En nu?

Wakker. Koppijn. Koffie. Douche. En een onplezierige spiegel. Zo blijmet mezelf weer #sarcasme

Vandaag gaat beter worden. Beloofd, aan mezelf.

Is sarcasme ook niet een vorm van snelle zelfafwijzing, agressie jegens jezelf?

Be kind but honest

Of (en) de moed der wanhoop.

en daarna eens het vergrootglas op je ziel? Wie je echt bent?

Snelle zelfafwijzing en de moed der wanhoop, ja, beide denk ik wel ja. Hoewel iemand laatst zei dat moed der hoop een veel betere is. Hopen... uiteindelijk kun je volgens mij beter actie ondernemen dan hopen, dat stilletjes wachten lijkt te impliceren. En zowel stilletjes als afwachten past niet zo bij me.

Een vergrootglas op mijn ziel? Misschien wel, als ik daar wat objectiever naar kan kijken.

Heb inmiddels nee gezegd tegen de eerste opname optie, omdat ik beslist niet hier in de stad wil zitten. Lopend naar huis kunnen lijkt me een slechte optie. Volgende week nieuwe kans.

De middag doorgebracht op het voetbalveld (gelukkig langs de lijn, niet er in) en dat stralende snoetje maakte dat ook echt de moeite waard. Geen bal doorgelaten, topkeepertje. En daarna langs de Mac, want mama was er toch niet bij

In het kader van werken aan je geluk, mensen vertrouwen, niet in gedachten blijven hangen en nog veel meer van de goede adviezen van voorgaande bladzijde die enige inwerktijd nodig hebben. Ik doe mijn best. Nu dat nog gaan geloven.

Je bent bijna een positivo!

Dit weekend leek wel een eiland. Een paar dagen zoals ik me voorstel dat die bij anderen normaal zijn. Merkwaardige ervaring.

Ik las eerst 'eland'. Wat istie toch poëtisch, dacht ik.

Maar Quinn, weet je wel dat dit heel, heel, heel goed nieuws is? Dat je dat gevoeld hebt?

Yep, welkom to the normal world (is dit wel engels?)

Is eiland minder poëtisch dan basta? Weet niet of het goed nieuws is. Op zich waarschijnlijk wel, maar het voelde tegelijk ook vreemd afstandelijk. Alsof ik van een afstandje aan het kijken was naar mezelf die gezellig gezin aan het spelen was, zeg maar. If that makes any sense at all. The normal world... het staat zover af van wat ik als normaal ben gaan beschouwen, smart. Wat is normaal, wat wil ik als mijn normaal en waarom toch dan ook weer dat afzetten tegen de "normale standaard"? Nou ja, dat dus. Happy monday.

Sja, wat is normaal, wat bedenk je zelf?

Ga het onderzoeken. Onder invloed is niks 'normaal'.

Acceptatie, tevreden zijn, overgave....go with the flow.

Wie ben jij, wie wil je zijn?

Alles, maar niet onder invloed van whatever what.

The real you.

Ik plaatste onlangs een heftig nummer van Lenny Kur...'Wie ben jij?"

Zo kruidenthee, daar kom je met een paar woorden! Acceptatie, tevreden zijn, overgave... jep, ik heb nog aardig wat te leren.

      Ik ook.........wie niet?

En Quinn,

waar ik inmiddels achter ben,

Misschien een open deur,

maar het gaat niet om 'oplossingen'.

Wel om 'bereidheid', willen leren,

Open staan voor, je pijn voelen en zien,

kwetsbaar opstellen.

Niet alleen bij jou, maar jij kunt het alleen maar doen met 'jezelf'

Och...het is ook een mooi en waardevol proces, ondanks alle trouble. 

Komt tijd, komt...

Tuurlijk, lieve Lars.

Komt tijd, komt... liefde? Zelfliefde misschien zelfs, ooit? Kwetsbaar opstellen is iets wat ik maar heel beperkt doe, bij de zeer beperkte lucky few. Of lucky one misschien zelfs maar.

Ik ga nog een poosje door piekeren over wat je schreef. Beter ook. Tenslotte gaat het niet om de bestemming, maar om de reis.

I know Quinn, het klinkt zo simpel.

Uiteindelijk gaat het inderdaad om liefde, zelf liefde.

Maar dat lijkt zo een cliché, dat ik het bijna niet durf te schrijven.

Je kwetsbaar opstellen...ik vind het ook lastig. Ben of de vrolijke 'o ja hoor is goed hoor' meid.

Of giga boos naar mijn partner, omdat ik daar 'mezelf' ben. Ocherm...wat heeft ie te verduren gehad.

Nu kan ik het zien, ff in de helicopter erboven hangen, en ja het er met hem over hebben. Waardevol.

Het onderzoek naar hoe dat werkt, in elkaar steekt, en waar het vandaan komt heeft me veel opgebracht.

Makkelijk? Neuh...zeer confronterend.  Maar het begint wat vruchten af te werpen. 

Dat harnas, schild, masker, whatever je doet...het heeft geen zin...het werkt tegen je.

Overgave...dat is misschien nog een brug te ver, maar bewustwording van..onderzoeken, acceptatie.

Ook jij kunt dat  

Niet te veel piekeren Quinn...inderdaad, het gaat om de reis.

