Ik kan haar maar niet vergeten waardoor ik muziek niet meer gewoon vond. 

Eenzaamheid, dat was weer eens het grote woord met twee bezoekende hulpverleners vandaag. 

Wat  adviseren  ze daarin  voor je ?

Op 22-6-2021 om 21:23 zei Lieke7777:

Wat  adviseren  ze daarin  voor je ?

Ontmoetings huizen en zo. Mensen ontmoeten in real life . Ik heb gesprekken met allerlei mensen via Facebook. Ik blijf maar terug  er op komen , ik had er  voor 2004 nooit nood aan . En toen had ik wel goede gesprekken . Ik mis het . Want ik heb ze nu niet meer. 

Als ik ooit een uitzonderlijke voornaam plaats, gelieve er niet op te zoeken. Niemand gelooft dit. Ik droomde steeds over haar tot ik haar ontmoette. 2004 nooit die droom meer gehad. Ze kwam me opzoeken, ik 42 die bezoek kreeg van iemand van 18. Ik had tot dan toe nooit echt nood aan vrouwelijk gezeldschap. Ze is een Vlaamse met een uitzonderlijke voornaam. Ik kan haar niet ontwijken. Ze is jaren mijn collega geweest. 

De meeste anderen waar ik verliefd op werd zijn uit de verslavingskliniek 

Ik kan geen enkele vergeten 

@Claudius ik begrijp  echt goed dat je goede gesprekken  gehad hebt  met een bepaald  persoon.

Echter  is die persoon verleden tijd.

Je zult nu zelf moeten  investeren tot nieuwe  ontmoetingen  .

Ontmoetingen  en nieuwe vriendschappen  aangaan.

Ik heb  dit zelf ook moeten  doen omdat er  een aantal in mijn  omgeving  ook zijn weggevallen  .

Ik heb nu een fijne  sponsor waar ik hele diepgaande  gesprekken mee heb deze heb ik zelf gerealiseerd  .

Op zoek gegaan  .

Maar ook andere mensen in mijn leven toch  vergeten  omdat deze niet  meer relevant  zijn op dit  moment  in het nu.

@Lieke7777 ik had korte gesprekken met vrouwelijke collega's rond mijn leeftijd, internet . jongere collega's kan ik nog steeds opbellen . Er is een die het volledige verhaal weet om die 18 jarige . Hij ging er mee uit . Hij begrijpt echter niet dat ik haar niet kan vergeten. 

Ik heb nooit anders geweten of ik ging  meer op een dag naar het wc als mijn leeftijds genoten.Tijdens de nacht had ik wel mijn rust. De laatste tijd ga ik veel te veel. En eenmaal waker vat ik ook de slaap niet meer. De nachtwacht denkt dat ik slecht slaap. Ja ik ga vooral teveel naar het wc , ook tijdens de nacht. 

Verder blijft alles bij mij maar herhalen. Ik klamp me teveel vast aan sommige personen. Het gaat een moeilijke dag worden voor mij vandaag. 

Hoi Claudius, omdat je te vaak met je gedachten in het verleden zit zou je het anders kunnen aanpakken.  Je zou tegen jezelf kunnen zeggen dat je 2x per dag een half uur aan het verleden mag denken. Bijvoorbeeld 's morgens een half uur en 's middags een half uur. Niet vlak voor het slapengaan anders is het moeilijk om dat weer los te laten. 

Als je buiten die 2x een half uur weer met je gedachten afdwaalt naar het verleden en je vroegere liefdes, moet je jezelf streng toespreken.  In gedachten heel hard STOP!! zeggen en tegen jezelf zeggen dat je dat straks weer "mag" en je aandacht weer richten op het heden en de toekomst.  Aan de slag gaan met andere mensen ontmoeten in real life. 

Als dat goed werkt voor jou kun je dat langzaam afbouwen naar 2x een kwartier. Als je andere mensen gaat ontmoeten in real life  heb je sowieso minder tijd om ik het verleden rond te gaan dwalen. 

Dit heeft mij heel goed geholpen bij het piekeren wat ik dag en nacht deed. Ik denk dat het bij jou ook zou kunnen werken. 

