mij kon de knop pas om toen mijn kidz in de puberteit kwamen.
Toen pas kon ik de knop omzetten. Rijkelijk laat dus. Ik gun de jouwe jonger een moeder die goed zorgt voor haar eigen welzijn en dat van hen.
 

Wat een super mooie motivatie 3x is scheepsrecht. Zo had ik het niet bekeken. Ik gun ze het ook zo maar wat heb ik een struggles met die diepe pijn. Hoe ga je daar mee om na 20 jaar alles weg te drinken. 

Wel super knap van jou ook! Ondanks dat ze pubers zijn heb je het mooi wel geflikt! Beter laat ....

Welkom Vamos

Zijn er ook meer mensen die helemaal gestopt zijn die daar in het begin ook heel bang voor waren nooit meer te kunnen drinken? 

Ik ben van plan te stoppen heb vanaf maandag niks meer gedronken. Maar heb zoveel huilbuien dat herken ik totaal niet van mezelf. 

Ook mijn moeder ingelicht en weer te horen gekregen echte alcoholisten beginnen in de ochtend en kunnen de drank niet laten staan. Het is zo frustrerend want het is toch je moeder en er zit zoveel onbegrip met alles eigenlijk. 

Hoi vamos

Welke hulp heb je dan gezocht dat zij dit aangaven? Duidelijk zijn, ook naar je moeder is belangrijk. Maakt niet uit of je alcoholist bent of niet. Je bent alcohol niet de baas. Nooit meer drinken is voor veel van ons een brug te ver, zeker in het begin. Je kunt beter kleine stapjes nemen en dan beloningen ertegen over zetten. Mij heeft de online behandeling bij tactus veel geholpen. 

Ik zit nu bij de verslavingszorg. Het enige probleem voor mij dan is dat minderen geen zin heeft. Ik heb voor mezelf niks aan 1 of 2 drankjes. (Minderen dus) en afbouwen schiet ook niet op want ik bereik daar het gevoel niet mee wat ik wil. Voor mezelf weet ik dat stoppen het best is maar het klinkt zo ... eng? Ofzo of het idee nooit meer... 

1 glas is bij mij 10 glazen er zit geen tussenweg in. Ja misschien met veel discipline 1x of 2x maar daarna is het meteen black-out 

2 uur geleden zei Vamos86:

Zijn er ook meer mensen die helemaal gestopt zijn die daar in het begin ook heel bang voor waren nooit meer te kunnen drinken? 

"Bang zijn" is niet precies de uitdrukking die mijn gevoelens van destijds helemaal dekt maar ik zag het wel als een te grote opgave. Mag ik dan echt helemaal nooit meer een enkel glaasje drinken? Dat was wel een barrière, ja. Herkenbaar dus. Zoals veel mensen hier heb ik dat opgelost door aanvankelijk de tijdsspanne te beperken waarin ik niet meer zou drinken. Voor hoe lang die afspraak het beste is hangt veel af van je eigen verleden, ervaring en nog zo wat zaken, dus daarin is het moeilijk een ander te adviseren. Eerst maar eens een maand, of drie maanden? Dat is nog wel te overzien en vol te houden voor jou, schat ik zo in. Maar het mag ook korter. Je hebt al bijna een week niet gedronken, schrijf je. Dus die week volmaken is ook een optie, en daarna beslissen of je er nog een week aan vast knoopt, en nog een, enzovoorts. Sommigen doen het dag voor dag. "Vandaag drink ik niet" is dan je (als het goed is dagelijks terugkerende) besluit. Ik begon zelf met een maand, al snel verlengd tot 3 maanden, toen een half jaar, dat weer verlengd tot een jaar, enzovoorts. Kortom, de periode steeds langer gemaakt en dat betekende ook dat ik er steeds minder frequent mee bezig was of ik wel of niet mocht drinken. Dat heeft ook zijn voordelen. Ik had gewoon een besluit genomen voor een bepaalde periode en daar kon ik me wel aan houden.

