Allereerst: goed hoe je meteen de koe bij de hoorns vat! En ja, we moeten allebei een modus zien te vinden. Dat kost tijd en moeite. 

29 minuten geleden zei kers:

Hoe ben je bij schematherapie terecht gekomen?

Na diverse psychologen versleten te hebben was ik nog steeds geen steek verder. Wel gezellig iedere week een beetje keuvelen op een bankje, maar weinig diepgang.  Uiteindelijk via de specialistische ggz doorverwezen voor schematherapie. En ik moet zeggen: het is confronterend. Maar wel helpend denk ik. Waar ik jarenlang geroepen heb dat ik weliswaar te veel dronk, maar alleen voor de gezelligheid. Nu moet ik toegeven dat het toch een coping mechanisme is. En nu de verdoving weg is, gaan we echt met de onderliggende shit aan de slag. Niet leuk, wel nodig 

Gisteravond voor het eerst echt even strontchagrijnig geweest. Had me verhoeugd op sporten, echter lag bij mijn dochter de ketting van haar fiets. Mijn hele planning lag overhoop en waar ik dacht te kunnen sporten bleef hier slechts 45 min voor over. 

Na het sporten mijn zoon ophalen en omdat ik in eerste instantie het juiste gereedschap niet bij me had, kon ik nogmaals terug naar de gestrande fiets. Uiteindelijk dat kreng in de achterbak gegooid en thuis met meer licht de boel kunnen herstellen. Ondertussen was mijn irritatie met betrekking tot het hele in de soep lopen van mijn avond over gegaan in berusting... 

Geen behoefte gehad om te drinken maar wat voelde ik me gisteravond echt ellendig verrot. Mijn vrouw liet me zelfs maar even met rust zoals ze zelf zei, omdat ik niet te genieten was.

Gelukkig heeft een goede nacht slaap en sinds 1,5 week voor het eerst weer een goede dag op mijn werk ervoor gezorgd dat ik er vanavond een stuk relaxter bij zit. 

Mijn vrouw had vanavond een filmavondje gepland, dus ben nu lekker thuis met de kids. Zoonlief is aan het gamen. Online met de nodige herrie en mijn dochter staat op het punt om naar bed te gaan. 

Normaal was dit bijna het moment geweest dat ik een fles wijn of blik bier open had getrokken. Nu staat er een glas fanta zero naast me... 

Ondertussen sta ik bijna 10 dagen droog en ohw... wat zou ik daar graag nu al een 0 achter willen hebben. 10 dagen voelt nog zo kort... waar anderen trots op me zijn en me bellen met de vraag hoe het met me gaat en ik dan eigenlijk vrij simpel kan zeggen "heel goed". 

Voelt het voor mij alsof het weinig voorstelt en dat irriteert me eigenlijk een beetje. Het zal er wel bij horen...

Ja, dat hoort er allemaal bij. Irritatie, ongeduld en berusting... Ik vind dat je het heel goed doet en je proces heerlijk herkenbaar beschrijft. Hopelijk blijf je hier bij ons zodat we eerdaags je honderdste droge dag met je kunnen vieren.

Maar eerst vandaag, lekker helder straks naar bed!

6 minuten geleden zei Yana:

Ik vind dat je het heel goed doet en je proces heerlijk herkenbaar beschrijft. Hopelijk blijf je hier bij ons zodat we eerdaags je honderdste droge dag met je kunnen vieren.

Wat een lieve woorden @Yana Laten we daar voor gaan! Zo blij dat ik onderdeel ben van dit forum, het is echt een enorme stuen in de rug!!!!

Fiets gerepareerd, mooi onder het sporten uitgekomen: ik lees alleen maar positieve dingen.

Laat het leven lekker nuchter over je heen komen. Tien dagen, honderd dagen: wat maakt het uit zolang het maar nuchter volgens plan is. 
 

Moedig voorwaarts.

2 minuten geleden zei knakker:

Fiets gerepareerd, mooi onder het sporten uitgekomen: ik lees alleen maar positieve dingen.

Moedig voorwaarts.

Hahaha, zo kun je het ook bekijken! 🤣🤣