Hoi iedereen,

Lees al even mee. Er zitten hier heel wat vriendelijke, wijze mensen. Ben al even aan het strijden, met vallen en opstaan. Zeer vermoeiend. De Triggers zijn bekend, de valkuilen ook. Dit keer is anders. Ik ben het zo beu, het is zulk een triest bestaan. 2maanden droog, alle voordelen zo duidelijk merkbaar en dan impulsief de fouT ingaan.

De eerste dagen zijn ellendig, dat weet ik. Hoop snel terug op een paar weken te zitten. En hier dus steun te vinden. Want het is een eenzame bedoening. Ik kom net uit een vechtscheiding en moet er staan op werk en voor mijn kind.

Welkom lotus,

Pfff, niet makkelijk: werk, kind én een vechtscheiding achter de rug. Hopelijk gaat het nu wel lukken, want een alcoholverslaving is wat je nu juist niet kunt gebruiken. In de ditjesendatjes forum hebben we de dagdraad waar mensen hun beslommeringen van de dag kunnen opschrijven. Het is daar gezellig en mocht je trek krijgen, aarzel dan niet om daar aan de bel te trekken. 

Welkom lotus

Triggers..valkuilen..vallen en opstaan

Een triets bestaan..impulsief de fout in gaan

Je kent jezelf al aardig

Drank het voegd niks toe..jij weet dat

Het mooiste en het belangrijste heb je voor te leven..jezelf en je kind

Maak er wat van

Je weet wat je niet wil...nu tijd wat je wel wil

Go for it ..lotus

Succes

Jammer van de terugval, maar je moet positief blijven en vooruit kijken, het leven is te kort om achteruit te blijven kijken

Ga er voor, en zoek steun in je omgeving!

Welkom Lotus,

drankmisbruik is een groot deel

van je problemen ben ik bang.

Ook ik kom uit een jarenlange vechtscheiding

en ongeveer 1 jaar nadat ik met drinken stopte

keerde het tij. In dat jaar moest ik hard aan mezelf

werken. En dat lukte gelukkig. Ik kan tot nu toe elk probleem

handlen ook al is dat soms niet makkelijk.

maar met drank leek elk probleempje een drama.

Ik ben nu al weer een hele poos aan het oogsten.

geloof me, ook voor jou is dit weggelegd al heb je hier

misschien weinig aan nu je er nog middenin zit.

stoppen met drinken is wat je nu kunt doen, en dan kun

je meteen al stapjes vooruit bemerken.

Juist ook voor je kind wil je later kunnen zeggen dat je

alles gedaan hebt wat in je macht ligt. Ook ik wilde als

aanleiding van stoppen een zo goed mogelijk voorbeeld

zijn als moeder. Het was het beste besluit ooit!

Lotus,

ik wens je heel veel succes. 

Je zegt dat je net uit een vechtscheiding komt.

Daar heb ik geen ervaring mee.

Waar ik wel ervaring mee heb: een periode scherp staan en de boel overeind houden in moeilijke omstandigheden, en ineenstorten als die moeilijkheden wegvallen/verminderen.

Volgens mijn psychiater heeft dat wellicht te maken met het adrenaline-gehalte dat wijzigt.

Ik vertel je dit gewoon omdat verklaringen mij dikwijls helpen - misschien heb jij er niks aan of klopt het bij jou niet.

Alleszins: succes.

Dankjewel allemaal. Vind het mooi hoe jullie je bekommeren om lotgenoten.

Misschien wat meer informatie.Ben 34 jaar en 1,5 jaar gescheiden. In die peiode ben ik alcoholverslaafd geraakt. Iedere keer dat mijn oogappel vertrok, verloor ik de zin in het leven. In het begin, was het 'normaal', toch? Even een flesje openen om de onmogelijke pijn te verzachten. Wanneer ik terug mama kon zijn, ging het beter, veel beter. Dan dronk ik niet. Tot de volgende keer.. En dan de ruzies, de beslommeringen, het alles alleen doen, het moeten aanvaarden dat een andere vrouw voor mijn kindje zorgt..

Maar goed, heb nogal snel ingezien dat ik fout bezig ben geweest met mijn verdriet. En dan stappen ondernomen. Want door alcohol te drinken ben je opeens helemaal niet meer de persoon van weleer. In mijn geval is het leed even draaglijker, ik word niet agressief ofzo. Maar de situatie wordt groter, de gevoelens worden groter. en dat kan je wel missen als kiespijn.

Met alcohol in je systeem kan je niet loslaten, kan je zo weinig.

