Zal het ook nog even in je eigen draadje vragen... Hoe is het nu met je? Zie je erg op tegen het kroegenbezoek?

Neem je ook genoeg rustmomenten met de therapie?

Dank jullie. 

Ik moet even wat vasthouden: ' vanuit een andere behoefte dan de kramp van perfectie'. Nodig zijn , nodig gevonden willen worden, om niet te verdwijnen. En opeens zie ik het patroon van ons gezin. Altijd er staan voor anderen. Alle plannen omgooiend omdat dat iemand anders beter uit kwam. Hoppa! Wie waren wij? ( we hadden wel kritiek hoor, want zulke deden het nooit helemaal goed natuurlijk) 

Nooit zo direct dat verband gezien. Ik kan het ook helemaal verklaren. Kan nu ook begrijpen waarom ik de laatste weken niet langer dan een uur bij mijn ouders kon zijn zonder het gevoel te hebben geen lucht meer te krijgen. Dit inzicht zat eraan te komen. Dat denk ik. 

dank Etty, Lieve. 

Ga maar even zwemmen. Mijn manier van mediteren. 

Oh ja, die kroeg. Nee. Ik zie er helemaal niet tegenop eigenlijk. Ben goed voorbereid. Dank MG! 

Er is een beperking in de tijd. Een aantal mensen moet vroeg weg. Ik weet wat IK ga doen. Niet drinken. Geen achterdeur. Dan is de rest simpel. En ik kijk wel of ik iets wil uitleggen als er wordt gevraagd of niet. Denk dat ik bij een vraag begin met: nee, ik drink geen alcohol meer. PUNT. ( see what happens next)

Goed zo Lika, gewoon luid en duidelijk Nee zeggen! Is het voor iedereen duidelijk. Je kan het!!!

Inderdaad je hoeft helemaal niets uitgebreid uit te leggen toch? 

Ik wens je sterkte! Ben benieuwd hoe het gaat zijn ^^

Ik dacht dat ik de enige of in ieder geval 1 van de weinigen was met chronisch ontevreden ouders. Duurde lang voor ik in ging beseffen dat ik ze niet gelukkig en tevreden kan krijgen, nu nog stoppen met proberen. Was dat waarom je geen lucht kreeg bij je ouders?

Je klinkt goed mbt het niet drinken vanavond! May the force be with you!

Je klinkt goed Lika , standvastig , en dat zal er voor zorgen dat je vanavond niet gaat zwichten voor de borrel. 

Heel veel plezier

Ik ben standvastig vanavond en sowieso, omdat ik anders bang ben letterlijk te verdrinken. Als ik nu begin houd ik niet meer op. 

Ik bedoelde het anders met mijn ouders. Ik herken bij hun hwt wegcijferen. Het alles opzij zetten voor de ander. Van die herkenning, dat patroon krijg ik het benauwd. Ook van de tegenhanger daarvan.

Precies dat ben ik op het spoor. Dat nekt me. Thuis, maar voornamelijk tot nu toe op mijn werk. Die harmonie!!!!!! Grrr. 

De tegenhanger is: we vragen niet. We zetten alles opzij. Maar eigenlijk vinden we niet alles ok. Hebben we wel een mening/wens/idee. Die wordt niwt gevoeld/erkend, maar OPEENS dan lopen we ( moeder en ik) over en ontploffen we. Onredelijk boos.

Dank Etty. Geweldloze communicatie ken ik min of meer. Man heeft cursus gedaan. Maar eigen behoefte zuiver krijgen. Dat is het allerlastigste. Die vind ik vreselijk moeilijk.

Pelle, dank je. Was een heel gezellige avond. Ben nu 8 (?) tonic verder (burps). Prima vermaakt en verder de alcohol gek genoeg niet gemist. Ik kwam alleen beter uit mijn woorden dan met en ben nu niet moe. Blij dat het zo ging. 

Gefeliciteerd Lika! Oei, wat zou je je nu (en morgen) afschúwelijk voelen als je wel had gedronken. Even bij stilstaan! En dan extra tevreden zijn over je stijve poot.

(Acht tonic! Dat is teveel! Maar ja, dat komt later wel.)

13 uur geleden zei Etty:

Ik doe dat ook, voortdurend aanpassen en flexibel zijn.  

Ik vind je op dit forum juist autonoom en eigenzinnig overkomen. Misschien omdat je niet constant al je antennes hoeft te gebruiken om in de gaten te houden hoe iedeeen zich voelt.

Hopenlijk nu geen buikpijn van de tonic. Ik merkte dat ik in het begin qua tempo mee ging drinken met de bier drinkers.  Werd daar echt ziek van. Probeerde later wat rustiger te drinken en ook vaker iets zonder prik. Maar top dat je hebt stand gehouden en dat het ook nog gezellig was! Het kan wel! jij kan dit wel! 

Acht tonic, puur, gatver. Hoe krijg je het weg? Ook knap. Maar misschien toch beter voor je maag om het tempo te verlagen volgende keer.

