Nu twee weken verder sinds laatste update . De werkstress kreeg toch vat op me. Maar met name ook toen de apotheose net geweest was, en de druk even weg viel. Wist ik toch weer eventjes niet waar ik het zoeken moest.

Was chagrijnig ook de laatste tijd. Dacht al dat het met het vele werken te maken had en vandaag weet ik het zeker. Nu een heerlijk rustig weekend namelijk en voel me super. Het is allemaal mezelf opnieuw uitvinden en ontdekken hoe ik in elkaar zit. Maakt soms wat onzeker omdat ik niet weer verrast wil worden, maar het gaat nog steeds erg goed!

Sandro, wat ben je toch goed bezig! 

Ja: 

Het moeilijkste aan stoppen met alcohol is opnieuw leren voelen. 

Het mooiste aan stoppen met alcohol is opnieuw leren voelen. 

Dus dat. Precies dat ben jij nu aan het ondervinden. Hoe mooi! (en kut soms ook) 

van mij 

@Sandro sta open voor het onbekende. Het is moeilijk om anders te gaan denken, doen, gedragen. Het out the box treden vindt de mens lastig en moeilijk. Het oude vertrouwde, maar soms moet het.

Ik zit nog niet lang op het forum, maar wat ik merk is dat iedereen zo meegaand is met iemand die een doel wilt behalen en ook steunt. Mooie mijlpaal heb je bereikt, hou vol  !

Dankjewel @Gryhe !

Het gaat steeds makkelijker. Ik zag het iemand nog schrijven op de dagdraad vandaag, dat het moment zo rond half 5 nu ongemerkt voorbij gaat. Dat (voorheen heilige) moment is bij mij ook uit het systeem inmiddels. De late middag en avond vul ik nu in met andere gewoontes. 

Ik heb nu ook regelmatig momenten dat ik me opeens zielsgelukkig voel. Vaak om de kleinste dingen. It keeps getting better. Het is jou ook gegund!

@Sandro dank je wel. Het lijkt alsof het nu "makkelijk" af gaat door enthousiasme of de nieuwsgierig welk nieuw pad ik ben ingeslagen. 

Ik besef dat, als ik jullie ervaringen lees,  dat er weldegelijk moeilijke momenten gaan komen. Ik vraag mezelf nu al af wat op dat moment goed is om te doen. Soms heb ik euforische momenten ook een daar geniet ik even op dat moment van. 

1 uur geleden zei Gryhe:

@Sandro dank je wel. Het lijkt alsof het nu "makkelijk" af gaat door enthousiasme of de nieuwsgierig welk nieuw pad ik ben ingeslagen. 

Ik besef dat, als ik jullie ervaringen lees,  dat er weldegelijk moeilijke momenten gaan komen. Ik vraag mezelf nu al af wat op dat moment goed is om te doen. Soms heb ik euforische momenten ook een daar geniet ik even op dat moment van. 

Je klinkt goed voorbereid in ieder geval! Dat is al heel wat. Maar inderdaad, ik denk dat iedereen weleens een moeilijk moment zal hebben. Logisch ook, anders hadden we geen probleem om mee te beginnen  Zeker wanneer de euforie wegebt inderdaad. Dan komt de volgende fase: lukt het ook om vol te houden als je stemming minder 'up' is en je in het 'nieuwe normaal' komt? (verschrikkelijke mode-uitdrukking, maar ik gebruik hem toch even ).

Een keer uitglijden is ook niet erg, kan erg leerzaam zijn. Als je daarna maar weer de draad oppakt.  Ik nader nu de drie maanden. Zo ver ben ik nog nooit gekomen en ik wil voor geen goud meer terug. 

Het is allemaal een kwestie van tijd en van doorgaan. Nieuwe gewoontes creëren.

Ik zag laatst een boek van een Japanner (ben ff de titel kwijt, sorry tis een beetje summiere info zo  ) die daarop hamert. Die schreef een hoop van wat ik zelf ook geconcludeerd had. Ging ook over stoppen met verslavingen. 

