Bedankt @Rosee en @Lika. Ik heb snel het idee dat het bij de rest wel allemaal lukt en dat enkel ik het niet aankan. En da’s geen fijne gedachte en die helpt me echt niet vooruit.

Ik probeer met goede moed te starten vandaag. Nieuwe ronde, nieuwe kansen...

23 uur geleden zei Etty:

 

Er staan al veel tips op internet, ik zag een leuke website maar de laatste tip was: trakteer jezelf op wijn (of chocolade) aan het einde van de dag. Die heb ik maar niet gepost hier:)

Whoooaa wat een slechte!! Er is nog een lange weg te gaan qua bewustwording.

Ik denk altijd maar, iets wat vreselijk is kan nooit lang duren. Staatslot hoofdprijswinnaars zijn 2-3 weken dolblij is onderzocht, daarna is het normaal geworden. Zo werkt het ook met iets negatiefs. Althans daar geloof ik heilig in.

Die negatieve gedachten dat de ander het wel kan en ik niet.... niks van waar hoor. In de media is volop te lezen over irritaties en wanhoop. Ik werk samen met een collega die thuis aan de keukentafel moet werken met pubers om haar heen. Niet te doen! Ze smeren gewoon een boterham met pindakaas naast haar laptop terwijl ze echt druk is met allerlei planningen. Ik hoor de wanhoop ook want ze hebben er echt lak aan, kunnen zich niet inleven dat zij ook haar ruimte nodig heeft. Ze heeft nu schragen en een werkblad besteld bij IKEA en gaat op de slaapkamer zitten.

Hoe komt het dan dat je zo weinig veerkracht hebt, is daar wat aan te doen?

@Lonster, ik heb sowieso weinig energie in vergelijking met anderen. Hier is (nog?) geen medische reden voor gevonden. Dus waarschijnlijk toch psychisch. Ik ben chronisch depressief maar dan in een light-vorm. Dus ik kan gaan werken, beetje huishouden, beetje gezinsleven. Moet veel aan mijn man overlaten en doe ook weinig qua hobby’s of uitstapjes ofzo. Te goed om afgekeurd te worden of opgenomen te worden ofzo. Te slecht om echt mee te draaien, te leven. Dus ik hobbel zo verder maar daar houdt het wel mee op.  

En uitzonderlijk komt daar nog een klassieke depressie bovenop. Daar ben ik ook altijd bang voor. Want dan gaat het echt veel slechter nog. 

De voorbije dagen heb ik ook echt zin gehad om een sigaret te roken of een glas wijn te drinken. Effe ontsnappen aan het piekeren. Maar ja, dat kost niks op dus ik laat het gevoel passeren en probeer die slechte gewoontes niet te romantiseren. Een slechte adem (sigaret) en slechte nachtrust (wijn) kan ik er nu niet bij hebben hè .

Psies. Gewoon doorgaan zo. Wat vervelend dat je zo weinig energie hebt en dat daar geen lichamelijke aanleiding voor lijkt te vinden.

Probeer niet te streng voor jezelf te zijn...wat is belangrijk nu? Alles staat op z'n kop, bij veel mensen...goed voor jezelf zorgen,  rust proberen te bewaken. Tijd ook om te wennen aan de nieuwe situatie, en te zorgen dat het een beetje kan werken...sterkte en KMW gewenst

Je vergelijken met anderen leidt tot ellende. Je leeft met de middelen, de energie en de mogelijkheden die je hebt. Meer kun je niet doen 

22 uur geleden zei Lika:

Je vergelijken met anderen leidt tot ellende. Je leeft met de middelen, de energie en de mogelijkheden die je hebt. Meer kun je niet doen 

Dat is sowieso waar en is iets waar ik nog veel aan moet werken. En wil werken.
 

Qua energieverschil is het echt wel merkbaar en da’s rot. En ik wil graag weten waar dit verschil vandaan komt en of het echt niet opgelost kan worden. En eigenlijk maakt de reden niet uit. Het is nu zo en ik zal het er mee moeten doen. Maar ik ben bang dat ik door anderen als lui of gemakzuchtig wordt gezien hierdoor en ik heb geen  diagnose ofzo wat ik als ‘geldige reden’ kan geven. Dat maakt het moeilijk. Ook voor mezelf om het te accepteren. 
 

