in de palliatieve zorg is de sfeer subtiel en teer. daar past geen drank bij. Je eigen energie

moet daar zuiver zijn. Zo zou jij het ook graag hebben als je er als patient lag denk ik. Ik wel!

Als eerste reactie. Hier ben ik het helemaal mee eens en ik besef me dit ook heeeel goed. Iemand verzorgen terwijl je zelf niet optimaal functioneert door drank is NOT done. Iemand heeft op dat type afdeling nog maar een paar maanden.....en dan geldt "make every day couny" en voor mij zo goed mogelijke zorg. En idd vooral communicatief is het effect van de dag na drank te groot. Behalve zorg moet je er ook zijn voor gesprekken die lastig zijn. Jij bent meer ervaren dan ik met gesprekstechnieken uit je werk denk ik. Iemand uit bed halen en wassen met koppijn door drank is 1 ding.....een gesprek over ik wil echt niet meer is iets heel anders.

Dat vertrouwen dat ik dat werk kan is me ook gegeven in een tijd dat ik niet dronk. Ik wil niet dat ze me leren kennen terwijl ik beperkt wordt in mijn kunnen door drank. Ik wil echt mijn beste beentje nu voorzetten.

Mezelf credits geven en een dag later horen dat waar je echt lang aan gewerkt hebt waardeloos is.....dat vind ik erg lastig. Het aanvaarden van credits of een compliment vind ik sowieso altijd lastig. Maar ergens kwam mijn eigenwijsheid en betweterigheid als iemand zei dat ik het niet kon wel voort uit vertrouwen dat ik het wel kan. Ik moet mijn energie steken in de personen die me wel vertrouwen en niet tegen iemand waar vertrouwen er niet meer is/ zelf zijn frustraties heeft in een onmogelijke taakopdracht en in mijn ogen contra productieve aanpak op de afdeling. 

Ben erg blij met je reactie. Ik hoopte al dat specifiek jij zou reageren. Klinkt het gek dat ik eigenlijk wel wist wat in grote lijnen je reactie zou zijn. Iets wat ik mezelf ergens van binnen ook wel besefte maar geleidt door vooral frustratie en teveel drukte op dit moment op het werk even niet meer helder had........maar ja was dus weer behoorlijk fout gegaan een korte periode en ja ik heb nu een heel sterke motivatie om niet te drinken. Voor mezelf niet en voor die mensen niet om de reden die ik net noemde.

Daarom is het dus goed om even 2 dagen vrij te zijn na al die dagen werk achter elkaar. Hardlopen als ontspanning,even naar de sauna....eten bij ouders, je verhaal doen op dit forum....nadenken en afstand nemen en opnieuw snappen wat mijn prioriteiten zijn en wat feitelijk verleden tijd is en wat toekomst....en verder gaan met NIET drinken de komende maanden.

het zit allemaal al in jou Erik

af en toe is jezelf spiegelen

aan anderen een mooie manier

om jezelf te her-ontdekken.

Ik heb vertrouwen in jouw proces

en vind het fijn je weer hier te lezen.

truste

niet meer relevant nu.

Ik heb net wat post van MijnGerrit gelezen die ik natuurlijk in Maart ook gelezen had....

Die vakantie komt elke keer weer terug.....en het onderwerp relatie en mensen ontmoeten ook.

IK weet het echt niet wat ik er mee wil. Ik deed vroeger altijd wandelreizen maar die zijn zo fysiek zwaar dat ik dat niet trek naast mijn baan, En ik weet nog niet goed welk alternatief me leuk lijkt......

Maar nu even een verhaal in mijn draad over van dinsdag tot nu. Ik had maandag met mezelf afgesproken dat ik eerlijk zou zijn tegen mijn collega die ik zo leuk vind en die heel erg prive zaken wel tegen mij zegt. Vond het echt niet langer kunnen dat ik niet open en eerlijk was. Maandag was er geen enkele mogelijkheid dat we samen waren, Maandag avond heb ik heeeel lang gedaan over een brief. Die heb ik dinsdag gegeven en die avond vrij lang fb contact gehad. Het gaat wat relatie betreft niks worden tussen ons.

