Wat een moeilijke situatie voor je met je jongens. Ik kan je geen raad geven maar ik hoop van harte dat je van de drank (en sigaretten) afblijft, die gaan je zeker niet helpen (maar dat weet je al natuurlijk). Ik wens je kracht en ook veel mooie momenten met jezelf en met je zoons.

@Yana dank je. Voel me al paar dagen zo depressief als een uil. Alles komt keihard bij me binnen en ik loop leeg als een ballon. Net maar even een blokje om gegaan omdat ik niet wil dat de jongens me steeds zien huilen en op een bankje in het park tranen vrije loop gelaten waar niemand me kon zien. Vraag me af of het iets met dat stoppen met roken te maken heeft, nu 15e dag.

Dat huilen herken ik heel erg van stoppen met roken. Weet je, een huishouden, een gezin is een lastig iets. Stemmingen van de één slaan overal de ander , roepen hoe dan ook reacties op. Zowel positief als negatief. Er is weinig midden denk ik. En dan pubers, en dan nog een puber met odd. En jij bent de ouder. De wijze? Degene die het moet managen? Ik voel met je mee. Het IS zwaar. Maar je doet het naar beste kunnen en je kids ook natuurlijk. 

Ik denk dat pubers best het feit kunnen handlen dat je ook maar een mens bent en vreselijk moeite hebt met stoppen met roken. Misschien houdt ze dat des te meer tegen om zelf te gaan roken. 

Ik heb nooit last gehad van depressies behalve toen ik stopte met roken, ik kon niet stoppen met huilen en voelde me zó rot, wat een hel. Er gebeurt dan volgens mij echt iets in je hersenen, een stofje wat niet aangemaakt wordt of niet aankomt ofzo. Het heeft me begrip voor depressieve mensen opgeleverd.

@Yana ik heb aantal keren in mn leven last gehad van depressie en slik al 17 jaar AD. Maar nu is t net alsof die depressie terugkomt. Nu 16e dag niet roken, denk inderdaad dat er een link is. Maar nu ik dit weet, kan ik t beter relativeren. Als ik maar weet dat t overgaat. Normaal kan ik ruzie tussen de jongens ook beter relativeren en nu ga ik op een bank in het park zitten huilen. Ik lijk wel zwanger. (Ben ik  niet gelukkig)

Ik kan me inderdaad voorstellen dat het helpt om te weten dat het een fysiologisch proces is. Je hoeft er dus niks aan te doen, je hoeft niet te 'werken aan jezelf', je hoeft alleen maar te wachten tot het weer overgaat. Succes meid, zet 'm op!
En fijn dat je niet zwanger bent (de overgang is trouwens ook geen eitje).

Rosee, er is sowieso een link tussen depressie en verslavingen volgens mij. Een beetje moeite met het leven hebben doet je eerder grijpen naar alcohol en sigaretten die dat dan (schijnbaar) opheffen. Heb je die middelen niet, dan wordt die leegte in jezelf weer voelbaar. Ik ben in het afgelopen halfjaar ook gestopt met antidepressiva (na 16 jaar). Dacht dat het kon na de overgang, En ja, het kan ook, maar wat moet ik wennen aan mijn eigen emoties.

Wow wat goed @Pytje. Dat wil ik ook. Dat wordt mijn volgende project, maar dat bewaar ik nog even. Nog niet het juiste moment.

Bij mij duurde het drie maanden na stoppen met roken dat ik me zo depri en prikkelbaar en algeheel *** voelde. En dan ga je toch twijfelen aan jezelf en denken: wat is er mis met mij, ik moet weer aan de pillen, ik moet wat doen! Maar Ik heb het uitgezeten en het ging over. En het was de moeite waard, ik  ben zo blij dat ik meer rook en drink! En het had bij mij alles met elkaar te maken, het een triggerde het ander.

@IJsvogel goed om te weten dat t voorbij gaat. Dat maakt t een stuk makkelijker te hanteren.

En... hoe gaat het met Rosee? Ik ga ervan uit dat je niet drinkt, maar ook nog altijd gestopt met roken? En doen de kinderen een beetje lief?

