Mijn verhaal over/ voor mij

Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.

1 uur geleden zei bumperjim:Zolang het functioneert is het toch OK?
Ja is voor mij ook zeker zo...hoef niet professioneel/ privé zo te mixen maar het wordt precies zo verwacht of zo?
En ik vind het eigenlijk precies zelf ook niet echt leuk als anderen professioneel/ privé (te) hard mixen?
wanr er is vandaag dan ook nog een extra professionele reden bijgekomen waarom ik eigenlijk zou moeten gaan, los van het sociale...dan wordt het weer moeilijker om nee te zeggen...maar mss is dat nu net de oefening te doen...?

Ik voel me alsof ik hetzelfde riedeltje opdreun vandaag, maar ook nu vind ik het van toepassing. Kies voor jezelf, kies wat voor jou persoonlijk goed is. En carrière/werk is niet altijd het belangrijkste. Best vaak niet zelfs eigenlijk.

Ja het is net als met alcohol. Allerlei gedachten/excuses die in me opkomen om dat dus net niet te doen....
maar daar mag ik dus niet naar luisteren...ik moet dus eigenlijk gewoon nee zeggen...en dat is moeilijk....

Mijn plaat blijft ook weer hangen.

De plaat blijft vaak hangen bij de dingen waar je echt wat mee moet hè? Waar je echt last van hebt en wat je anders zou willen.

De nagel op de kop...want heb me dus net bedacht als volgt: ik heb gewoon zo hard geleerd om voor mezelf excuses aan te halen die aan mezelf verantwoorden dat het beter is om mijn zin niet te doen...sociale, professionele, maatschappelijke, persoonlijke excuses...die excuses verplichten mij net om m’n zin niet te doen. Die excuses waren/ zijn een automatisch denkpatroon die ik altijd gevolgd heb en mijn zin verdoofd met alcohol.
ik las hier ooit bij iemand (ik denk yana?)
“wat is de zin van het leven?”
”waar heb je zin in?”
dat is me bijgebleven.
Dat moet ik doen, die zin.

En heb je een keuze kunnen maken ?

8 uur geleden zei Musashi:Dat moet ik doen, die zin.
Zelfs zonder dat in een waterdicht betoog te moeten verantwoorden voor de buitenwereld

Niet die zin, MIJN ZiN!

36 minuten geleden zei Etty:af en toe ook iets tegen mijn zin, om te observeren wat ik vermijd. Maar alleen als ik er zin in heb!:)
That’s the spirit!

Hoi @Lieke7777 ja ik heb beslist om mijn zin te doen. En ik heb dus zin om niet te gaan, om NEE te zeggen...nu alleen nog dat gezegd krijgen...;-)

Vind het ook frappant hoe eigenlijk niemand hier heeft gezegd: “dat moet je doen joh, zo’n kans pakken”. Want dat is wat ik verwacht had, wat ik denk dat je ‘moet denken’...
maar het is niet denken hè, het is voelen

What part of no don't you understand?
Ofwel, je bent niemand verantwoording schuldig.

het denken schakelden we ooit uit
met drank
het voelen niet echt
het puur voelen is weer terug hier
en onderbuikvoelen leer ik serieus nemen
hoe moeilijk soms ook uit te voeren
ik erken mezelf♥

1 minuut geleden zei lady jane:het denken schakelden we ooit uit
met drank
het voelen niet echt
het puur voelen is weer terug hier
en onderbuikvoelen leer ik serieus nemen
hoe moeilijk soms ook uit te voeren
ik erken mezelf♥

Ik leer juist " wat is je behoefte "
En soms heb je geen geen keus en zal je moeten aanvaarden maar juist is het dan wel belangrijk wat het met je doet uit te spreken
En niet te gaan verdoven .


En sla daar niet volledig in door? Of is het te vroeg om erover in discussie te gaan?

Hoe bedoel je precies? Dat ik er in doorslaag? Ik wil er gerust over praten maar weet niet of het allemaal in woorden kan omgezet worden...woorden zijn denken en ik probeer nu net meer te voelen...minder denken...

Ah non, het is puur theoretisch geleuter van mijn kant naar aanleiding van dat plaatje met tekst. Forget how they feel dat idee, dat heeft een grens. Maar wat ik zei, niet nu, je bent nu met jezelf aan het werk en dat is goed en prima. Jij eerst.

Ik denk erover na...forget how they feel...heeft dat een grens...? Als kind van een narcist lijk ik geneigd van te zeggen natuurlijk wel! Als ik er verder over nadenk/ voel (oefenen hè) vraag ik me luidop af: ja je moet dat vergeten, er niet aan denken...je concentreren op je eigen gevoel...en dat heeft als gevolg...als iemand in mijn omgeving zich niet goed voelt, voel ik dat ook aan en voel ik me ook niet goed...dan kan ik er aan werken om me beter te voelen door de ander beter te laten voelen...zonder jezelf op de eerste plaats te zetten, kan je ook niet het best voor de ander zorgen...beetje vergelijken met een kan water, als die van jou leeg is, kan je die van de ander ook niet vullen...dat kan pas als jij eerst voldoende hebt...andere metafoor is die van het zuurstofmasker in het vliegtuig...reflex is om eerst dat van je kind op te zetten maar dat is niet de beste strategie. Je moet eerst je eigen zuurstofmasker opzetten anders kan je de ander ook niet genoeg helpen..,

Je hebt gelijk @Etty voelen kan je niet voor een ander! Dank je om me te helpen om te begrijpen!

Ja is ook wat ik leer ivm de opvoeding: de gevoelens mogen er zijn en je mag je kind niet ‘dwingen’ om z’n emoties te veranderen of onderdrukken... dat is schadelijk voor het kind! Mss dat zelfs niet ‘proberen’ maar ‘er zijn’ zodat het kind zich veilig voelt om de emoties te voelen...


Inzicht! Ipv droevig te zijn dat mijn verwekker me verwerpt/ in de steek laat/... middels een nieuw kind te maken, kan ik ook blij zijn dat ik er EINDELIJK vanaf ben omdat het nu een nieuw slachtoffer heeft om zijn narcisme op los te laten/ bot te vieren. Hoe erg ik het ook vind voor dat kind, niet mijn probleem (meer). Deze nieuwe gedachte geeft me een ongelooflijk opgelucht gevoel!
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.