Emmy, ik heb ze ook vaak. De drankdromen. En wat een opluchting iedere keer dat je toch weer nuchter wakker wordt, toch?

Zeker een opluchting en idd een goede stok achter de deur! Al verbaasd het me wel hoe levensecht de droom was. Moest even goed nadenken toen ik wakker werd of ik echt niks gedronken had  

3 uur geleden zei Emmy:

Vannacht gedroomd dat ik aan de witte wijn zat. Is in al die tijd de tweede keer dat ik zo’n droom heb. En dat terwijl ik gisteravond net zat te bedenken hoe gewoon het al is om ‘s avonds geen alcohol te drinken en hoe weinig moeite het de laatste tijd lijkt te kosten. Was ook enorm aan het dubben of ik het hier zou vertellen. Vond het vooral erg zonde van de vier maanden en dat ik dan opnieuw zou moeten beginnen met tellen. 

Ik had er vorige week ook een. Heel vergelijkbaar met wat jij schrijft. 
In die droom nam ik bier geloof ik. Stond geloof ik te tobben over alcoholvrij bier, of met alcohol. Maar goed, was vorige week, dus weet het niet meer precies hoe het nu ging. 
In ieder geval, toen had ik dus een paar slokken genomen, en kreeg ik enorme spijt in die droom daarvan. Werd kwaad op mezelf dat ik zo stom was die afgelopen weken en maanden weg te gooien, en maakte me geloof ik ook druk om dat te gaan moeten toegeven o.a. hier  
Had geloof ik in de droom wel de rest van het bier weggegooid. Of uitgespuugd, weet niet meer. Kreeg ook echt van die heldere realisaties daarbij, over hoe giftig het was, dat ik dat echt niet meer wilde etc. Dus er zat ook wel een soort voortschrijdend inzicht en progressie van wijsheid bij.  

2 uur geleden zei Emmy:

Zeker een opluchting en idd een goede stok achter de deur! Al verbaasd het me wel hoe levensecht de droom was. Moest even goed nadenken toen ik wakker werd of ik echt niks gedronken had  

Nog ff iets nu je dit zegt haha... had pas geleden een keer dat ik echt heel gaar wakker werd, en de eerste 3 minuten er geheel automatisch van overtuigd was dat ik een soort van kater had en 's avonds had gezopen. Inc. het depressieve erbij, en met zo'n dood- en levenloos humeur zoals je kan hebben als je wakker wordt na het zuipen. Ff geen idee meer of dit nu was na die droom die ik net beschreef, maar wel kort geleden iig. Heel apart ook. Na een minuut of 3 begon het pas te dagen dat het helemaal niet waar was. 

Herkenbaar? Ook wel eens gehad?

Wordt wel eens met een brak gevoel wakker. Alsof ik de vorige avond flink los ben gegaan. Maar gelukkig dringt vrijwel direct door dat ik niks heb gehad…..

Ja hoor hier ook, paar weken geleden, 2 nachten achter elkaar.... iemand bood me iets aan en ik nam het zonder na te denken! Ik werd wakker echt met zo'n gevoel van hoe dan! En met een schuldgevoel en daarna ook weer zo fijn dat ik het niet hoef 

Afgelopen nacht als een blok geslapen. Niet eens wakker geworden om naar de wc te gaan. Gebeurt eigenlijk steeds vaker. Net als het droomloos slapen. Heb het idee dat ik er al met al meer van uitrust. Was er om half acht al uit. Ongewoon vroeg voor mij op een zaterdagochtend. Meestal duurde het toch wel even voordat ik enigszins in staat was om mezelf bij elkaar te rapen en uit bed te stappen. Wat heb ik het mezelf toch moeilijk gemaakt. Ondanks kater toch maar doen of er niks aan de hand is. Vooral niet laten merken dat je hoofdpijn hebt of misselijk bent. Toch dat hele eind gaan hardlopen, spitten in de tuin of naar dat kinderfeestje. Vooral dat laatste waar de drank dan rijkelijk vloeit…. Achteraf onbegrijpelijk dat ik dit nog zo lang heb volgehouden. Al was het niet altijd even erg en dronk ik de afgelopen jaren ook periodes niet of nauwelijks. Vraag me ook af hoeveel meer mensen er rondlopen met dit probleem. Als ik hier op het forum kijk zijn er de afgelopen jaren heel wat draadjes opgestart. Zijn overigens in mijn omgeving ook wel wat mensen waarvan ik een vermoeden heb dat ook zij moeite hebben de drank te laten staan. Zo fijn dat ik de stap nu wel heb kunnen zetten en als een blij ei op zaterdagmorgen (voor mijn doen nog steeds heel vroeg ) compleet nuchter dit hele verhaal kan typen. Leven betekend nog steeds uitdagingen tegenkomen, maar anders dan ik voorheen dacht kan ik ze nu beter aan. 

