Vandaag vol, omdat ik... tja, waarom? Om goede kerstherinneringen bij de kinderen op te bouwen. Omdat het al jaren traditie is dat de hele handel hier landt op eerste kerstdag. En dat zijn misschien net wat meer mensen dan bij anderen. We doen het altijd zo, of nou ja, de afgelopen tien jaar dan. En ik wil graag dat alles zo gewoon mogelijk gaat.

Ben nu overigens wel aardig afgedraaid en ben vannacht samen met vriend bij hem, even een iets kleiner gezelschap is ook wel prettig. Morgen weer naar het andere huis en dan is het gewoon een dag met ons eigen gezin, dus ook wat rustiger. Ik wil vast te veel in te korte tijd, maar het lukt niet om keuzes te maken, prioriteiten te stellen. Ik wil ze gewoon allemaal om me heen hebben.

Slaap goed Quinn.

Klinkt mooi, slaap goed!

Goeiemorgen Quinn.

Je wilt vast te veel in korte tijd 

Ach, da's toch ook niet zo heel gek?

Geniet ervan, en pas ook goed op jezelf he?

Zag dat je ontbijt op bed hebt gekregen: heerlijk! Geniet

Heb je het echt droog gehouden gisteren? En ook geen ander middelen?

Droog gehouden, ook vandaag, zij het met de nodige moeite. Andere middelen? Alleen de voorgeschreven medicatie, seks en adrenaline.

Vooral vandaag was het lastig om niet te gaan drinken. Oudste dochter had een afspraak die haar heeft laten zitten, waarop ik haar in tranen aan de telefoon had, of ik haar alsjeblieft op wilde halen. Toen ik daar aankwam, zat ze nog steeds huilend op me te wachten, met een glas wijn in haar vingers. Moest me inhouden om op dat moment haar verdriet belangrijker dan mijn woede te laten zijn en niet met haar mee te gaan drinken.

Zit nu in de auto terug (word gebracht), dus ook het gesprek over dat ik niet terug wil, hebben we afgerond. Weer zo'n geval waarin het goede doen ontzettend vervelend voelt. Jolly.

Sjo he!

Hmm, weinig bijzonders aan eigenlijk. Er was niets in huis en ik was vrijwel niet alleen. Dus de mogelijkheden waren zo ongeveer nul en niks. Van echte standvastigheid van mijn kant was dan ook niet echt sprake.

Ben nu weer binnen, een paar uur al. Valt niet mee. Het missen van iedereen van de eerste dagen is in volle hevigheid terug, maar nu zonder afkickende afleiding. Ben wel aan het nadenken over gewoon weer naar huis gaan, niet morgen, maar waarom niet over een week of twee ofzo. Iets van therapie in de buurt van thuis opzoeken, weer wat werk oppakken. Waarom eigenlijk niet?

"Waarom eigenlijk niet?" is een duivels zinnetje...

Waarom wel? Omdat het echt al veel beter gaat. En na m'n laatste opname heb ik het anderhalf jaar volgehouden, dat is best lang toch? En omdat ik hiernu al erg lang ben. En omdat ik het graag wil. En...

Okee, ik maak mezelf wat wijs hè? Laat ik eerst maar kijken of ik vaker naar huis mag. Morgen evaluatie van het weekend met de pber.

Veel beter is niet goed genoeg.

Je verdient het beste...... toch?

Evaluatie was op zich niet slecht. Volkomen nuchter gebleven was een plus, maar ze vond me wel erg moe en teruggevallen in het delen en openstellen gedeelte. Alsof ik teveel van mezelf had gevraagd ofzo. O, en ze had graag gezien dat ik al mijn medicatie had gebruikt. Had wat dingen overgeslagen. Maar, in principe mag ik met oud en nieuw weer.

Edit: wat ik misschien maar niet moet doen. Hoe raar is dat? De drank was bereikbaar en ik kon het laten, terwijl ik me nu lam wil zuipen.