Goeie reis gewenst 

Quinn, ik ben het even kwijt, vandaag ben je ziekbevonden door je huisarts? En wanneer is jouw opname, stond dat nou vast?

Quinn,

ik ga 'm toch op je draad gooien...

de muziek kun je vinden op you tube.

Ik ben geen ster in verwoorden, zoek het vaak in liedjes.

Lenny Kuhr, bij mij kwam ie binnen.

Wie ben je, wie ben je
En ken je jezelf wel
Wie ben je? Waar ga je heen

Ben jij de mens die maar niet op durft te staan
Bang voor de waarheid, sluimert in waan
Verscholen je vuur ergens diep in je jeugd
Verholen de liefde achter de deugd
Wie ben je

Ben jij de mens altijd goed gehumeurd
Altijd vitaal, niet langer getreurd
Is dit dan werk'lijk je ware gezicht
Of hou je krampachtig de waterkraan dicht
Wie ben je

Ben jij de mens die niet de minste kan zijn
Gewoon bang voor gezag, mij krijg je niet klein
Wie ziet er jouw wanhoop, wie eindigt jouw spel
Wie heeft er jou lief, wie kent er jou wel

Wie ben je, wie ben je
En ken je jezelf wel
Wie ben je? Waar ga je heen

Ben jij de mens die zich nooit helemaal geeft
Die altijd en eeuwig een achterdeur heeft
Drukke gebaren en snedige taal
Wanneer komt er een keer een eind aan 't verhaal
Wie ben je

Droeg jij in je leven het lijden zo goed
Ieder bewondert nog altijd je moed
Wie draagt je een keer van je eenzame troon
Wie spreekt jou 'ns tegen, wie doet dat gewoon
Wie ben je

Ben jij de mens die maar niet groot durft te zijn
Die zich steeds vereenzelvigt met schuld en met pijn
Bang voor je kracht die je zelf al kent
En dat men je afwijst om die die je bent

Wie ben je, wie ben je
En ken je jezelf wel
Wie ben je? Waar ga je heen

Is eiland minder poëtisch dan basta? Weet niet of het goed nieuws is. Op zich waarschijnlijk wel, maar het voelde tegelijk ook vreemd afstandelijk. Alsof ik van een afstandje aan het kijken was naar mezelf die gezellig gezin aan het spelen was, zeg maar. If that makes any sense at all. The normal world... het staat zover af van wat ik als normaal ben gaan beschouwen, smart. Wat is normaal, wat wil ik als mijn normaal en waarom toch dan ook weer dat afzetten tegen de "normale standaard"? Nou ja, dat dus. Happy monday.

Volgens mij wilde ik iets anders quoten, dat waar je het had over objectief naar je ziel kijken. (kern, bron) Want daar zit alles volgens mij, ook het normale, de verlangens en het weten tot hoever, de troost, je eigenwaarde, je eigenheid (die zich wil onderscheiden van anderen) etc. Dat is de plek waar je samenvalt met jezelf en waar die 2 vissen er ineens toch maar 1 blijkt te zijn, eentje, die overigens wel mag wikken en wegen, twijfelen, plots andere dingen zegt - vanuit een situatie/die de situatie dan ws mede oproept), ehh ik bedoel maar...

Kan een mens objectief naar zijn ziel kijken? Vanuit de ratio niet nee.

Wel door voelen, intuitie, kracht. En het hart.

Welnu. Ikzelf kan soms ingewikkeld doen en toch helpt me iets vaak van wat ik vroeger leerde: mijn kern is okee, ik ben een kind van God.

(met de ratio denk ik twijfelend) Maar immer roept het een vreemde kracht op in mezelf. Net als bij meditatie/mindfulness.

En.... wat werkt dat werkt.

Zet m op: je doet keihard je best (om normaal te doen in elk geval!  ) zei de abnormale     

Basta, nee, door de bedrijfsarts. Hij en de baas houden me graag in de gaten. Illuminatie! Maar goed, de wereld lijkt in die zin op één lijn tegen (of is het voor?) Quinn te zijn. Opnamedatum nog niet bekend, donderdag gesprek bij de tweede plek.

Kruidenthee, bedankt, die tekst kende ik nog niet. Ga ik even laten bezinken, want er lijkt wel wat in te zitten.

Smart, over God ga ik niet teveel in discussie, waarschijnlijk zijn jij en ik niet met dezelfde opgevoed. Maar uit mijn hoofd stappen is wel iets wat ik hard probeer. Grinn, of hart probeer.

Even kort, zit in de auto terug naar huis. Nee, ik rijd niet. Ze vinden me qua problematiek geschikt om een traject aan te bieden, al zal het een uitdaging worden. Wel meteen de vraag of ze genoeg in huis hebben of dat het detox en dan naar elders wordt. Als ik het goed onthouden heb. Ofzo. Nou ja, er draait veel in mijn hoofd nu, alles even rustig overdenken en bespreken. Maar wou toch alvast even wat laten horen, want toch al wel dierbaar enzo eigenlijk stiekem best wel.

Zowaar foutloos. Yours truly.

"want toch al wel dierbaar enzo eigenlijk stiekem best wel."

Ik word helemaal week van zo'n zinnetje. Stoere Quinn. 

Heb je nu ook een datum erbij?