Mijn verhaal over/ voor mij
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.
3 uur geleden zei Musashi:‘Bekeerd’ heb ik het voor mezelf nooit willen/ durven noemen. Zoals Boeddha zei: niet geloven, zelf onderzoeken ;-)...zoals het is dus een levensfilosofie en geen religie, ik onderzoek en neem mee wat nuttig voor me is...
zal zeker het boek checken dank je!
Bekeerd meen ik niet serieus hoor
Interessant boek ook. Inderdaad heeft geluk met discipline en gewoonte te maken, net als stoppen met alcohol...
Hartverwarmende chocolademelk:
- 1/2 l melk
- 2 repen chocola
- snuifje himalayazout
- snuifje kaneel
- snuifje chilipoeder
- snuifje zwarte peper
- paar druppels vanille-essence of verse vanillezaadjes
- (voor het slapen: thee-eitje met beetje valeriaan.)
Aan de kook brengen en opdienen. Lekker met slagroom! :-)
Ziet er lekker uit (behalve de chili voor mij)
Golden winterbreakie: 3 pers
- 3/4 kopje havermout
- 1/2 l melk
- snuifje kaneel
- snuifje kurkuma
- 1/2 Appel en 1/2 peer (ik gebruikte vandaag leftover homemade appelmoes)
- 1 theelepeltje honing
Breng de havermout, melk en kruiden aan de kook, Laten indikken tot de gewenste dikte. Verdelen in potjes en honing toevoegen naar smaak. Appel en peer toevoegen en goed mengen. Smakelijk!
Let’s kickstart this monday (zonder alcohol!)!
Mogge. Ik hou het wel bij koffie en water
Mooie dag vandaag. Vol inspiratie...hoop dat het stoppen met alcohol me mettertijd ook zal helpen om knopen door te hakken op professioneel gebied...blijven vasthouden aan (financiële) zekerheid of voluit kiezen voor mezelf en ‘leven’?
Heb daar ook een dilemma in ' mijn werk financiële zekerheid geeft mij op moment niet voldoening .. organisatorisch voelt het voor mij niet altijd prettig . Maar om als flexer aan de slag te gaan durf ik gewoon niet aan.
Wel is dit voor mij altijd enorme trigger geweest ' wegdrinken van deze ontbrekende factor .
Zo gauw je kinderen willen studeren dan wordt dat flex gebeuren en kiezen voor jezelf flink twijfelachtig.... ik zoek mn ontplooiing wel buiten werktijd
Hoe bedoel je @bumperjim
Nou in die periode moet je (enfin, dan wil ik) wel een stabiel inkomen hebben. Dus je leven omgooien ofwel ruim ervoor, ofwel erna
Aha ' ja mijn oudste is net gestart op voortgezet en jongste gaat nog .. mijn financiële zekerheid is mij lief ivm mijn lichamelijke klachten.
20 uur zorg kan ik net opbrengen om goed te kunnen blijven functioneren en een slag om te arm te hebben ivm evt ziektewet .. ben meerder malen langdurig ziektewet geweest.
Op moment worden organisatorisch en op team verband dingen verwacht en als kan gewoon kan zeggen in je maag geduwd waar ik mij niet fijn bij voel.
Dus tja ' blijven nemen is vooralsnog even de zekere optie .
Maar houd het wel in de achterhoofd .. .
Dank voor jullie reacties. Ik vind het nuttig om hierover andere (tegenstrijdige) meningen te horen om zo duidelijker voor mezelf te weten te komen wat ik er nu eigenlijk echt van vind. Voor mij is dit onderwerp zo beladen en heeft het zoveel lagen dat ik wat tijd nodig had om te reageren, en dan denk ik wss nog niet aan alles maar doe hierbij een poging:
Ik snap jullie mening 100%, wil jullie dus niet overtuigen of zo maar heb tegelijkertijd ook mijn bedenkingen.