Ik ga er deze keer voor en neen, ik wil niet minderen, sociaal drinken.. Heb dit gegeven voorgoed gekoppeld aan diepe  miserie en pijn.

Ik dronk om te verdoven, niet omdat ik het leuk vond (toch niet de laatste jaren).

Hey Welkom Lotus79,

Poeh, pittig, een vechtscheiding en loslaten dat je kind niet altijd meer bij jou is. Verdoven weet ik alles van, en je beschreef het zelf al zo mooi. Met alcohol in je systeem kan je zo weinig, zeker niet loslaten!

Goed dat je van je af gaat schrijven en het forum hebt gevonden!

Dribbel

Welkom '79

Je verhaal is duidelijk.

Ik wens je veel succes en wens je dat je veel baat zult hebben bij het forum!

Respect dat je hier zit. Sterkte :-) we komen elkaar nog wel een keer tegen hier.

Hoi MG en andere forummers,

Het gaat hier goed, het droog blijven dan. Het lijkt alsof er een definitief besluit over me gekomen is. Waar ik in eerdere stoppogingen, snel opknapte en de voordelen zag, stuit ik nu op een verschrikkelijke moeheid. Maar die brengt men niet aan het twijfelen, gelukkig. Ik neem wel refusal om een stok achter de deur te hebben mocht het impulsieve moment aanbreken. Op dit moment lijkt het niet nodig maar toch..

Volgens huisdokter 'burnout'symptomen. Ben dus tijdelijk niet aan het werk om de rust en de tijd te maken om te herstellen, en ja, te bezinnen. Best moeilijk, terugkijken..

Met gezonde voeding en wat vitaminen hoop ik snel terug wat energie te vinden.

Sterkte aan alle andere nieuwelingen (en oudgedienden). Wat mij helpt: denk aan je laatste ellendige zuipervaring, daar keren we niet terug heen! Ook het besef dat een probleem of situatie enkel erger wordt door erop te drinken, de dag nadien. Om dan terug van nul te beginnen.

Fijn weekend!

Lot

Lot, je komt uit een vechtscheiding

hebt de zorg voor je kind

en bent gestopt, dat kan toch haast niet

anders, dan dat er heel veel moeheid

en nog veel meer emoties uit komen?

Ik had ook zo'n eerste jaar en dacht af en toe, is dit

het nou? Dat hallelujagevoel? De beloning? Toch

bleef het de moeite gestopt te blijven. Want deze keer

had ik het forum. En merkte ook hoeveel stress er met

de scheiding letterlijk de deur uit was.

Ik ga al jaren heel erg goed  en ben nauwelijks met drank bezig.

Kom maar hier als je het zwaar hebt meis (en anders ook).

Bedankt voor jullie berichtjes, geeft moed..

Verdrietig zijn, eenzame gevoelens, kindje zoveel missen, ... Heb gemerkt dat eens goed huilen best kan. Dan niet verdooft hebben maakt dat het gevoel wel weer even wegebt zodat er plaats is om een ander 'plan' te maken. Al is het maar opruimen. Door het verdoven zat je met nog meer nare gevoelens. Hier sta ik veel bij stil en hoop dat dit het verschil maakt met eerdere stopmomenten.

Niet denken van: jeej, zo erg was het niet, ik mag nu wel weer (eentje).

Lotus....komt wat vrij aan gevoelens door niet te drinken.

En ja drinken lost niks op...dus laat de tranen maar komen...

Eens moeten ze verwerkt worden ..is ook mijn ervaring

Succes en sterkte

Goedemorgen allemaal,

Na een aantal weken geen drang naar alcohol moet ik zeggen dat het sinds paar dagen opspeelt. Ik stel me ook de vraag of het bij velen van ons niet een secundair probleem is. En kan je het dan uit je systeem krijgen als er niet op het primair niveau iets aan gedaan wordt.

Bij velen is eenzaamheid, stress, trauma, diepgeworteld en onverwerkt verdriet, fysieke of mentale pijn, een enorme trigger.

Dan stel ik me ook de vraag hoe geholpen kan worden. De meeste psychiaters nemen zelfs geen nieuwe patiënten aan.

Vele mensen vechten tegen de drank en hervallen vaak omdat dit spul een kortetermijn werking heeft, dat je even uit je pijn haalt, terwijl andere hulp moeilijk te vinden is..

Misschien kun je ook hulp dmv coaching krijgen. Als je daarop googled dan komt er vast wel iets bovendrijven wat jou aanspreekt en iets bij je in de buurt . Naar mijn mening zijn daar ook veel mensen mee geholpen.