Lichamelijk gezien, op medische gronden, is een veelgehoord advies minstens een jaar helemaal niet te drinken voordat je overweegt de alcohol eventueel weer in kleine beetjes toe te laten. Mentaal is dat aanvankelijk wel erg lang, een jaar, dus kun je het zoals ik hiervoor beschreef eerst in kleinere perioden opknippen. Mentaal blijkt het echter ook voor de meeste mensen praktisch onmogelijk, zelfs na een jaar of langer gestopt te zijn, om ooit weer beheerst en met mate te drinken als je voor die tijd lang achtereen een gewoontedrinker geweest bent. Je rem werkt niet goed. Helaas. Of misschien wel godzijdank, want drank blijft in feite ongezond.

Ja Vamos, ik was ook bang voor nooit meer.
Dat was een van de doemgedachtes die me na 7 maanden toch
weer aan de wijn kreeg. En later bier. En binnen een paar weken zat
ik op mijn oude niveau, en soms zelfs meer, alsof ik een inhaalslag moest maken.
Jaren daarna had ik meer motivatie dan angst en nu is het oprecht ik hoef nooit meer.
Dat is een heel andere beleving kan ik je wel vertellen.
Ik had dit graag wat jonger bereikt, maar ja, niets valt terug te draaien.
Die gedachtes komen in ons brein op, maar we hoeven daar niet naar te luisteren,
net als naar je moeder. Je bent oud genoeg om zelf keuzes te maken, die bij jou passen
en niet persé bij je moeder(s brein). 

Wijze woorden! Weet jij hoe het bij jou dan zo veranderd is van angst naar nooit meer willen? Is dat iets speciaals geweest? Een dieptepunt? Of ervaring? 

Ik hang er zelf een beetje tussenin denk ik. 

Ene kant denk ik door zolang zoveel te drinken plus talloze black outs heb ik heel veel niet verwerkt. Al vanaf mijn jeugd af. Stop ik er nu bv in mijn hoofd mee voor een half jaar klinkt dat ook meer haalbaar en denk ik zelf ook meer te kunnen verwerken. ( de verslavingszorg heeft ook aangegeven trauma therapie pas te starten na een half jaar niks te drinken) 

Mezelf een beetje kennende zou ik het denk ik ook zonde vinden om na een half jaar weer 1 glas te nemen. Dat worden er 2 3 4 5 6 etc 

Bedankt trouwens iedereen voor de reacties! Voor de eerste keer in 20 jaar heb ik het idee niet tegen een muur te praten maar echt mensen die het begrijpen!

Toen mijn dochter 13 werd en een vriendin had die dronk, en nog veel meer, realiseerde ik me dat ik niet zoń beste moeder was in drank opzicht, en dat ik vast geen respect zou krijgen van een puber. En op dat moment gaf ik meer om haar dan om mezelf en kon ik stoppen, nadat ik mijn principe had verbroken om niet overdag te gaan drinken.
En toen lukte het wel. En net op tijd ook om op een zaterdagavond haar samen met mn ex, op te halen met een heel clubje pubers, allemaal dronken. Ik was zo dankbaar toen, dat dat me sterkte. En van lieverlee regen de maanden zich sober aaneen, had ik dit forum als steun en ben de diepte in gegaan met waarom ik drank nodig had gehad.
Hier leerde ik dat ik beter iet te ver vooruit hoefde kijken, maar elke dag met mezelf en anderen hier een commitment kon maken en ik werd er fier op, hoe dat best makkelijk ging ook. Als je op youtube het filmpje van Els Noorlander opzoekt (en vaker dan 1 x bekijkt) begrijp je ook beter waarom matigen voor ons niet lukt. Zij raadt aan eerst een hele lange tijd te stoppen, liefst een jaar (dat kan ook ergens anders vandaan komen) dan heb je alles een keer zonder drank meegemaakt. feestdagen, verjaardagen, vakantie enz enz enz
En na dat jaar is de kans idd groter dat je niet eens meer wilt, en nog wat later dat je echt niet meer hoeft. Dan is de knop echt om.