Die avond ben ik gaan drinken en de volgende dag was er een roosterfout waardoor ik vrij was. Ik mazzel want ik was gwn ziek van de kater en de teleurstelling. Thuis ben ik verder gaan drinken en vandaag om 11.00 wakker geworden en de lege flessen geruimd. Ik ben naar de sauna gegaan en heel veel getranspireerd en water gedronken. Nu zit ik aan de kruidenthee en overdenk ik mijn uitglijder. Ik heb totaal geen trek; wordt al misselijk als ik aan drank denk. Maag is ook van slag, kan alleen lichte dingen eten.

Als ik me echt heel rot voel dan is drank zo gevaarlijk. In een positieve sfeer zou ik best een glaasje kunnen drinken, voel ik me echter zo als van de week dan zet ik het op een zuipen.......

Het is goed geweest dat ik open en eerlijk was tegen haar. Ik hoop en denk dat we beide zo volwassen zijn dat we goede vrienden kunnen zijn.

Het klinkt wat dramatisch maar ik moet weer alleen verder, natuurlijk heb ik steun van jullie op ADB maar verder voelt het alsof ik alles alleen in mn uppie moet doen. Meestal ben ik ook alleen best goed gestemd en positief, Maar nu even niet......

En iets heel anders. De datum die ik invulde op deze site als geboortedatum is onjuist. In het echt ben ik morgen jarig.

De oudere jongere.......nu voel ik me dus echt 37!

Ja ik ken bijvoorbeeld SNP en onder bekenden met die organisatie noemen we dat altijd Snel Nieuwe Partner. Ik ken een paar mensen die deze reizen begeleid hebben en de sfeer is heel erg gericht op een relatie. Dat heb ik ook met online daten......ik ben van leuke mensen leren kennen en dan ontspannen kijken wat het wordt. Ik zou erg moeten wennen aan een sfeer van een reis voor 30-40 jarigen waar het contact net online daten is met een rugzak op.

Maar het is ook een excuus ik wil niet meer alleen zijn en zal dus gerichter moeten zijn....moet nog een vorm bedenken tussen meer gericht en mezelf zijn.

Bedankt voor je snelle reactie....ik ben voorlopig weer helemaal klaar met de drank maar de volgende keer dat er weer iets echt zeer doet......daar zit het gevaar dat ik dan meteen die fles weer pak. Ik had nu in 2 dagen 3 flessen wijn 10 halve liters bier en 4 flessen speciaal bier op. Dat is dus typisch binge drinken en drinken om niks meer te voelen. Dat is NIET oke!

Erik, gefeliciteerd, en ik hoop dat

je er een zo leuk mogelijke dag van kunt maken.

Soms lijk ik wat wanhoop te lezen in je berichten,

zo graag wil je een relatie.

Mijn ervaring is dat ik mensen aantrek op momenten

dat ik ze niet echt nodig heb. Blijkbaar straal ik dan meer uit.

Tussen 2 relaties in heb ik ooit een fietsvakantie en een skivakantie

gedaan met een willekeurige groep singles. beiden waren veel leuker

dan ik gedacht had en ik vond het ook eng om te doen.

Internet had ik toen nog niet, dus het ging via de Volkskrant, advertenties

bij reizen en medereizigers gezocht. Moet nu makkelijker zijn denk ik.

sterker nog, ik meen dat Acanthus een site gaf bij een vraag van Spud

en daar zag ik ook zo'n afdeling. Misschien eens neuzen?

En wat het drinken betreft, weet ik even niet wat te schrijven, ik denk dat

je jezelf wel genoeg kent om te weten wat je wanneer moet doen. Wat Gerrit vaak schrijft

over plannen en vooruit voorbereiden zou ook voor jou kunnen gelden.Sterkte.

