Hoi Jannigje,

Ik heb onlangs met ouder iets dergelijks ervaren...'moest' ook naar huis.

Het 'nazorgteam' van het ziekenhuis heeft meegedacht over opties en geregeld dat de thuiszorg in gang werd gezet, voordat ouder naar huis kwam. Misschien heb je hier nog wat aan? Hoop dat het al voor je geregeld is...sterkte.

Goed idee Jan. Kom maar naar mij toe! 

..

@Sensitief Welkom. Ik denk dat je beter een nieuw item kan aanmaken bij 'wie is wie'. Je zit nu op iemand anders draadje.

Dank je voor de tip. Hoe verwijder ik dit bericht?

Zojuist zei Sensitief:

Dank je voor de tip. Hoe verwijder ik dit bericht?

Uh, verwijderen kan volgens mij niet. Je kan wel jouw tekst weghalen en alleen een punt neerzetten.

Dank je

Goedenavond lieve mensen; ik groet jullie vanuit Deventer! Voor mij is dat niet naast de deur, maar dat maakt mij niet uit. Ik heb een kamer en dat is het allerbelangrijkste.

@Bor, dank je wel dat je de moeite hebt gedaan om voor mij te informeren. @kruidenthee67, jij ook bedankt.

Bij mij liep het allemaal anders, volgens de artsen uit het ziekenhuis kan ik volledig zelfstandig functioneren, daarom krijg ik geen thuiszorgindicatie. Ik heb me afgelopen do zelf gedoucht en aangekleed, deed daar 45 min over maar dat maakt niet uit. Zelfstandig is zelfstandig . Geen indicatie dus en daarom geen hulp vanuit het ziekenhuis bij het zoeken en of regelen.

Ik kan zonder papegaai en in hoogte verstelbaar bed niet in of uit bed komen, maar daarvoor moet ik zelf de gemeente inschakelen. (Hulpmiddelen)Toen ik probeerde  de deur naar mijn gallerij te openen, lukte me dat niet. Gelukkig was mijn vriendin bij me. Maar goed, het maakt allemaal niet meer uit. Ik ben onder de pannen en daar ben ik erg blij mee. Ik hoef hier niets te doen, alleen maar opknappen. Voor eten en drinken wordt gezorgd, ik ben betalende gast. 

Ik heb nog erg veel pijn, kan nog heel weinig, maar voel me hier veilig. Indien nodig kan ik hulp krijgen, zoals vanmorgen met het verschonen van de wond., dat lukt me echt niet alleen.

Ik heb uitzicht op een mooie boom en het is hier rustig , ik ben heel opgelucht.

Het was heel zwaar, maar de operatie is zonder complicaties verlopen. Daarna ging het niet goed met mijn bloeddruk (gevaarlijk laag) waardoor ik 2 dagen langer op de HC unit moest blijven en ik over moest op andere pijnmedicatie, dat was heftig!

Na de operatie heb ik de cbirurg een aantal keer gesproken, die man keek elke keer zo opgelucht!!!! Ja zei hij, maar het was ook erg spannend.

Hij heeft een tumor van 2,5 kilo uit mijn buik gehaald. Ik snap (nu) wel dat u daar last van had zei hij. 

Heftig allemaal hoor. Heel veel beterschap!

Fijn dat je  je opgelucht en veilig voelt op deze plek. Dat lijkt me belangrijk voor je herstel. Nu aansterken en dan kun je ook weer naar je eigen plek

Heel veel sterkte 

Fijn dat je op een goede plek zit nu Jannigje, nu maar lekker opknappen! Beterschap! 

jakkes, 2,5 kg!

(dat gaan de mensen op de kilokiller ook niet leuk vinden☺)

Sjonge meis wat een naar avontuur heb je deels achter de rug, daarbij vergeleken wordt de laatste ruk niet makkelijk, maar waarschijnlijk toch een stuk lichter dan voorheen, letterlijk ook nog. Laat je maar lekker vertroetelen hoor.

Wat fijn dat je weer uit het ziekenhuis bent en dat alles goed verlopen is. Gelukkig wordt er nu goed voor je gezorgd. Op naar de gladiolen! 

Hier zijn alvast een paar gladiolen 

Even namens Jannigje laten weten dat ze helaas niet op het forum kan komen. Als ze zich aanmeldt ziet ze een groen slotje en de mededeling dat ze geblokkeerd is.(op telefoon)
Het gaat naar omstandigheden redelijk goed maar omdat ze zo geisoleerd is mist ze het fourm extra, want ze kan niet eens meelezen. Ik zal het de mods ook melden, misschien weten die hoe het op te lossen en als jullie tips hebben dan kan ik die ook door-appen. Ik denk iets bij instellingen op haar telefoon?
 

Hopelijk kun je snel weer op het forum, hou je taai! 

heb het gevoel dat je je wat afzijdig houdt Jannigje, hoe gaat het met je nu? houd je taai he meis.

Je hebt gelijk Jane, Ik reageer niet veel, maar lees wel mee. Vaak weet ik niets te zeggen. Ik voel me de laatste tijd nogal labiel, daardoor raken dingen me meer of anders. De sfeer op het forum vind ik regelmatig niet prettig, daardoor houd ik inderdaad meer afstand.

Ik heb heftige weken achter de rug waarin heel veel is gebeurd wat ik nog nauwelijks kan bevatten. Uit mijn lijf is een enorm gezwel gehaald en nu is mijn lijf nog niet van mij, nog niet vanzelfsprekend, voor zover dat kan. Behalve de wond en de pijn is er mijn verandere buik waar nu de organen a.h.w. Herschikt zijn op de plaats waar eerst die enorme tumor zat. De aanvankelijke opluchting is verdwenen er is onzekerheid en verwarring voor in de plaats gekomen. Ik probeer bij de dag te leven en goed te luisteren naar mijn lijf. Dit geheel heeft veel meer tijd nodig dan ik vooraf dacht, dat is wel duidelijk en die tijd zal ik mijzelf geven, ook al vind ik dat niet gemakkelijk.  Niet te streng zijn voor mijzelf.  Ik mag mij gelukkig prijzen dat ik hier mag zijn, bij vriendinnen.

Ik sta een beetje buiten de wereld voor mijn gevoel, doe niet mee, ik ben de verbinding kwijt. Hopelijk komt dat gevoel weer terug. 

Vergeet ik jullie nog te bedanken voor de gladiolen!  Bij dezen.

Logisch toch? Zo'n onwezenlijke situatie waar je in zat en nog zit.
Ik kan me er niets bij voorstellen, was al van slag na een valpartij in februari met epileptische aanval erna. Dat was 1malig gelukkig en maakte al zon impact.

En dat lijkt op de verste verte niet op de ingrijpende tijden die jij nu doormaakt.

Ik ben ook niet gelukkig met de strubbelingen op de dagdraadjes; des te fijner hier op eigen draadjes iemand echt een beetje te kunnen volgen. Houd je taai he♥