ik ben nog een ‘jonge moeder’ ttz. Niet meer zo ‘jong’ (42j) maar nog niet zo heel lang geleden (3,5 jaar) moeder geworden. Zoals iedereen wss wil ik ook maar alleen het beste voor mijn kind en zou ze niets te kort mogen komen. Sinds haar geboorte leg ik ook elke maand geld opzij ‘voor later’. Maar dat is dan toch ook ‘alleen maar’ het materiële/ financiële aspect en gaat voorbij aan de emotionele noden van het kind (en ook de moeder)?‘Verplicht’ terug gaan werken op 12 weken en borstvoeding stopzetten, je baby afgeven ‘aan vreemden’ zijn voor mij toch heel zware momenten geweest dus ik kan aannemen dat dat voor het kind ook zo is. En om alle criticasters alvast voor te zijn: ik WEET dat ik niet de enige ben voor wie het zo is maar dat maakt het VOOR MIJ niet zo gemakkelijk is/ was.
Daarbij komt dan een job met lange dagen van huis. Nu ze naar school gaat zou dit, buiten Corona gerekend, betekenen dat ik haar nooit van school kan halen en amper gaan brengen (en mijn werktijd is dan al verkort volgens een wettelijk stelsel). Nu dit met Corona soms wel kon (door gedeeltelijk thuiswerk) valt het me echt heel zwaar hoe ik dat anders nooit zou kunnen (en dat ik daar op termijn wss dus ook terug naartoe moet). Al bij al, zie ik mn kind dus max 2a3 uur op een dag. Nogmaals, ik weet dat dit voor velen zo is, maar daarom maakt het dat niet minder ‘normaal’ of zwaar voor mij persoonlijk.
dan heb ik ook een job waarbij ik geregeld naar het buitenland moet. De eerste keer was op 6 maanden ongeveer. (En nu ga ik helemaal wss overkomen als een verwend nest) een job waar velen wss jaloers op zouden zijn want de mooiste plekken vd wereld heb ik al kunnen afvinken.... al die jaren was dit ook waar ik ooit van droomde maar nu is het dus ‘op’ en wil ik meer nabijheid, meer contact en een closere band met mijn gezin. Zeker door Corona is dit gevoel alleen maar versterkt...(het is een heel ander verhaal maar ik wist niet hoeveel geluk een kind/gezin kon brengen, in mijn hoofd vroeger was dat enkel ‘een last’)
ik ben, door redenen, opgegroeid met het idee dat ‘werk en geld’ het allerbelangrijkstste zijn maar door ervaring durf ik daar aan te twijfelen. Wil ik mijn kind ‘alles’ kunnen geven op materieel gebied maar haar (blijven) te kort doen op vlak van aanwezigheid? Ik kom dan mss uit een generatie die idd materieel niks te kort kwam en daardoor heb ik mss gemakkelijk praten, maar ik weet wel, uit eigen ervaring, dat het omgekeerde ook niet alles is.
Los daarvan vind ik het nog altijd ontzettend belangrijk, als vrouw, financieel onafhankelijk te zijn maar wil ik mijn kind toch ook de boodschap (en het voorbeeld) kunnen geven hoe belangrijk het is om (yolo-gewijs) je leven te vervullen zoals jij het ziet en voelt en om niet per se te voldoen aan ‘maatschappelijke verwachtingen’. Ook zou ik het heel erg vinden om haar het voorbeeld te geven van een job te doen waar je je niet meer goed in voelt, te blijven doen...het zal er allemaal snel zijn maar anderzijds zijn het nog vele jaren te gaan eer ze volwassen is.
daarbij is het ook niet gezegd dat, door je financiële zekerheid op te geven, je financieel moet inboeten. Wie weet is het wel andersom en vind je een goudmijntje dat je nooit voor mogelijk had gehouden...
kortom, ik denk dat (bij mij in elk geval) de angst voor het onbekende en het gebrek aan vertrouwen in mezelf de grootste boosdoener is, maar dit zijn factoren die in mijn hoofd spelen en daarom niet perse overeenstemmen met de realiteit zoals ze is...
