Ik snap je Lars. Bedankt.

Nu je daar tóch bent.....doe er je voordeel mee Quinn!

Ja man, wij ook van jou! Daarom wil ik komen en die ander even heel duidelijk uitleggen waarom hij dit echt niet nog een keer moet flikken, en anders komen wij van het forum wel eventjes enzovoort.

Juist!!

Liefs en sterkte 

* laat het verder even op zich inwerken *

Wel heftig, ja. dat geloof ik. Sterkte, man!

(Ik begon hier adviezen in te typen, maar die haal ik maar weer weg. Misschien later...)

Quinn, vroeger was je erg kwetsbaar

als er geweld tegen je was,

later heb je de andere kant gekozen

er overheen, je mannetje staan

verbaal de ander van repliek dienen

kan daar ook onder vallen trouwens,

nu opgenomen, ben je terug erg kwetsbaar

een soort van herbeleving dus misschien?

je oude reactie.

Wat Kore schrijft; je kunt er daar mee om leren gaan

en tussenwegen leren bewandelen,

of hetzelfde doen, maar dan meer uit een vrije keus.

En onverwacht geweld blijft lastig he

de aanvaller heeft altijd het voordeel van de verrassing.

voorlopig hoef je je daar niet te vervelen, benieuwd of je creatieve

therapie iets uit je kan halen wat met het voorval te maken heeft.

Dat soort dingen wil ook het onbewuste van een controlefreak nog wel eens doen

Veel te veel om over na te denken, dreig erin te verzuipen. Zou het dolgraag ook letterlijk verzuipen, als vanouds. Buitensluiten, wegdrinken, negeren, vergeten.

Edit: naar aanleiding van basta's post over het onderzoeken van de aard van de craving nog veel meer om over na te denken.

Want waarom wil ik gaan drinken? Om de golf die weer in volle hevigheid op gang is gebracht buiten te sluiten. Om de emoties die daarbij horen weg te spoelen. Om het gevoel van onmacht en uitzichtloosheid te negeren. En om alles te vergeten.

Ik weet wat de resultaten daarvan zullen zijn. Tijdelijk en nooit geheel. En als de roes is uitgewerkt, komt alles in volle glorie terug. Overgoten met een extra porties schuldgevoel, schaamte en wanhoop.

Laat maar. Ik neem die eerste niet.

We staan aan jouw zijde.

Inderdaad, wij zijn hier, staan aan jouw zijde.

((Quinn))

Tamelijk rustige dag. Buiten was prima, binnen, ach ja. Ernstig gesprek gehad vanochtend, mag geen stoel meer tegen de deur zetten 's nachts, sure. Ik zie wel. Morgen bezoek, dochter was blij toen ik belde. Hoop er maar het beste van.

Fijn dat je dochter blij is en ik hoop van harte dat je er toch van kunt genieten. Begrijpen ze dan daar niet dat je je onveilig voelt??

O, het begrip is er wel hoor, maar dat moet ik op een andere manier oplossen, aldus de mensen hier. Want er zijn excuses gemaakt en het is uitgepraat en alles, dus klaar. Is ook zo, natuurlijk is dat zo. Maar toch hè. En dat laatste stukje is de deur blokkeren, letterlijk en figuurlijk, en dat is dan weer niet goed.

Praten... daar moet ik min of meer nog een begin mee maken. Ben niet zo goed in over juist dit soort dingen praten. Ik probeer het wel, soms, maar dan klap ik toch weer dicht. Schrijven gaat beter, omdat je het dan alsnog aan niemand vertelt. Althans, zo lijkt het toch. Soms hier ook, dan reageert iemand en denk ik o * ja, mensen kunnen lezen. Wat tegelijk ook heel fijn is hoor, begrijp me niet verkeerd. Als ik het probeer te analyseren, denk ik dat het neer komt op het bang zijn voor afwijzing, veroordelen, de schuld krijgen, ongeloof misschien ook wel. De onvermijdelijke waarom deed je er dan niks aan vraag.

Wat zit er onder die branie vroeg smart laatst. Een stukje ervan begin ik te zien, of eigenlijk, te erkennen. Gewoon een eenzaam en wat angstig joch, daar ver weggedoken in de donkerste hoek van de kamer.

"Gewoon een eenzaam en wat angstig iemand, daar ver weggedoken in de donkerste hoek van de kamer."

Quinn, wat een stap heb je gemaakt. Je hebt het lek wel boven, denk ik. Jouw eerlijkheid raakt me wel. Ik lees een winner. Ik heb alle vertrouwen........

Morgen een fijne dag, dat gun ik je.

Quinn ik hoop dat je vriendjes kunt worden met dat angstige joch in jou.

Omarm hem maar, hij heeft het zo nodig!

Van mij alvast a big hug....

Had niet echt verwacht dat vandaag zo'n zware dag zou worden, waar al dat gepieker toe leiden kan. Voel me beslist geen winner, eerder het tegenovergestelde. Ben moe ook, alsof ik in m'n eentje bezig ben om een dijkdoorbraak tegen te houden en maar blijf rennen met die zandzakken. Ik wil niet instorten, ik ga niet instorten en ik zal niet instorten. Het gaat wel, gewoon niet aan denken, geen aandacht geven. En vannacht als ik in mijn kamer ben, weer een stoel tegen de deur. Gewoon daarom. Gelukkig slaap ik toch niet veel.

Ik wou dat dat bange jongetje naast me woonde toen hij klein was. Dan mocht hij élke dag komen, ging ik hem alles-komt-goed-boeken voorlezen, en de hond zou al zijn ongecompliceerde liefde op hem uitstorten en de kinderen zouden muziek met hem maken en en en....

Waar was je nou, Quinny!!

Lieve Quinn, denk aan je, veel liefs en sterkte

In Groningen basta, zonder zo'n lief buurmens. Wel een erg lieve gedachte.

Weer ochtend, beter. Vandaag komt oudste. Heb me plechtig voorgenomen om dat prettig te vinden. En objectief gezien is het ook leuk, zondagen zijn hier stom.

Muziek. Misschien wat lezen. Proberen niet te schrijven, dat heb ik de halve nacht al gedaan. En wachten natuurlijk.

Blijf praten Quinn, Wat het met je doet wat ben je nodig van hun? Het is een opening wat ik van de week ook al zei. 

de deur is ook een opening, mits hij open kan/mag.

waar staat hij symbool voor Quinn?

vast niet alleen de vechtpartij neem ik aan,

misschien een lijstje maken?

voer voor de psych en jou samen.

Achter de deur? Nog een deur. En dan nog één. En dan een kluisdeur met honderd sloten erop. En daarin een schertsvertoning van een jeugd en dan (deur op slot). Dat dus. Zat een liedje van Acda en De Munnik tussen mijn liedjes zonet. Rake tekst, even een stukje eruit.

Ik ben geen held
Tenminste niet één die telt
Maar ik doe mijn best te blijven staan
Wat ik schreeuw lijkt niet slecht
Maar wat ik schrijf ben ik echt
Zo kan ik een beetje van de wereld aan

Komen er nu onverdoofde gevoelens bij je op?

Pittig..