2 uur geleden zei lady jane:

Toen mijn dochter 13 werd en een vriendin had die dronk, en nog veel meer, realiseerde ik me dat ik niet zoń beste moeder was in drank opzicht, en dat ik vast geen respect zou krijgen van een puber. En op dat moment gaf ik meer om haar dan om mezelf en kon ik stoppen, nadat ik mijn principe had verbroken om niet overdag te gaan drinken.
En toen lukte het wel. En net op tijd ook om op een zaterdagavond haar samen met mn ex, op te halen met een heel clubje pubers, allemaal dronken. Ik was zo dankbaar toen, dat dat me sterkte. En van lieverlee regen de maanden zich sober aaneen, had ik dit forum als steun en ben de diepte in gegaan met waarom ik drank nodig had gehad.
Hier leerde ik dat ik beter iet te ver vooruit hoefde kijken, maar elke dag met mezelf en anderen hier een commitment kon maken en ik werd er fier op, hoe dat best makkelijk ging ook. Als je op youtube het filmpje van Els Noorlander opzoekt (en vaker dan 1 x bekijkt) begrijp je ook beter waarom matigen voor ons niet lukt. Zij raadt aan eerst een hele lange tijd te stoppen, liefst een jaar (dat kan ook ergens anders vandaan komen) dan heb je alles een keer zonder drank meegemaakt. feestdagen, verjaardagen, vakantie enz enz enz
En na dat jaar is de kans idd groter dat je niet eens meer wilt, en nog wat later dat je echt niet meer hoeft. Dan is de knop echt om.

Wat mooi dat je zo tot inzicht bent gekomen en er ook echt zo'n knop is om gegaan! En knap dat het gelukt is en nog steeds zo goed gaat! 

Mijn dochter is 3 en ik hou zielsveel van haar alleen ik vind het zo enorm lastig. Ik wou dat ik die knop ook zo mooi kon omzetten. Maar ik wil er zeker voor gaan. Een jaar klinkt lang maar tegenover 20 jaar drinken weer kort. Ik ga het filmpje eens bekijken! 

Bedankt voor de uitleg. En heel motiverend ook!

4 uur geleden zei lady jane:

Toen mijn dochter 13 werd en een vriendin had die dronk, en nog veel meer, realiseerde ik me dat ik niet zoń beste moeder was in drank opzicht, en dat ik vast geen respect zou krijgen van een puber. En op dat moment gaf ik meer om haar dan om mezelf en kon ik stoppen, nadat ik mijn principe had verbroken om niet overdag te gaan drinken.
En toen lukte het wel. En net op tijd ook om op een zaterdagavond haar samen met mn ex, op te halen met een heel clubje pubers, allemaal dronken. Ik was zo dankbaar toen, dat dat me sterkte. En van lieverlee regen de maanden zich sober aaneen, had ik dit forum als steun en ben de diepte in gegaan met waarom ik drank nodig had gehad.
Hier leerde ik dat ik beter iet te ver vooruit hoefde kijken, maar elke dag met mezelf en anderen hier een commitment kon maken en ik werd er fier op, hoe dat best makkelijk ging ook. Als je op youtube het filmpje van Els Noorlander opzoekt (en vaker dan 1 x bekijkt) begrijp je ook beter waarom matigen voor ons niet lukt. Zij raadt aan eerst een hele lange tijd te stoppen, liefst een jaar (dat kan ook ergens anders vandaan komen) dan heb je alles een keer zonder drank meegemaakt. feestdagen, verjaardagen, vakantie enz enz enz
En na dat jaar is de kans idd groter dat je niet eens meer wilt, en nog wat later dat je echt niet meer hoeft. Dan is de knop echt om.

Ik heb het filmpje van Els bekeken. Helder en duidelijk. Ben jij gestopt met hulp en groepstherapie of alleen? En ook meerdere pogingen nodig gehad?

Alleen met hulp van het forum en de destijds beschikbare online training ook hier.
Maar daarvoor talloze pogingen gedaan die uiteindelijk niet lukten. Dat was een eenzaam proces.
Toen Tactus mij op dit forum wees, bleek dat ik niet alleen hierin worstelde. Zelluf doen, maar niet alleen dus.