Erik, van harte gefeliciteerd! Maak er een fijne dag van.

Het is al geopperd, wellicht is een vakantie voor 'alleen gaande' een mooi alternatief. Moeilijk lijkt me wanneer je zo graag een relatie wil, maar er nog niemand op je pad komt waarmee' je maatjes' bent. Of wanneer een relatie dan toch stuk loopt. Ik hoop dat je tzt toch iemand treft. Tegenwoordig is het heel gewoon om gebruik te maken van de media. Vanuit mijn omgeving ken ik dit ook. Ook mensen die wat meer op leeftijd zijn die hier gebruik van maken (vooral internet / advertenties etc) Ik hoop dat dit voor jou ook weg is gelegd.

Plannen maken voor dagen met moeilijke momenten is voor mij ook belangrijk. Heel veel strekte.

Vandaag vooral een hele fijne verjaardag toegewenst!  

Ben net wakker en ga maar snel naar buiten met dit mooie weer. Ja ik had een paar baal dagen maar ik kan mezelf ook prima aan mijn haren omhoog trekken en dan ben ik er wel weer.

Wanhoop te lezen; een gek verhaal van heel vroeger. Je had op de basisschool van die kringgesprekken op maandag ochtend en dan vertellen wat je gedaan had. Ik had elke week iets vergelijkbaars te vertellen. Ik bleef nooit thuis; de ene week ging ik uren wandelen of uren fietsen of een stad bekijken maar zeer zelden tot nooit belde er iemand met heb je zin om.....van kinds af aan geleerd om alles alleen te doen. Ik ging toch niet zielig thuis zitten en mezelf laten kennen!

De meeste mensen ken ik uit de tijd dat ik samen woonde met mijn ex en we samen vrijwilligerswerk deden voor dezelfde organisatie. Toen dat uitging met mijn ex zijn die contacten verwaterd en een paar mensen ken ik daar nog van.

Op mijn werk en prive kom ik heel vaak mensen tegen die allerlei verhalen hebben; heftige verhalen vooral. Vroeger toen ik net 18 was wist ik me er geen raad mee met dat soort gesprekken maar dat heb ik wel geleerd. Vooral ook die twee prostituees waar ik uren en uren besteed heb aan luisteren en meedenken en heel recent dus die collega. Ik ben vereerd als mensen naar me toe komen en me zaken delen die ze nooit met andere delen. Dat moet toch iets zeggen over mij en hoe ik overkom. Maar het is zo vaak 1 richtingsverkeer. En het is .......luister de eerste 44 seconden maar

Citaat

 

Ik ben altijd de schouder, de troost in zekere zin
ze noemen mij wel meer dan eens, hun hartsvriendin
ik ben altijd maar het broertje
waarmee ze praten kan
een maatje, een klankbord, maar nooit de geile man

Dit is het altijd!!!

Tenslotte mijn werk (in combinatie met het verhaal van haar en haar jarenlange mishandeling en verwaarlozing) Soms zit ik aan mijn grens en moet ik ook gedachten spuien en voor een deel doe ik dat hier op ADB (hier zitten hele lieve mensen met ook een erg goed luisterend oor) Ik vind dat ik van mezelf kan zeggen dat ik best sterk ben, open en eerlijk tegen mezelf en de ander en daar kom ik een heel eind mee en soms lijkt open en eerlijkheid een veel te hoge prijs als je nu ziet wat er stuk door dreigt te gaan. Maar soms zoek ik een keer een klankbord waarmee ik praten kan. Ik denk dat die M......dat zou kunnen zijn ook omdat ze mijn werk als geen ander kent maar in combinatie met verliefd worden is de kans zo groot dat zowel de verliefdheid als de vriendschap niks meer wordt want er zit een spanning tussen ons nu. Dat is ook al zo 5 keer gebeurd in mijn leven. Ik hoop dat het tussen ons weer als vanouds kan worden als ik haar nu wat met rust laat.

