Wil niks meer
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.
Wat fijn dat dit zo vlot gelukt is. Ik leef met je mee.
Pfoeh, wat zul je vol adrenaline zitten en straks moe zijn. Wat goed van je. Wat ontzettend goed.
Niet drinken is nu het beste dat je kunt doen denk ik ja. En je mag alles voelen en denken en schrijven.
Bedankt voor jullie steun en het niet veroordelen van mij.
Wow, petje af voor je.
Geniet van je vrijheid.
Ook petje af voor je huisarts.
Super geregeld.
Ik begrijp dat je bang bent voor veroordeling, maar je eigen oordeel is meestal het grootst. Ik heb geen moment aan veroordelen gedacht. Alleen maar dat ik blij ben dat je weg bent en dat ik je dapper vind.
Heel goed dat je weg gegaan bent, je verdiend een beter leven! Super stoer sterk en moedig van je!
Lees net je positieve bericht, wat goed en moedig van je!! Vanaf nu kan het alleen maar beter worden. Zo fijn dat je voor jezelf hebt gekozen, je bent het waard!
Hoe voel je je vandaag? Rustiger geworden? Voel je je veilig?
Heb het lastig maar dat was te verwachten. Het is hier wennen. Maar ik ervaar ook de rust. Niet bang zijn wie er langs komt. Niet bang zijn dat mijn vriend wat wil, of iemand mee nam. Heb al meerdere malen onder de douche gestaan, voel me zo vies. Nog geen drup gedronken, last van trillen, maar dat zal wel over gaan neem ik aan. Heb wel rustgevende medicijnen gekregen.
Je doet het goed meis.
Sterkte
@niks..wat ben jij een mooie vrouw...die kies voor haar zelf...respect..het kan alleen maar beter en mooier worden...de leven die je hebt geleefd is voor bij....alleen jij kies voor een leven die beter mooier is...een dikke knuffel voor jou..
Ik word weer een beetje mens. heb het moeilijk gehad en nog steeds wel. Veel huilen, boos zijn, twijfelen. Wel wat stappen ondernomen. Naar de kapper geweest, mezelf weer eens opgemaakt. Nagels gelakt, voor mezelf zorgen en inprenten dat ook ik de moeite waard ben. Een hele lieve mail van mijn ouders gehad, binnenkort ga ik naar ze toe. Plus nog steeds niet gedronken.
Wow over een nieuw leven beginnen gesproken!
Topvrouw!
Neem de tijd die nodig is. Wat goed je zo te lezen.
Je komt als een hele sterke vrouw over, die nu eindelijk de touwtjes in handen heeft. Erg veel respect voor! Heel knap van je.
Dacht zet het op je eigen draadje.Vroeger ook veel in kroegen gehangen,veel drinken,weinig respect voor mezelf en dan met jongens mee naar huis.Weet hoe vreselijk het kan voelen volgende dag.Kan alleen maar zeggen probeer het jezelf niet meer aan te doen
Misschien kan je het zien als een terugval. Je walgt net zo van jezelf als een alcoholist die is teruggevallen.
Laat het gevoel van walging voorbij gaan. Je was heel goed bezig. Gewoon weer doorgaan op die goede weg.
Je bent goud waard.
Ik heb je draadje gelezen Niks.
Ben een beetje sprakeloos. Wat ben je een ontzettend dappere en sterke vrouw!
Hoe gaat het nu met je?
Veel sterkte
Mijn wie is wie maar eens opgezocht. Wie had dit gedacht, een jaar verder en ik woon samen, ben zwanger van een meisje. Overmorgen 7 maanden niet gedronken. We leven nog lang en gelukkig. Was het maar zo gemakkelijk. Het is een achtbaan. Van een prille relatie, samenwonen vanwege de corona, zwanger worden en nu officieel samen wonen. De achtbaan vermindert nu vaart. Ik ben echt heel gelukkig met mijn vriend, ik ben oprecht blij met mijn zwangerschap. Maar heb ook moeite met mijzelf. Het steeds maar weer onzeker zijn, ben ik wel goed genoeg? Zo mijn best doen om geen fouten te maken, op het krampachtige af. Als anderen het maar naar hun zin hebben, zelf ben ik blijkbaar niet belangrijk. Of wil ik mijzelf niet belangrijk vinden. Dat stukje, mezelf zoeken, mezelf kunnen zijn, er durven zijn. Op zoek naar mijzelf, dat is denk ik de beste omschrijving. Maar hé, ik ben ook gelukkig! Hou nu al van dat mensje in mijn buik. Ik denk dat ik wat voel, net of er een zeepbelletjes in je buik zit die uiteen spat. Ik mag mijn handen dichtknijpen en dankbaar zijn. Ik wordt op handen gedragen door mijn vriend. Toch wil ik zo graag nog meer mijzelf kunnen zijn. Dat ik tegen mijzelf kan zeggen, je mag er zijn. Het voelt als zeuren, niet dankbaar zijn, zo iets.
ook daarin stapje voor stapje. Goed dat je schrijft en jezelf uit. Dat mag je dus al.
lieve niks,
als ik jou las, wilde ik ook zo graag alleen de positieve dingen zien
terwijl daaronder natuurlijk nog van alles naars (understatement I know)
borrelt en gist aan wat niet fraai en positief was.
Waarschijnlijk ettert dat door als je er niets mee doet.
De vraag is natuurlijk, wil/kun je dat aangaan terwijl je zwanger bent?
Dat humpie in je buik krijgt alles mee dan aan wat er naar buiten komt.
Maar dat gebeurt later toch wel en ook dan is ze daar bij.
Misschien helpt het je eens met een huisartsondersteuner te praten, liefst
een vrouwelijke (denk ik dan), maar iemand waar jij een klik mee voelt.
Of eens aan je vroedvrouw vragen als je die hebt. Iemand die jou ook een klein
beetje in kan schatten. Ooit moet die beerput leeg. En ik ben geneigd te zeggen, zo snel mogelijk, maar
ik ben zelf een standje ongeduld op dat gebied. Ken jou niet echt.
Jij bent een sterke persoonlijkheid, ,misschien juist mede door je verleden.
Je bent een survivor en jouw meiske ook vast.
Het leven is èn èn, niet òf òf.
shit kan naast geluk en verdriet naast boosheid
jullie kunnen dit, samen
@Cleo66 mee eens, het niet goed genoeg voelen en gebrek aan bevattingsvermogen van iemand of iets of instantie of wat dat ook. Er worden oppervlakkige conclusies getrokkken, nl. je zit aan drank dus dat is "jouw" (lees ons) probleem. Er wordt niet gekeken of goed geluisterd, waarom dat gebeurt.
Dat is mijn onbezonnen fout dat ik de keuze maak om ernaar te grijpen. Maar ik doe het niet, ik kan het niet en ik mag het niet. Ik hou vol en jullie ook. Ging het gister mis ? Dan doen we het vandaag samen of met z'n allen. We blijven er vanaf.
Meepraten?
Log in of maak een account om gesprekken te starten, te reageren en te volgen.