Hoi allemaal,

Ik ben Sika, 51 jaar, en vandaag 140 dagen geleden gestopt met het drinken van alcohol. Ik was een weekend-wijn-binge-drinker. Doordeweeks weinig tot niet, maar in het weekend des te meer. Ik ben heel vastberaden gestopt en sta nog steeds vierkant achter mijn beslissing, maar ik vind het leven in toenemende mate minder leuk.

Na de aanvankelijke euforie van de eerste maanden, battle ik nu met sombere gevoelens hoe ik dit nieuwe leven moet inrichten. Ik eet gezond, sport elke dag en heb een zeer actieve leefstijl (ook al voordat ik stopte met drinken), maar ik mis de gekkigheid en gezelligheid, de feestjes, de borrels, de lange avonden in park of tuin, de openheid, nieuwe mensen ontmoeten. En dat kan ik dus echt niet vinden als ik nuchter tussen aangeschoten mensen sta. Waar ik in eerste instantie nog nuchter naar borrels ging, vermijd ik die nu liever. Het zegt natuurlijk genoeg dat ik alcohol nodig had om de borrels leuk te maken, maar toch mis ik het. Ik snap dat dit iets is waarvan ik afscheid moet nemen en dat wil ik ook, want ik wil niet moeten drinken om iets leuk te vinden, maar ik heb het daar moeilijk mee. Het voelt als rouw, afscheid. Heel dubbel.

Is dit een fase? Ik begreep dat "the wall" normaliter tussen de 6 en 12 weken valt. Heb ik misschien een verlate variant? En ik snap echt wel dat het leven ook niet altijd leuk is en dat je alles extra intens gaat voelen zodra de grijze sluier verdwijnt, maar ik battle nu echt met gevoelens dat het leven leuker was toen het nog vol mensen, borrels en gezellgheid was. Dat er iets was om naar uit te kijken. Ik heb nu eigenlijk nergens zin in. Mijn agenda is gevuld met gezin, werk, sport en studie, maar het voelt leeg.

Ik ben in mijn omgeving zo ongeveer de enige die geen alcohol drinkt. Mijn beslissing wordt gelukkig door de meeste mensen geaccepteerd en gesteund, maar toch blijf ik me hier eenzaam en zoekende in voelen. Is er iemand die dit herkent?

Dankjewel alvast voor je reactie, ik stel dat zeer op prijs. 

welkom @Sika. lol en gekkigheid na het stoppen kan natuurlijk prima, maar het zegt natuurlijk wel iets dat jij zo ongeveer de enige niet drinker bent.
Logisch dat je dan een beetje rouwt om wat verloren lijkt te gaan.
Ik heb in de beginmaanden ook feestjes gemeden omdat ik bang was om oneigenlijke reden (zijn er wel goede redenen?) in de verleiding te komen.
Maar vrij snel was ik door de rouw heen en ook door de euforie van gestopt blijven. 
Ik leerde beter rondkijken naar mensen die ook niet, of matig konden drinken en met hen had ik in elk geval leukere gesprekken dan met de stevige drinkers.
Wat opviel is wel dat anderen ook minder gingen drinken bij fam. en vrienden. Dit kan ook met ouder worden te maken hebben natuurlijk, lastig vergelijken.
Maar eigenlijk was ik drinkend eenzamer dan nu. En ik ben echt zelf ook leuker geworden merk ik aan anderen, mijn eigen stem als ik praat, ik klink weer enthousiast.
Dus ja, het zal ook bij jou een fase zijn. En omdat niemand gemiddeld is, is het niet gek als je afwijkt van wat je van anderen leest of hoort.
Geef jezelf de tijd, (ongeduld hoort nog bij drank) en maak je eigen feestje als je je draai niet kunt vinden. Het vergt soms wat creativiteit, komt misschien niet of niet vanzelf,
en dan is dat pech. In elk geval kun je de dag erna nog even evalueren wat misschien anders of beter had gekund, welke mensen je misschien niet gevonden hebt?
Ik zelf ga veel liever een op een met mensen om. Dat wist ik altijd al, maar nu mag dat. En in gezelschap zoek ik vaak met wie ik een klik voel op.