De eerste zaterdagavond. Een stressvolle dag gehad met de kinderen heel de dag thuis. En nu al weer de gedachte naar wijn of wodka om even te ontvluchten en te ontspannen. Hoe ga ik ooit de ontspanning of rust vinden zonder de alcohol. 20 jaar lang een routine die ik graag wil doorbreken maar op deze momenten wordt ik momenteel zo geïrriteerd boos verdrietig en moe van mezelf tegelijk. 1000 gedachtes in 1 minuut  krijg er gewoon letterlijk hoofdpijn van. Hopelijk vandaag de eerste zaterdag niks. En morgen fris op staan. Maar het is nu al een soort gevecht.

een die jij kunt winnen
mits je door zet nu
dan hoeft het ook maar 1 x

houd vol! het wordt beter
(drinkers zijn zo ongeduldig he
instant schijnmedicijn, die drankjes)

Thnx lady Jane! Ik hoop dat het me lukt. 

Ik zie deze draad van wie is wie maar als een soort dagboekje. Waarin ik wat van me af kan schrijven. 

Moet zeggen dat ik momenteel ook niet echt in een hele fijne situatie zit de relatiebanden met mijn familie zijn er of niet of met veel frustratie. Wat ook veel irritatie opleverd. (Daarvoor ben ik nu ook in behandeling bij een psycholoog) maar ook thuis is de druk enorm hoog. Mijn relatie loopt niet heel fijn na het vreemdgaan is er veel irritatie van mijn kant. Volgens de psycholoog heb ik mijn gevoelens gedempt met alcohol en het lijkt er nu na een week dubbel zo hard uit te komen. Wat eerst veel verdriet was wordt nu boosheid en irritatie. 

Daarbij valt ook de zorg van mijn kinderen bijna volledig op mij. Mijn vriend werkt 6 dagen omdat ik er nu niet bij kan gaan werken omdat mijn dochter adhd/autisme heeft en ik haar opvang thuis. Dus ook dat geeft alles behalve rust. 

Dag 7 vandaag een week met veel boosheid, verdriet, onbegrip, frustratie. Maar geen drank. 

Ik zie zelf wel heel helder in dat drank de oplossing niet is. Maar wat is de drank voor mij "fijn" om te vluchten. Want op dit moment is het geen fijn leven zo. 

(Psycholoog heeft ook maatschappelijk werk ingeschakeld weet niet wat dat gaat opleveren. Ik kan eventueel trauma behandeling krijgen als ik 6 maanden niet drink vanwege de trauma's uit mijn jeugd maar dat is allemaal toekomst. Ik voel me NU zo rot) 

Zo weer even van me afgeschreven. Dat helpt ook wel. Fijne zondag voor iedereen die het leest! 

Hi @Vamos86,

Natuurlijk ook herkenbaar verhaal voor mij, drinken om je problemen te vergeten. Wat een heftige situatie zit je in zeg, ik kan me heel goed voorstellen dat het redelijk uitzichtloos voelt en dat het vluchten in alcohol de enige weg lijkt te zijn. Wat een moedige stap van jou dat je hulp hebt gezocht!! Ik herken ook jouw familiesituatie, wijze van opgroeien en lastige contacten. Die hebben me jarenlang achtervolgd, en doen dat nog. Met alcohol bleef ik wat dat betreft in een slachtofferrol zitten: lekker wegdrinken en niet zelf de verantwoordelijkheid pakken om mijn leven in eigen hand te nemen. Wat ik niet wist: de issues komen twee keer zo hard binnen. 