Lief dat je t vraagt @Yana het gaat goed. Met de kinderen ook op het moment. Was vorige keer best emotioneel erover en vraag me af of dat versterkt werd door het stoppen met roken, want het leek wel alsof alles 3 dubbel binnenkwam. Nu wat stabieler. Stoppen met roken heeft nu meer mijn aandacht dan stoppen met drinken, maar volgens verslavingsdeskundige komt dat omdat ik eerst met de alcohol ben gestopt, dus als ik eerst met roken zou zijn gestopt was het waarsch andersom geweest. Het voelde niet goed om te stoppen met alcohol en dan alsnog mezelf te vergiftigen met roken. Nog wel regelmatig cravings in zowel alcohol als sigaretten! En het gevoel: echt nooit meer? Probeer het nog steeds van dag tot dag te doen.

Ben morgen 4 weken rookvrij, hoop dat t makkelijker wordt.

Wat goed!!!!!
Je bent toch zeker wel apetrots op jezelf? Ik wel op jou!
Voelen je longen al schoner?

@Yana thanks wat lief. Ja voelt al zoveel beter! Meer lucht en minder moe. Wil t heel graag volhouden. 

@Francoise wat goed. Je bent dus vrij snel na het stoppen met alcohol ook met de sigaretten gestopt. Ik las ergens dat je het beste eerst met alcohol kan stoppen en dan met sigaretten, geen idee waarom. Bij mij was het toeval dat t zo ging. Heb t boek De opluchting van Jan Geurtz gelezen, ook De verslaving voorbij en Verslaafd aan liefde gelezen. Maar als ik nu zou gaan drinken zou ik ook gaan roken, t houdt elkaar in stand bij mij...

Nou @Rosee, dan heb je een dubbele motivatie om het vol te houden, lijkt me! Ik kan me best voorstellen dat wordt aangeraden om eerste te stoppen met alcohol en dan met roken. Ik vond in ieder geval het stoppen met roken moeilijker dan de alcohol. Maar het kan natuurlijk ook zijn dat het door de ervaring met het stopproces wat gemakkelijker is geworden. Als je het zo bekijkt is het bijna jammer dat we niet nog een verslaving hebben want dan zou het helemaal een eitje worden. Hoewel, nu ik er over nadenk, ik drink ook veel te veel koffie....

In ieder geval: volhouden nu, Rosée, maar dat lukt je wel 

Haha @Pytje ik heb nu helaas het ijs ontdekt. Maar dat is nog te overzien gelukkig.

Ja, ik ook: ijs met slagroom ... mmmm

IJs? Waar? 

2 uur geleden zei Rosee:

Haha @Pytje ik heb nu helaas het ijs ontdekt. Maar dat is nog te overzien gelukkig.

Je lijkt mij wel.... oktober 2016 gestopt met roken en november met alcohol. Nu ijs....

Net terug van een borrel. Zou nu graag enthousiast willen zeggen dat ik de drank totaal niet heb gemist, dat ik zonder net zoveel plezier heb enz maar dat is helaas niet zo. Niemand was echt dronken maar wel aangeschoten en ik voelde me daardoor toch wat erbuiten staan, ook geen zin om nuchter los te gaan op de dansvloer. Ik miste ook het roken. Wel apart hoe je mensen losser ziet worden naarmate ze drinken en ook bepaalde ontboezemingen horen doen waarvan ik weet dat ze er morgen spijt van hebben. Heel gek om daar nuchter tussen te staan. Maar goed ik moet het niet groter maken dan het is: dan maar een wat minder euforische avond. Ik vind dit soort dingen wel moeilijk geloof ik.

Dat kan ik me goed voorstellen. Dat soort situaties zullen nooit meer hetzelfde zijn zonder drank. 

Ja das jammer. En weer door  

Dat is ook zo @knakker. En ik moet niet vergeten dat ik op zulke momenten toch altijd weer de grens overging,van aangeschoten naar knetterlam lallend, mensen beledigend, mezelf belachelijk makend, zwarte gaten en de volgende dag een vreselijke kater en ern paniekgevoel omdat ik bang ben dat ik tever ben gegaan. Dat weet ik allemaal, en toch voelt het eenzaam om daar broodjenuchter te staan. Precies daarom ga ik dit doorzetten, ik wil leren om dit soort situaties te handelen en ervsn te genieten. Ik wil die *drank er niet voor nodig hebben.