en nu weer landen, ik schreef op de dagdraad van vandaag over mijn reisstress. Ik vind het vreselijk om op reis te gaan terwijl ik er vroeger dol op was. Vanaf mijn pubertijd was ik een reistijger, alle kanten op gereisd. Ook met mijn kinderen, zonder hun vader, niets was me te dol, ik genoot ervan, met mijn huidige man ook heel wat gezien in onze kampeerbus. Sinds mijn laatste burnout ben ik daar niet meer goed is. Ik verwerk de prikkels niet meer EN ik drink niet meer. Gisteren met manlief over gehad hoeveel we zopen tijdens de reizen. Nu ik niet meer drink lijken alle zintuigen 100.000x meer open te staan. Vanaf moment van de reisplannen slaap ik slecht, kan niet inslapen en ben om 5 uur wakker. En ik ga stuiteren in mijn hoofd. Lijsten maken, voorbeleven, plannen en beren op de weg. Ik vind dit niet meer traumagerelateerd aan vroeger, want vroeger vond ik reizen fijn. Vroeger is voorbij. Nu is nu. En ik ben weer thuis. Compleet gesloopt van de prikkels. 

de suikeraanval zat er aan te komen met de oplopende stress, dat vind ik niet erg, mild voor mezelf. Doel één 

Wel heel trots dat ik niet gedronken heb ondanks de enorme dorst naar drank. Daarom goed dat we niets anders in huis hebben dan bier voor mijn man. Ik dronk alcoholvrij bier, dat geeft hetzelfde psychische effect, ik heb 3x op  de fles gekeken, ja echt alcoholvrij. Wijn en sterke drank was fout gegaan, dus dat hebben we niet in huis. 

Twee dingen die ik vandaag onder controle heb: houding en inspanning 

dag 391 

Na wat gedeeld te hebben op de dagdraad wil ik voor mezelf af gaan rekenen met de stigma's uit mijn ggz tijd. De meewarige blikken als ik over trauma's moest vertellen ivm diagnose stelling. Wat een ellende allemaal. Om vervolgens niet geholpen te worden omdat therapeuten en psychiaters niets van mijn zgn stoornis begrepen. Ik heb geteld, het wisselde per afdeling bij dat stomme regionale- verdien- veel- geld- ggz- bedrijf. DBC is hun inkomen, ontslaan uit behandeling is scoren is cashen. 

Van stoornis naar gave, dat is de titel van het boek dat ik las. Over de missstanden in de ggz, de onkunde en het onbegrip. daarin herkende ik mezelf. het duurde nog even maar ik denk dat je pas een diagnose kan stellen als iemand één jaar niet gedronken heeft, want wat vertroebelt de drank!!!! Wat is drank gerelateerd aan al die antwoorden die je steeds weer moet geven. En dan vervolgens het advies van je therapeut om maar lekker een wijntje te nemen om te ontspannen als je weer uit die praatachtbaan stapt. 

heb ik die diagnoses wel echt, die stickertjes op mijn voorhoofd die er nooit meer afgaan in de ogen van wie er bij was? Wat kan ik er mee nu ik geen ggz meer wil omdat niemand mij ooit kon helpen of begreep? 

Niet meer drinken is mezelf leren kennen, mezelf leren begrijpen in wie ik ben. Zoals ik geboren ben, wie ik bedoeld ben te zijn.

ik ben

ik drink niet dus ik ben. 

en ik ben wel gelukkig met mezelf. Ik voel wat ik nodig heb, na twee reisdagen ben ik al gesloopt, dus rust. natuur, zee, ik sluit de laptop en ga genieten van deze dag zonder afspraken. 

Dit is MIJN DAG 

ik ben uit balans, dus ik stuiter, dus ik schrijf, gelieve niet te citeren, want ik wil het weg kunnen halen

dank 

Bij de intake van een haptonoom waar ik een paar jaar geleden was, vroeg hij me om op een soort dienblad met een halve bal eronder te gaan staan en de balans te zoeken. Terwijl ik wiebelend mijn best deed, keek hij ondertussen achteloos in wat papieren. Het lukte me niet, moest ik gefrustreerd toegeven. Ik klapte steeds de ene of de andere kant op. Dat voelde als falen.