Ik denk dat er een hoop storytelling en nostalgie bij komt, bij dat terugdenken. Uiteindelijk is het gewoon de roes die je mist. Maar je kan niet alleen die roes hebben zonder dat verslavings gezeik erbij. Want ook al ben je gestopt, je blijft verslaafd en het idee dat je gewoon weer af en toe wat kan drinken zonder verder enig probleem (trek in meer en meer en regelmatig een uitglijder), dat kan je helaas vergeten.

Je bent er om goede redenen mee gestopt 140 dagen geleden. Misschien moet je jezelf eerst eens teruglezen om er weer ff in te komen, in de ellende van de alcoholist  

Hey Sika , geef het wat meer tijd . Ik zelf had dat ook soms het eerste jaar en misschien ook nog wel 1 of 2 x het 2e jaar . Nu mis ik helemaal niks meer , ben altijd helder , heerlijk 

Goedemorgen Sika,

Allereerst goed van je dat je hier bent gaan schrijven! De eerste vraag die mij te binnen schiet is: wat is de onderliggende reden dat je zoveel bent gaan drinken? Ik had (en heb) ook te werken aan de nodige issues. Als je alleen stopt zonder aan die onderliggende issues te werken dan ga je wel de lasten maar niet de lusten ervaren. Je dronk tenslotte met een reden, die reden is niet weggevallen maar wel jouw manier om hiermee om te gaan (lees: te verdoven).

Maar misschien geldt dit voor jou niet, dat kan natuurlijk ook. Geef het in ieder geval de kans. Je zult afscheid moeten nemen en door die rouwkaart heen moeten -als je echt wilt. Wat mij hielp was de voor en nadelen op papier zetten. 

Op 14-5-2024 om 21:59 zei lady jane:

welkom @Sika. lol en gekkigheid na het stoppen kan natuurlijk prima, maar het zegt natuurlijk wel iets dat jij zo ongeveer de enige niet drinker bent.
Logisch dat je dan een beetje rouwt om wat verloren lijkt te gaan.
Ik heb in de beginmaanden ook feestjes gemeden omdat ik bang was om oneigenlijke reden (zijn er wel goede redenen?) in de verleiding te komen.
Maar vrij snel was ik door de rouw heen en ook door de euforie van gestopt blijven. 
Ik leerde beter rondkijken naar mensen die ook niet, of matig konden drinken en met hen had ik in elk geval leukere gesprekken dan met de stevige drinkers.
Wat opviel is wel dat anderen ook minder gingen drinken bij fam. en vrienden. Dit kan ook met ouder worden te maken hebben natuurlijk, lastig vergelijken.
Maar eigenlijk was ik drinkend eenzamer dan nu. En ik ben echt zelf ook leuker geworden merk ik aan anderen, mijn eigen stem als ik praat, ik klink weer enthousiast.
Dus ja, het zal ook bij jou een fase zijn. En omdat niemand gemiddeld is, is het niet gek als je afwijkt van wat je van anderen leest of hoort.
Geef jezelf de tijd, (ongeduld hoort nog bij drank) en maak je eigen feestje als je je draai niet kunt vinden. Het vergt soms wat creativiteit, komt misschien niet of niet vanzelf,
en dan is dat pech. In elk geval kun je de dag erna nog even evalueren wat misschien anders of beter had gekund, welke mensen je misschien niet gevonden hebt?
Ik zelf ga veel liever een op een met mensen om. Dat wist ik altijd al, maar nu mag dat. En in gezelschap zoek ik vaak met wie ik een klik voel op.

Lady Jane, dankjewel voor je liefdevolle bericht. Het raakt me en steunt me. Ik geef het nog wat tijd. Dankjewel ❤️ 

Op 14-5-2024 om 22:01 zei bumperjim:

Ik denk dat er een hoop storytelling en nostalgie bij komt, bij dat terugdenken. Uiteindelijk is het gewoon de roes die je mist. Maar je kan niet alleen die roes hebben zonder dat verslavings gezeik erbij. Want ook al ben je gestopt, je blijft verslaafd en het idee dat je gewoon weer af en toe wat kan drinken zonder verder enig probleem (trek in meer en meer en regelmatig een uitglijder), dat kan je helaas vergeten.