Corona heeft de wereld wat op zn kop gezet en dat geldt niet minstens voor mijn leefwereld, gedachtengoed, patronen, routines die alleen maar ‘normaal’ waren, maar waar ik me nu wel serieuze vragen bij stel...
Nogmaals dank voor jullie feedback! Reageer gerust op wat ik geschreven heb.
Mooie dag nog gewenst!
Ik begrijp je heel goed. Mijn vrouw en ik werkten beiden fulltime tot de oudste een jaar of 12 was geloof ik. Toen is mijn vrouw op een zeer lullige manier ontslagen maar met (na schikking door advocaten) een nette vergoeding, genoeg om je de eerste periode de lust op een nieuwe baan te zoeken te ontnemen. En de kwaliteit van leven die je dan terug krijgt: idd van school halen, huiswerk begeleiden, het koekje bij de thee. Inmiddels studeert de oudste en heb ik de grootste moeite mn vrouw van de bank af te krijgen want die was behoorlijk standby geraakt helaas, maar heeft zichzelf nu weer aan de slag geimproviseerd. Zwarte flexwerker
Alles hangt ervan af hoeveel financiele onzekerheid je kan verdragen en of je duur woont en rijdt en heb je een partnersalaris enz enz.
In ieder geval, spijt krijgen dat je wat minder hard werkt dat heb ik nog nooit gehoord
Dank @bumperjim voor je reactie en begrip. Ik hoop later vandaag nog te reageren, anders later. Take care.
Begrijp je verhaal ' heel kort idd je wilt je kind alles geven en ik ben van korte mening geweest dat ik ondanks mijn drankprobleem alles wel gegegen had we deden toch leuke dingen ' ik gaf ze alles wat ze wilden hebben materiële zaken .
Emotioneel ben ik een periode te kort geschoten niet hun gehele leven. Ik weet niet of je mijn gehele verhaal kent eigenlijk .
Mbt gevolgen drank gebruik.
Ik werk 20 uur in de zorg waaronder ook weekenden dus als ik kijk heb ik in 2 weken 3 dagen dat ik door de weeks dagdienst werk .
Alle andere dagen ben ik door de weeks vrij .
Echter willen ze dat ik ook in de week beschikbaar moet zijn voor avond dienst het komt in ons kleine team op andere neer .
Het gesteggel rondom vakantie planning ' feestdagen ' ik ben dat juist zat ws klinkt dit als een luxe probleem maar het zijn mijn triggers ik raak gestresst als ik door de weeks avond moet gaan doen als mijn man dan ook nog katoor werk heeft tot 17.00 zitten mijn kinderen die ook relatief zorg nodig hebben door adhd te lang alleen ondanks hun 10 en 13 jaar vind ik dat ze dit niet structureel nog aan kunnen .
Mijn werkgever / organisatie is van mening niet meer met ieder zijn haar persoonlijke omstandigheden rekening te kunnen houden immers ik heb een contract getekend waar mijn werkuren 20 uur verdeeld over een periode staan dus die 20 uur mogen ze zo indelen dat ik die draai .. alleen op woensdag is mijn gerechtigde vrije dag die ik mag hebben cao bepaald .
Heb nu nog een cyclus rooster met vaste dagen maar die kan ik zo kwijt zijn en dat scares me .
Geeft mij stress in mijn herstel en mijn persoonlijke behandelings traject .
Misschien zijn het beren maar toch..
Hoi @Lieke7777, ik ken(de) je verhaal idd (nog) niet maar herken het ook wel. Zeker sinds Corona is bij ons het ‘menselijke’ aspect precies enorm aan het minderen/ verdwijnen. De ‘werknemers’ moeten maar ‘flexibel’ zijn, je mag al blij zijn dat je werk hebt, iedereen vervangbaar, dat idee. Ook wij hebben tegenwoordig een continu veranderend schema, en moeten (tegen de regels in!) nog wel naar kantoor...
Het alternatief dat je voor ogen hebt (of nog niet?) moet natuurlijk dan wel beter zijn voor je persoonlijk he? En wanneer weet je of het beter is he?
