Ik mis Femke, verslaving van ruim 40 jaar.
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.
1 uur geleden zei LoukePetouke:wat heeft da dan als bijwerkingen
Ik kreeg daarvan een zeldzame bijwerking, mijn toenmalige psychiater legde dit uit dat ik daar aanleg voor heb, voor die bijwerking. Ik woonde toen nog in een groot appartement, ik had Femke naast me op het bed en ik hoorde haar meer als 10 meter verder in de living. Ik was wel gaan kijken in de living, maar ik durfde daarna niet meer uit mijn bed komen. Ik had angst mezelf wat aan te doen. Ik zag overal dingen die er niet waren. Ik had angst uit het venster te springen. Ik heb daar slechts een pilletje van ingenomen en daarna nooit meer.
Die psychiater is de hoofdpsychiater van de Alexianen Tienen op gebied van verslaving.
1 uur geleden zei LoukePetouke:waar halen ze het toch n afdeling vr demente personen daar ben jij nog veel te goed vr je schrijft heel helder
Als ik het me goed herinner werd ik toen opgenomen op de afdeling die ze nu ouderenpsychiatrie2 noemen. Daar zitten bejaarde mensen of met gelijkaardige problemen. De echt demente zitten op ouderenpsychiatrie1, waar ik ook zeer lang verbleef, ouderenpsychiatrie1 is slechts een tussenstation naar een andere afdeling of woonzorgcentrum. Ik kwam toen onder de hoede van mijn huidige psychiater, die heeft me toen erg goed geholpen en ik heb toen een lange tijd niet meer gedronken.
@renaldo61 je lijkt mij een aardige vent.
Maar wordt het niet eens tijd dat je nu vooruit gaat kijken.
Je hebt de belangrijkste strijd (tegen alcohol) meer dan glansrijk gewonnen.
Moet ik nog maar zien te bereiken maar dat terzijde.
Je bent al zover gekomen en ja nu komen de onderliggende problemen naar boven.
Daar zal je mee moeten leren dealen. Of het nu pijn is van verbroken relatie, gemis van overleden huisdier, etc.
Het zijn gewoon alledaagse dingen waar een 'normaal niet verslaafd mens' ook mee te maken krijgt.
Hun geluk is dat ze niet de ziekte van verslaving hebben.
Vrijwel iedereen hier heeft de ziekte.
Een hele mooie uitspraak vind ik dat je niet verslaafd bent maar een verslaving hebt.
Het is gewoon een ziekte.
En wij liggen niet met een fles drank in een papieren zak onder een brug.
Jij bent er vanaf nu en nu komen er hele andere dingen op je pad.
Gewoon dingen waar een niet verslaafde ook mee te maken krijgt.
Maar jij, ik en vrijwel iedereen hier op het forum dat altijd verdoofd hebben.
Het besef en dat laten landen is gewoon een klote proces en wellicht het moeilijkste proces.
Punt is hoe ga je hiermee om en hoe ga je je leven opnieuw onverdoofd een invulling geven.
En dat is best moeilijk. Ikzelf ging na een half jaar gewoon weer voor de bijl.
En viel hopeloos terug. Terwijl ik in dat half jaar mij zo goed voelde.
Ik was alleen niet voorbereid op het leren om te gaan met het leven zonder verdoving.
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.