13 uur geleden zei Vamos86:

Oh ik had nog wel een vraag weet niet of iemand daar ervaring mee heeft of niet. 

Maar hoe komt het dat je dingen wel kan verwerken zonder alcohol en niet met alcohol. (Als je bv alleen in het weekend drinkt en door de weeks niet verwerk je door de week dan niks?) En zou het echt zo zijn als je langere tijd stopt je er mentaal sterker uitkomt? Het is wat ik stiekem hoop maar nog niet echt heb kunnen vinden of het echt is..

@Vamos86 omdat je niet bezig bent met verwerken van emoties, je parkeert ze alleen maar met het idee ‘volhouden tot het weekend, dan kan ik weer even stoom afblazen’. Hetzelfde idee met (te) hard werken met vakantie in het vooruitzicht: even doorzetten en dan is er snel de beloning voor het harde werken. Als je geen vakantie zou hebben voelt het harde werken ineens stressvol en uitzichtloos. Dat ben je met de alcohol ook aan het doen. Geen alcohol drinken betekent ook niet kunnen uitkijken naar dat verdiende en oh zo gewenste moment voor jezelf. Wat je met alcohol doet is voor je problemen weglopen. Wat je zonder alcohol doet is ze in alle naaktheid maar ook eigen verantwoordelijkheid aangaan. 

En ja je komt er sterker uit. Maar dat kost de nodige tijd met ups and downs. Vergelijk het met een gecompliceerde beenbreuk. Het herstel kost vele maanden, veel energie en waarschijnlijk hou je er altijd last van. Mentaal ben je ook zwaar geblesseerd. Je hebt al jaren je woede, verdriet en onzekerheid weg gedronken. Je kunt nu niet van jezelf verwachten dat je in een week tijd helemaal gereset bent. Je hebt heel veel werk te verrichten in voor jou loodzware omstandigheden. Geef jezelf deze tijd, accepteer dat dit met ups en downs gaat en wees vooral mild voor jezelf. Jij bent dit waard! Wat ik als mantra bij onzekerheid of spanning tegen mezelf zeg is ‘Ik ben bij me. Geef me je hand en het komt goed’. 

Heel erg bedankt @JamesM zo klinkt het inderdaad heel "simpel". Het is inderdaad wat ik altijd gedaan heb. Ze parkeren ergens tot het moment er weer was om te drinken. Dat voorbeeld van die vakantie klinkt inderdaad ook precies zoals het is. 

En dat het tijd kost zal ik denk ik moeten accepteren. 20 jaar tegenover 2 weken niet drinken is natuurlijk ook niet heel realistisch. Wat ben ik blij dat je het zo uitlegd dan klinkt het voor mezelf ook weer een stuk beter en weer wat om over na te denken. 

Ben zowieso zo blij met het forum. Iedereen hier snapt het gewoon. Je hoeft niks uit te leggen. Dat scheelt zoveel en is zo fijn en helpend... En ook de vragen die je stelt zo fijn beantwoord. Bedankt nogmaals iedereen voor alle moeite! 

Dag 14 vandaag de 3e week in morgen. Vrijdag weer een gesprek bij de verslavingszorg. Ben benieuwd. Dit forum helpt mij in ieder geval echt super. Het heeft me veel inzichten gegeven en ik lijk? wel iets anders te gaan denken? Ook mede doordat jullie andere inzichten geven dan die ik zelf had leer je er anders tegenaan kijken. En dat het ook gewoon tijd nodig heeft. Hopelijk blijft dat zo en is het niet een momentopname.  Het voelt goed !!

Weer even wat schrijven hier in het draadje. Toch een soort dagboekje :)

Gisterenavond eigenlijk een grote overwinning gehad. Heel de dag thuis met de kinderen geweest kinderen waren onwijs vervelend hadden hun dag niet. Vriend zou hier 16.00 zijn met boodschappen maar liet niks weten en kwam pas 18.00 geïrriteerd thuis. Kortom een hoop irritaties stress en spanning. 

Waar ik normaal een sterk verlangen kreeg naar alcohol om even te ontsnappen of weg te zijn. Besloot ik eigenlijk voor het eerst in mijn leven om gewoon eens vroeg naar bed te gaan zodat de dag voorbij was. Omdat ik onwijs slecht slaap wel een halve slaappil genomen maar dit was echt een enorme overwinning. (Ik ben iemand die meestal pas tegen 12 gaat slapen, vroeg erin lukt me nooit en had altijd die enorme drang om alles eerst uit te praten anders kon ik niet na bed een hele irritante eigenschap) 

Nu besloot ik om 22.30 gewoon alleen naar bed te gaan. Heb nog wat gelezen op het forum en ben gaan slapen. Wat een mega overwinning. 

( klinkt als iets doodnormaals denk ik? Maar heb het nog nooit gedaan en het is gelukt dus voor mij een hele nieuwe "ervaring") 

Dat klinkt als meerdere overwinningen bij elkaar! Wat goed. En je beantwoordt hiermee ook je eigen vraag van paar dagen geleden. Je hebt voor jezelf gekozen en niet voor de alcohol. Daar is dit het mooie trotse resultaat van!