En nu ga ik doen wat ik altijd doe in zulke gevallen. Me helemaal op trainen tot ik geen kilo gewicht meer tillen kan. En daarna in de sauna buiten bruin bakken en af en toe een douche en bubbelbad. Helemaal geen verkeerde verjaardag. Liever een groot feest voor allemaal vrienden maar ik ga verder zoals ik van kinds af aan al doe. Ik ga niet zielig thuis zitten, ik ga er altijd op uit en maak er een mooie dag van. Maar op termijn moet het wel anders.....daarin zit de wanhoop een beetje. Dezelfde ontevredenheid met de situatie speelt al meer dan 20 jaar.

En de mensen die ik dan tegenkom zoals M en kijk rond op bijvoorbeeld FB, allemaal hebben ze een hele grote groep vrienden. Degene die mij er als vriend en relatie krijgt, die krijgt alleen mij en niet een hele grote groep aanhang. En dat maakt het lastig; ik denk dat mensen denken dat ik te claimend ben in contact terwijl ik me dit juist zo besef en niet teveel aandacht wil opeisen, niet iemand totaal wil claimen.....

Maar nu ga ik naar buiten, 9.00 en te mooi weer om hier de hele dag over te piekeren.

Op je profiel ben je nog steeds 36 hoor

Van harte gefeliciteerd en een mooie dag toegewenst.

Vandaag was eigenlijk een heerlijke dag. Goed geslapen, lekker heel hard gesport, daarna sauna, middagslaapje voor de oude man, bbq bij ouders waar ook mijn zus en mijn lieve nichtje langs kwamen. Het was erg gezellig bij mijn ouders en net op de weg naar huis nog even de lokale waterplas in bij mij om de hoek om even af te koelen.

Morgen weer werken.

En dat ik nog 36 ben, dat houd ik er gewoon nog even in :-)

Tenslotte via FB van M... een erg leuke verjaardags felicitaties gekregen. Ik hoop heel erg dat door het laten weten van verliefdheid we wel vrienden kunnen blijven en ik ga daar zelf mijn best voor doen door niet teveel aandacht te vragen, niet alles te liken op FB en het vooral wat luchtiger te houden. Ik heb er eigenlijk goede hoop op dat dit ons gaat lukken.

Ik ga mijn aankomende verhalen ook meer schrijven in de dagenraad dan hier. Morgen werken en de rest van de week vrij.

Die vrouw die ik in een onmogelijke situatie heb leren kennen heb ik vandaag zoals eigenlijk elk jaar op Valentijn veel aan gedacht.  *dingen verwijderd* Dat was de dag dat ik echt open en eerlijk was over mijn gevoel naar haar. Zij in tranen omdat er al tijden niemand echt om haar gaf en ze ontroerd was daarom. Ik ook in tranen. Dat moment en sowieso een Valentijns boeket meenemen op een dergelijke plek is vrij bizar.

Stiekem denk ik nog best vaak aan haar en hoe het nu met haar is. Hoop dat ze blijvend uit die wereld is en gelukkig is nu. Zou haar dolgraag een keer tegen komen. Soms zie ik iemand die op haar lijkt en dan ga ik altijd even kijken of ze het is. Zou haar vandaag dolgraag een kaart gestuurd, gebeld, gesproken, sms of op wat voor manier dan ook contact gemaakt hebben. Maar ik weet niks meer van haar. Daarom maar in mijn draadje waar ik mijn meer persoonlijke dingen tik.

ships that pass in the night Erik

koester de herinneringen

en pleng gerust nog een helend traantje

Ik wist gisteren niet wat te schrijven, maar wilde dat wel.

Jane pakt natuurlijk weer een hele mooie manier om wat te verwoorden.

Ik zocht het even op:

 

Ships that pass in the night, and speak each other in passing,                            

Only a signal shown and a distant voice in the darkness;                        

So on the ocean of life we pass and speak one another,

Only a look and a voice, then darkness again and a silence.  