Doodleuk vertelde hij dat dit ook niet kon, in balans blijven. Dat is een illusie. Het leven is nu eenmaal ups en downs. Ik voelde me eerst boos, omdat hij mij een oefening liet doen die niet kon slagen. Daarna zag ik de les wel, uiteindelijk wel een mooie manier om iets duidelijk te maken. Ik denk er nog vaak aan.

Wat een mooie les Lonster, dat is pas een waardevolle lichaamsherinnering nu.
Als Weegschaal ben ik daar ook veel mee bezig geweest.
Terwijl ik anderen wel mooi kon vertellen van die ups en downs haha.
Waarschijnlijk is dat nu ook een van de redenen dat ik me niet meer wil laten meeslepen in
drama's van anderen, net als Artemis niet graag meer elders slaap en saai steeds meer als
rust ervaar. Falen is leren, nog zo'n les............

3 uur geleden zei Lonster:

Doodleuk vertelde hij dat dit ook niet kon, in balans blijven. Dat is een illusie. Het leven is nu eenmaal ups en downs. Ik voelde me eerst boos, omdat hij mij een oefening liet doen die niet kon slagen. Daarna zag ik de les wel, uiteindelijk wel een mooie manier om iets duidelijk te maken. Ik denk er nog vaak aan.

Mooi oefening Lonster en toch ben ik het er niet mee eens. Het leven is zoeken naar je balans, als je teveel naar rechts helt moet je evenveel naar links hellen om in het midden uit te komen. De Slinger van Foucault. Het gaat juist om je evenwicht vinden, koorddansen. Als paardenvrouw gaat het bij paardrijden, grondwerk, longeren om balans. iedereen is scheef, paarden, honden katten, zoogdieren mensen zijn scheef. Je vindt je balans in het tegendeel. Nu ben ik 2 dagen van de kaart (plus voorbereiding) dus 2 dagen rust. Actieve rust. Dus drummen, wandelen, liggen en zuurstof, de zee. Zo kom ik in balans. Luisteren nnaar mijn lichaam, mijn lichaam wete het, mijn lichaam is wijs. 

Elke morgen doe ik yoga, balansoefeningen , op één been, de boom, met alle variaties. De kraai, op twee handen staan in opgerolde houding. Oefenen oefenen oefenen. 

Ik zou ook boos worden van zo'n haptonoom en nooit meer terugkomen. Iemand direct een faaloefening geven vind ik niet aardig en daarmee haak ik af. Ik heb twee haptonomen gehad, allebei mansplainers. Mijn wereld op hun A4tje, het is niet zo moeilijk, kijk!!! ik kan het zo even voor je tekenen. Dit: cirkel, dit ben jij. Nee, ik ben geen cirkel. Ik pas niet op een A4tje 

3 uur geleden zei lady jane:

Als Weegschaal ben ik daar ook veel mee bezig geweest.

Waarschijnlijk is dat nu ook een van de redenen dat ik me niet meer wil laten meeslepen in
drama's van anderen, net als Artemis niet graag meer elders slaap en saai steeds meer als
rust ervaar.

ik heb Venus in Weegschaal, balans is een mooi iets. 

Niet meer mee laten slepen in drama's van anderen. Self care, ik houd op met people pleasen en zet mezelf op één, en dat nu oefenen. daar ligt de balans. Ik en anderen, het middengebied, niet de middenweg maar het middengebied. 

zwerven geeft rust 

en nu een middagdutje en daarna naar zee. 

Ik heb altijd geloofd dat je je alleen maar kunt ontwikkelen als je uit je comfortzone stapt.  En tegelijkertijd heb ik mezelf altijd keihard afgewezen omdat ik dat niet genoeg durfde in vergelijking met. 

De laatste tijd denk ik dat binnen je comfortzone blijven, daarbinnen alle ruimte innemen die je nodig hebt, en deze langzaam oprekken, zodat je je nog net comfortabel voelt, in verbinding met jezelf kan blijven, een veel betere optie is.  Veel zachter voor jezelf. En per saldo een fijnere ontwikkeling hebt.  Dan maar niet knallen, alles uit het leven halen enz. 