Heel goed dat je je gewapend hebt tegen de trek. Je weet wat je triggert en handelt ernaar. Top!!

Zo weer even geschreven op mijn draaddagboek. Ik hoop enorm dat ik de kracht blijf houden om niet terug te vallen. Al ruim 2 weken niks nu..

@Vamos86 Ook hier een moeder die constant mijn grenzen opzoekt. Expres dingen lijkt op te stoken of dingen zegt waar ik enorm verdrietig van wordt. Ook ik dacht hier niet mee om te kunnen gaan zonder drank, maar afgelopen jaar bleek niets minder waar. Sterker nog het gaat me steeds gemakkelijker af! Hoop dat jij dit ook gaat ontdekken de komende tijd!

4 uur geleden zei Emmy:

@Vamos86 Ook hier een moeder die constant mijn grenzen opzoekt. Expres dingen lijkt op te stoken of dingen zegt waar ik enorm verdrietig van wordt. Ook ik dacht hier niet mee om te kunnen gaan zonder drank, maar afgelopen jaar bleek niets minder waar. Sterker nog het gaat me steeds gemakkelijker af! Hoop dat jij dit ook gaat ontdekken de komende tijd!

@Emmy hoe heb je dat gedaan? Wel benieuwd naar, wel super knap en goed zeg! 

Moet wel zeggen van de 37 jaar dat ik leef is er de helft van mijn leven geen contact geweest en ze heeft best heftige dingen in mijn jeugd gedaan. (Het zit dus behoorlijk diep) mijn zus en broer hebben ook geen contact met haar om deze reden. Ze heeft ook echt wel dingen uitgehaald die heel shocking zijn. Ik denk als ik geen kids had dat ik een stuk harder was geweest wederom. Maar het blijft maar doorgaan. Het is lastig uit te leggen zit nogal gecompliceerd inelkaar ..  en als ik alles hier typ denk ik wel dat mensen mij herkennen mochten ze dit forum ooit opzoeken of lezen 

Je hoeft niet alles hier te beschrijven @Vamos86. Het is inderdaad een openbaar forum en aan de bezoekersaantallen kun je zien dat er veel mensen meelezen, ook mensen die geen eigen account hebben. Voor ons medeschrijvers is het, om steun en advies te kunnen geven, duidelijk genoeg als je het in grote lijnen aangeeft, en voor meer gedetailleerde analyses kun je een privé dagboek bijhouden. Op schrift of in een tekstbestand, al of niet met foto's erbij. Ik deed dat de eerste tijd ook en zette daar mijn persoonlijke levensvragen en -bevindingen in zodat ik daar op door kon bouwen. 

20 uur geleden zei Vamos86:

@Emmy hoe heb je dat gedaan? Wel benieuwd naar, wel super knap en goed zeg! 

Moet wel zeggen van de 37 jaar dat ik leef is er de helft van mijn leven geen contact geweest en ze heeft best heftige dingen in mijn jeugd gedaan. (Het zit dus behoorlijk diep) mijn zus en broer hebben ook geen contact met haar om deze reden. Ze heeft ook echt wel dingen uitgehaald die heel shocking zijn. Ik denk als ik geen kids had dat ik een stuk harder was geweest wederom. Maar het blijft maar doorgaan. Het is lastig uit te leggen zit nogal gecompliceerd inelkaar ..  en als ik alles hier typ denk ik wel dat mensen mij herkennen mochten ze dit forum ooit opzoeken of lezen 

Tja, hoe ik dat gedaan heb. Goede vraag waar ik even over na moest denken. Het is denk ik doordat ik me niet meer zozeer slachtoffer voel. Drank vergroot alle emoties, dus ook woede en verdriet. Daarnaast drong opeens het besef door dat ik een volwassen vrouw ben en op geen enkele manier afhankelijk ben van mijn moeder. Tenminste niet wat betreft eerste levensbehoeften. Verder heb ik ook therapie gehad. Dat zal ook zeker meegeholpen hebben. Waarbij ik ook denk dat de therapie geen zin gehad zou hebben als ik nog gedronken zou hebben.

1 uur geleden zei Emmy:

Tja, hoe ik dat gedaan heb. Goede vraag waar ik even over na moest denken. Het is denk ik doordat ik me niet meer zozeer slachtoffer voel. Drank vergroot alle emoties, dus ook woede en verdriet. Daarnaast drong opeens het besef door dat ik een volwassen vrouw ben en op geen enkele manier afhankelijk ben van mijn moeder. Tenminste niet wat betreft eerste levensbehoeften. Verder heb ik ook therapie gehad. Dat zal ook zeker meegeholpen hebben. Waarbij ik ook denk dat de therapie geen zin gehad zou hebben als ik nog gedronken zou hebben.

Dank je voor je antwoord! Fijn dat de therapie ook geholpen heeft en het nuchtere leven! Dat is super positief.