Naar aanleiding van gesprekken vandaag, vooral in de auto terug naar huis mijn hele draad weer gelezen. Dat was erg lang geleden dat ik dat gedaan heb. Veel wist ik niet meer dat ik dat ooit geschreven had. Opvallend veel kwam vandaag terug in totaal andere context en verbanden. Het is goed voor me om weer te lezen. Pijnlijk ook hoe elke keer ik weer in dezelfde patronen val. Was ook helemaal vergeten dat ik ooit schreef over die ex collega M en ooit verliefd geweest te zijn. Met haar heb ik nu juist heel leuk contact, gewoon vriendschappelijk.

Eigenlijk had hier het verhaal over L ook bijgemoeten maar dat verhaal is zoveel dat ik dat onmogelijk kan tikken.

Er zijn wel grote verschillen. Er overkomt me veel minder en ik bepaal zelf meer. Ik trek zelf aan de bel en zoek hulp bij huisarts voor dingen waar ik niet meer uitkwam. Ik regelde een time-out en toen dit niet werkte een afscheid. En nu drink ik niet als reactie terwijl ik ook verdrietig ben en me rot voel. Nu praat ik er ter plekke over en kan een helder logisch verhaal erover houden ipv die chaos. En niet pas een jaar later met gezuip in de tussentijd. Nu kan ik tegelijkertijd me verdrietig voelen maar ook heel erg genieten zoals vandaag. Nu ben ik opzich heel gelukkig verder met mijn huis, mijn werk en met mezelf vooral. Nu is het veel meer een kwestie van bewust keuzes maken van dit wil ik niet meer en dat wil ik juist heel graag bereiken.

Zo nu slapen, het was goed voor me dit weer eens te lezen en erover te denken. Het in breder perspectief te zien als alleen L. Kwestie ook van een week daarvan afstand nemen en niet alleen aan haar en over haar denken maar aan mezelf en aan een proces van jaren. 2007 tot nu. Het bredere perspectief is nu ook onderwerp van het gesprek met praktijkondersteuner van HA. Ik heb dat bewust breder getrokken, juist ook om preventief te zijn....niet weer dezelfde dingen doen.

Muurtje metselen, daar doet je bericht me aan denken.

Allerlei losse stenen netjes op hun plekje, recht houden, cement ertussen, dan kun je verder bouwen

Mij deed het denken aan een gedicht maar wist niet meer welke en hoe precies. Dat gedicht bedacht ik me vannacht en heb het erbij gezet.

Even voortborduren op muurtje bouwen. Soms heeft er iemand interesse in mijn muurtje. Die neem ik dan mee en laat zien, eerste steen gelegd 17-09-2007. Het fundament is al veel ouder, 38 jaar inmiddels.

Laat zien hoe het muurtje gebouwd is, best een chaotisch muurtje soms maar het resultaat mag er zijn. Soms is het leerzaam om eens samen met iemand die het horen wil even een Zondag niet te bouwen maar te bekijken vanaf een afstand en van alle kanten en aan het eind bovenop mijn muurtje te staan en uit te kijken naar nieuw perspectief. Soms was ik vergeten hoe dat metselen ook al weer ging door de jaren heen maar met een geïnteresseerd iemand naast me komt de hele herinnering aan het bouwproces weer terug en trek ik lessen over hoe voortaan verder te bouwen.

Het leuke aan een meeting is andere mensen met muurtjes, dat je naar elkaars muurtjes kan kijken en vragen kan stellen en inzichten krijgt van die ander en wellicht vice versa. En dat zo lekker ongedwongen kletsend.

Maar vandaag is het weer maandag. Genoeg geborduurd, stenen slepen, cement maken, vooral dat cement is belangrijk heb ik geleerd als ik terugkijk naar de eerste stenen. En natuurlijk de aandacht hoe je de nieuwe steen het best plaatst in die cement en je na een laag even wacht tot het droog is en dan pas verder bouwen. Haastige muurtjes zijn niet stevig genoeg om op te klimmen. Maar nu genoeg gepraat. 7.00 moet er weer gebouwd worden.....

