Rot gevoel Sita. Goed dat je schrijft. Dan kan ik nog even bij je zijn en een arm om je heen slaan, Lieve Sita 

Heel goed dat je ondanks de verleiding duidelijk bent in het Nee. Dat is niet alleen voor nu belangrijk, maar ook helpend voor het succes op langere termijn. Want dan weet je volgende keer dat het nu ook gelukt is en dat maakt het dan weer makkelijker. Supermarkten verander je niet, wel de manier waarop je er tegenaan kijkt.

Ik ben zo blij dat je er weer zo positief mee bezig bent. Lekker doorgaan zo!

Hoe komt het dat je je alleen voelt?

Goed gedaan vandaag!!! 

Oh wat ontzettend lief! Tranen in mijn ogen. Ik voel me alleen om een aantal redenen. Ondanks dat ik hier nu wel wat mensen ken, ben ik toch vaak alleen. Man is op reis. Dagelijkse telefoontjes met ouder zijn natuurlijk gestopt. En in mijn gevecht voel ik me alleen... nu trouwens niet helemaal als ik jullie lees.

Hee hee hee... ze doet weer mee!

Oh wat zou het fijn zijn als dat alleen-gevoel er minder was.... gewoon omdat je het goed genoeg met jezelf kan vinden.
Ik lees overigens vaak dat je best graag sport of hardloopt: nou petje af! Schouderklopjes om wat je verzet en doet..,.. krijg je die wel genoeg van jezelf?

Van mij hier een andere arm om je schouder. Lekker warm zo tussen Lika en mij in; gaan we je es ff vertellen hoeveel je waard bent!

Wat enorm goed dat je in al je allenigheid je hier hebt weten te begeven en hebt geschreven. Dat is een stap voor jezelf! op afstand zijn we bij je. Maar alleen voelen kan soms erg in jezelf zitten. Ik heb dit weekend veel geleerd van Byron Katie. Het boek: I need your love - is that true? Ik ben pas in hoofdstuk twee ofzo, maar nu al een enorme eyeopener. Sterkte lieve Sita!

13 uur geleden zei smart:

gaan we je es ff vertellen hoeveel je waard bent!

 

 wat lief.

Na een erg pijnlijke avond en deel van de nacht door zware hoofdpijn, nu direct maar even pas op de plaats nadat ik de kinderen naar school heb geholpen. Gisteren een heel eind gekomen met mijn plan. In ieder geval op nummer 1: droog. Verder hier op tijd geschreven en bewogen. Vandaag moet ik een klein beetje werken en ga ik met oudste naar de sportschool (als mijn lijf meewerkt). Fijn jullie hier te zien

Goed bezig Sita! Knap van je! Je kunt trots zijn op jezelf 

Hoop dat je lijf meewerkt en de hoofdpijn over is 

Vandaag tot nu toe lichamelijk een betere dag. Zelfs vanochtend kunnen genieten van een geur, zoiets kleins, tijdens mijn wandeling met de honden. Maar nu opeens 'overvalt' me de trek en gelijk dat rotgevoel van je verdrietig voelen over ''dat niet meer''. Ik kwam op de dagdraad....tja, afijn, ik heb er toch geschreven. Maar wil hier verder, hoe of wat. Het missen van die oplossing, alsof het je beste vriend is. Ik weet hoe het werkt en toch.  Het is hier niet eens halverwege de dag. GRRRRR Ik doe het niet, maar het geeft even geen moed. Ik ga wat gezonds snacken.

Helpt het je om de negatieve gevolgen van je drank gebruik op te schrijven? Of beter: maak een lijstje van positieve dingen van het niet-drinken. Hang ze aan je muur. Korte,  krachtige, inspirerende spreuken die je helpen de moed er in te houden? 

Die trek is verrot Ja, bah!  Maar die wordt minder! 

Ja Vasja, dat kan wel eens helpen. Als je er dan wel naar kijkt ;-) Ik durf dat niet op te hangen, dat staat in mijn dagboek van de vorige keer. Stond toch op mijn werkplan: schrijven in dagboek. Begin ik eerst maar eens met lezen vanavond. Dank

It gets better  en Je bent goed bezig ^^ Keep it up!! 