Heb jij een (concreet) alternatief voor ogen?
Sterkte en slaapwel!
Het alternatief ik werk in de zorg is een flex contract maar deze zal of 0 uren of 4 uren kunnen zijn dat betekent minimaal maar 4 uren financiële zekerheid bij evt ziekte . En mijn lichaam is niet zo stabiel werk bewust 20 uur met uitgangsbasis door bedrijfs arts geadviseerd gezond rooster is een pré .
Mijn jongens zijn ruim 1.4 jaar uitwonende geweest ' door crisis uit huis geplaatst.
Dus genoeg mbt jeugd zorg en alles te maken gehad .
Snap dat ook voor jou continue wisselend schema niet fijn is ..
Hoi Lieke, ik probeer hier later nog wat verder op door te gaan...moet alles wat laten sudderen in mij... dank voor je bericht!
Eigen lof stinkt maar hier mag het :
resultaat na (bijna) 1 maand:
- ik zie er een pak frisser uit, volgens mijn partner, maar zie het zelf ook wel een beetje (buiten de wallen die met zo’n mondmasker precies harder lijken op te vallen ;-)
- begin me (heel) stilaan frisser te voelen in m’n hoofd en emotioneel sterker
- krijg een beter inzicht in mijn vastgeroeste (denk)patronen
- kan (beetje) assertiever reageren en (beetje) meer uiten wat ik zelf echt wil (kan nog beter dit)
- ben vrolijker thuis, meer dansen en zingen, onnozel doen
- samen met stoppen/ minderen met roken denk ik (snel gerekend) +- 150 euro’s te hebben uitgespaard
nog dingen vergeten? Hopelijk kan ik deze trend verder zetten!
@Musashi Zelf net begonnen en gaat waarschijnlijk pittig worden, maar het lezen van jouw 'bereikt na een maand' lijstje geeft me een behoorlijke boost, dat gevoel wil ik ook!
vandaag is het de laatste dag van Januari. Ben blij dat ik nu zover ben! Op naar de volgende maand (and many more...)
Het voelde wel een beetje als een ‘rouwmaand’, afscheid nemen van een oude ‘vriend’, maar even goed blij om ‘verlost’ te zijn van een ‘vijand’ of liever iets/ iemand die ik ontgroeid Ben, leren loslaten...
iets ‘nieuws’ is er nog niet echt in de plaats gekomen (Buiten de zelfzorg) maar denk ook nog niet dat februari dat helemaal zal brengen...ik denk dat februari een overgangsmaand zal worden, nog een beetje de winter ondergaan, mezelf hullen in een warm dekentje...klaarstomen voor lente wanneer het nieuwe leven stilaan kan beginnen ontluiken...
Maar eerst de laatste dag van januari dus...first things first...
Drankmenu van de dag:
- 9-10u30: 3 a 4 koppen zwarte koffie
- 10u30-middageten: (voorlaatste schepje van) speciale (zelf meegebrachte) Japanse thee 1l
- na middageten-16u: 1l groene thee met vers citroensap, gemberschijfjes en honing
- 16u: 1 kop hartverwarmende chocolademelk met een gebakje
- 17u-19u: 1l rooibosthee
- avondeten: water
- 19u-21u: 1l relaxthee van dunaldi
Hier wordt gehydrateerd
2 uur geleden zei Musashi:Drankmenu van de dag:
- 9-10u30: 3 a 4 koppen zwarte koffie
- 10u30-middageten: (voorlaatste schepje van) speciale (zelf meegebrachte) Japanse thee 1l
- na middageten-16u: 1l groene thee met vers citroensap, gemberschijfjes en honing
- 16u: 1 kop hartverwarmende chocolademelk met een gebakje
- 17u-19u: 1l rooibosthee
- avondeten: water
- 19u-21u: 1l relaxthee van dunaldi
Haha hier ook zo’n beetje :) heb alleen wat hoofdpijn, zal wel het afkicken zijn
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.