Wat een fijn positief verhaal @Emmy. En ook zo herkenbaar

Vijf maanden geleden alweer dat ik mijn laatste glas wijn dronk. In die periode hard aan mezelf gewerkt. Heb nog een lange weg te gaan, maar heb er steeds meer vertrouwen in dat het wel goed gaat komen. Niet elke dag is gemakkelijk, maar dat was het voorheen ook niet. Veel wandelen en sporten helpen me enorm. Krijg ook veel complimenten over het afvallen. Doet ook goed. Gewoon doorgaan dus. Op naar een half jaar. Dan ga ik mezelf belonen met iets moois.

Goed zo, @Emmy! Voelt al een beetje als een nieuw normaal hè? Samen op naar het halve jaar!

En dan opeens heb ik het er toch wat moeilijk mee. Niet eens omdat ik weer wil drinken. Ik wil namelijk nooit meer terug naar hoe het was. Maar zou wel graag nog eens de ontspanning willen voelen. Heb de afgelopen maanden enorm veel lopen piekeren. Vooral over de eventuele gevolgen van het drinken. Ben ook erg bezig met mijn gezondheid. Denk iets te veel…. Bezorgd om elk pijntje wat ik voel en elk vlekje wat ik zie. Zou zo fijn zijn als ik hier op de één of andere manier anders mee om zou kunnen gaan. Dit helpt me namelijk duidelijk niet verder. Sporten en gezond eten helpen me wel, maar gewoon een middagje onbezorgd genieten in de tuin lukt gewoon niet… Zucht, wat kan een mens het zichzelf ook moeilijk maken…

je lijf en psyche zijn beide nog aan het het ontgiften
en het is logisch en ook prijzenswaardig dat je nadenkt over de gevolgen,
het is wel jammer dat het in piekeren ontaardt, want je kunt toch niets terugdraaien.
Wat mij hielp was veel de natuur in, ik kreeg oog voor klein geluk; en ging bijna vanzelf uit mijn hoofd/kop dan.
Mindfulness, sauna ervaar ik ook als zodanig ontstressend en gewoon fietsen en wandelen.
Ik ben waarschijnlijk een heel stukje ouder en dan wordt piekeren ook meer zonde van de tijd die ik nog heb.
Dinsdag kocht ik voor 1 euro een zwart T shirt met de tekst; too blessed to be stressed.
Ik koop zelden kleding met teksten, maar je snapt vast dat die daar voor mij hing!

Hee @Emmy

Vervelend dat gepieker.  En als het plakt op gezondheid en angst voor erge ziektes dan kan dat je behoorlijk gijzelen weet ik uit ervaring.  En alcohol als ontspanning maakt dat gepieker alleen maar erger omdat het zo ongezond is.  

Wel goed dat je ziet dat je het doet. Dat is best belangrijk denk ik, omdat je er dan wat mee kunt. Als je er helemaal in mee ging, in dat hoofd, zou je het niet eens door hebben en de hele tijd achter die gedachten aanhobbelen. 

Voor mij waren dingen als mindfulness of de natuur in lange tijd geen manier om even aan dat drukke piekerhoofd te ontsnappen. Het werd juist erger, omdat ik dan minder werd afgeleid van dat hoofd.  Herken je dat?  In met mijn handen iets doen kon ik wel ontspanning vinden. 

Veel piekeren zie ik als iets waar je niet makkelijk zelf uit komt, of als iets wat vanzelf overgaat.  Een beetje hulp of op zijn minst wat actieve positieve aandacht ervoor hebben is wel fijn. Het gepieker dient een onbewust doel en als je dat doel bij jezelf leert kennen, dan wordt het piekeren minder en lukt ontspannen steeds beter.  Onder gepieker zit volgens mij altijd angst, en het gepieker maakt banger en banger. Ook al lijkt het alsof het piekerdenken je er juist uit helpt.  het een soort van moet.  De hele tijd een ondertoon van stress in ons lijf. Schrap staan.  En dat voelt als normaal. Dat is het niet. 