23 uur geleden zei Lika:

 

Ik bedoelde het anders met mijn ouders. Ik herken bij hun hwt wegcijferen. Het alles opzij zetten voor de ander. Van die herkenning, dat patroon krijg ik het benauwd. Ook van de tegenhanger daarvan.

 

Op die avond met die vriendinnen laatst werd gezegd: kinderen luisteren niet naar hun ouders, zij kijken naar wat ze doen.

Al naar gelang keuzes etc. Neemt die volgende generatie precies hetzelfde gedrag als hun ouders over of zij kiezen voor het tegenovergesteld gedrag. In de eerste instantie is er geen gulden middenweg. Die komt later pas, als je je er bewust van wordt. Zette me aan het denken. De helft van het werk is het herkennen van het patroon, dus die kleine stapjes brachten je al ver. 

Dat denk ik ook @Reacher. En ik heb nog iets gedaan waar ik erg trots op ben. Op zaterdag gaan we meestal naar mijn ouders. Niet te lang. Kunnen zij niet meer aan en ik nu ook niet. Vandaag moet mijn man iets doen en hij ging er eigenlijk vanuit dat we er van 12.00 tot na het avondeten zouden zijn. 

Zonder boos, zonder ingewikkeld, heb ik kunnen zeggen dat dat zowel voor mijn ouders als ook zeker voor mijzelf geen goed idee is. Het plan is nu veranderd. Fijn. 

Ik ben benieuwd od ik vandaag al iets minder benauwd daar zit. Ik denk het zomaar....

En als ik nu in mijn oude alcoholische patroon had gezeten, sliep ik nu nog, had koppijn, en zou ik me schuldig voelen over de avond ervoor en had niet voor mezelf iets durven vragen, laat staan daar van te voren weloverwogen stappen in hebben gezet.

Echt super Lika!  wees maar ERG trots op jezelf!!!!  Je doet het goed!

Tja... die 8 tonic:-) dat was gisteravond en dat is 1 ding. Andere is dat ik nu in rap tempo dikker word. En ik was al veel te dik. En maar eten. Ik houd opeens heel erg van zoet. En veel. Veel zoet. Volgende 'uitdaging'. Grom. Ik wou dat ik opeens heel erg van hardlopen ging houden. Of van strijken. Ofzo. Ramen lappen, blokfluit spelen, chinees leren, yoga, hinkelen....

waarom nou net dat stomme rijtje. Roken, drinken, eten. 1 en 2 zijn nu redelijk rustig, krijgen we 3. Gelijk er op af dan maar. Met liefde. En mildheid. Dat ook nog, 

Aaahw ja lastig hè Lika! Wel logisch dat eten ook om de hoek komt kijken, want dat verdoofd je gevoel ook...

O? Dat wist ik eigenlijk niet.

Gelijk maar Jan Geurtz ' de verslaving voorbij' aangeschaft. Bah.

Hahaha, ik lag in n deuk van je wens om verslaafd aan strijken of hardlopen te worden! Ik vrees dat eten er inderdaad ook bij hoort. En het drinken van cola in mijn geval. Dat mateloze..

Op 18-2-2017 om 22:36 zei Lika:

waarom nou net dat stomme rijtje. Roken, drinken, eten. 1 en 2 zijn nu redelijk rustig, krijgen we 3. Gelijk er op af dan maar. Met liefde. En mildheid. Dat ook nog, 

Eerst had ik 1, toen kreeg ik 3 erbij, 2 was nog geen probleem. voor mij dus eerst roken en eten "aangepakt", en tja toen bleek ik toch nog vluchtwegen nodig te hebben, dus toen kwam nr. 2. Dat van liefde en mildheid, was heel ver van mijn bed toen, nog vaak trouwens

Bij mij ook hoor @Jannigje.  Ik schrijf het hier niet voor niets op...... reminder voor mezelf. Geleerd van het forum van die mildheid. Ik ben daar ook nog niet. Doe mijn best. ( de aanwassende kilo's ook intussen...)

Even je draadje bijgelezen! Je doet het zo goed... 

Ik neem je woorden mee dat je bang bent 'te verdrinken'. Dat is helemaal waar! Goed idee om een post-it op mijn hoofd te plakken met die woorden. 

Ja. Ik heb het gevoel dat ik mijn kop nu heel erg nodig heb. Juist die nuchterheid is nodig om echt bij mijn gevoel te komen. Dat stop ik steeds maar weg. Mijn behoefte. Daardoor ga ik drinken, roken, en nu eten.... 

zo zit het denk ik. Ik ben uitgehold. En drank maakt dat nog vele malen erger. Bovendien heb ik die drank nu vele jaren 'ingezet'. En zie waar ik ben! Midden in mijn eigen crisis. 

Maar ik kan het niet helpen, ik zie in al mijn paniek, licht aan het eind van de tunnel. Dat is heel fijn voor mij. Ik heb een kans aan het eind van die tunnel te komen. Die wil ik niet laten lopen. Ik neem wat er nu gaande is heel serieus. Kan ook niet anders.