Lieve Jannigje.

Op het forum zie ik heel veel liefde voor jou. Ik voeg de mijne daar graag aan toe. 

En ik leg de mijne er ook bij: 

Goedemorgen, dat is onze gebruikelijke begroeting? Is het een goede morgen? Ik weet het niet, is het een slechte? Weet ik ook niet. Ik heb net een paar blz teruggelezen van mijn eigen draad. Mijn God, wat kan de wereld snel veranderen! Wie had dat kunnen denken! Ik snap er nog steeeds helemaal niets van, hoop ergens nog steeds dat het een nachtmerrie is waar ik uit zal ontwaken, badend in het zweet, uitgeput, maar opgelucht. Gelukkig het was maar een droom.

Maar het is geen droom. Het is geen droom. Het is geen droom.

ik kijk naar mijn lichaam en denk: waar zit jij? Wie ben jij? Waar ben jij? Hoe heb jij al zo lang in mijn lijf kunnen zitten zonder dat ik het wist, zonder dat iemand enig idee had? En hoeláng ben jij er eigenlijk al? Al die "ouderdomskwalen", al het "ongrijpbare gedoe", al die pijntjes, vermoeidheid, komt dat allemaal door jou?

De laatste tijd heb ik meer moeite met fietsen, 2 bruggen als ik naar therapie ga, en natuurlijk ook 2 terug. Laats, toen het zo hard waaide, deed ik er 10 min. langer over. Dat vond ik toch wat overdreven, 10 min.  Nu denk ik, arm lijf, geen wonder!!!

Vandaag is mijn museumdag. Ik was eerst van plan gewoon te gaan en dan om half twee een gesprek te hebben en het nieuws te vertellen. Dat bleek geen goed idee. Ik kan het nu helemaal niet opbrengen. Normaal gesproken (tja wat is dat eigenlijk) loop ik over van ijver en vind ik het leuk om het mensen naar de zin te maken, hen wegwijs te maken, een goed gevoel te geven. Maar opeens merk ik dat ik het niet heb?! Ik kan het nu niet missen, ik moet het voor mezelf bewaren.

Straks museum

Donderdag uitslag! Ik ben bang. Ik merk dat ik de neiging heb om te willen onderhandelen. Geef me nog wat tijd, geef me tijd om te wennen, te regelen, nog af te kunnen spreken...........Laat me nog één voorjaar meemaken, dan zal ik er van genieten, echt waar.

nou ja, zo gaat er van alles door me heen.

Dank voor jullie steun en liefde lieve mensen, die betekenen zoveel!!!!! 

, 

Wij zijn hier bij je Jannigje 

Lieve Jan: wat verwoord je dat mooi voor jezelf. Wat komt er veel omhoog nu!
Ik gun je 'rust' in je bolletje om bij jezelf te blijven en dat als Genoeg te kunnen zien.

Gaat er iemand met je mee donderdag Jannigje? 

     Zo fijn dat jullie er zijn!!!

Een kaarsje voor mij, wat lief! 

Donderdag gaat de vriendin mee die al 2x met mij is meegegaan. Toen ik het lijstje met afspraken kreeg, pakte zij het af en zette meteen al die afspraken in haar agenda. Geen discussie over mogelijk. 

Vanmiddag naar het museum geweest. Mijn "baas" op de hoogte gebracht, wonderlijk, onwerkelijk. Er was iemand met mij mee die ik gisteren pas op de hoogte had gesteld, ik kan maar een aantal mensen per dag informeren, meer kan ik niet behappen.   Zal ik met je meegaan, vroeg ze? Goh? Mee? Zomaar? Meen je dat? (Dit en nog veel meer is dan de interne dialoog hè) . Graag zei ik, wat fijn! Goed van mij hè?  Ik ga echt proberen al die oude gedachten en overtuigingen op een zijspoor te zetten. En dan horen wat mensen echt tegen me zeggen ipv wat ik denk dat ze zeggen.

Toen ik de post haalde zong ik, opeens hoorde ik een stem achter mij. U bent vrolijk?!. Ach ja wat zeg je dan? Die mevrouw weet niet dat ik ook zing als ik vrolijk ben, maar juist heel vaak als ik bang en/of verdrietig ben. Dus ik zei zoiets als: ach ja mevrouw, het leven is al moeilijk genoeg, ik probeer er maar een beetje de moed in te houden. Groot gelijk zei ze. Fijne dag mevrouw, u ook mevrouw. Ach ja. 

Je schrijft zo mooi! 

Ik vind dat een goed onderhandelingspunt. Je 'moet' namelijk een boek schrijven. Dat heeft tijd nodig! Ik wil een reeks voorstellen van 5, dan zitten we toch aan minimaal 10 voorjaren  . 

Bedankt voor het delen . Nog twee nachtjes, mijn duimen zijn er klaar voor.. 

Wat doe je het goed Jannigje. Voor jezelf. Topvrouw!

Op dit moment doe ik het niet zo goed hoor, ik ben opeens heeeeeeel bang! Ik ben verschrikkelijk duizelig, heb pijn in mijn zij en zie opeens allemaal beren op de weg. 

Gatsie Jannigje. Natuurlijk ben je bang. Natuurlijk. 

Oe...hou je taai....

Kun je iemand bellen? 

Sterkte komende nacht..tot Morgen! Dan ben ik op afstand bij je

Ja hoor, ik heb een paar heel lieve vriendinnen, die mag ik altijd bellen. "Altijd" doe ik nog niet, maar wel al "vaker". Bellen als ik bang en in paniek ben, is geheel nieuw voor mij.

tja, er is veel nieuw voor mij. 

 maar ook 

lieverds slaap zacht, ik probeer het ook

Niks meer hetzelfde....En anders hier maar van je af schrijven...

Wens je een goeie nacht. Hoop dat je goed kunt slapen of in ieder geval rusten.