Leuntje, en dan nu

juist

blijven schrijven he

geen valse schaamte

geen excuses om even niet

te delen hier

doorzetten!

Ook jij kunt hier dwars doorheen

adb worden

Leuntje, je bent er nog en wij zijn er nog. Gelukkig maar!!

Ja, laten we vooral eerlijk blijven naar elkaar!

En schrijven en delen en daarmee elkaar en jezelf helpen.

Want Leuntje, jouw eerlijkheid is voor mij ook hulp, bevestiging dat het een weg met obstakels is en dat we er soms voor moeten knokken.

Wat fijn dat je je hier voor niks of niemand hoeft te schamen.

Een opluchting was het om te lezen dat al die dingen die ik deed om het vooral niet op te laten vallen dat ik meer dronk dan goed voor me was,

hier niet vreemd zijn...Echt een last van mijn schouders....Ik ben thuis enorm met de billen bloot gegaan door mijn probleem met alcohol uit te spreken.

Maar sommige dingen wilde ik niet zeggen...hoeveel? Hoe dan? Wanneer?

En hier kan het wel, zonder schaamte...je moet het doen omdat je jezelf er mee helpt!

Dus Leuntje, blijf er voor gaan, ook al lukt het dan soms ff niet!!

En blijven schrijven hé!

Voor jezelf en een beetje voor ons

Lieve allemaal

Ik zit hier in deze periode voornamelijk voor mezelf, schrijf dus ook eerlijk en niet om de goedkeuring van een ieder te krijgen. Dit klinkt behoorlijk arrogant maar zo is het zeker niet bedoeld

Ik heb veel aan de verhalen die ik hier lees, ook herkenning . Dus lijkt het mij ook een beetje dom om het allemaal mooier te maken dan het is.

Ben ook nog maar pas gestopt, dus zit voor mezelf ook nog in de ontdekkingsfase. Mijn gezin is in ieder geval heel trots en blij hoe ik het tot nu toe ( en dat is heel kort ik weet het )

En dat is het belangrijkste :-)).

Dat vind ik nou zo knap ! Dat je een uitglijer maakt, het durft te bekennen en dan weer opnieuw begint.

Opeens ben ik me bewust dat ik daar zo bang voor was/ben en dat dat misschien de reden is dat ik me niet eerder durfde aan te melden op dit forum. Angst om op mijn snufferd te gaan.

Dat is namelijk ook mij diverse keren overkomen maar toen had ik nog niet openlijk durven toe te geven dat wijn bij mij nogal hoog op mijn agenda stond.

Verborgen agenda wel te verstaan.

Dus niemand wist dat ik met mezelf een afspraak had dus kon ik ook de afspraak heel makkelijk weer cancelen.

De enige die ik daar mee teleurstelde was mezelf.... Dat mijn eigenwaarde bij elke stoppoging steeds verder kelderde had ik niet in de gaten.

Toen ik na een paar keer het stop en start traject had doorlopen was ik er blijkbaar wel klaar voor en voelde ik me krachtig genoeg om het te vertellen aan anderen.

Dat dit niet altijd even positief werd ontvangen heeft me des te meer gestimuleerd om het vol te houden.

Dus ik hoop zo dat dit forum jou het juiste steuntje in de rug geeft:

Hierbij een spandoek :

STEUNTJE VOOR LEUNTJE

Herkenbaar Skip: het niet vertellen, zodat anderen het ook niet weten als het mis gaat.

Lijkt me vreselijk als iemand zegt: "Jij dronk toch niet meer...?" 

Inderdaad Leuntje, we zitten hier in 1ste instantie voor onszelf (en ook om anderen te steunen), dus mooier maken slaat helemaal nergens op!

Veel succes!!

Ik zie het zelf niet als een uitglijer hoor Skip.

Een uitglijer zou zijn als ik echt teveel had gedronken en thuis nog even door zou gaan ( want dan ziet niemand me, probeer voor de buitenwereld nog wel het mooie plaatje te bewaren  ). Nu heb ik "gewoon" gezellig een wijntje gedaan waar ik zelf best trots op ben. Dat ik dit kan.

Heb ook sinds zondag niets meer gedronken. Heb het alleen moeilijk ( ga er dan veel over denken ) als ik alleen thuis ben want dan gingen de remmen los. Ook wel een beetje gewoonte denk ik want dan dronk ik ook als ik er helemaal geen zin in had maar alleen om de reden NU kan het, er is niemand.