Mooi Erik....het is en blijft een proces.

Mooie tekst ook.

Gisteren bleek op de draad overduidelijk mijn rothumeur nu.

Wat er speelt zijn twee dingen; het hier en nu van de periode stoppen met roken doorkomen en het algehele gevoel van niet happy zijn dat er altijd is onder de oppervlakte. Dat kan ik meestal wel negeren en gewoon doorgaan want het is zo dat het in veel opzichten best oke gaat allemaal. Wel happy met mijn werk, mijn huis, wat ik bereikt heb na de rotmaanden met die vriendin waar ik nu weer redelijk bovenop ben, wel happy met een vakantie niet gedronken. Niet happy met hoe eenzaam ik me vaak voel wat betreft vriendschap en nog steeds en al heel lang vrijgezel. Ik kan alles alleen, ik kan genieten van een dag sauna alleen, van een vakantie alleen....en ik kan dit alles inmiddels zonder mijn verslavingen aan drank, blowen en roken. Niet alles is meer helemaal alleen, hardlopen met anderen, vriend opzoeken, verjaardag van iemand, schriftelijk contact met iemand. Dit alles heb ik nu meer dan een een tijd terug en daar ben ik blij mee en dat ik ik zelf bereikt door eigen inititatief te nemen. Maar het sociaal netwerk is maar klein en fragiel. Wat ik nu heb is me dierbaar.

Kortom, tel je zegeningen Erik! Het glas is half vol, niet half leeg. Focus op wat ik bereikt heb ipv wat ik mis.....

Als ik maar doorga en het niet gelukkige gevoel negeer wat er altijd is dan gaat het best oke. Afschermen voor mezelf en vooral ook voor mijn omgeving. Want eenzaamheid laten blijken is het stomste wat je kan doen. Er overheen praten, doen alsof je een druk bezet sociaal leven hebt, doen alsof je juist geniet van alleen er op uit trekken zoals alleen willen winkelen, alleen wandelen, alleen op vakantie. Dat is voor een deel ook wel zo want ben ook wel gewend aan het alleen zijn en kan niet heel goed tegen een massa mensen want dan ga ik iedereen aandacht geven en verlies mezelf helemaal in het totaal.

Wat er ook gebeurd is dat als ik wel mensen leer kennen die ik graag mag ik de neiging heb te overvragen. Overenthousiast erg de behoefte hebben veel samen te willen doen. Maar ook de andere kant; dat ik me zo bewust ben van het risico dat ik een ander overvraag dat ik helemaal niks meer vrijblijvend durf te vragen als mij het bijvoorbeeld erg leuk lijkt een keer te wandelen, strand te bezoeken weet ik veel wat...Wat ik doe is dan denken, inschatten analyseren en hierdoor maak ik er een erg complexe materie van waar de spontaniteit van een keer samen afspreken stuk gaat en het veel te beladen en ingewikkeld wordt allemaal.

In dat gedenk ontstaan er ook bouwwerken/luchtkastelen. Dat wat is is niet meer hetzelfde als wat ik er van gemaakt heb in mijn hoofd. Klinkt ernstig maar is niets anders als idealiseren en de bekende roze bril. Zien wat je heel graag zou willen maar niet wat is. Goed om weer dingen in perspectief te zien nu, voeten op de grond maar ook spijtig want het luchtkasteel, hetgeen wat je hoopt dat zou kunnen, is stuk. Blijft over dat wat is aan vriendschap en ook dat is mooi want echt en ontdaan van dingen die niet echt zijn. De vraag is nu hoe dit uiteindelijk verloopt met haar als even goede vrienden. Even rust nu denk ik.....

Er zijn twee behoeften die samengaan, vriendschap en niet vrijwillig vrijgezel.