Zelf ben ik nu twee weken gestopt, nog niet zo lang dus. Maar zeker de eerste dagen moest ik er nog aan wennen dat 'nooit meer drinken' voor mij de enige juiste optie was. Ondanks dat ik nu de momenten herken dat ik zin heb in wijn, en dat zijn de goede maar ook de slechte momenten, ben ik zooo blij dat ik verlost ben van die dagelijkse interne onderhandeling: ga ik wel of niet drinken, wanneer mag het, heb ik wel genoeg in huis, hoe plan ik mijn afspraken in de ochtenden zo zodat ik goed kan uitbrakken en niet te moeilijke gesprekken op het werk hoef te voeren etc. En ja: dat betekent dat ik mijn issues 'ongefilterd' aan moet gaan, ik kan ze niet meer uit de weg gaan door de heerlijke roes van alcohol. Geen alcohol betekent ook: voor jezelf kiezen. En dat maakt sterk en geeft (zelf)vertrouwen. Want met alcohol creëer je alleen maar illusies en vererger je problemen, ipv ze vanuit je sterke ik aan te pakken en/of ermee te leren dealen. 

Ook de band met mijn vrouw is afgelopen weken flink verbeterd. We dronken samen, maar waren toch helemaal alleen. Sinds we niet meer drinken (mijn vrouw is ook praktisch gestopt) praten we weer met elkaar, is er weer verbinding op gevoelsniveau en ook meer liefde. Ik maakte ook vaak ruzie met drank op. Gooide mijn frustraties eruit en legde de verantwoordelijkheid bij haar neer. 

Wat ik wil zeggen is, op korte termijn lijkt alcohol altijd je beste vriend. Maar je geeft je eigen leven eigenlijk uit handen. Stoppen met alcohol maakt dat je zelf weer aan het stuur komt en je gaat leven. Zelf keuzes kunt maken. Problemen moet aangaan. Maar ook kunt genieten van de positieve kanten en de richting die jijzelf aan het leven geeft. Jezelf weer kunnen liefhebben in goede en slechte tijden. En daarmee de anderen in jouw omgeving.

Hou vol!! Het is het meer dan waard. Jij bent jezelf meer dan waard!

Heel veel succes, groeten James 

Welkom vamos,  herken veel in je verhaal . Je had mij 5 jaar geleden ook niet wijs kunnen maken dat ik 5 jaar geen druppel meer zou drinken.  Hoe dan? Nooit meer , wat saai . Nu wil ik het ook gewoon niet meer , ik geniet meer zonder drank . Een frisje in een wijnglas oogt net zo feestelijk en je blijft lekker helder,  heerlijk.  Al die jaren van alcohol misbruik,  al die verzopen vakanties , zo vreselijk jammer . Maar ik ben nu dankbaar voor mijn nuchtere leven , dat ik in 2017 dit forum vond. Samen met alles lezen en podcast luisteren over alcohol en hier regelmatig lezen en schrijven is het gelukt.   Hou vol en zeker pas dan kun je je trauma's verwerken en gaan leven ipv overleven . 

Zet 'm op , ik ga je volgen , ik geloof in je 

9 uur geleden zei JamesM:

Hi @Vamos86,

Natuurlijk ook herkenbaar verhaal voor mij, drinken om je problemen te vergeten. Wat een heftige situatie zit je in zeg, ik kan me heel goed voorstellen dat het redelijk uitzichtloos voelt en dat het vluchten in alcohol de enige weg lijkt te zijn. Wat een moedige stap van jou dat je hulp hebt gezocht!! Ik herken ook jouw familiesituatie, wijze van opgroeien en lastige contacten. Die hebben me jarenlang achtervolgd, en doen dat nog. Met alcohol bleef ik wat dat betreft in een slachtofferrol zitten: lekker wegdrinken en niet zelf de verantwoordelijkheid pakken om mijn leven in eigen hand te nemen. Wat ik niet wist: de issues komen twee keer zo hard binnen. 

Zelf ben ik nu twee weken gestopt, nog niet zo lang dus. Maar zeker de eerste dagen moest ik er nog aan wennen dat 'nooit meer drinken' voor mij de enige juiste optie was. Ondanks dat ik nu de momenten herken dat ik zin heb in wijn, en dat zijn de goede maar ook de slechte momenten, ben ik zooo blij dat ik verlost ben van die dagelijkse interne onderhandeling: ga ik wel of niet drinken, wanneer mag het, heb ik wel genoeg in huis, hoe plan ik mijn afspraken in de ochtenden zo zodat ik goed kan uitbrakken en niet te moeilijke gesprekken op het werk hoef te voeren etc. En ja: dat betekent dat ik mijn issues 'ongefilterd' aan moet gaan, ik kan ze niet meer uit de weg gaan door de heerlijke roes van alcohol. Geen alcohol betekent ook: voor jezelf kiezen. En dat maakt sterk en geeft (zelf)vertrouwen. Want met alcohol creëer je alleen maar illusies en vererger je problemen, ipv ze vanuit je sterke ik aan te pakken en/of ermee te leren dealen. 

