Geen speld tussen te krijgen, in alle opzichten

01-08, het is vandaag 1 augustus en dat is dit jaar een hele rare datum. Een paar jaar geleden zeiden mijn exgenote en ik; Ja, ik wil tegen elkaar op deze dag. Als je me toen had verteld dat ik er nu op deze manier bij had gezeten had ik je waarschijnlijk heel hard uitgelachen. Mijn nieuwe vrouw zou toch nooit bij me weg gaan? En al zeker niet zo snel! Kom op man, ik heb mijn leven voor elkaar toch? Ik heb een vaste baan, we hebben een koopwoning, ik heb net ja gezegd tegen de mooiste, slimste en knapste vrouw op aarde en er komt een baby aan...

Nooit had ik toen kunnen denken dat een half jaar later die gelukkige ik van toen weer in de schuur stiekem zou drinken. Dat ik weer mijn hoofd stil wilde zetten met drank, dat ik weer de stress wilde vergeten met drank. Dat ik mijn gezin waar ik op 01-08 zo trots op was, zou verwaarlozen omdat de egoïstische Best zichzelf weer zielig vond en dat hij zijn angsten en emoties weg moest drinken. Wist ik dan niet dat dit niet kon en dat het raar was? Ja natuurlijk wel, maar dan nam ik er gewoon nog 1 of 2 en dan was dat schuldgevoel ook weg. Ik zorgde niet voor mijn gezin, simpelweg omdat ik dat niet kon op die manier.

Nu is het 01-08 en ik had dit weekend mijn zoon. Mijn zoon waar ik niet voor kon/mocht zorgen en dit weekend was hij ziek. Diaree en overgeven met alles wat daarbij hoort inclusief koorts en slapeloze nachten. En weet je? Ik ben trots op mezelf. Ik heb vanmiddag mijn zoon terug gebracht naar zijn moeder, mijn exgenote en ik was blij omdat ik nu het afgelopen weekend voor het eerst voor mijn zieke zoon mocht/kon zorgen. Ik kon hem knuffelen, troosten en verzorgen! Kon? Ja, kon! Een half jaar geleden (toen was hij voor het laatst ziek) had ik dit niet gekund.

Ik heb een kl**e weekend met een ziek kind en een trouwdatum van een mislukt huwelijk, maar ik kan er wel mee omgaan, en ik ben er eindelijk voor mijn kleine man zoals een vader dat hoort te zijn.

wow Best
trots op jou
ik hoop jij ook op jou
wat erg dat er zoveel pijn en verdriet
nodig is om te groeien vanbinnen he

Wat een mooie terugblik op je trouwdag  , je geluk en het opeens weer wegdrukken met alcohol. 

Nu was je er voor je  zoon , die zijn vader nodig had . 

Fijn dat je er kan zijn ondanks de datum van je trouwdag.

Je mag trots op jezelf zijn. 

Dank jullie wel allemaal voor de mooie woorden 

Hoe gaat het nu met je @Best?
En met je zoontje?
Lukt het allemaal nog?
De vakantieperiode, het niet drinken, de scheiding...............