Ik krijg het niet goed uitgelegd maar dit (weinig energie) is een lastig punt voor mij. 

9 minuten geleden zei mcflurry:

Dat is sowieso waar en is iets waar ik nog veel aan moet werken. En wil werken.
 

Qua energieverschil is het echt wel merkbaar en da’s rot. En ik wil graag weten waar dit verschil vandaan komt en of het echt niet opgelost kan worden. En eigenlijk maakt de reden niet uit. Het is nu zo en ik zal het er mee moeten doen. Maar ik ben bang dat ik door anderen als lui of gemakzuchtig wordt gezien hierdoor en ik heb geen  diagnose ofzo wat ik als ‘geldige reden’ kan geven. Dat maakt het moeilijk. Ook voor mezelf om het te accepteren. 
 

Ik krijg het niet goed uitgelegd maar dit (weinig energie) is een lastig punt voor mij. 

Dat je hierover inzit kost sowieso veeeeel energie. Is het wel eens anders geweest bij je of voelde je dit altijd al? 
Een jaar of 10 geleden had ik ook vaak een leeggezogen gevoel, uitgeput hierdoor. 
Ik ben toen in contact gekomen met een coach die gespecialiseerd is in hoog sensitiviteit, ik bleek hoogsensitief te zijn, vandaar mijn Nick Er vielen toen veel puzzelstukjes in elkaar en nog mooier, ik heb geleerd om mezelf meer te beschermen tegen prikkels van buitenaf.

Ik zeg natuurlijk niet dat jij dat ook bent, dat is lastig te bepalen als je iemands verhaal maar een beetje kent. Maar wat ik je wel aanraad is; ga onderzoeken wat de oorzaak is van jouw energielek. In een training heb ik geleerd; ik ben niet moe of depressief maar ik doe moe en depressief. Als je brein doet geloven wat je zegt dan heeft het effect op je hele staat van zijn♥️ 

Is ooit beter geweest ja. En volgens de psychiater komt het door hetgeen ik vroeger heb meegemaakt en mijn psychische problemen. Maar ik kan dat niet goed accepteren. Werkpunt dus. Hoe accepteer je iets? Mij lukt dat blijkbaar niet. 

Hoogsensitief zou best kunnen. Mogelijk ook autisme. Maar die test (autisme) kost veel geld en op zich maakt de diagnose geen wezenlijk verschil. Ik weet dat ik moet opletten met prikkels en probeer voldoende rust en regelmaat toe te passen. 

Het klinkt niet gek wat de psychiater zegt! Je verzetten tegen iets waar je geen invloed op hebt, is vechten tegen de bierkaai en ik begrijp je proces.

Eigenlijk heb je geen diagnose nodig. Je kunt toch niks met een diagnose. Autisten zijn ook hoogsensitief heb ik mij laten vertellen. Ga er eens over lezen. Tip; Aandachtig leven met hooggevoeligheid/ Susan Marletta Hart. 
Baat het niet schaadt het niet....

Onderschat je brein en je gedachtes niet. Wat er in je koppie omgaat, heeft veel effect op hoe je je voelt. 

1 uur geleden zei Sensitief:

Wat er in je koppie omgaat, heeft veel effect op hoe je je voelt. 

en vaak veroorzaakt dat pseudo gevoelens
de grootste valkuil en vijand van de echte gevoelns
die daar vaak vlak onder liggen
graven dus maar
net iets dieper dan je gewend bent♥

Ik snap dat je 'het' niet goed krijgt uitgelegd. 

Acceptatie is een belangrijke stap in proceswerk...en een lastige.

Onlangs hoorde ik van een collega, 'accepteren, dat je het nu niet kunt accepteren?'' 

Ofwel, tijd, geduld..onderzoek...en compassie voor jezelf, daar waar je nu bent.  

En dan nog maar zo eentje...gras groeit niet harder door er aan te trekken.