Door mijn karakter heb ik vooral vrouwelijke kennissen en vrienden. Maak met vrouwen nu eenmaal zoveel makkelijker contact als met mannen. Geen idee waarom, dat is nu eenmaal zo. Wat er dan gebeurd is dat ik iemand (een vrouw) vriendschappelijk erg aardig vind en de gevoelens van vriendschap en verliefde gevoelens door elkaar gaan lopen. Vroeger hield ik mijn verliefde gevoels voor me en zei niks daarover of pas in een heel (te) laat stadium. Dan heb je een vertrouwensdingetje dat je een hele tijd in een vriendschap niet open en eerlijk was. Daar gaan vriendschappen stuk aan. Dat is me vaker overkomen.

Afgelopen maanden was/ben ik na hele lange tijd weer verliefd. Gevoelens voor iemand waren blijkbaar zo sterk dat het door de muurtjes rondom me heenging. Was lang geleden dat ik weer verliefd was. En deze keer niet iemand met een overdaad aan problemen, geen helperssyndroom deze keer maar iemand die ik vriendschappelijk erg leuk vind en verliefd werd. Zij is verder heel succesvol in haar leven. Noch zij nog ik waren zielige hulpbehoefde figuren en uit die gelijkwaardige rollen kwam een vriendschap. Omdat ik geleerd heb om meteen duidelijk open en eerlijk te zijn over gevoelens heb ik dit ook meteen gezegd. Heel lief doordacht en open en eerlijk antwoord gehad dat gevoelens niet wederzijds zijn. Ze was ook net bezig met verliefd zijn op een ander en dat voorzichtig op te bouwen. Vriendschap bleef behouden maar mijn gevoel ging niet weg. Kan niet alles uitleggen maar deze dingen zitten die vriendschap in de weg; Niet loskomen van mijn verliefde gevoel en het te opdringerig zijn, te graag willen afspreken een keer en tegelijkertijd te voorzichtig en te nadenkend over het mogelijk als te opdringerig ervaren worden en het gedenk en gepieker dat het gevolg hiervan is.

Wat er nu speelt is dat ik me heel bewust ben van het alleen zijn en hier van balen. Door het toelaten van verliefdheid, het zo spijtig vinden dat een relatie met haar niks word want ze is echt een heel bijzonder iemand. Me nu weer extra bewust ben van het vrijgezel zijn en de behoefte zo sterk voel van dat iemand tegen mij laat blijken ik houd van jou. Er komt vast nog wel iemand op mijn pad....maar shit happens, nu voel ik me er heel rot onder. En het ergste is dat het bij haar schuldggevoelens oproept wat voor te stellen is maar niet nodig want gun haar alle geluk nu met degene op wie zij verliefd is. Mijn wens is en blijft met haar vriendschappelijk contact te houden. Verliefdheid aan de kant, mijn gepieker en complex gedoe aan de kant, schuldgevoelens aan de kant en zo af en toe contact en elkaar zien. Het is nu eenmaal zo dat behalve een relatie ik ook echt goede vrienden mis. Mensen die alles van je weten en desondanks je nog steeds mogen en waarderen. Iemand met wie je heel goed praten kan en alles kan delen en het over alles kan hebben. Iemand waar behalve ik erg verliefd op kon worden ook een goede vriendin van me zou kunnen zijn. Even goede vrienden....hoop dat dat blijft. En ondertussen lijkt het wel of ik extreem wanhopig ben en dat ben ik niet. Ik red mezelf prima alleen, wanhopigheid en overkomen als een triest geval is wel het allerlaatste wat ik wil. En dat is ook echt niet zo, ik red het prima....ik heb het altijd zo gedaan.

En los van haar dus die twee gevoelens. Ik heb zoveel bereikt de afgelopen jaren. Mijn nieuwe werk, mijn opleiding, controle over mijn verslavingen, grenzen stellen aan en stoppen van een vriendschap/betrokkenheid waar ik bijna zelf koppie onder ging, nieuwe sociale contacten, aanhalen van verwaterde sociale contacten.....ja ik zie mijn zegingen echt wel! Maar ergens van binnen voel ik me onbestemd rot nu. Omdat er veel speelde met die vriendin de afgelopen week/weken en ik rook niet meer. Kan ook niet goed aangeven wat er nu komt doordat je van niet roken een rothumeur krijgt en wat er komt door dat andere....