Je bent er om goede redenen mee gestopt 140 dagen geleden. Misschien moet je jezelf eerst eens teruglezen om er weer ff in te komen, in de ellende van de alcoholist  

Ja, dat is een rake opmerking Bumperjim... inderdaad een hop storytelling en nostalgie. En absoluut waar dat de shit erom heen nog veel zwaarder weegt dan de struggles die waar ik nu mee deal. Ik ben nog steeds vastberaden geen druppel te drinken want ik weer dat ik dan meteen weer om ben. Dankjewel voor je steunende woorden

Op 14-5-2024 om 23:01 zei Francoise:

Hey Sika , geef het wat meer tijd . Ik zelf had dat ook soms het eerste jaar en misschien ook nog wel 1 of 2 x het 2e jaar . Nu mis ik helemaal niks meer , ben altijd helder , heerlijk 

Hoi Francoise, dankjewel voor je steunende woorden. Dat geeft me hoop

Op 15-5-2024 om 09:04 zei JamesM:

Goedemorgen Sika,

Allereerst goed van je dat je hier bent gaan schrijven! De eerste vraag die mij te binnen schiet is: wat is de onderliggende reden dat je zoveel bent gaan drinken? Ik had (en heb) ook te werken aan de nodige issues. Als je alleen stopt zonder aan die onderliggende issues te werken dan ga je wel de lasten maar niet de lusten ervaren. Je dronk tenslotte met een reden, die reden is niet weggevallen maar wel jouw manier om hiermee om te gaan (lees: te verdoven).

Maar misschien geldt dit voor jou niet, dat kan natuurlijk ook. Geef het in ieder geval de kans. Je zult afscheid moeten nemen en door die rouwkaart heen moeten -als je echt wilt. Wat mij hielp was de voor en nadelen op papier zetten. 

Hi James, daar heb je een heel goed punt. En absoluut waar, ik realiseer me goed dat er uiteraard iets achter zit. Ik weet alleen niet zo goed waar ik moet beginnen. Het gewoon maar laten gebeuren en de gevoelens aangaan? Moet ik in therapie? Ik ga het zeker een kans geven, sterker nog, het is pas 5 maanden maar nog steeds heel zeker van mijn zaak. De voor en nadelen op papier, daar grijp ik regelmatig naar terug. En als ik me somber voel ga ik podcasts luisteren. En hier schrijven. Heel erg bedankt voor je liefdevolle bericht

1 uur geleden zei Sika:

Hi James, daar heb je een heel goed punt. En absoluut waar, ik realiseer me goed dat er uiteraard iets achter zit. Ik weet alleen niet zo goed waar ik moet beginnen. Het gewoon maar laten gebeuren en de gevoelens aangaan? Moet ik in therapie? Ik ga het zeker een kans geven, sterker nog, het is pas 5 maanden maar nog steeds heel zeker van mijn zaak. De voor en nadelen op papier, daar grijp ik regelmatig naar terug. En als ik me somber voel ga ik podcasts luisteren. En hier schrijven. Heel erg bedankt voor je liefdevolle bericht

Zelf voelde ik ergens al waarmee ik aan de gang moest. Ook door mijn burn-out en de vele gesprekken met mijn psycholoog kwam ik stukje bij beetje verder. Door mediteren ontstond er ook een stuk innerlijke rust en bewustwording.

Ik geloof dat iedereen wel min of meer aanvoelt wat zijn of haar mogelijke issues zijn. Vaak heeft dat zijn oorsprong uit je opvoeding en jeugd. Ik meen dat Gabor Mate (arts/schrijver) zelfs beweert dat iedereen met een verslaving ook onderliggende trauma’s heeft. Ga zelf op zoek zou ik zeggen. En lees je in via internet. Als je er niet uitkomt kan je altijd hulp inschakelen van psycholoog, haptonoom, coach etc. En stap voor stap.