Ik ga het er morgen ook eens even over hebben. Heb ook gewoon het idee verder te willen en geen zin in dit gedoe. Ben er ook zo mee opgestaan vanmorgen. 

De moeder kind band is bij onze familie gewoon niet gezond niet goed en er is teveel gebeurd. Ik ben wel iemand die me erover heen kan zetten anders had ik al geen contact meer. Maar om nu continu de confrontatie aan te gaan en aan alles herinnert te worden is heel vervelend. 

Ik ben totaal geen niet een moederskind en "hang" er ook niet aan. Het klinkt zo misschien als ik het zo neer typ maar er is zoveel gebeurd zoveel. En ze kan mijn regels of ideeën of mening niet respecteren. Ze wil wat zijzelf wil en wat ik zeg is boeiend. Het ligt best wel gecompliceerd en het is zo extreem dat als ik alles hier op het forum zet dat mochten mensen dit lezen die mij bekend zijn meteen weten wie ik ben. Vandaar. 

Verder nu dag 18. Het klinkt al best wat al zeg ik hetzelf. Al best wel dagen gehad met hele moeilijke momenten maar het voelt nu alsof er een lichtje is gaan branden of een knopje om is? Zou het dan toch zo zijn na 20 jaar ...... durf het haast niet te zeggen eigenlijk maar het voelt anders als eerdere pogingen tot minderen/stoppen.

De decembermaand komt eraan. Heb nooit zoveel moeite gehad met dat bij kerst een wijntje hoort. Maar meer moeite met het getrek aan mij bij wie ik die 2 dagen zal vieren. Vanaf mijn 12e gescheiden ouders uit een vechtscheiding plus een vriend met ouders en maar 2 kerstdagen. De stress en het pushen was eerder mijn valkuil. Ik ga deze kerst denk ik niet weg om de stress voor 1 jaar gewoon te beperken. Elk jaar weer dat gedoe dat de ene 1e wil de andere 2e en weer een ander ook 1e en zeg je er 1 af is het gezeik. Ook weer met name mijn moeder die in oktober al de kerst voor mij aan het inplannen is. Waar ik overigens wel "schijt" aan ga krijgen. 

Ik denk dat mijn eigenwaarde of zelfrespect gewoon laag is en daardoor niet op mijn grens kan blijven. Wil dit gaan veranderen. Denk na nu na 18 dagen niet drinken dat hier een enorme oorzaak van mijn alcoholgebruik ligt.

Het wegdrinken het losser voelen het niet zoveel meer uitmaken wat er gebeurd dus geen grens. Dus alles laten gaan en over me heen laten lopen. Nu nuchter zie ik dit eigenlijk pas in. Best slecht dat ik daar 20 jaar voor nodig heb gehad. 

Ben ook erg bang voor de stress in december en een terugval. Maar ik blijf hier op het forum en hopelijk gemotiveerd!

Dag 19. Gesprek gehad en alles voelt wel goed maar zo moeilijk. Ben ook verdrietig en boos tegelijk. Maar het goede nieuws is nog steeds geen drank. 

Wel een gesprek over keuzes maken gehad. Wat me wel aan het denken heeft gezet. Het gaat tenslotte toch ook over familie. 

Merk dat ik anders ga denken nu ik niks meer drink. Heel apart. Net of het kwartje nu pas valt. Bij zoveel dingen niet stilgestaan en ze komen nu helder binnen. Helaas zijn dit niet de leuke dingen maar de minder leuke. 

Maargoed het positieve is geen drank! En daar hou ik me maar even aan vast. Ondanks de momenten dat het super slecht gaat , ik het niet neem , voel ik me daardoor weer sterker en dat voelt wel goed. Al is de verleiding soms zo enorm groot om even te ontsnappen uit alle ellende. Het lost niks op. Althans niet de problemen die ik nu heb...

Moeilijke dag vandaag. Toch maar weer even typen hier. Soort dagboekje. 

2 problemen blijven gewoon continu spelen het continu over mijn grens gaan is het hoofdpunt merk ik. 

Ik kan op de 1 of andere manier het vreemdgaan niet verwerken ik weet niet hoe het moet. Praten al 10.000 keer gedaan. Ik blijf met een irritatie en woede gevoel zitten het gaat maar niet weg. Het idee dat hij het gedaan heeft en 1.500 duizend euro aan haar heeft uitgegeven terwijl ik met de kinderen thuis zat te bezuinigen op alles in die tijd maakt me zo enorm woest. Der is niks fysiek gebeurd maar vooral emotioneel etc. Wat een kutgevoel. 

Dan lopen de irritaties op en is het ruzie. De welbekende halt? Angry wat me zo triggert om te ontspannen. Heb het niet gedaan nog niet. Maar ik wil hiermee om kunnen gaan maar hoe. Het is in januari gebeurd en ik ben erachter gekomen in mei. Half jaar geleden dus vertrouwen is al vaker gebroken. We zijn in een relatie van 18 jaar. Ik weet het niet meer. 