Sita, volhouden. Goed dat je komt/schrijft. Zulke aanvallen ken ik alleen van stoppen met roken. Het enige wat mij hielp was de gedachte: ' ja, natuurlijk heb je er zin in, maar dat is pech, want nee is nee. ' En dan een dropje.....

Ik ben er even uit geweest, maar Sita, het gaat wel een stuk beter met je, al met al. Klopt dat?

Hai Basta en iedereen die me leest. Nee het gaat/ging niet een stuk beter met me. Inmiddels wel weer iets beter dan 2 dagen terug omdat ik niet drink, maar ik ging goed onder en ben bezig om mezelf eruit te werken. 

Gisteren uiteraard droog gebleven, maar het is zwaar. Bij mij ontstaat er eerst een enorme onrust, dan verdriet wat overslaat in paniek en soms word ik zo onmachtig dat ik heel erg boos word. Alsof ik het leven niet aan kan. Dit zorgde er steeds voor dat ik een glas wijn nam en dan bij de derde alles wegebde. Nu kan ik niet anders dan er doorheen. Iemand zei dat ik het niet groot moest maken als ik trek heb, maar het ís dan dus echt groot voor me. Als ik er nu niet doorheen ga, wanneer dan wel. Ik zal mezelf moeten helpen. Realiseren dat ik mijn 'handelen', hopen weg heb gedronken en ik dat opnieuw zal moeten gaan leren.

Gisterenavond met de kinderen op stok  en als een blok geslapen. Zelf de honden hebben met niet gewekt (de pup gaat doorslapen yeaaaah). Werk voorbereid, hardgelopen met de honden en nu even hier schrijven en rust voor een paar uur werk. 

Sita

Goedzo Sita!! Be proud!! 

O jee, dat klinkt inderdaad behoorlijk zwaar. Maar... je schrijft in de verleden tijd! 'Dit zorgde er steeds voor dat ik een glas wijn nam.' 

Niet drinken, hardlopen met de honden, slapen als een blok... heerlijk Sita! Goed onthouden hoe fijn ke je voelt, dan snappen je hersenen het straks ook!

Wat ga je eten? Eten is altijd goed. Misschien een ijsje na? Topper! 

5 minuten geleden zei Lars:

Wat ga je eten? Eten is altijd goed. Misschien een ijsje na? Topper! 

Heb het net aan Basta gegeven ;-)

Nee, helaas geen ijsje, ik moet fit worden en dan hout ook in dat er kilo's afmoeten.

Hoihoi, ga je nu dag 3 of dag 4 in?
Ik doe mee... enne... we gaan volhouden toch?! Yes we can

Heb wel het idee dat het bij jou 'alles of niets is'  kan dat? Of misschien heb je dat inmiddels in de hand? ^^ voorzie je nog valkuilen bij jezelf? 

Hoe voel je je verder? 

Keep it up!!! 

Dag 4! Ik heb het gered. Ik was vanmiddag helemaal 'ready' om te drinken vanavond, had de gelegenheid gecreëerd en heb het op het laatste moment afgezegd. Daar ben ik erg trots op. Daarna kwam de hevige paniek om dát feit. De angst dat het zo weer bij het oude is. Daarna enorm veel verdriet. Om alles. Nu ben ik uitgeput. Morgen meer.

Sita

ps: voor iemand die zich afvraagt waarom ik nier kwam; de stroom lag er steeds uit  (erg fijn met die hitte).

Wat goed Sita. Ik denk wat Etty hierboven schreef. Ik eet soms nog wel eens mijn voeten op, vanwege een grote onrust, gerommel in hoofd en lichaam. Maar ik ben een stormachtig type. Toch wordt het steeds minder. Dus bij jou zal dat ook zo zijn. Ik leer minder te verwachten en meer te zeilen op de wind van vandaag. Dat is uiteindelijk fijn en leek onmogelijk. Niet makkelijk, maar heel erg de moeite waard. Ik gun jouw een dergelijke waardevolle winst ook.