Al een tijdje niet geschreven op mijn eigen draadje. Gaat gelukkig goed hier, dus dan is er ook weinig te melden. Geen alcohol drinken is al heel gewoon en merk dat het ook anderen aan het denken zet. De weekenden vind ik soms nog wel lastig, vooral op die momenten dat ik denk wat ontspanning nodig te hebben. Merk dat ik de laatste weken wel wat meer snoep. Ook meer gaan sporten, dus merk het nog niet echt op de weegschaal. Voor mij is inmiddels, ook door het terugvallen van anderen, wel duidelijk dat drank geen optie meer is. Die duidelijkheid vind ik prettig. Mijn leven is er niet minder mooi of zwaarder door geworden. Sterker nog, denk dat ik veel dieper in de put gezeten had nu als ik een paar maanden terug niet besloten had te stoppen. Niet piekeren over eventuele gevolgen op de lange termijn blijf ik lastig vinden. Gelukkig heb ik hier nu professionele hulp bij. Goed voor mezelf zorgen is het enige wat ik kan doen op dit moment.

Stress door werk. Toestanden in de wereld. Voorheen allemaal redenen om het op een drinken te zetten. Probeer nu andere manieren te vinden om hier mee om te gaan. Lukt de ene dag beter dan de andere. Echt ontspannen blijft lastig. Was ook ooit de reden waarom het drinken begon. Merk dat het sporten me enorm goed doet. Deed ik vroeger ook veel, maar schoot er de laatste jaren steeds meer bij in…Gek dat het soms zo lastig is om de dingen die zo goed voor je zijn te doen. Fijn om te merken dat het niet drinken me best goede dingen brengt. Niet dat ik nu alle dagen zo fris als een hoentje opsta, maar de katerige dagen zijn in ieder geval voorbij. Ik kan in de auto stappen op elk moment van de dag en nacht. Kan heldere gesprekken voeren met man en kinderen. Hoef niet na te denken hoeveel drank er nog in huis is en welke reden ik nog kan bedenken om nog even naar de winkel te gaan. Geen spijt, geen schuldgevoel. En zo is er nog veel meer….

Op 4-5-2023 om 17:56 zei Emmy:

n dan opeens heb ik het er toch wat moeilijk mee. Niet eens omdat ik weer wil drinken. Ik wil namelijk nooit meer terug naar hoe het was. Maar zou wel graag nog eens de ontspanning willen voelen. Heb de afgelopen maanden enorm veel lopen piekeren. Vooral over de eventuele gevolgen van het drinken. Ben ook erg bezig met mijn gezondheid. Denk iets te veel…. Bezorgd om elk pijntje wat ik voel en elk vlekje wat ik zie. Zou zo fijn zijn als ik hier op de één of andere manier anders mee om zou kunnen gaan. Dit helpt me namelijk duidelijk niet verder. Sporten en gezond eten helpen me wel, maar gewoon een middagje onbezorgd genieten in de tuin lukt gewoon niet… Zucht, wat kan een mens het zichzelf ook moeilijk maken…

Jep, wat kan een mens het zichzelf toch moeilijk maken.  Ik zei het laatst een keer tegen een psycholoog bij Trubendorffer: 'naar eigenlijk hoe dat brein van ons werkt hè?'. 'oh, vreselijk!' zei ze  
En zo is het maar net.

Maar ik moest bij jouw reactie denken aan een voor jou mogelijk reddende engel hierin: Byron Katy. Haar 4-vragen-methode.

@Strijkbout Dank voor de tip. Ik ga me er eens in verdiepen!

Bijna acht maanden niet gedronken. In deze periode hard aan mezelf gewerkt. Ik ga nog steeds naar therapie, maar er is al zo veel ten goede verandert dat ik absoluut niet terug wil naar hoe het was. Een leven vol stress en angst om dingen verkeerd te doen. Alles constant op scherp en spieren die vastzitten. Te veel eten en drinken. Te zwaar. Juist de dingen die goed voor me zijn, zoals het sporten, nauwelijks nog doen. Uiteindelijk moest ik hard vallen om te zien dat er wat moest veranderen. De belangrijkste ontdekking is wel dat ik stress en vervelende dingen/situatie ook prima kan handelen zonder drank. Dat ik het dus helemaal niet nodig heb. Merk wel dat ik daarvoor in de plaats de laatste tijd troosteten gebruik, dus dat behoeft nog wel wat aandacht. Maar zo trots op de dingen die ik tot nu toe heb bereikt. Ik voel me energieker, ook na een nacht slecht slapen. We hebben het als gezin gezelliger. Leuke gesprekken tijdens het avondeten. Waren er voorheen ook wel, maar toch met een zekere spanning. Wilde vaak ook snel van tafel, zodat ik na het eten nog even stiekem tijdens het schoonmaken van de keuken een glaasje kon drinken. Ik dronk om meer tijd voor mezelf te hebben. Het wrange is dat door te stoppen ik nu pas echt meer tijd voor mezelf heb. Ik heb het sporten weer helemaal opgepakt. Daardoor ook leuke nieuwe mensen ontmoet. Ben bijna twintig kilo afgevallen en krijg veel complimenten dat ik er veel jonger uitzie. Aan alles merk ik dat mijn lichaam hersteld van drank en stress. Zo groeit mijn haar opeens als een malle. Merk ik dat ik echt conditie opbouw zonder enorme spierpijn. Kortom een blij ei hier die met vertrouwen naar de komende vakantie uitkijkt. Ik ga ontdekken hoe het is zonder drank, maar dus ook zonder katers en benevelde toestand. 