Komt dit door het stoppen net alcohol? Gaat de boosheid nooit weg en is de relatie over? Waarom blijft die woede er hangen. Ik wandel me dood niks helpt. Heb gehuild heb het toegelaten ook dat mindert het niet. Het vertrouwen is ook weg. Heb 2 kleintjes thuis maar weet het gewoon niet. Hij triggert enorm naar mijn alcoholgebruik plus net in een ruzie zegt ie nog ga maar drinken wat mij dus extreem kwaad er bovenop maakt. 

Moest het even kwijt.

@Vamos86 ik kan me zo goed voorstellen dat het een uitzichtloze situatie moet lijken voor jou! Het klinkt alsof jij je nog steeds niet serieus genomen voelt door jouw partner in jouw gevoelens van verdriet, boosheid, teleurstelling, irritatie etc. Alsof er geen wederzijds respect is.
Het valt me wel op dat je eigenlijk alleen maar benoemt wat jij eraan doet om jouw gevoelens kwijt te raken: wandelen, huilen, niet meer drinken. Hoe neemt hij verantwoordelijkheid in deze situatie? En wat doen jullie samen om hieruit te komen?
Zolang er geen diepere verbindende en helende gesprekken tussen jullie plaatsvinden, waarin jullie allebei met respect met elkaar praten over wat er precies is gebeurd en hoe jullie daar gekomen zijn, oprecht geïnteresseerd zijn in de ander en je ook openstelt voor elkaars emoties en deze ook serieus neemt, zal je met deze gevoelens blijven zitten (sorry lange zin zie ik nu).

En zoals ik eerder zei: koppel de alcohol hier los van. De emoties die je nu ervaart heb je altijd weg weggestopt en weggedronken en daarmee niet serieus genomen (misschien voelt je partner dit ook zo?) en die komen nu dus hard binnen. Tegelijkertijd is er maar 1 manier om jezelf serieus te nemen en met respect voor jezelf, je partner en je kinderen jouw emoties aan te gaan. Drinken is niet de oplossing. Jullie zullen dit samen aan moeten gaan. 

Ik reageer gevoelsmatig op jouw post. Het kan zijn dat ik de plank volledig mis sla, maar ik wilde je gewoon een reactie geven en een hart onder de riem steken. Heel veel sterkte en liefde gewenst!! 

Ik kan me heel goed voorstellen dat je woedend bent Vamos. Zonder verdoving is het nog erger, misschien goed dat t er nu uitkomt? Ik las dat je wel met een psycholoog praat, helpt dat? Heeft jouw man er eigenlijk spijt van? Want t lijkt me lastig om met hem in een huis te wonen zo. En anders moet hij maar mooi een tijdje weggaan, zodat jij kan uitzoeken of je nog wel met hem verder wilt. Belangrijkste is nu dat je niet drinkt.

Het is in ieder geval geen reden om weer te gaan drinken, het staat er los van

@Vamos86

Hey, wat ga je goed! 19 dagen geen drank terwijl jouw zenuwen je tot het uiterste drijven. Je zegt dat je merkt dat je anders bent gaan denken. Ik herinner mij dat je eerder de vraag stelde waarom je niet alleen in het weekend zou kunnen drinken. Wel, je hebt het antwoord hierop nu zelf ondervonden! Voelt dat niet enorm machtig?!

Wat familie betreft; er wordt niet voor niets gezegd “familie heb je, vrienden kies je”. Vanuit een aangeboren vanzelfsprekendheid zitten we vast aan onze familie. Dat betekent natuurlijk niet dat zij de regels bepalen hoe jij invulling geeft aan jouw leven. En als familie jouw op wat voor manier dan ook belemmeren in wie jij wilt zijn, dan is dat het soort familie dat je beter op een afstandje kunt houden. Het hoeft niet rigoureus alle deuren dicht te betekenen, maar je zou er voor kunnen kiezen om de deur niet helemaal open te zetten. Of aan te geven wat je wel en wat je niet door die deur wilt laten komen. Kerstmis is zo’n enorm stressvol gebeuren voor veel mensen dat je bijna zou wensen dat het opgeheven wordt! Als het tot één grote verplichting voelt om ouders te bezoeken met kerstmis is er fundamenteel iets goed scheef, maar dat heb je al ruim aangegeven. Zou het een plan voor je kunnen zijn om alle bezoeken op één dag in te plannen? Bijvoorbeeld ontbijt/koffie bij ouder 1, lunch bij ouder 2 en diner bij ouder(s) 3. En dan elk jaar de volgorde wijzigen. Op deze manier houd je een hele kerstdag over voor jouw eigen gezin. Er zal vast kritiek op komen van jouw moeder of de anderen, maar jij bent aan zet! Het is jouw leven waarin jij bepaalt hoeveel ruimte anderen krijgen en niet andersom! Wellicht wordt er gereageerd met een “zo hoeft het niet voor mij”. Ok, prima! Zou dat prima voor jou zijn?