@rosa45ik ben niet zeker of je me gisteren goed begrepen hebt. Blijkbaar praat ik op een plaats als deze veel te graag met mensen 

Claudius,  ik heb het niet over gisteren of over de plek waar je nu tijdelijk zit. Mijn bericht is naar aanleiding van wat ik al heel lang van jou lees. 

Door een kort gesprek deze morgen ben ik weer eens tot het besef dat drank wel degelijk een probleem is voor mij. 

Dus het zal een verslavingskliniek worden met lange opname. Aangezien medicatie zoals antabuse voor mij niet werkt. Selincro had wel een werking, maar zeker heel gevaarlijke nevenwerkingen. 

Ik zie wel tegen die lange opname op. 

Wat ik zeker weet is dat ik nu onmogelijk heel de dag alleen kan blijven. 

Lastig voor je @Claudius. Wel goed dat je (weer) beseft dat je echt een probleem hebt, dat maakt accepteren misschien gemakkelijker.

Hoe lang moet je opgenomen worden, hebben ze een termijn genoemd?
En je kleine hondje, zie je dat al die tijd dan niet? 

@Jannigje Nee, geen termijn, ik ben ook nog niet in de verslavingskliniek.

Mijn hondje is bij mijn broer op een uur en half rijden. Dus nee ik zie mijn hondje de hele tijd van de opname niet. 

 bloemetjes voor jou 

Mijn derde week in de PaaZ, het is hier een komen en gaan van patiënten. Vandaag heb ik voor de eerste maal mijn psychiater gezien. Hij heeft een wat lange termijn oplossing voorgesteld. Dus ik weet zeker nog niet of ik wel naar de echte verslavingskliniek wel wil gaan. 

Ik trek me ook het lot en verhalen van sommige medepatiënten teveel aan. Zo zijn hier twee familie leden, een jong meisje. Ook al haar derde week. En haar tante. Het meisje heeft een eetprobleem. En haar tante eet helemaal niet voor zover als ik kan zien. "Ik moet vermageren" . Antwoord ze mij. 

elk verhaal van een ander
leidt jou af van jouw verhaal
in het hier en nu
onbewust gebruik je dus om hun lot
aan te grijpen jouw lot niet te hoeven gaan
dit is iets om met je psych te bespreken Claudius
zo jammer dat er al zo lang weinig gebeurt op dat vlak
als ik je tenminste goed lees.

@lady jane Therapieën zoals in de verslavingskliniek, zijn hier wel niet. Maar veel persoonlijke gesprekken met psychologen had ik in de verslavingskliniek zeker niet. Die heb ik hier wel meer. Ik vertel hun ook alles waarmee ik worstel, in hoofdlijnen want hun tijd is beperkt. 

@Claudius je hebt het hier en ook elders wel eens heel cryptisch over iets anders waar je, naast drank, mee worstelt. Is dat andere een reden om te drinken? Is het juist andersom? Waar worstel je mee?

Een behoorlijk rechtstreekse vraag en ik snap het heel goed als je er niet op in wilt gaan. Ik zou je alleen graag wat beter kunnen begrijpen.

14 uur geleden zei Quinn:

@Claudius je hebt het hier en ook elders wel eens heel cryptisch over iets anders waar je, naast drank, mee worstelt. Is dat andere een reden om te drinken? Is het juist andersom? Waar worstel je mee?

Een behoorlijk rechtstreekse vraag en ik snap het heel goed als je er niet op in wilt gaan. Ik zou je alleen graag wat beter kunnen begrijpen.

Op een gedeelte kan ik zeker antwoorden. Ik heb het vroeger nooit willen toegeven maar ik heb al zeer lang een  drankprobleem. In 2004 ging ik wel een psycholoog opzoeken om een ander probleem waar ik nu nog steeds mee worstel.  Door sommige antwoorden hier ben ik gaan beseffen dat mijn andere probleem duidelijke wortels heeft met een ongeval dat ik had als vijfjarige. Ik was steeds zeer verlegen, durfde niemand aan te spreken, zeker geen vrouwen. Ik ben helemaal niet bijgelovig. Maar ik had sinds mijn puberteit een droom, bijna dagelijks over iemand, de droom liep nooit goed af voor mij. De dromen stopte toen ik haar ontmoette in 2004. Ik was toen 42, zij veel te jong voor mij. Ik kom haar nog steeds op de meest rare plaatsen tegen. Met haar sprak ik wel, ik dacht zelfs dat de gevoelens wederzijds waren. Mails, telefoon, het oude msn. En nog meer. 