Ik probeer m ff op te googelen...

Hebbes: https://www.target.com/p/hello-habits-by-fumio-sasaki-hardcover/-/A-80189350

Ik geloof dat ie net uit is en ik zie hem nog niet in het NL, wel vorige week in de franse boekhandel. 

Hmmm, ik merk dat mijn familie zich begint af te vragen of het wel helemaal goed met me gaat. Met mijn moeder voorop, altijd bezorgd. Terwijl het juist supergoed gaat. Komt doordat ik er nogal anders begin uit te zien. Mijn lichaam, maar ook mijn gezicht. 

Ik moet me er niks van aantrekken. Ze begrijpen er gewoon niks van en dat kan ik ze ook eigenlijk ook niet kwalijk nemen. Maar herkennen jullie dat? Dat je je voor je gevoel bijna moet gaan verdedigen voor juist een hele positieve ontwikkeling? 

Ja. Mn schoonzus zei vorige week wat ben je mager. Ik zeg lol als t aan mij ligt gaan er nog 5 kilo af. Ik ben helemaal niet mager met mn 80 kilo. 

Minder pafferig is kennelijk het nieuwe mager  Een niet-paarse nuchtere neus is het nieuwe bleekneusje of zo. Een paar niet-bloeddoorlopen kijkers... enfin gewoon doorgaan, ze wennen er wel aan  

Het ligt eraan wat voor commentaar je krijgt. Misschien ben je wel heel snel heel mager geworden en is dat iets waar je voorzichtig mee moet zijn.

28 minuten geleden zei Cleo66:

Hey Sandro,  misschien 'herkent' je moeder nog de mlc van haar man destijds in jou , en is dat wat haar verontrust.  Het is bekend dat mannen in een midlifecrisis beter voor zichzelf gaan zorgen,  meer sporten etceterea 

Dat denk ik ook. In combinatie met de angst dat ik niet goed voor mezelf zou zorgen, terwijl niets juist minder waar is.

Maar ik lijk best wel een beetje op mijn vader. En misschien zit ik ook wel in een mlc, alhoewel ik het dan een "midlifeperiod" (mlp) zou noemen  Beetje weerstand bieden tegen ouder worden is denk ik wel iets natuurlijks. Ben in ieder geval geenszins van plan om alle schepen achter me te verbranden zoals m'n vader gedaan heeft.

Wat heb ik toch altijd moeite met overgangen. Overgang van de ene periode naar de andere. Zoals nu, einde van de vakantie. Ik ben daar op zijn minst enkele dagen echt van slag van. Moet dan ook alle zeilen bijzetten. Herkent iemand dit?

Als het ineens vakantie is, geen enkele moeite. Als ik ineens weer moet werken heb ik wel een week last  

Gewoon van jezelf accepteren dat je van slag bent. Is gewoon zo. 

Ik herken het héél erg. Net voor ik op vakantie ga, de eerste dagen van de vakantie, voor we weggaan en als we weer thuis zijn. 

En van zondag op maandag na het weekend slaap ik altijd slecht. 

En nu de zomer verdwijnt. Maar ook als het opeens mooi weer is. 

Hoi Sandro,

Story of my life...heeeeel herkenbaar. 

Ik ben het pas laat gaan zien, herkennen...dat ik helemaal niet zo flexibel ben als ik dacht te zijn...of me aangewend had.  Overgangen, veranderingen, nieuwe dingen...eng. BJ zegt gewoon accepteren. En ja, nu ik kan accepteren dat dat zo is...wordt het minder beladen en zwaar. Spreek het ook uit. En gun mezelf de tijd om 'te wennen'.  Goed dat je het waarneemt...

Bedoel je met alle zeilen bij zetten dat het je ook triggert om te willen drinken?

2 uur geleden zei kruidenthee67:

Bedoel je met alle zeilen bij zetten dat het je ook triggert om te willen drinken?