Nou gewoon weer verder dag bij dag

Leuntje, zo kun je wel mooi zien hoe jouw drinkgedrag is, jou moeilijke momenten, jouw persoonlijke smoezenboekje aanleggen. Je bent er nog zoals MG al zegt. Blijf kijken, je bent mooi en je bent goed bezig. We lezen en leven mee. En ALLES wat je onhandig deed of van plan was.............je bent hierin niet alleen. Velen deden véél onhandiger maar allemaal deden en doen we ons best. En dat maakt ons hier tot een mooi groepje mensen.

Hoe is het nu Leuntje?

Slecht

misschien wat  méér delen Leun?

'Delen is helen' las ik hier ergens...

Leuntje..je hoeft de strijd niet alleen te voeren,

Samen kun je sterker staan,

als jij er klaar voor bent.

Kop op Leuntje!

Een hart onder de riem voor Leuntje. Hier zit een team van ervaringsdeskundigen voor je klaar hoor.

Bijna niemand is natuurtalent hier. We zijn stuk voor stuk gevallen en moesten allemaal weer opstaan.

Blijven liggen is geen optie!,,,,

Kom...... ! We reiken je een hand

lean on us :musicnote:

Hee Leuntje zo is het wel weer lang genoeg geweest.

Kom je er weer bij?

Ook ik zie je graag. Kom je weer in ons midden?

Hahahahaha!

Ben er weer, Alleen even lezen hoor, heb het taai :-(

O Leuntje...

Ik kan alleen maar voor mezelf spreken,

maar mij helpt het juist om af en toe mijn verhaal hier neer te zetten..

Een bemoedigend woord,relativerende opmerkingen, helpende tips, opbouwende kritiek....

Weten dat het allemaal mensen die zijn die snappen waar het over gaat...

Hoop dat je nog gaat schrijven.

Sterkte!

Hoi Leuntje, het maakt echt wel wat uit als je hier schrijft! Je zet dingen voor jezelf op een rijtje en krijgt feedback en ondersteuning.

Niet weg vluchten....

Die avatar is toch niet echt op je lijf geschreven? .....

Het valt niet mee. Heb ook het gevoel dat ik alle ballen hoog moet houden.

Aan het lezen heb ik veel maar kan op de een of andere manier nog steeds de knop niet omzetten.

Voel me een lozer

Leuntje...tis ook niet makkelijk

Als je wel wilt en niet kunt..is er altijd nog iets van huisarts...verslavingszorg

Medicatie om het makelijker te maken.

Erkenning en herkenning vinden op forum

Missvhien je rottigheid van je afschrijven

Dit zijn allemaal mogelijkheden waarvan ik heel veel gebruik heb gemaakt.

Ik wou ook zo graag maar kon het niet.

En het niet lukken doet alleen maar meer drinken

Dat is ook wat verslaving met je doet..en je kan jezelf er ook niet eens de schuld van geven...het overkomt je

Waar een wil is is een weg...ook al lijkt het niet zo

Echt de stap is kleiner dan je denkt om naar de huisarts te gaan..hem het voorleggen wat er aan de hand is met je....dan begint het balletje vanzelf te rollen.

Het zou mij niet gelukt zijn om de eerste stap naar de huisarts te zetten...en ik ben nog steeds blij met die stap...want ook ik ben het waard..net zoals jij en vele anderen

Goo for it

Je bent GEEN loser! Ik sluit me aan bij Huttula, ga naar de huisarts. Je geeft aan dat je het gevoel hebt dat je alle ballen in de lucht moet houden, maar dat hoéft misschien helemaal niet. Zijn al die ballen echt zo belangrijk?

Geef die huisarts ook een bal en kijk wat ie ermee doet.

Sterkte Leun

Hee Leuntje,

Wat goed! Je schrijft weer!

Dat alleen al is een teken dat je de handdoek niet in de ring hebt gegooid.

Ik zie voor me dat je als een moe gestreden boxer in de touwen " leunt" en toe bent aan verzorging.

Die huisarts is misschien nog niet zo'n gek idee. Die kijkt nergens van op. Je bent de eerste niet en ook de laatste niet.

Ik heb zelf jaren gekwakkeld en heb het perse zelf willen doen.

Lees het goed : jaren!

En dat is lang!

Het kan korter....... Veel korter....

Doen!!!!