Ook de band met mijn vrouw is afgelopen weken flink verbeterd. We dronken samen, maar waren toch helemaal alleen. Sinds we niet meer drinken (mijn vrouw is ook praktisch gestopt) praten we weer met elkaar, is er weer verbinding op gevoelsniveau en ook meer liefde. Ik maakte ook vaak ruzie met drank op. Gooide mijn frustraties eruit en legde de verantwoordelijkheid bij haar neer. 

Wat ik wil zeggen is, op korte termijn lijkt alcohol altijd je beste vriend. Maar je geeft je eigen leven eigenlijk uit handen. Stoppen met alcohol maakt dat je zelf weer aan het stuur komt en je gaat leven. Zelf keuzes kunt maken. Problemen moet aangaan. Maar ook kunt genieten van de positieve kanten en de richting die jijzelf aan het leven geeft. Jezelf weer kunnen liefhebben in goede en slechte tijden. En daarmee de anderen in jouw omgeving.

Hou vol!! Het is het meer dan waard. Jij bent jezelf meer dan waard!

Heel veel succes, groeten James 

 

Wat een lief en herkenbaar bericht! Dank je wel! 

Het klopt helemaal wat je zegt. Dat wegdrinken van die emoties duurt nu al zo'n 20 jaar. Heb wel periodes ertussen gehad met stopppgingen (door de week niet drinken/dan weer een maand niet/ en allerlei dingen verzonnen maar het kwam altijd weer terug op het oude patroon elke dag drinken dus en met veeeeel moeite het door de week lagen staan en aftellen naar vrijdag.

Maar nu deze keer nu ik dus ook ben doorverwezen naar de verslavingszorg komt deze eerste week niet drinken op de 1 of andere manier heel erg hard aan. Geen idee of het komt omdat het nu voor het ecchie is of dat het pas doordringt.. Zoveel verdriet en irritatie en woede en dan was dat lijntje naar alcohol zo kort en het kost veel moeite om het niet te gaan halen. Wat jij zelf dus ook zegt de issues komen 2x zo hard aan?? Bizar. 

En inderdaad dat voordeel van dat nadenken over alcohol en tijd kwijt zijn aan het plannen mis ik ook totaal niet. Wat je zegt, heb ik morgen iets op de planning? Moet ik de kinderen naar school brengen? Wanneer kan ik even naar de supermarkt. Hoelang nog voordat het weekend is... enz en dan die dag erna weer van die gekke pijntjes en kwaaltjes en dan weer denken aan het stoppen en zo de cirkel steeds rond. Nee dat mis ik ook zeker niet. Heel herkenbaar hoe je dat beschrijft! 

Voor jezelf kiezen vind ik wel heel moeilijk. Wat het is ook een soort angst waar kies ik voor. Momenteel mis ik die roes wel echt enorm. Vooral aan het einde van de dag/week. Even die ontspanning, even niet nadenken over problemen of stress of afspraken. Even gewoon niks. Een leeg hoofd. En dat vind ik enorm wennen, hoe vul je dat op? Er is denk ik geen vervanging voor. 

Ik vind het wel heel mooi verwoord en het geeft wel kracht door het zo te lezen. Dat je zelf weer aan het stuur komt en je eigen leven gaat leven en er sterker uit komt. Dat houdt ik maar in mijn achterhoofd. Thnx voor die wijze woorden! 

Jij bent het ook zeker waard @JamesMen fijn dat de band met je vrouw nu al een stuk aan het verbeteren is! Ik ga je zeker volgen en hopelijk volgende er nog veel mooie nuchtere weken!