Het binnengenied  ja, daarbuiten ben ik er eigenlijk niet meer bij.  Dan is het actie reactie, en mag ik hopen dat ik heel blijf.  

Etty ik vind het interessant wat je schrijft.  En een lastige.  Soms weet ik dat ik uit mijn comfortzone moet komen omdat ik ook weet dat ik daarna de vruchten ervan pluk.  Ook al verzet alles binnen in me ertegen.  Dan dwing ik mezelf om het toch te doen. Maar het hoeft niet altijd. Het klein houden werkt soms ook goed. Misschien is het en en?

mijn comfortzone, mijn bubbel, ik drink niet, snoep met mate, niet lukt niet, meer zit er niet in. ik ontwikkel me door rust 

en ik herstel. Winterslaap egeltje. Het ouwe lijf komt weer een beetje bij met yoga meditatie en zeelucht. wat veel zuurstof, heerlijk! Het benauwd me altijd familiebezoek, ik zou daar niet meer kunnen wonen. En de helende omgeving doet haar werk weer. Ik ben er weer. Lees opnieuw het boek De verslaving voorbij van Jan Geurtz. Ik las het in 2011, bij mijn eerste stoppoging. Nu refresh. Waarom wil ik niet drinken? waarom wil ik geen verslavende witte suiker? Ik mag suiker eten terwijl ik het lees, daarna is het klaar. En ik kijk opnieuw naar mijn dranktrek, want ik geef toe, het was weer ouderwets lastig. Dinsdag, woensdag donderdag en vrijdag flinke trek in wat dan toch? De verdoving. 

Zaterdag. Uitgerust en vol frisse moed, weer een mooie dag in ons paradijs. 

dag 393 zegt de app. leuk toch Suikerverslaving heb ik even op pauze gezet, eerst het boek uitlezen. 

ik wou alleen dat het niet in Times New Roman was gedrukt... 

Verslaafd aan liefde heb ik ook gelezen. 

En Times New Roman leest moeilijk inderdaad 

ben bij blz 99 en ik krijg meer  grip, ik ga blz 56 nog overschrijven, dat is een goede , over zijn, natuurlijke staat, negatief geloof, imago 

kom daar op terug 

deze is andere blz , vond ik op internet 

Wij zijn er ook nog

De dijk - Recht in de ogen

Natuurlijk zijn er hufters
Klootzakken en slijmjurken
Er zijn crooks en bandieten
En drabbers te veel
Natuurlijk er zijn lafaards
Er zijn schoften en schurken
Schandalig, misdadig,
Corrupt, crimineel

Kijk maar om je heen

Natuurlijk heb je klerelijers
Heb je boeven en teringlijers
Er is tuig en geteisem
En gajes volop
Natuurlijk er zijn racisten
Er zijn fascisten en klojo's
Mafkezen en mafketels en nono's
Met een bord voor hun kop

Maar kijk om je heen

Wij zijn er ook nog
Wij zijn met de meesten
Met mensen die snappen hoe je als vriend
Door de verschillen heen over de grenzen
Elkaar recht in de ogen kunt zien

Natuurlijk zijn er oorlogen
Misdaden en aanslagen
Is er moord en doodslag
Om handel en geld
Er is honger en woede
Ellende en armoe
Er is strijd en terreur
Wraak en geweld

Kijk om je heen

Wij zijn er ook nog
Wij zijn met de meesten
Met mensen die snappen hoe je als vriend
Door de verschillen heen over de grenzen
Elkaar recht in de ogen kunt zien

Natuurlijk zijn er pummels
Zakkenwassers en etters
Ophitsers en zwetsers
Vernachelen het feest
Natuurlijk er zijn eikels
Er zijn drabbers en zeikers
Tirannen, foute mannen
Ze zijn er altijd geweest


Geschreven door: Huub van der Lubbe

Op 30-1-2022 om 10:44 zei Cleo66:

Verslaafd aan liefde van diezelfde Geurtz,  ook  een aanrader 

"Destructieve relaties op de schop", Jan Storms

ook een aanrader

"Onzalige honger," Barbara Hort, 

ook een aanrader,

over vrouwelijke narcisten met mannen en met vrouwen 

en

mannelijke narcisten met mannen en met vrouwen

Je leert de trucks kennen en doorziet ze en dat geeft een hoop lucht , want ja ze zijn overal 

