Ik had/heb het moeilijk vandaag. Combinatie van verveling, m'n opa die nu echt bijna aan het eind van zijn latijn is, en de scheiding van mijn ouders. 

Voerde daarbij een interne strijd. Snap nu een beetje waarom het voor velen zo lastig is om een beetje te blijven drinken en niet helemaal te stoppen. De lol gaat er een beetje vanaf. Geef me dan maar alles of niets. Zo voelde het vandaag althans.

Lastig Sandro. Heb je vandaag wel gedronken?

Sterkte Sandro 

34 minuten geleden zei Rosee:

Lastig Sandro. Heb je vandaag wel gedronken?

Drink nu net een biertje, de eerste. Maar ga me niet vol gieten. Dat zou ik zo zonde vinden dat ik me niet kan voorstellen dat ik dat nog eens doe.

Lastig om met al die emoties om te gaan. Ik gebruikte drank al als troost sinds de vroege puberteit. Ik zou tegen mezelf willen zeggen dat het wel goed is zo. Voel het maar gewoon, je hoeft er niet altijd wat mee. Maar dat lukt nog niet zo. Dan maar doorbijten. Dat is in ieder geval wel gelukt.

Goed dat je er alert op bent. 1 biertje (of een paar) lijkt me toch ook wel lastig. Sterkte

Heftig @Sandro! Dan word je weer aardig op de proef gesteld. Het lost niks op dat drinken... maar ik begrijp je gevoel. Sterkte❤️

8 uur geleden zei Francoise:

Maar misschien kom jij zelf door dat bovenstaande proces ook wel tot de conclusie dat je het zwaarste pad hebt gekozen. 

Het zou zo maar kunnen dat ik beslis dat het beter is om helemaal te stoppen. Maar dan nog steeds vind ik dat ik tot nu toe het juiste pad heb gekozen. Twee maanden terug was ik namelijk niet in staat om erover te denken zoals ik nu doe.

Vandaag afgesproken met mn moeder. Hoop dat ze niet alleen maar haar hart wil luchten en dat we het ook over wat andere, luchtigere dingen kunnen hebben.

1 uur geleden zei Francoise:

Ben je enigst kind ?

Nee ik heb twee jongere broertjes.

1 uur geleden zei Francoise:

Ook "de wrok" die je koestert jegens je vader vreet veel energie en verzwakt jou .  Ik heb makkelijk praten maar probeer het wat los te laten.  

Loslaten is best goed gelukt. Door er gewoon niet vaak meer aan te denken. Elke keer dát ik er dan aan denk, zoals nu, komt het onbegrip en de boosheid wel weer.

Feit blijft dat de familie nu overhoop ligt. En dat an sich vreet al veel energie. Eerst maar eens babbelen vandaag.

Wat een nare situatie @Sandro. Ik begrijp je worsteling. Enerzijds wil je er voor je moeder zijn, anderzijds wil je er niet te veel mee bezig zijn omdat het veel met je doet, jij noemt het loslaten. Soms moeten we helaas ergens doorheen en kunnen er niet voor vluchten. Realiseer dat er genoeg is om dankbaar voor en gelukkig te zijn, laat dat je aandacht krijgen. Vul jezelf met de mooie dingen in het leven. 

"7 uur geleden zei Lady Jane:

Dat is nog best veel. Maar een heel eind minderen is wel een prestatie dus komplimenten met je discipline hoor, dat zou ik niet kunnen.
Ook niet meer willen inmiddels. Ga nog verder minderen? Het lijkt me dat je motivatie er steeds groter door wordt als je je steeds beter gaat voelen."

Maar even verder in mijn eigen topic. Ik zit in een soort status quo. Voel me goed. Alles gaat zoveel beter dan het ging. Meer zelfvertrouwen daardoor ook, wat weer leidt tot minder stress en minder behoefte aan heel veel drank.

Ik leef gedisciplineerd en gezond en vind dat ik dan best één "zwakte" mag hebben, mits het binnen de perken blijft. Ben er nog niet helemaal uit of ik mijn huidige consumptie binnen de perken vind. Zit er wel dichtbij in ieder geval.

Een half jaar geleden had ik getekend voor 5 eenheden per dag. Maar dat is helemaal veranderd nu. Bij 3 0.0 biertjes denk ik al hmmmm is dit ok of dwangmatig. Ik denk toch dat er nog veel te winnen valt omdat in mijn ogen alle oude patronen nog bestaan als je nog drinkt. Maar ook chemisch, in je hersenen. Als ik dan denk aan het verhaal van Els Noorlander, dan hebben je hersenen een hele periode alcoholloos nodig om echt te herstellen. Wat ik nu als grootste verschil merk is dat mijn draagkracht veel groter is. Wat blijkt uit meer zin en tijd om de kinderen te helpen, niet alles voelt als teveel en ik heb daar rust en plezier in. Eerder was ik of niet fit, of in de avond aan het " genieten" van een drankje. Dit gaf me veel stress en schuldgevoel.  Wat nog erger was natuurlijk was het voorbeeld wat ik gaf. 

Ik ben in de fout gegaan vandaag. Bbq was toch te lastig. Valt me tegen van mezelf. Morgen de draad weer oppakken.

Morgen weer verder.

@Sandro, join the club! Zoals Francoise zegt: het brein speelt soms rare spelletjes met je. Zo voelt dan toch?

Jammer @Sandro als ik jou zo lees denk ik dat het makkelijker zou zijn om eens een tijdje helemaal te stoppen. Maar als dit voor jou werkt...

Soms zijn patronen in onze hersenen hardnekkig. Vandaag weer nieuwe kansen

Dank allemaal. Vandaag ging het allemaal prima. Opmerkelijk goed zelfs, na mijn uitglijder. Wat dat dan weer betekent ....Ik laat het even voor wat het is.

Hoe is het nu Sandro?

So so. Het werk vraagt veel van me. Heb nu voor het eerst in mijn loopbaan verantwoordelijkheid over andere mensen en dat is best wennen. Was op Koningsdag helemaal kapot. Veel geslapen. Had dit lange weekend duidelijk even nodig. 

Begrijpelijk. Houd je grens goed in de gaten. En het is binnenkort Hemelvaart, dan nog Pinksteren...take care

Ik las bij Francoise op haar draadje dat je het moeilijk had gisteren. Hoop dat het vandaag beter gaat en dat er elders op het forum ook aandacht voor jou was. 

Wilde ik gewoon even zeggen.

Take care

deel je wel als je er behoefte aan hebt?

Bedankt voor jullie interesse in hoe het met me gaat. Heel kort: niet zo heel goed. Ik ga ervan uit dat het me lukt me te herpakken voordat de werkweek weer begint. Daar laat ik het voor nu even bij.