het opstarten van traumatherapie

kan heftig zijn meis.

Ik denk dat je ther. je adviseert dan nog

niet te stoppen met de refu.

het is goed dat je zover bent als nu,

en je kent waarschijnlijk ook wat dat kan doen,

nieuwe doelen. kleine stapjes Blondie, heel kleine,

traumatherapie is zo ontzettend subtiel, dat juist daar

de kleine stapjes groot zijn. easy does it

Kleine stapjes, dat is echt nog wel hetgeen waar er werk te doen is voor mij.

Herken het, nu nog wat mee doen en leren de lat niet te hoog te leggen voor mijzelf.

Herkenning is de eerste stap, op naar stap 2!

Je herkent het niet alleen, maar erkent het ook. Dit omdat je er aan wil en gaat werken. Knap hoor! Het latje zo hoor leggen, en nu minder hoog is voor mij ook een punt van aandacht. Ik heb het dan op het gebied van alles zelf moeten doen, doorgaan, niet voldoende / beter kunnen, veel moeten....Vermoeiend. Ik heb nu geleerd dat ik soms 'even niets hoef' maar vaak heb ik daarvoor wel iemand nodig die op dat remmetje trapt  

Succes Blondie!

En? Wat is het geworden? De slaap al kunnen hervinden?

Menja,

Slaapproblemen zullen zo nu en dan de kop op blijven steken bij mij.

Ik ben nu eenmaal een piekeraar en mn ADHD zorgt ervoor dat ik altijd wat druk in de harses zal blijven.

Inmiddels kan ik die slapeloze nachten wel beter hanteren. Gewoon door te accepteren dat ze er zijn.

Slaap ik een nacht niet dan is het ook goed, dan slaap ik de nacht erna hopelijk beter.

Geadviseerde matje van Jane helpt mij ook om tot rust te komen, zorgt ervoor dat ik mij meer bewust wordt van mijn lichaam en daardoor pieker ik minder.

Afijn, ik ben een tevreden mens op het moment