Erg moedig van je, Antoinette, en heel fijn dat je deze stap hebt durven nemen. Ik hoop dat je bij de vele vervolgstappen die er nog gaan komen ook de humor niet vergeet. De laatste tijd klonk het weinige dat je schreef best somber.

Vandaar de nick! Ik was er al achter dat je vorige nick suikertje was maar vond t veranderen naar antoinette vreemd. Maar nu is t helemaal logisch natuurlijk.

Knap van je dat je t pad kiest dat jou t meest gelukkig maakt! Je leeft maar één keer en dat doe je dan beter in t kleedje dat je t best past. Er komen vast wat hobbels op de weg maar ik denk dat niets op kan tegen eindelijk jezelf te kunnen zijn. 

Ik vond het al bijzonder dat je naam Suikertje was terwijl ik later ontdekte dat je een man was. Nu begrijp ik het. Goed dat je je naam hebt veranderd, je slaat een nieuwe weg in. Eentje die bij je  past! Het worden roerige jaren voor je, moeilijke jaren. Maar waard om voor te knokken! Straks de rest van je leven in een lijf die je past! Welkom Antoinette! 

veel geluk voor jou als je ware zelf Antoinnette

Hoi,

Bedankt voor jullie mooie, lieve reacties, doet me heel goed. Vooral na het bericht gisteren die ik van familie kreeg. Was niet leuk om te horen, maar zal dat nog wel vaker tegen komen. Ik ga zo maar weer eens proberen buiten de deur koffie te drinken met vriendin, opsluiten hier binnen lost ook niks op.

Lieve Antoinette, wat ben ik blij voor en wat zul je opgelucht zijn dat je dit nu met anderen kunt delen. Het zal de komende tijd vaak nog heel zwaar zijn, maar in ieder geval kun je nu, -wat veel van ons als vanzelfsprekend ervaren-; jezelf zijn 

Dank je wel Reacher, zwaar wordt het nog wel en soms nu al, maar nu ben ik meer opgelucht, blij dat ik het kan delen en nu veel meer mezelf kan zijn. Het voelt echt als een bevrijding. 

Welkom Antoinette 

Lieve Antoinnette, wat goed dat je het gewoon in de openheid gooit. De eerste stappen zijn al gezet, wat mooi! Op naar een mooiere toekomst voor jou! 

Gelukkig lees ik weer even bij “wie is wie”. Ik kwam je tegen op de dagdraad, maar had je verhaal hier gemist, dus ik begreep het niet.

Ik vind het ongelofelijk moedig van je dat je je ware zelf in de openbaarheid brengt. Ik heb van alles meegemaakt en gevoeld in mijn leven, maar nooit iets wat maar in de buurt komt van wat jij blijkbaar al heel lang voelt. Ik gun je een mooi bestaan als vrouw 

Én ik wens je heel veel sterkte met het traject dat je nu ingaat. 

Nancy, Jannigje en kruidenthee, enorm bedankt.

Ik heb vandaag brief van UMCG gekregen. Over 8 tot 9 maanden is intake, pfff. Ik wist wel dat het lang duurde, maar om het dan te lezen is moeilijk.

Even geen idee wat ik tot oktober moet doen. Zelf dokteren begin ik niet aan, te risicovol. Er is voor mij echter geen weg terug alleen maar voorwaarts.

Tegenvaller dus. Maar die 8 of 9 maand gaan voorbij. Ondertussen gewoon verder met ontdekken van je eigen ik. Zit alleen even na te denken over dat zelf dokteren? Krijg daar een beetje een naar beeld bij dus doe dat maar niet. Hoe oud en je? Rond de 50 toch? Wat zijn dan die 8 of 9 maand op al die jaren dat je niet jezelf kunt zijn? 

Ik moest nog aan je denken vandaag, voor het geval je het niet gelezen hebt:

http://m.nieuwsblad.be/cnt/dmf20180130_03329172//?utm_source=android

Ah ons  Bo 

Gelukkig lees ik hier wie Antoinette is!

Je noemt het zelf bevrijdend en ik geloof je direct! : ik las Antoinette op de DD al als opener en opgeruimder.

Zet m op!! Ga voor je geluk!!