Hoi moeps. Heel herkenbaar wat je schrijft. Over je eenzaam voelen. Ook ik heb dat heel lang zo gevoeld. Inmiddels is dat helemaal weg, ook omdat ik me minder kwetsbaar voel, mentaal vele malen sterker. 

Ik wilde je citeren, maar dat lukt me niet. Dan maar zo: je schrijft soms dat het stoppen je nog helemaal niet de voldoening gaf waar je hoopte. (futloos en vreugdeloos) 

Toen je na 5 maanden weer begon, somde je een hele rits dingen op: weer de schaamte, stiekem, lichamelijke ongemakken, extra kilo's enz. Ik wilde je graag zeggen dat je dus WEL een heleboel voldoening uit het stoppen hebt gehaald. 

Namelijk al deze lelijke, destructieve, valse gevoelens NIET hebben. 

Stoppen is helaas niet makkelijk. We zijn op een of andere manier veel te lief voor onze verslaving. Wees streng voor jezelf, er zijn zoveel meer mooie kleine dingen waar je wel blij van kunt worden. 

Liefs, maartje

Dag 100! 

Ik tel eigenlijk geen dagen, maar sommige dagen stiekum wel!

Ik lees geregeld mijn eigen draadje door en heb nog steeds veel aan de bijdragen die ik hier heb gekregen! 

mooi Moeps, je gaat lekker; houden zo meis.

Jiehaa!!!!

Jess!

Gefeliciteerd     100 dagen ..............topper.

Mijn eigen draadje maar weer eens opgezocht en doorgelezen. Veel tijd verspilt door de jaren heen, jammer eigenlijk.

Ik lees altijd mee, schrijf zelf zelden. Uit angst denk ik. Bang voor de oordelen. Eeuwige angst voor afwijzing, nooit goed genoeg.
En ik heb meestal ook niet echt iets toe te voegen.

Goed, nu dan toch. Een soort van moeten van mezelf. Als ik het opschrijf is het echt en kan ik weer beginnen er aan te werken. Echt eraan te werken.

In de afgelopen 5 jaren heb ik best vaak een langere periode niet gedronken. Nu weer wel en uiteraard is dat weer uit de hand gelopen.

Ik drink elke avond, te veel. Gewoon thuis of ergens anders. Ik drink stiekem extra om maar vooral niet tekort te komen. Voordrinken, of nadrinken, of allebei. Regelmatig doe ik een stoppoging, of een minderen poging. Die na enkele dagen/weken weer afglijdt naar dagelijks drinken.

De voornaamste reden dat ik wil stoppen is mijn gezondheid. Maar kennelijk vind ik mijn eigen leven niet belangrijk genoeg om er echt voor te gaan. Dinsdag ga ik bloed prikken, uitgebreid bloedonderzoek en ergens hoop ik dat de waarden alarmerend zijn, zodat er een echte stok achter de deur is. Ja, ik ben me ervan bewust dat dit behoorlijk raar is, en zelfs kwetsend kan overkomen naar sommigen...

Ik weet al heel lang dat alcohol me niks brengt, niets toevoegt en dat ik me beter voel zonder. Waarom dan toch steeds weer opnieuw beginnen?? Goeie vraag.

Waarom begin ik weer te drinken? Gemakzucht, meedrinken met de rest, tijdelijke ontspanning, de gedachtenstroom even uitzetten. En daarna is de rem weer weg.

De 'biecht' is geschreven, het voelt belangrijk om het ook echt te posten, dat doe ik dan dus maar en vandaag drink ik niet.

Welkom weer en ik ben ook meer lezer dan schrijver hier, zo zie je maar weer iedereen gaat op zijn eigen manier met het forum om in ieder geval welkom terug

Fijn je terug te zien. Nou ja fijn, dat is natuurlijk betrekkelijk, maar het geeft in elk geval aan dat je echt iets wilt veranderen. 

Je gezondheid is een heel goed argument om eet- en drinkgewoonten te veranderen. Zet hem op.

ha die Moeps, fijn dat je je strijd deelt,
niet raar, niet kwetsend (lijkt mij), maar dapper.
Herkenbare argumenten, zwak voelen, schuld, schaamte
you name it
en dan toch komen weer. 
En nu blijven (schrijven ook) he

Ha @Moeps, blijf je delen?

19 uur geleden zei Moeps:

Ik lees altijd mee, schrijf zelf zelden. Uit angst denk ik. Bang voor de oordelen. Eeuwige angst voor afwijzing, nooit goed genoeg.

In de afgelopen 5 jaren heb ik best vaak een langere periode niet gedronken. Nu weer wel en uiteraard is dat weer uit de hand gelopen.

Ja @Moeps, dit had ik ook al door.

Een aantal keren zag ik jou ingelogd, zonder iets te schrijven.
Goed dat je dat nu wel gedaan hebt.

Blijven schrijven kan helpend zijn.
Maak je niet druk over de reacties die je kunt krijgen.
Daar heb ik zelf inmiddels weerstand tegen opgebouwd.

@Moepswat moedig om weer mee te schrijven. Goed dat je er weer bent

Hey moeps , fijn dat je toch weer meeschrijft . Misschien helpt het om de knop nu definitief op de 0 te draaien 

MOEPSJE! Daar ben je dan!
Zeg, dat meeschrijven gaat nog niet zo best hè. Je bent nog steeds nogal stillig. Wel doen hoor. Het is vaak heftig op de dagdraad, maar je kunt op je eigen draadje blijven als dat beter voelt.  Ben je al gestopt?