Ik vind het moeilijk je enig advies te geven mbt de ontrouw van jouw partner. Wat ik wel uit ervaring weet is dat het niet relevant is of er fysiek contact is geweest of niet. Sterker nog, het is misschien pijnlijker dát er geen fysiek contact is geweest. De emotionele ontrouw voelt wellicht sterker als verraad, hoog verraad! Op het moment dat jij thuis alle ballen in de lucht probeerde te houden was hij via de achterdeur met heel andere zaken bezig dan met jou en het gezin. Sterker nog, hij maakte de keuze om geld aan iemand anders te geven terwijl jij de touwtjes aan elkaar probeerde te knopen. Zijn loyaliteit lag duidelijk niet bij jou en jullie gezin en ik kan goed begrijpen dat dit een storm aan emoties losmaakt. Om hem te kunnen vergeven heb je een aantal zaken van hem nodig. Weet je voor jezelf wat je van hem nodig hebt om jouw vertrouwen in hem te herstellen? Veel belangrijker is de vraag “wil je hem weer vertrouwen”? Wat als hij jouw vertrouwen weer heeft gewonnen. Is hij dan nog steeds aantrekkelijk voor je? Wil je hem nog in jouw leven? Ben je nog in staat om je in intimiteit aan hem over te geven? Ik hoef geen antwoord op deze vragen. Ze zijn meer bedoeld om jou te helpen jouw gedachtes en gevoelens in kaart te krijgen.

Blijf sterk! Je hebt al zo veel gewonnen en er ligt nog veel meer winst op je te wachten!

Welterusten en liefs van mij!

Allereerst wil ik jullie enorm bedanken voor de reacties hier op mijn draadje. Het helpt zo enorm en vooral om inzichten te krijgen, de steun en de hulp! Het is me nog nooit zolang gelukt niks te nemen en al helemaal niet in deze situaties. Aan de ene kant wel trots aan de andere kant voel ik me totaal niet lekker. Soort depri? Geen idee. 

Ik zie nu na ruim 3 weken wel heel helder waar de triggers liggen. Elke dag is hetzelfde de zorg voor de kinderen die niet altijd even leuk en lief of rustig zijn uiteraard. Luiers wisselen hond uitlaten naar school brengen ze vermaken, alle afspreken regel ik, de speciale "behoeftes en extra afspraken van de oudste van 4" . Mijn netwerk is zeer klein nouja gewoon niks. Plus daar komt dan af en toe mijn moeder in "storen" die niet luisterd en steeds weer over het verleden praat daar wordt je zo moe van soms. 

Ik ben alleen "bang"? Dat ik nu na 20 jaar ongeveer pas voor het eerst zie hoe mijn leven is? Alles helder? Zie en het totaal niet fijn vind. Ik "snap" nu waarom ik drink/dronk. Ik heb 2 kleine kids woon bij mijn vriend in en geen netwerk dus een beetje een uitzichtloos beeld. Wat ik denk ik? Weg gedronken heb. Daarbij eroverheen nog al dat gedoe van familie en jeugd. (Waar ik nu niet heel veel last van heb op zich zolang het maar niet steeds aangehaald wordt) 

Het vreemdgaan van mijn vriend is denk ik een trauma. Het liegen alleen al zo glashard heeft mij denk ik in shock? Gebracht. Alles bijelkaar ik weet ook echt niet of ik als ik eerlijk naar mezelf kijk er overheen kan komen? Er zijn meerdere leugens geweest in het verleden. Plus heb ik al niet super veel vertrouwen want mijn hele jeugd is 1 leugen geweest dus dit kwam er even extra bij.. 

Gisterenavond nog ruzie erover gehad hij zei je bent leuker als je drinkt. Wel in een ruzie maar die komt toch wel hard binnen dan. Ik ben naar bed gegaan met een slaappil en heb vannacht een vreselijke nachtmerrie gehad dat hij opnieuw vreemdging. Wat een @/#^# nacht. Enige positieve is nog steeds geen drank. Alleen die emoties met wakker worden zijn vreselijk. Ik denk sochtends al meteen wanneer ik savonds weer kan gaan slapen. 

Soort overlevingsstand oid? Om het zonder drank te redden? Geen idee ik weet het niet. 

@JamesM je slaat helemaal de spijker op zijn kop zoals ik al zei. We hebben veel gepraat afgelopen maanden maar ik kan het niet begrijpen. Hij zegt dat hij het zelf ook niet begrijpt? Dus ik kom niet verder. Ik kan het niet plaatsen. Wat ik ook probeer wat ik ook doe. Het was de afgelopen week wel weer wat gezakt maar zodra er maar een trigger is komt alles omhoog. Het enige waar het gesprek steeds naar toe gaat zijn de financiën maar dat is ook hetgeen waar ik zo mega boos om wordt.  

@Rosee dank je voor het bericht! Hij zei dat hij er wel spijt van heeft. Maar het blijft emoties uitlokken een plek geven lukt niet. Ik weet dat drank niks oplost het is zelfs erger? Geworden daardoor. Alleen het gevoel wat ik dagelijks voel is zo onwijs vervelend en weet niet hoe ik hier dus uit kan komen. Met mijn gevoel. De psycholoog bespreekt steeds delen met mij. Het is enorm veel wat afspeelt en 1 uur in de 2 weken schiet niet super veel op nog.