En wat vind jij? Ben je het met haar eens? Beetje gewend alweer of valt het zwaar tegen?

Deels mee eens. Ik ben geslotener weer, maar dat is ook gewoon mijn karakter. Terughoudend en nou eenmaal niet zo mededeelzaam.

En die pillen, tja, heb steeds al gezegd dat ik ze niet wilde en niet nodig heb.

Het valt behoorlijk tegen om weer terug te zijn ja.

Dan heb ik je tussen de regels door goed begrepen. Is er een periode van verblijf afgesproken ? Of is dat helemaal afhankelijk van je ontwikkeling?

Dw behandeltermijn is in eerste instantie zes weken en dan evalueren. Dat is iets opgeschoven naar evaluatie in de tweede week van januari.

Hé, ik heb iets niet goed gedaan, want wat ik heb getypt heb ik blijkbaar niet geplaatst.... anyway, lastig Quinn. Dit zijn sowieso rare dagen. De feestdagen zijn ook geen normale gang van zaken in een huishouden hoe dan ook. De tweede week van januari is best snel. Maar ja, ik heb gemakkelijk praten natuurlijk.....

Verder inmetselen denk ik ja. Beetje dikkere muren opbouwen en ervoor zorgen niet teveel geraakt te worden. Wat baal ik van kwetsbaarheid, het voegt niets toe, maakt alleen maar lastiger. Sterk blijven, staande blijven en je niet laten kennen. Hier en nu denk ik wat heb je aan mensen, ze gaan toch weg en duwen onderweg naar buiten met plezier nog even een mes in je rug. Lekker deprimerend weer. Zal die 48 uur nadenken tip ook maar gaan toepassen.

Oei, moeilijk. Het klinkt naar hinken op twee benen. Klopt die uitdrukking? Ik bedoel: een beetje thuis (echt of in gedachten) en een beetje in behandeling, en dus allebei net niet . Of kan het wel zo samengaan?

Sterkte met het missen Quinn, dat in elk geval.

O, ik lees je bericht. Het verbaast me wel, dat mensbeeld ken ik nog niet van jou.

Nee, ik ook niet echt, vandaar dat die 48 uur wel even verstandig klinkt. Resultaat van een paar slechte momenten met verschillende mensen in twee dagen, waarvan sommige onverwacht. En daar baal ik van, meestal schat ik mensen beter in.. Nou ga ik weer aan mezelf twijfelen, zie ik het verkeerd, vat ik het verkeerd op, maak ik het te persoonlijk? En als dat zo is, komt dat dan door dat hele kwetsbaar opstellen gedoetje? Want als dat zo is, heb ik nog minder zin in kwetsbaar opstellen.

Okee, lekker vaag weer. Lang verhaal kort, voel me flink gebruikt en daar heb ik een veel te lange geschiedenis in en dus absoluut geen zin meer in. En nu zin om wat stuk te maken.

O ik begrijp het (denk ik)

Hè get, wat een rotgevoel!! Heb je een stukje blote nek laten zien, gaan ze pikken.

Tenminste, áls je het goed hebt, hè? Ik heb een heel (zuur) parallel-leven bij elkaar geinterpreteerd, zó vaak had ik het mis,

Kun je het checken bij een van je geliefden?

ik gun je de kracht van kwetsbaar zijn te leren kennen Quinn

want zo ervaar ik jou hier inmiddels al een poosje

Oei oei.

Ik ben net zelf even flink in de baal-van-de-kwetsbaarheids-modus. Snap je even erg goed...

Ook zin om iets kapot te maken! (mag ik even tegen jouw muur?)

en toch..... ik zeg zoo vaak tegen mezelf: liever maar kwetsbaar, want dan zie je ook sneller

door wie je gekwetst wordt. En genoeg eigen-happy-time-maken. En met die enkelen...

is dit niet OOK gewoon het leven?

navragen, check. Benoemen-check. Aanvaarden-check?

  :(