Ja, dat is absoluut een trigger. Ik word er melancholisch van, zie het allemaal niet zo scherp meer dan. Ik verzet me tegen het einde van de vakantie op de enige manier die ik ken(de); al het gevoel verdoven. En expres gelegenheden opzoeken/zelf organiseren om het vakantiegevoel te verlengen. Gelegenheden waar gedronken wordt...

Maar ik ben er weer doorheen gelukkig. Zo zonde van de leuke vakantie, zou liever een knop om kunnen zetten. Werkt bij mij helaas niet zo. Waar ik dus zeker niet de enige in ben, lees ik 

Wat een interessante waarneming. Ik heb het ook. Het werk loslaten duurt even. De vakantie loslaten ook. En inderdaad die neiging om die overgang niet te willen voelen en het op een drinken te zetten.

Gedeelde smart, halve smart

Op 26-2-2018 om 13:04 zei Sandro:

 

het betere gevoel zorgt juist voor een grotere zucht. Merk ook dat ik het lastiger vind om de uren zo tussen half vijf 's midsags en half 8 's avonds te doorstaan (de uren die ik normaal al vulde met drinken). Het wordt een steeds zwaardere opgave...

Heb ik ook  nog steeds last van. Kan dus jaren duren..! Het Dry drunk syndroom is dat..

2 uur geleden zei Adrian:

Op 26-2-2018 om 13:04 zei Sandro:

 

het betere gevoel zorgt juist voor een grotere zucht. Merk ook dat ik het lastiger vind om de uren zo tussen half vijf 's midsags en half 8 's avonds te doorstaan (de uren die ik normaal al vulde met drinken). Het wordt een steeds zwaardere opgave...

Heb ik ook  nog steeds last van. Kan dus jaren duren..! Het Dry drunk syndroom is dat..

Ha, een quote van mij van 2,5 jaar geleden. Gelukkig totaal geen last meer van!

1 minuut geleden zei Sandro:

Ha, een quote van mij van 2,5 jaar geleden. Gelukkig totaal geen last meer van!

Mmmm, ben je er helemaal bovenop Samdro?

13 minuten geleden zei Adrian:

16 minuten geleden zei Sandro:

Ha, een quote van mij van 2,5 jaar geleden. Gelukkig totaal geen last meer van!

Mmmm, ben je er helemaal bovenop Samdro?

Ik heb niet meer dat de uren vanaf half 5 mijn vijand zijn. Dat tijdstip betekent niets meer voor mij, en gaat dan ook ongemerkt voorbij. Maar "er helemaal bovenop" ben ik niet, voor zover dat al kan.

Ik heb nog wel wat valkuilen namelijk. Elke keer als ik er één ontdekt lijk te hebben en uit de weg heb geruimd, blijkt er toch nóg 1 te zijn. Ooit zal ik ze allemaal wel getackeld moeten hebben. Heel concreet, ik heb vorige week helaas een terugval gehad van twee dagen. Daarna de knop weer om gezet. Het gaat nu weer prima.

Wil nog wel even melden dat ik er erg van baal, kon me eigenlijk niet voorstellen dat het fout kon gaan. Maar aan de andere kant, ik ben gestopt in de Corona periode. Ik zat in mijn eigen veilige bubble en dan gaat het prima. Daarbuiten blijkt toch nog een uitdaging te zijn. Misschien ook niet zo vreemd. Op vakantie ging het overigens nog goed, en was ik eigenlijk al aan het vieren dat het me gelukt was, mijn eerste vakantie zonder alcohol. Had er niet op gerekend dat het bij thuiskomst alsnog fout zou gaan. Ik had het misschien van tevoren kunnen bedenken/verwachten, maar misschien ben ik dan te streng voor mezelf. En kun je niet alles voorzien.

Ben er niet lang in blijven hangen in ieder geval en heb er weer van geleerd. Opgelucht dat ik er zonder kleerscheuren weer uit ben gekomen. Het bevestigt alleen maar dat alcohol nooit de oplossing is.