@Wijntjeofmeer wat een lief bericht enorm bedankt zulke berichten helpen zo enorm. 

De vraag is inderdaad beantwoord hoe ironisch dat dat 2 weken geleden nog helemaal "nieuw" was. Het inzicht is wel dat drank niks oplost maar de emoties gevoelens en alles wat ik was ik weet niet meer wie ik ben lijkt het. (Rare zin?) 

4 weken geleden toen ik nog dronk was ik zo anders. Alles waar ik nu een "probleem" in zie was er toen niet of nauwelijks. Aan de ene kant was het fijn. Fijn om door te kunnen gaan zonder mezelf de hele dag zo kut en rot te voelen. Fijn om naar de alcohol aan het eind van de dag te kunnen uitkijken. Het moment voor mezelf het enige moment dat ik ECHT even kon ontspannen ontsnappen uit deze rot situatie. Dat moment is weg en dat mis ik soms wel. Wat ik totaal niet mis is dat ik daardoor niet verder kwam? 

Dat van de kerst vind ik een heel goed idee aan de ene kant. Het enige probleem is het bezoek aan mijn moeder. Die drinkt zelf behoorlijk haar vriend ook en er staat overal wijn (bij wijze van) ik denk dat het zeer moeilijk gaat worden om het dan niet (stiekem) te pakken na al deze ellendige weken vol emoties?. Diep van binnen zou ik de kerst een keer overslaan. Mijn vriend kan naar zijn familie maar liefst blijf ik thuis. Ook ivm de verleidingen en stress. 

En wat je zegt over het vreemdgaan klopt! Klopt 1000% ik had liever 1 slippertje eenmalig en dan fysiek. Als 3 maanden lang leugens en emotioneel bedrog met alles erop en eraan. Het is zo vreselijk pijnlijk heb er al zoveel tranen om gelaten en nog steeds en het wil gewoon niet zakken. Het is vandaag extreem verdriet en vanavond extreme woede. En morgen denk ik er bij wijze van minder aan en dan begint het weer opnieuw. 

De vragen die je zegt zetten me aan het denken! Bedankt daarvoor dat is iets wat ik nodig heb. Ik weet wat ik nodig heb maar ik krijg het niet. Hij is ook soms van de leugens om bestwil. En ik zie dat als leugens. Bv omdat hij zegt dat hij mij daar niet mee wil opzadelen. (Bv neemt 2 uur vrij van zijn werk zegt dit niet tegen mij gaat in die 2 uur een klus doen of op bezoek bij zijn zus om spullen van zijn overleden vader uit te zoeken) ik kom hier dan weer achter en ben boos. En zo gaat dat continu door. Eerlijk zijn lukt hem niet. Ook in die leugens voor bestwil heb ik hem al 100x gezegd wil gewoon de waarheid. Maar blijkbaar snapt hij niet dat dat punt ook vertrouwen is. Ik wil hem wel vertrouwen is het antwoord dus eigenlijk. Maar ik weet dat ik hem niet kan vertrouwen. En de situatie waarin ik zit heeft ook niet veel keus. De kinderen zijn klein 2 en 4. Ik heb geen netwerk. En woon bij hem. Ik hou zeker wel van hem tis niet dat ik blijf omdat ik niet weg kan. Maar het vreemdgaan deel blijft zo enorm heftig plus dat vertrouwen. Praten, wandelen, douche,  vroeg naar bed doe ik dagelijks het helpt niks. Ik weet niet hoe ik er zelf uit kan komen. Denk er letterlijk echt de hele dag over na het werkt ook niet heel erg mee dat ik de hele dag de kids om me heen heb 7 dagen per week maar het kan gewoon even niet anders. 

Ik hoop dat het waar is wat je zegt! Dat er nog veel moois aan het wachten is. Vind mezelf vaak al oud. Maar soms denk ik misschien is er wel nog meer uit te halen..

Even wat schrijven hier. 

Dag 26. Het gaat wat worden met de dagen. Het gaat best redelijk. Al durf ik dat soms nog niet hardop te zeggen. Het lijkt wel een hele andere stoppoging als alle andere keren minderen of stoppen. 2x is het gelukt in de zwangerschap nu de 3e keer hoop ik dat het langer lukt. Snap ook niet waarom ik zo denk maar ben er blij mee. Het licht gezien? Een knop om? Geen idee. Weet ook niet of dit zometeen weer ineens om kan draaien. Zo als ik er nu insta heb ik er nog nooit ingestaan. Mede door het forum en de andere kijk op sommige dingen ben ik ook anders gaan denken. Waarom zie ik na 20 jaar volop drank en alcohol nu pas in dat drank eigenlijk een tijdelijke "oplossing" is.  Heeft het daar 20 jaar voor nodig gehad. Of was afgelopen jaar dieptepunt op dieptepunt. Geen idee. Wie weet denk ik morgen anders al hoop ik dat ik dit vast kan houden. Het voelt anders, apart, gek en daarnaast fijn. Ik bekijk het stap voor stap. Het nooit meer stuk klinkt eeuwig en lang en zo gaat het goed. Heb ook het idee dat ik aan het veranderen ben. Met alcohol ben ik heel anders. Veel rustiger, slomer, dingen "boeien" me minder, problemen parkeer ik, en de tijd staat stil. Zonder alcohol denk ik na, sta ik meer op grenzen en ben ik pittiger frisser en helderder.

