Ik denk @Adri02, dat het pas erg is als je dat zo ervaart.  Als je er last van hebt. 

3 minuten geleden zei Bob:

Nee, ik kies het niet vooraf. Het onststaat vanzelf. 

Wat mij ook wel helpt verslavingen te doorbreken of er juist ten dele (maar "verantwoord") aan toe te geven is om bewust afwisseling aan te brengen in het dag- en weekpatroon. 

Klinkt heel speels. Leuk. 

Mis je dan geen structuur?  

6 minuten geleden zei Etty:

Mis je dan geen structuur?  

Moet dat dan? Ik ben wel met pensioen, hoor.

Nee moet zeker niet.  Ik denk dat je een belangrijk woord gebruikt: bewust afwisseling aan te brengen.  

Zo kun je nog steeds zorgen dat alles wat je graag wil doen ook gebeurt, en de tijd niet vooral onbewust besteed wordt aan dingen die ik achteraf niet wil. 

Bij drank is dat zonneklaar.  Uiteraard. 

Je zou van een verslaving kunnen spreken als een gewoonte je meer ellende dan plezier geeft en je er desondanks niet mee kunt stoppen. Vanzelfsprekend dat het lastig is om zulk gedrag te doorbreken. Misschien een idee om de TV eens op te bergen, zet ‘m weg voor paar weken. Dan ‘s avond lekker muziek luisteren en een boek lezen, of zo iets 

9 uur geleden zei Pete:

Je zou van een verslaving kunnen spreken als een gewoonte je meer ellende dan plezier geeft en je er desondanks niet mee kunt stoppen. 

Dat vind ik een hele zuivere. 

Ik heb nu twee avonden buiten gegeten, en daarna wat dingen gedaan die op mijn lijstje staan. Gewandeld. Daarna 1 aflevering gekeken.  Geen neiging om er nog één te zien, ondanks de cliffhanger.  Ik wilde slapen. 

Ik merk dat het vooral gaat om het eten en tv kijken samen. Dat levert denk ik een krachtige beloning op. Het vooruitzicht dat dit straks niet ging gebeuren zorgde zelfs even voor een lichte angst de afgelopen dagen.  Vergelijkbaar met niet toegeven aan de behoefte aan 'een' glas wijn omdat ik me heb bedacht.  

Herkenbaar, dat hangen en series kijken. En ook dat als je het kenbaar maakt, door erover te klagen, te schrijven hier  bijvoorbeeld, dat het verandert en je iets anders gaat doen.

Ik was een week in een huisje in Zeeland aan de Schelde zonder tv. Heerlijk, niks gemist. Waarom is dat thuis zo moeilijk?

Goeie vraag @Lonster1.

Je weet pas wat je niet mist als het er niet is?  

Dat vakantieg aspect thuis ontstaat ook als ik in de ochtend denk: hoe wil ik vanavond terugkijken op deze dag, wat heb ik dan met de tijd gedaan? Op vakantie ben je als vanzelf beperkt tot de tijd die je ergens bent.  Dan denk je niet: als ik vandaag maar doorkom, morgen wordt het anders.   Want dat is zonde van de vakantie.  Gek.  

Gisteren een heerlijke avondwandeling gemaakt in de duinen.  

Ik zocht gisteren het woord navelstaren op. De laatste tijd word ik steeds nieuwsgierig naar woorden die ik gebruik zonder eigenlijk te weten wat ze precies betekenen of waar ze vandaan komen.  En ik word er nogal eens van beticht. Terecht, denk ik.  Het is een valkuil: mezelf fixen. 

Het was dus echt een ding ergens 13e/14e eeuw, een meditatietechniek om bij het goddelijke te komen.