12 minuten geleden zei Emmy:

[....] Ik ga ontdekken hoe het is zonder drank, maar dus ook zonder katers en benevelde toestand. 

Precies ja, dát is waar het woord 'ontdekken' voor staat. Het dek van de vage (d)waas die alcohol ons bezorgt wegnemen, zodat we waarnemen wat er werkelijk is.
Als we het ergens moeilijk mee hebben is 'werken aan' het omgaan met die moeilijkheid bevredigender dan het -al dan niet tijdelijk- vervormen/vervagen van onze werkelijke beleving.
Als we "iets" met alcohol achter de kiezen leuker/spannender/minder saai vinden dan zonder alcohol, dan kunnen we ons serieus afvragen of dat "iets" wel zo bij ons past, i.p.v. het te laten lijken of we iets leuk en/of spannend vinden.

 Alcohol is zooo nep.
Helaas is een verslaving aan alcohol allesbehalve nep.
Gefeliciteerd dus dat je acht maanden geleden stopte met drinken en dat je de voordelen daarvan zo rijkelijk mag ervaren.

@Kohtje Dat is idd wel waar het om draait. Alleen kon ik dat pas zien nadat ik gestopt was. Hiermee is ook gelijk de grootste reden om te drinken weggenomen, wat het wel gemakkelijker maakt ook om gestopt te blijven. 

Langzaam aan het toewerken naar de vakantie. Weet wel zeker dat ik het ook dan laat bij koffie, thee, water en alcoholvrij bier. Na de vakantie moet ik weer bloed prikken, dus ook dat is een goede stok achter de deur om niet te veel te drinken en eten. Verder merk ik dat de stress nu toeneemt. Man snapt hier niks van en doet rustig zijn ding (lees: zit op de bank tv te kijken). Alles staat vol dozen, omdat er zo nodig nog geklust moest worden in huis. Maar ben nu bang dat ik het allemaal niet meer afkrijg voordat we weggaan. Tja, wie bedenkt dan ook zoiets…. Probeer nu maar te denken dat het geen ramp is en dat we er wel gewoon om weg kunnen. Had ergens gehoopt dat ik er wat rustiger mee om zou kunnen gaan zonder drank, maar kennelijk is het ook hoe en wat ik ben….

Dat zou hier ook zo gaan, @Emmy. Ik was ook verbaasd dat er in dat soort gedrag niets veranderde toen ik stopte met drinken. Maar ja, waarom zou het eigenlijk ook?

Jij bent jij en ik wens jij een hele fijne vakantie!

2 uur geleden zei Emmy:

maar kennelijk is het ook hoe en wat ik ben….

voor nu Emmy, voor nu
Je zult merken dat die stress je systeem gaat verlaten, naarmate jouw (zelf?)vertrouwen groeit.
je mag gerust iets milder worden, en zelfs wat leren van je man. nits hoeft af, er komt altijd een nieuwe kans
om te doen wat nodig is. niet wat nodig lijkt, dat is wat je brein zegt.
Hele fijne vakantie!

Ik wens je een goede alcoholvrije vakantie toe!! En ja hier ook zo'n stresskip als we op vakantie gaan.

En dan zijn er alweer negen maanden voorbij dat ik voor het laatst alcohol dronk. En daar ben ik best wel trots op. Voel wel enige schaamte als ik naar foto’s kijk van de zomervakantie vorig jaar. Want hoewel ik het toen niet wilde zien ging het echt slecht met me. Kreeg dit laatst ook terug van één van de kinderen. Dat ik alleen maar aan het schreeuwen en huilen was. Tenminste dat is hoe kind het beleefd heeft. Ontspannen ben ik nog steeds niet. Heb nog steeds moeite met alle emoties die naar boven komen sinds ik niet meer drink. Dingen die ik in mijn kindertijd heb meegemaakt. De moeizame relatie met mijn moeder die veel onzekerheid veroorzaakt. Maar ik ben me er nu van bewust en dat is al winst ten opzichte van vorig jaar. Ik ga naar therapie en werk aan mezelf. De negatieve gevoelens en gedachten mogen er gewoon zijn. Het hoeft niet altijd leuk en gezellig te zijn. En niet elke belevenis of foto hoeft perfect te zijn. Dat scheelt al enorm veel.