Op 27-11-2023 om 10:41 zei Vamos86:

Alles waar ik nu een "probleem" in zie was er toen niet of nauwelijks.

Waarschijnlijk komt dit doordat zaken werkelijk bij je binnenkomen! Je nuchterheid stelt je in staat om daar iets mee te doen  en dat kan behoorlijk wat energie van je vergen. De vlucht in alcohol is eigenlijk geen pauze van de problematiek dat speelt, je parkeert het "even" om er vervolgens helemaal niets mee te doen. Het blijft dan terugkomen en onopgelost omdat het elke keer weer wordt geparkeerd. Grappig hè, hoe vicieuze cirkels werken?!

Op 27-11-2023 om 10:41 zei Vamos86:

en er staat overal wijn (bij wijze van) ik denk dat het zeer moeilijk gaat worden om het dan niet (stiekem) te pakken na al deze ellendige weken vol emoties?. Diep van binnen zou ik de kerst een keer overslaan. Mijn vriend kan naar zijn familie maar liefst blijf ik thuis. Ook ivm de verleidingen en stress. 

Als dát is wat je het liefst zou willen, DOE het dan zou ik zeggen. Jij bent gestopt met drinken en voelt het als een te grote verleiding in een omgeving te zijn met drank en drinkende mensen om je heen. Een situatie waar je nog niet aan toe bent om weerstand aan te bieden. Dit is wat het is voor jou op dit moment! Als jij een gevaar ziet in zo'n moment dan moet jij je daar zeker tegen beschermen! Wie beschermt jou als jij dat zelf niet doet? Je gaat toch ook niet een spoorweg over als de slagbomen omlaag staan en de rode lichten branden? Je laat je dan toch niet overhalen met woorden als "die trein rijdt niet zo hard"? Dit is jouw leven, jouw strijd naar groei, jouw verlangen naar balans en jouw leven weer onder controle te krijgen. Het zal zo maar zijn dat anderen zich teleurgesteld voelen doordat jij ze niet geeft wat zij van jou willen. Wat krijg jij van hen van wat je nodig hebt? Wat ik probeer te zeggen is dat jij nu nummer 1 staat. Dat jouw grootste prioriteit nu bij jezelf zou moeten liggen. Dat is geen egoïsme, maar noodzaak om jouw strijd tegen alcohol te winnen. Daar kun je toch heel eerlijk en open in zijn? Als jouw moeder jouw uitleg niet kan of wil begrijpen is dat niet jouw probleem.  kun je proberen dat los te laten?

Je bent geen opsmuk van andermans feestjes!? Laten anderen hun eigen feestjes zo inrichten zoals zij dat leuk vinden, maar jij hebt alle vrijheid om te passen! Ik realiseer me dat dit heel moeilijk en wellicht onmogelijk is om uit te voeren voor jou. Ik ben een flink stukje ouder dan jij en deze BS al heel lang geleden achter me gelaten.

12 uur geleden zei Vamos86:

Dag 26. Het gaat wat worden met de dagen. Het gaat best redelijk. Al durf ik dat soms nog niet hardop te zeggen.

Mooi! Ruim drie weken! Je hebt nog maar 36/38 weken te gaan om dit mensje (jouw nieuwe ik) gezond ter wereld te brengen! Je hebt het al twee keer gedaan en bent daar glansrijk in geslaagd! Een derde keer gaat je vast ook lukken, tenminste als je dit derde kind net zoveel levenskansen wilt bieden als de eerste twee!?

Na 20 jaar "pas" het kwartje gevallen? je bent op tijd! Op tijd om je gezondheid te herstellen en te voorkomen dat het je dood wordt! Het voelt nu misschien niet zo voor je, maar geloof me: je bent super jong met een leven voor je met volop mogelijkheden tot groei en ontwikkeling. Je zou nog van alles kunnen beginnen om jouw nieuwe ik vorm te geven! Heb je al gekeken naar mogelijkheden van opvang voor de kinderen? Als je (nog) niet via bijzondere hulpverlening kunt komen, kijk dan hier eens naar: https://kosten-kennis.nl/kosten-peuterspeelzaal/

12 uur geleden zei Vamos86:

Zonder alcohol denk ik na, sta ik meer op grenzen en ben ik pittiger frisser en helderder.

Hihihi

Las ik nu eerder dat iemand jou leuker vond toen je nog dronk?