Ha ha ! Nee dat meeschrijven gaat nog niet vanzelf! 

Daarentegen heb ik niet meer gedronken sinds mijn laatste schrijven. Het is weer een begin! 

Dank allen voor de reacties!

Lukt het nog @Moeps? Voel je je al beter inmiddels? 

Ha Reacher ! Ik ben er nog! Gewoon stilletjes in mijn hoekje, maar ik heb wel wat meegeschreven hier en daar 😏.

Het gaat best goed al zeg ik het zelf. De resultaten van het bloedonderzoek waren nog niet dramatisch, maar zeker wel alarmerend. Het is stom, maar dat helpt! 

Ik voel zeker dat ik roofbouw heb gepleegd, ik ben elke dag zooooo moe. Kortom, tijd voor een ommezwaai en daar werk ik aan. Bedankt voor het vragen!

Lukt het nog, Moeps?

Hee @Lonster, leuk dat je het vraagt. Ik zat al een paar dagen te dubben om een update te schrijven, maar toch nog niet gedaan.

Na de uitslag van het bloedonderzoek ging er wel een soort knop om. Toch ging ik niet van de een op de andere dag van elke dag veel naar niks. Ik was in eerste instantie best tevreden met het verloop. Gemiddeld 2 van de 3 dagen droog. Uiteindelijk dus toch nog te vaak, en vooral te veel elke keer, wel gedronken. Nu sinds 2 juni niks. Hoewel ik natuurlijk wel een beetje vooruit denk, heb ik geen vast plan. Elke dag besluit ik bewust dat ik vandaag niet drink. 

In juli heb ik een afspraak met een addictoloog. Om me te helpen om niet steeds in dezelfde valkuilen terecht te komen.

Ondertussen voel ik dat mijn lichaam druk bezig is met detoxen en daar geef ik gewoon aan toe. Ook mijn geest is aan het opruimen!

Al met al gaat het dus best goed. Het klinkt misschien allemaal een beetje luchtig, maar ik ben er best druk mee. Bewuste keuzes, zowel per dag over wat wel en vooral wat niet, maar ook in mijn hoofd. Verwerking, loslaten, acceptatie.....

Begin van een heel proces

Even een update...

Hoewel het zoals ik in juni schreef best goed ging met het veel minder drinken, waren er wel degelijk een paar uitschieters. Duidelijke bewijzen dat 'gecontroleerd drinken' maar eventjes werkt. Eind juni dus eindelijk het echte officiële besluit genomen om niet meer te drinken. 

En dat bevalt goed. Ik weet dat het nog gaat komen, maar vooralsnog nog geen moeilijke momenten gehad. 

Volgende week een afspraak met een addictoloog. Ik verwacht er eerlijk gezegd niet veel van. Ik heb het vooroordeel dat die vooral gericht zijn op medicatie-ondersteuning, terwijl ik de handvatten wil versterken voor als de moeilijke momenten straks komen. En vooral dát moment dat ik ga denken dat af en toe een glaasje toch niet zo erg is....

Nou ja, ik heb natuurlijk gewoon mijn eigen geschiedenis om me voor de geest te halen, dat zou op zich genoeg moeten zijn 😵‍💫

In ieder geval voor nu voor mij een heerlijke alcoholvrije zomer voor de boeg! En daar ben ik blij mee! En mijn bloeddruk ook al! 🙂

Dat klinkt goed. Volgende week bij die addictoloog heb je misschien ook wel gelegenheid om te vragen om tips om die handvatten te verstevigen. 

en anders hier komen als je twijfelt?
je uiten is soms al genoeg Moeps
gedachten dat af en toe wel kan, gaan over,
houd die knop maar om nu, en wie weet
hoor jij bij de bofferds die het er niet moeilijk mee krijgen
zoals ikzeidegek.

4 maanden alcoholvrij vandaag. Het is nog niet echt lang natuurlijk, maar ik ben er al heel blij mee! Ik wist het natuurlijk, ik ken mijn stopdatum, maar stond er pas bij stil toen ik het gister op het jaarpact zag staan! 

Ik ben dagelijks blij met mijn beslissing en taal niet naar alcohol. Het is overal om me heen, maar dat geeft niet, ik ben blij zonder!

Vandaag is het vrijdag en ben ik alleen thuis vanavond. Voorheen zou dat dus een drink-avond zijn geweest. Nu wil ik dat niet, hoeft het niet, ik heb er geen zin in. 

Waarom is het idee dan toch in me opgekomen vandaag? Waarom heb ik me serieus afgevraagd of ik dan toch niet nog een keertje ouderwets zou gaan zitten drinken??

Ik doe het niet, dat staat vast, maar vind het vreemd en best beangstigend dat zo'n gedachte los van mijn bewuste zelf lijkt het wel, toch opspeelt en serieus even met me aan de haal gaat. 

gedachtes ploppen op, goede, maar ook minder goede Moeps. Het hoeft niet beangstigend te zijn, mits jij de goede keuzes maakt. Jij bent de baas. Gedachtes kunnen niet aan de haal gaan met jou. 
Dus onbewust denken = bewust niet handelen in dit geval.