Uit Jan Geurtz De Verslaving voorbij, blz 56, de cirkel omgezet in tabel 

1 uur geleden zei GewoonDoen:

Waar je je aandacht op richt, daar krijg je meer van. 

dank je GD 

Ik ben weer bij af, in positieve zin, meditatie, yoga, Siddhi's Transcendente Meditatie, ik was een wijs kind, ik word een wijze oude bes, elke dag drummen heelt. De zee heelt. 

Ja fijn hè,  dat je je daarin ontwikkelt !

Eerder begon ik elke dag onderaan de ladder, yoga,  meditatie,  etc etc, einde vd dag gesloopt,  of al rond de middag vaak.  Nu groei ik,  ga ik verder waar ik gisteren gebleven was en ontwikkel mezelf. 

Ontwikkelen. 

Uit je spiraal 

Vandaag 1 jaar en 1 maand 

Ik ben weer op reis,  elke keer gemakkelijker 

Ik merk ook weer, nu ruim 3 maanden geen druppel, dat het niet drinken echt een voorwaarde is bij mij. Om het lijden (de verkrampingen) te kunnen integreren, te kunnen doorzien als illusie.  Als er verdoving is dan kies ik die.  Korte termijn.  

1 uur geleden zei GewoonDoen:

 Luisteren naar iets wat ik eigenlijk al weet. Ik ben al goed, ik ben al heel. Wat wel is, is dat ik het nu ook zelf begin te geloven en voelen. Nu weer verder met gewoon DOEN.

 

Bedoel je, dat je het niet meer van een ander hoef te te horen? 

Ik merk zelf dat ik steeds minder nieuwe input wil, dat het me verstoort.  Niet weer een nieuwe manier zoek om me te laten vertellen hoe je ook naar Rome kunt kruipen, fietsen, vliegen.     

Van je negatieve geloof afstappen.  Geen verbeterplannen meer om goedkeuring van mammie en pappie te krijgen. 

Ik heb mijn weg gevonden, en inderdaad, gewoon de ene voet voor de andere, en gaan.  En niet zuipen. 

Ja, dit. 

Mijn coping mechanisme was lezen, willen begrijpen, waarom dan

Ik heb een foto van mezelf als anderhalf jarige, en ik zie wie ik ben, wie ik was, daar die blik van het gewonde kind, toen al. Ik had er zo'n zin in, die eerste anderhalf jaar en alles werd afgehakt, mijn handen, mijn voeten en ik hield mijn hoofd. Praten, denken, analyseren. 

Ik had alles in de linker kolom. Ik werd alles in de rechter kolom. Hoe kan je therapie hebben als je drinkt? Hoe kan je diagnoses krijgen als je drinkt. 

De stap naar alcoholvrij werd de stap naar mijn anderhalf jarige wijze ik. Het doorzien van mijn imago  is de bevrijding uit mijn verslavingen. Ik hoef niet te vervangen door snoepen, door internet, door aardig gevonden te MOETEN worden. 

Ik ben aardig. 

Ik ben eerlijk, heb kracht, ben slim, spontaan, heb goedheid en liefde, ben sociaal en altruïstisch, uniek en creatief. 

het einde van mijn verslavingen,

ik heb ze gisteren allemaal in de zee gegooid en ga het nu gaan oefenen,

ik haal de stemmen van mijn opvoeders uit mijn hoofd.

Mijn handen en voeten zijn weer aangegroeid, ik kan pakken, ik kan lopen, ik ben. De tijd valt weg en ik heel.  

Dit doet niet drinken met mij en ik ga niet meer terug in die fles. het doet me niets meer, ik weet dat, als ik die eerste neem, ik terugval in die zelf afwijzing en dat is het me niet waard. 

dag 401

het forum raakt aan mijn vroeger, de ruzies, de gevechten waar ik tussen zat, 

ik snap er niets van, dat zegt het wel zo'n beetje

Jullie doen maar, ik doe niet mee

voorlopig even niet 

ik drink niet 

♥