En nu ga ik lekker slapen, ik heb het wel gehad met deze week.  Welterusten!

@Wijntjeofmeerzo bedankt voor je berichtje! Je wil niet weten hoe goed die me doet! 

Heel veel wijze woorden en soms heb ik dat net even nodig van iemand dus heel fijn! 

Die vicieuze cirkel wordt ook steeds duidelijker inderdaad. 

En net even die schop onder mijn kont om echt eens gewoon nee te zeggen en het voorbeeld van de trein dat zijn echt van die dingen waar ik wat aan heb. 

Soms voelt 20 jaar heel lang en zonde dat het zolang heeft geduurd maar zoals jij het beschrijft zie je het weer vanaf een hele andere kant en is alles meteen een stuk positiever! Echt een super fijn bericht en bedankt dat je die moeite genomen hebt om te reageren! Het geeft me in ieder geval een hoop motivatie en ook vooral om dingen eens anders te zien als alleen hoe ik het zie en denk. Dit is een super bericht voor het slapen gaan ! 

Toppie! Weltrusten:)

Toch maar even mijn draad bijhouden. dag 30! Het klinkt al wat meer serieus. Een maand al... Sinterklaas ook weer overleefd. Toch wennen aan "feestdagen" zonder de alcohol. Niet tijdens het kinderfeest maar erna om even de spanning en stress eraf te drink. Een soort van ontspannen. 

Even wennen maar niet super erge cravings gehad gelukkig. 

30 dagen waarvan de eerste week enorm heftig qua emoties was. Verdriet boos woede alles doorelkaar. Nu begint alles een beetje te rusten en krijg ik zelf ook iets meer rust in de emoties. Nooit gedacht dat ik de 30 dagen zou halen eigenlijk met de decembermaand in het vooruitzicht. Maar we zitten ondertussen toch echt al in december. 

Vind het lastig om te denken "nooit" meer. Ik probeer er eigenlijk gewoon niet aan te denken en zoveel mogelijk dagen te "halen" en wie weet dat ik dan vanzelf ga zeggen dit leven bevalt me wel. Al heb ik dat nu ook al. Er lijkt iets anders te zijn maar kan niet goed zeggen wat het is. Wat ik vorige keer al zei het lijkt of ik mijn ogen open heb gedaan. Dat ene drankje. Wat er automatisch 10 a 15 a 20 worden. Wat lost het op. Het ENIGE "voordeel" is een tijdelijke roes. De rest is alleen maar ellende en de volgende dag is het probleem er nog alleen dan ook nog met een kater en die onrust en continu bezig zijn met drank in je hoofd. 

Weet ook niet of dit tijdelijk is dat is zo denk? Snap eigenlijk ook niet waarom ik 10 jaar geleden niet zo dacht? Denk ik over een week anders? Ik heb geen idee. Het klinkt alleen nu zo "logisch "

30 dagen waarvan ik toch zeker 7 of 8 hele moeilijke momenten gehad heb. (Niet de craving opzich maar wel momenten dat ik normaal meteen per direct de alcohol gepakt had; ruzie/conflict/boos/verdriet enz. ) die ook overwonnen. Het voelt goed. Ik hoop zo enorm dat het gevoel blijft en misschien nog meer wordt. Ik hoop niet dat dit tijdelijk is. Ik vind dit fijn.. 

jij bepaalt of dit tijdelijk is of niet. Ik zie het als geestelijk volwassen worden
en dat drankgedrag als puberaal en egocentrisch. Korte termijndenken en 
als nuchtere volwassene kun je gezondere besluiten nemen voor jezelf (gezond egoisme)
en de rest profiteert daar ook op een gezonde manier van mee. 
Per dag houd je nu het overzicht. Nooit is een abstract begrip, daar hoef je niets mee.
En hoe je over een week denkt zal je worst wezen, toch? Je bent niet je gedachte en
als de gedachte aan drinken komt hoef je daar niets mee, e gedachte iszo weer vervangen door andere gedachtes.
Er komt meer rust, je wordt minder impulsief en kunt een plan maken voor als je toch twijfelt, of bang wordt.
Dit kun jij. Velen gingen je voor hier en de meesten zijn nu zo ver dat ze niet meer hoeven/willen.

Het is wennen, het gaat niet vanzelf en er is ook geen vaste regel die zegt hoe het verder zal gaan. De nieuwe ervaring die je hier beschrijft heb je in elk geval binnen en dat is een prima basis om op door te bouwen.

11 uur geleden zei Vamos86:

... toch zeker 7 of 8 hele moeilijke momenten (...) momenten dat ik normaal meteen per direct de alcohol gepakt had (...) die ook overwonnen. Het voelt goed. (...) Ik vind dit fijn.

Dat klinkt zo veel beter dan wat je op het begin van deze draad schreef. Een dikke pluim voor je doorzettingsvermogen en je nieuw verworven inzichten. Het is een soort van geestelijk volwassen worden, zoals @lady jane schreef. Een belangrijke nieuwe fase ingaan en de oude achter je laten.