Geef het ook de tijd, dat is hierboven ook al gezegd. En leg de verantwoordelijkheid voor jouw plezier niet bij anderen en de drank neer. Je vraagt ook of het de zg ‘wall’ is. Die somberte herken ik inderdaad wel uit die periode. Aan de andere kant moet je je ook realiseren dat je nieuwe doelen moet gaan stellen. Stoppen met drinken en daar niets voor in de plaats zetten dat levert alleen maar frustratie op en zucht naar drank. 

Hoi sika

Wat ontzettend herkenbaar en de vorige schrijvers zeggen het al, het heeft de tijd nodig. Waar zit je nu, 4 a 5 maanden? Oh ja toen had ik dat ook dat het allemaal niet zo leuk lijkt zonder drank. Nu merk ik dat ik juist veel meer lol heb in gezelschap, want ik ben helemaal ontspannen en kan daardoor juist meer genieten en gek doen. En dat had ik de eerste maanden niet, toen was ik te gespannen omdat ik dacht wat te missen. Ik ben ook meer om mij heen gaan kijken en zag veel meer mensen die niet of nauwelijks wat dronken. Het zijn er echt meer dan je denkt. Gewoon doorgaan, in 1 keer merk je dat er een  omslag is. Kop op!

Op 18-5-2024 om 14:00 zei Mariann:

Hoi sika

Wat ontzettend herkenbaar en de vorige schrijvers zeggen het al, het heeft de tijd nodig. Waar zit je nu, 4 a 5 maanden? Oh ja toen had ik dat ook dat het allemaal niet zo leuk lijkt zonder drank. Nu merk ik dat ik juist veel meer lol heb in gezelschap, want ik ben helemaal ontspannen en kan daardoor juist meer genieten en gek doen. En dat had ik de eerste maanden niet, toen was ik te gespannen omdat ik dacht wat te missen. Ik ben ook meer om mij heen gaan kijken en zag veel meer mensen die niet of nauwelijks wat dronken. Het zijn er echt meer dan je denkt. Gewoon doorgaan, in 1 keer merk je dat er een  omslag is. Kop op!

Ik kijk echt uit naar die omslag Mariann. Dankjewel voor je lieve berichtje!

Hoi Sika, 

Ik ben nog lang niet zover als jij, maar wat ik wel gemerkt heb is dat nuchter op een feestje soms inderdaad niet leuk is. Maar niet per se omdat je zelf drank nodig hebt om leuker te worden ofzo. Ik dronk zelf zelden meer dan 2 glazen op een feestje en heb geen nostalgische gevoelens bij de combinatie alcohol / feestjes. Mensen zijn over het algemeen gewoon minder leuk naar mate ze meer drinken en dat valt pas echt op als je nuchter bent. Te luid, moeilijk te volgen, moeilijk om een goed gesprek mee te voeren, onredelijk en ze lachen om dingen die nuchter helemaal niet (zo) grappig zijn. En dan voelt het best eenzaam, omdat je niet mee kunt op dat niveau, want daar heb je drank voor nodig. En misschien voedt de somberheid van nu die nostalgische gevoelens wel, omdat je in die herinneringen niet zo'n somber gevoel had als nu en je er dus des te meer met weemoed aan terug denkt. Een beetje als terugdenken aan de tijd dat je kinderen echt klein waren en onthouden hoe schattig ze waren, maar vergeten dat je toen functioneerde als een soort zombie door de gebroken nachten. 

Maar: 140 dagen, super knap! Ik hoop daar ook te komen

Je kan dit. Hou vol.

De kern van je wezen zit in jezelf.

Niet in de drank, niet in de "gezeligheid" die je erbij ervaart, ook niet in de "smaak" of de "kwaliteit" ervan.

De ware kern van je wezen en van je leven terug kunnen vinden, dat wens ik iedereen hier toe.

Daar is in feite niks moeilijks aan als je je realiseert dat je die kern al sinds je geboorte volledig in je bezit hebt. Je hoeft hem alleen maar niet meer te vergiftigen.

En voor @Sika: Heb je al eens gekeken naar het boek en/of de cursussen van Petra Moes? Zo niet, zoek haar eens op het internet. Misschien is dat wel iets voor je. Ik had er veel aan.