Zorg goed voor jezelf

Oja...dat wilde ik nog zeggen...wat Sensitief schrijft is heel herkenbaar...je 'verzetten' kost enorm veel energie...echt....verzet, strijd, ballen in de lucht houden, je vergelijken,  jezelf op een bepaalde manier willen laten zien...voldoen aan...en ga zo maar door....niet meer drinken, maakt het allemaal zicht- en voelbaar...niet leuk. Het goede nieuws? Dat wat je nu investeert, nuchter, zet op termijn wel zoden aan de dijk. 

Bedankt voor jullie lieve en wijze woorden @Sensitief, @lady jane en @kruidenthee67 . Ik moet ze nog wat laten bezinken. En herlezen. 
 

En wil ook wat vragen: hoe accepteer je iets? Want ik wil niet blijven vechten maar wel vooruit geraken. Maar ondanks al lang in therapie te zijn lukt het me niet. Ik kom gewoon niet verder dan dit punt. 

Wat zijn pseudo gevoelens? Ga ik zo eens op zoek via Google want dat begrip ken ik niet. 

Ik vind dit echt zo een fijn forum. Je leest hier zoveel wijze dingen, dingen om over na te denken, je krijgt goeie tips, je kan wat afleiding zoeken als je dat nodig hebt,...

Maar helaas durf ik niet goed mee te schrijven. Angst dat ik niets nuttigs te melden heb of niet interessant genoeg ben maar ook bang door bepaalde reacties, door onderling gedoe,... En daar ben ik heel gevoelig aan, zeker nu met de stress rond Corona en het verplicht thuisblijven enzovoorts. Zo jammer dat zelfs hier gedoe is. Maar ook begrijpelijk natuurlijk. Iedereen heeft het lastig momenteel. 

Op 22-3-2020 om 13:24 zei kruidenthee67:

Ofwel, tijd, geduld..onderzoek...en compassie voor jezelf, daar waar je nu bent.  

Compassie voor mezelf is een lastig iets bedenk ik me...

Hoi! Je hoeft niks nuttigs te melden, gewoon een beetje kletsen is prima. En voor reacties en onderling gedoe moet je ook niet bang zijn, nergens voor nodig. Er zijn hier mensen die al lang gestopt zijn, mensen die net stoppen, af en toe gebruikers en mensen die heel graag willen. Emoties kunnen oplopen. Er gewoon voor elkaar zijn is de manier.

Praat morgen maar gezellig mee op de dagdraad. X

Is het lastig voor je, nu verplicht thuis zitten?

4 minuten geleden zei Penny:

Is het lastig voor je, nu verplicht thuis zitten?

Ja ik mis het normale ritme. Merk dat ik daar veel behoefte aan heb. Plus de kinderen die thuis zijn, niet kunnen gaan sporten en online huiswerk moeten maken. Ze vinden dit lastig en gedragen zich dwars en dat merk ik goed. Daar nog stress en onzekerheid bij omtrent Corona en al de gevolgen. Dat helpt allemaal ook niet mee. Maar goed, dat is zo voor iedereen! Is gewoon geen fijne tijd natuurlijk. 

9 minuten geleden zei Penny:

Hoi! Je hoeft niks nuttigs te melden, gewoon een beetje kletsen is prima. En voor reacties en onderling gedoe moet je ook niet bang zijn, nergens voor nodig. Er zijn hier mensen die al lang gestopt zijn, mensen die net stoppen, af en toe gebruikers en mensen die heel graag willen. Emoties kunnen oplopen. Er gewoon voor elkaar zijn is de manier.

Praat morgen maar gezellig mee op de dagdraad. X

Ik vind het vervelend dat ik hier enkel kom klagen en zeuren. Maar ben in real life ook niet goed in babbelen over koetjes en kalfjes, small talk. Misschien toch maar eens gewoon proberen... 

Precies, probeer maar. 

Tuurlijk is het lastig nu, met de kinderen, sport, werk. En idd heeft (bijna) iedereen daar last van. Toch betekent dit niet dat je je frustratie hierover niet af en toe mag uitspreken. Ventileren, heel belangrijk.