Veel aan het nadenken de laatste tijd. Ook veel aan het piekeren. Merk dat de scheidslijn tussen beide vaak niet zo duidelijk is. Worstel ook wel met gevoelens van schaamte. Waarom heb ik het zo ver laten komen. Wordt het ooit nog weer ‘normaal’. Bezig met een traject om meer uit mijn hoofd te komen en beter te leren luisteren naar mijn lichaam. Blijft erg lastig. Ga keer op keer over mijn grenzen, omdat mijn hoofd vindt dat ik van alles moet of wil. Gisteravond rond negen uur thuisgekomen. Gezellig gehad, maar wel moe. Dacht in de auto straks lekker naar bed en nog even lezen in mijn boek voordat ik ga slapen. Vervolgens toch in de kamer gaan zitten. Veel te lang op de telefoon gezeten. Telefoon meegenomen naar bed en daar nog even doorgelezen. Veel te laat en onrustig geslapen. Is het een kwestie van wilskracht of het misschien toch niet graag genoeg willen. Op dezelfde manier gaat het met het bijhouden van een dagboek en meditatie. Ik weet wel wat goed voor me is, maar het lukt me niet om het ook daadwerkelijk consequent te blijven doen. En daar voel ik me dan ook weer schuldig over, want wil ergens ook zo graag aan mijn herstel werken.

Wat ik dan overigens wel fijn vind om te merken is dat het me niet zo veel doet dat anderen tijdens het eten wel wijn bestellen. Had dat eerder nog wel. Dat ik smachtend naar zo’n glas kon kijken en het water me al in de mond liep bij het idee. Heb het gehouden bij twee alcoholvrije biertjes en dat voelde prima. En was het water of fris geweest dan was het denk ik ook goed geweest. 

De lat zo hoog leggen dat het bijna onmogelijk is komt me idd wel bekend voor. Genieten van mijn vorderingen probeer ik zeker ook. Vandaar ook bewust het lijstje met de voordelen van stoppen gemaakt. Maar vind het lastig dat het me zo veel moeite kost. Ben inmiddels 44, dus misschien is het ook wel gewoon een midlifecrisis die meespeelt of hormonen of…

je lijkt van zwart naar wit te willen, en liefst zo snel mogelijk.
hetzelfde als met drank; I want it all and I want it now
intussen zie je niet de waarde van al die tinten grijs
goed zijn en consekwent ook nog, een onhaalbare kaart
wees milder voor jezelf, zolang jij niet drinkt en er wel progressie is
zit je al goed. niet vergeten te genieten! dan komt meer tevredenheid ook wel.

Goed zijn en consequent ook nog. Dat is inderdaad wat ik van mezelf vraag (of eigenlijk eis). Of wat iemand een tijdje terug tegen me zei: je bent wel heel erg streng voor jezelf. Lastig om te draaien, maar het hoeft natuurlijk ook niet allemaal in één keer goed.

Gisteren de stap gezet en mezelf op het jaarpact gezet. Tot nu toe gaat het me redelijk gemakkelijk af en is de motivatie groot. Wel al nagedacht over wat ik ga doen mocht ik toch de behoefte voelen weer wat te drinken. Verder merk ik wel bepaalde gezondheidsvoordelen, maar het gaat niet zo snel meer als in het begin. Leefstijl helemaal omgegooid qua voeding (weinig vlees, veel groenten en geen toegevoegde suikers of aanverwanten) en beweging (minimaal een uur wandelen per dag en daarnaast hardlopen), dus dat zal ook meespelen. In november maar de balans opmaken wat het me gebracht heeft en hoe ik er mee verder wil. Straks eerst genieten van het voorjaar. Kan me nu al verheugen op een lentezonnetje 

Vandaag drie maanden. Heerlijk weer, dus een eind door het bos gewandeld. Zonnetje lekker in mijn gezicht. Merk dat mijn levenslust terug komt. Niet dat ik voorheen niet kon genieten, maar veel ging op de automatische piloot en vrijwel altijd met drank in het achterhoofd. Een enkele keer schiet de gedachte aan drank nog wel eens door mijn hoofd, maar dit gebeurt steeds minder vaak. De knop lijkt nu echt om en dat voelt zo fijn! Er zullen vast nog wel moeilijke momenten komen, zoals de eerste vakantie zonder drank. Maar voel me wat dat betreft op dit moment heel sterk.