De drempel is wat minder hoog en als zij denken dat je echt hulp van een psychiater nodig hebt dan zullen ze je dat wel zeggen.

Haptonomie, gestalttherapie, nlp coaching. Er is echt veel aanbod.

Veel sterkte

Ik hoop dat je iets vind wat bij je past.

Ik denk dat hier niet zo veel mensen

een psychiater nodig hebben gehad Lotus.

Ik heb Mindfulness gedaan. lichaamsgerichte psychotherapie

en yoga.

Het lijkt in jouw posting er een beetje op dat

je de beren op de weg noemt

die je misschien tegen gaat komen.

Maar er misschien helemaal niet zullen zijn.

Gewoon beginnen en aangaan wat je tegenkomt, nuchter!

Het leven wat ik leefde met drank was geen leven.

Hetzelfde leven zonder drank was ook geen leven

Dus ja...zat niet veel op om het anders te doen.

het leven anders inrichten, anders naar gaan kijken, puinruimen

Leefstijltraining..veel gelezen over verslaving..beweging..hobbies..therapie..yoga ..qigong

Wilskracht,positief blijven hield mij op de been.

Hulp vragen indien nodig.

Openstaan voor nieuwe dingen.

Cursusboek "Voluit leven"

Behoorlijk aan de weg getimmerd..huisarts regelmatig om hulp moeten vragen

Mezelf geen zeur vinden...ik was immers gestopt

Voornaamste niet alles kan tegelijk..ik ben ook maar een mens

Succes..het is het waard

Je bent goed bezig lees ik, of je meer hulp nodig hebt weet ik niet.

Spreek je je HA regelmatig?

Hallo Lotus,

Had ik net een bericht aan je geschreven, verdwijnt het weer, daarom vraag ik je of je even op reactie nr. 17 bij Zeeglans wilt kijken, dat was ook voor jou bedoeld.

Voor jou ook een bloemetje

Bedankt Lidia en anderen voor jullie reacties,

Ik ga zeker eens op het rokersdraadje lezen en schrijven.

Voor de rest begin in aan een soort cognitieve gedragstherapie om negatieve patronen te doorbreken, omgaan met verlies en terug voluit te leven. Misschien helpt dat ook wel. Kost een duit, maar geeft misschien wat structuur via thuisoefeningen etc..

Fijne zondag en sterkte aan iedereen die het kan gebruiken.

En dit is dan een bericht dat niemand graag post. Ik heb gedronken. Bah! Na een mislukt weekend bij ouders. Mijn moeder kon het niet laten om me iedere minuut van de dag te corrigeren, tegen me te snauwen waar dochter bij is. Zomaar, omdat de deur van de living dicht is en ze die liever open heeft, bijvoorbeeld. Ze kan het niet aanvaarden dat ik het moeilijk heb op dit moment, ze wil een gelukkige, stralende dochter. Niet nieuw die moeilijkheden met haar, maar wel enorm naar boven gekomen sinds scheiding. Maar hoe pijnlijk het ook is, soms klikt het niet met je eigen mama. Heb me drie dagen ingehouden, sterk gehouden en toen dochterlief dan vertrok, gingen alle remmen los. Ze weet ook dat ik een drankprobleem heb gekregen, ben daar eerlijk in geweest. Dat is natuurlijk helemaal niks om trots op te zijn. Maar ze drinkt zelf. Vroeger meer dan nu, dat was geen leuke tijd. Maar hoewel het nu gecontroleerd is (zegt ze) merk je aan haar houding en draagkracht dat ze wel een probleem heeft. Heb de fout gemaakt om haar erop te wijzen. Nu een hoop miserie. Het ging goed. Terug van nul..

Lotus ... Ouders ... Niet langer dan een paar uur.

Dat zeg je mooi MG.

Je hebt ze gemiddeld al meer dan 18 jaar om je heen gehad en dat is in sommige gevallen meer dan genoeg.

Lotus laat je niet gek maken. Dat je het nooit goed genoeg doet heeft meet met hun zelf te maken dan met jou.

Want je bent al goed!

Heel stiekem denk ik soms " werd ze maar dement dan stapte ik er blanco in en kon ik zijn wie ik ben zonder dat die lat zo hoog ligt"

(Dit moet pijnlijk zijn voor mensen hier die een dementerende ouder hebben die denken : jij weet ook niet wat je zegt.

En dat is ook weer waar.)

Gewoon maar weer opnieuw beginnen toch.

Lukt vast !