Sindsdien durf ik wel anderen aan te spreken. Misschien wordt ik nu inderdaad veel te snel verliefd. Maar het is ersatz denk ik. De laatste weken door verschillende omstandigheden toch weer veel meer aan haar aan 't denken geweest. 

Ik dronk zeker niet plots meer toen ze me in 2004 duidelijk afwees. Ik was toen een weekend drinker en dronk toen niet zoveel. 

Buiten nog een paar kleinere kruisen, is dit zowat heel mijn verhaal. 

Ik lees je en ik las je soms ook op de dagdraad. Omdat de dagdraad voor mij teveel is antwoord ik liever hier. 

De schrijft over je drankprobleem EN je andere probleem. De wortels in je ongeval als vijfjarige. het is goed dat je nu in opname bent en ik hoop echt dat je hierover durft te spreken met je behandelaren. Over jouw ongeval. 

je herhaalt jezelf op het forum over je ontmoeting met deze vrouw en jouw dromen hierover. Dus belangrijk om hier met je behandelaren over te spreken. 

begrijp ik het goed dat je binnenkort uit opname gaat? Ik vraag het liever hier dan op de dagdraden, want daar kan ik het allemaal niet meer volgen

een warm hart van mij voor jou 

30/7/2021

Moeilijk te begrijpen, we mogen hier steeds mooi in de rij lopen. Maar bij het minste wat er mis gaat wordt het blijkbaar op de patiënten afgewenteld. Vrijdag is het al een drukke voormiddag op deze afdeling. Nu hadden ze een sessie over middelengebruik verplaatst van 14 uur naar 9 uur.

Normaal ga ik om 7u45 voor een medicijn dat ik een kwartier voor mijn eten moet innemen. Deze ochtend verdeelden ze om dat uur nog geen medicatie. Oké, om 8 uur dan maar eens terug. Daar stelde ik de vraag of ik nu naar de kine moest of naar de sessie. Ik kreeg geen antwoord, ik moest zelf kiezen. Ondertussen beddengoed gewisseld. Na mijn eten naar de kine met de vraag of ik na 10 uur mocht. Dan de sessie om 9. Iets na 10 was ik me klaar aan 't maken op mijn kamer om naar de kine te gaan, daar kreeg ik onverwacht bezoek van twee artsen, psychiaters die met mij wilden praten in een kantoor.

Daarna ging ik naar de verpleegpost om te horen over de corona test. Blijkbaar waren ze al op zoek geweest naar mij. Daarna eindelijk de kine, wat voorzien was om 8.

Alles wat fout liep zelf moeten uitleggen en regelen.

@Artemis Ik mag niet naar de verslavingskliniek van de psychiaters daar, ze wilden me wel op een afdeling met demente personen. 12/8 ben ik hier in de PaaZ 6 weken dan moet ik dit ziekenhuis verlaten, op 13/8 heb ik een eerste intake gesprek voor dagbehandeling. 

@Claudius wat je beschrijft klinkt als een complete chaos op de afdeling PAAZ. Dat geeft niet de rust en veiligheid die je nu nodig hebt. Jouw intake is dus als je het ziekenhuis hebt verlaten. 12 augustus er uit, 13 augustus intake. Wie zorgt er dan voor je. na de intake is er natuurlijk niet direct een behandeling, daar zit meestal (lange) wachttijd op. 

is er een iemand op wie je kan terugvallen, want alleen thuis is geen oplossing. 

je hebt tot 12 augustus om deze zaken te bespreken met je behandelaren. 

Sterkte 

@Artemis Ik denk niet dat ik veel bruikbare opties over heb. Dinsdag heb ik hier in de PaaZ nog een gesprek met twee hulpverleners die tot bij me thuis komen. Een ken ik al een hele tijd.