Wat goed @Emmy 3 maanden al 

Fijn hoor 3 maanden, ik ben er ook bijna. Maar jaarpact vind ik nog wel een dingetje. Goed van je hoor!

Vandaag dag 100. Tenminste als ik goed geteld heb  Iets waar ik een aantal maanden terug enorm naar uitkeek als mijlpaal. Heb toen ook een herinnering in mijn agenda gezet. Had verwacht dat ik me heel feestelijk of blij zou voelen, maar dat is niet het geval. Het leven en alles er omheen draait gewoon door. De gewoonte om niet te drinken raakt steeds meer ingesleten. Eigenlijk gaat het dus gewoon prima. Zonder enorme hoogte of dieptepunten dat wel. Beetje teleurgesteld wel dat man het niet een enorme prestatie vind zo lang niet te drinken. Maar denk dat ik het meer bij mezelf moet zoeken. Lief zijn voor mezelf. 

Lief zijn voor jezelf !
Dat zeker @Emmy 

en ik vind het wel een enorme prestatie hoor
Zit zelf nog maar op de helft, en vind het nog steeds niet echt gewoon
maar dat komt wel 

Heel erg gefeliciteerd in elk geval, en op naar de volgende 100 he !

Op 21-2-2023 om 10:53 zei Emmy:

Vandaag dag 100. Tenminste als ik goed geteld heb  Iets waar ik een aantal maanden terug enorm naar uitkeek als mijlpaal. Heb toen ook een herinnering in mijn agenda gezet. Had verwacht dat ik me heel feestelijk of blij zou voelen, maar dat is niet het geval. Het leven en alles er omheen draait gewoon door. De gewoonte om niet te drinken raakt steeds meer ingesleten. Eigenlijk gaat het dus gewoon prima. Zonder enorme hoogte of dieptepunten dat wel. Beetje teleurgesteld wel dat man het niet een enorme prestatie vind zo lang niet te drinken. Maar denk dat ik het meer bij mezelf moet zoeken. Lief zijn voor mezelf. 

'helaas' zijn het ook natuurlijk uiteindelijk 'maar' ideeën in ons hoofd: '100 dagen', 'mijlpaal', 'm'n verjaardag', 'kerst', 'oud & nieuw', 'valentijnsdag', 'moederdag', 'prestaties', 'mislukkingen', en dan de 'verwachtingen' van uitkomsten daarover. De werkelijkheid trekt zich er meestal niets van aan  
Wat dat betreft is het soms misschien verstandig ons denken een beetje te relativeren. Scheelt teleurgestelde gevoelens  

en ook relativeren kun je weer omdenken
meestal als je iets omdraait is het net zo waar als de oorspronkelijke gedachte
mijlpalen en rituelen, feestdagen, zelfs de commerciele
geven plezier, structuur, houvast en zorg en liefde uiten naar elkaar
allemaal dingen die, hoe je er ook over mag denken
erg belangrijk zijn
ik geef er meestal niet om als ze commercieel zijn
maar de pacten hier zijn best belangrijk voor mij en anderen hier
en als het eens minder gaat, dan zijn er teleurstellingen
(en die maken de feestelijkheden weer extra waardevol)
and so on, and so on..........

Gefeliciteerd met de 100 dagen!! Ik hobbel er nu ook naartoe, het is een echte mijlpaal en zo mag je het ook zien. Heb je een volgende mijlpaal?

Oh ja en heb je jezelf met iets beloond?

@MariannVolgende mijlpaal is zes maanden. Staat ook al in de agenda  Heb mezelf nog niet beloond, maar al wel iets gepland staan. Misschien had ik dat beter op de dag zelf kunnen doen. Maar wat in het vat zit….

beter?
het is goed zoals het is
100 dagen, prachtig toch?