Je mist een partner, zo lees ik het Erik. Jammer dat wat je beschrijft niet wederzijds was.

Het lijkt me heel moeilijk om daarna weer "gewoon" wat af te spreken. Misschien als onderdeel van een afspraak met meerdere mensen? Minder beladen dan?

Er komt vast nog wel iemand op je pad, schrijf je. Misschien moet je dat een handje helpen?

Erik wat heb je dit mooi en zuiver beschreven. Iederéén zal je een vriendin gunnen.

Je hebt inderdaad heel veel bereikt afgelopen periode. Wie maar de helft bereikt in jouw tijdsbestek deed het al bewonderenswaardig. Vooral hoe jij jezelf kent en dat beschrijft, daar kan ik veel van leren. Soms ben ik bijna jaloers, zo helder jij het beschrijft!

Balen is stomweg willen dat dingen anders zijn dan dat ze zijn, je weet dat allang. Aan kennis ontbreekt het je niet. Met al die kennis kun je je situatie niet anders denken. Ik gun je jouw maatje. Punt.

Erik dank je wel voor je openheid, je eerlijkheid en het laten zien hoe je eigenwaarde / zelfvertrouwen is gegroeid. Dank je wel voor het delen.

Erik de relatie met jezelf

wordt steeds mooier en krachtiger

om te lezen hier.

straks is er een sterke, verslavings-overwinnaar,

kwetsbare open en eerlijke man

die zomaar dè soulmate wel eens tegen kan komen

ik hoop dat je dat dan ook even komt delen☺♥☺

Je mist een partner, zo lees ik het Erik. Jammer dat wat je beschrijft niet wederzijds was.

Het lijkt me heel moeilijk om daarna weer "gewoon" wat af te spreken. Misschien als onderdeel van een afspraak met meerdere mensen? Minder beladen dan?

 

Er komt vast nog wel iemand op je pad, schrijf je. Misschien moet je dat een handje helpen?

Mis een partner en ik mis echt goede vrienden. Zo iemand die heel veel over je weet, ook de dingen waar je minder trots op bent en nog steeds je vriend wil zijn. Ik hoop zelf dat het wel kan nog dat samen wat afspreken en even goede vrienden zijn betreft. Denk dat we dat beide wel kunnen maar eerst even de situatie wat rust geven nu.

Erg bedankt LadyJane voor je positieve gedachten, krijg er een glimlach van als ik het lees.

Ja afgesproken dat ik het kom delen als ik iemand ontmoet.

Klopt Monster; dingen zijn niet anders te denken dan ze zijn. Vind het vooral fijn om te lezen dat het zichtbaar is hoe ik veranderd ben de afgelopen tijd. Dat het blijkbaar opvalt. Hoop dat er ook voor mezelf na ploegen en zaaien er ook een oogst komt.

Een datingsite. ja heb ik gedaan maar dat was ook in de tijd dat ik met L zo betrokken was en toen had het mijn aandacht niet. Ben in de gemeente een paar keer naar iets van vrijgezelen geweest (we hebben een vrijgezellen facebookgroep) Punt is dat elk feest, elk evenement drank zo een rol heeft dat ik er moeite mee had daar heen te gaan. Denk dat ik dit nu beter kan dan een half jaar terug.

Het niet roken versterkt wel jou rotgevoelens

Het belonings systeem word niet meer gevoed op de manier dat je gewend was.

Erik misschien moet het nu nog wel zo wezen,

Je hebt nu nog alle tijd om je te ontwikkelen en ontplooien.

Een partner kan ook jou ontwikkeling in de weg sttaan op dit moment.

elk nadeel heeft zijn voordeel.

Goed bezig jij