Weekje op vakantie geweest met mensen die wel alcohol drinken. Hele week stonden de flessen drank in de koelkast en op het aanrecht. Op een enkel moment na geen behoefte gevoeld om wat hiervan te drinken. Het voegt voor mijn gevoel ook niet veel meer toe. Merk ook dat wanneer het gevoel wel opkomt het ook vrij snel weer weg ebt. Tijdens het eten gelaten bij een alcoholvrij biertje. En dat niet eens elke avond. 
Valt me nu wel op hoe veel sommige anderen drinken. Biertje bij de lunch, bij de borrel (een paar glazen) wijn, tijdens het eten nog meer wijn en om de dag af te sluiten nog een borreltje. Een paar maanden geleden had ik natuurlijk vrolijk mee gedaan. Om de stress en irritatie weg te drinken die hoe dan ook ontstaat als ik op pad ben met een groep mensen. Vind het namelijk lastig om me staande te houden in de menigte. Maar denk nu ook dat een deel van de stress juist ontstond door de drank. Fijn om te merken dat het ook anders kan en dat het toch ook gezellig kan zijn.

Dat is een goede overdenking, dat een deel van de stress en irritatie ontstaat door de drank zelf. Zo ervaar ik het ook. Ik vind het soms lastig om op tijd te vertrekken, na een etentje of cursus, als er nagepraat wordt en het 'gezellig' wordt en de wijn wordt ontkurkt. Het is een soort kantelpunt, waarop ik het gevoel heb een beslissing te moeten maken. 

Vroeg naar bed is dan even moeilijk, maar eigenlijk al meteen ok als ik de deur achter me dichttrek en denk aan een frisse ochtend versus een kater. 

Maar even klagen op mijn eigen draadje. Nog steeds ziekig en bleegh. Nu al twee weken niet kunnen sporten daardoor en uit onvrede toch wat te veel gegeten. Verder merk ik dat me de laatste tijd een soort gevoel van saaiheid overvalt. Niet eens zo zeer de behoefte aan drinken, maar was denk ik wel één van de dingen die ik met drank opvulde. Zit ‘s avonds maar wat doelloos te internetten en zappen. Nergens echt zin in. Maar weer vroeg naar bed, want wat moet ik anders…. Hoop ergens dat dit nog wat veranderd, maar herken het ook wel van voordat ik begon met drinken… Kan er ook reikhalzend naar uitkijken om buiten lekker in het zonnetje te zitten. Vind dit vooral in het voorjaar zo lekker als het nog niet te warm is. Zal vast niet zo lang meer duren….

als je van mooie films of series houdt, op hdtoday.cc kun je gratis kijken.
Ik vind de avond juist fijn, als er niets op tv is dan kijk ik een film of via
FB van die reeels/tiktokfilmpjes. schrik altijd van hoeveel tijd er omvloog
dus als ik nog wil lezen probeer ik dan nog in de huiskamer te doen en
dan nog even in bed. Geen idee hoe ik dat (niet) deed in dranktijd. 
Maar je leert echt om drinken te vervangen voor andere dingen, komt goed!

Ik herken het wel, Emmy. Vroeger keek ik oninteressante programma’s op tv, maar dat maakte mij niet zoveel uit, omdat het belangrijkste was dat ik kon drinken. Ik stelde het naar bed gaan daar lang voor uit. Nu irriteer ik me veel meer aan een slechte film of doelloos hangen op de bank. Ik ga dan maar veel vroeger naar bed met een lees of luisterboek. Niet zo spannend allemaal, maar dat waren de avonden met drank zeker ook niet.

Ik herken het gevoel Emmy, dat gevoel van en nu??? Is dit het dan?? Maar het gaat weer over hoor. Geniet lekker van het weertje!! 

Dank voor jullie reacties! Denk idd dat het na verloop van tijd wel gaat wennen. Maar soms overspoelt dat gevoel me even… Gisteren weer wat nieuwe boeken op de ereader gezet. Met een beetje geluk kan ik vandaag nog even lekker uit de wind in het zonnetje zitten 

Vannacht gedroomd dat ik aan de witte wijn zat. Is in al die tijd de tweede keer dat ik zo’n droom heb. En dat terwijl ik gisteravond net zat te bedenken hoe gewoon het al is om ‘s avonds geen alcohol te drinken en hoe weinig moeite het de laatste tijd lijkt te kosten. Was ook enorm aan het dubben of ik het hier zou vertellen. Vond het vooral erg zonde van de vier maanden en dat ik dan opnieuw zou moeten beginnen met tellen.