Sandro, als je je hardloopdoel hebt bereikt, stel je dat toch ook bij?
Als je je streefgewicht haalt en er is nog niet genoeg af, stel je dat toch ook bij?
Zo kun je, eenmaal een jaar gestopt ook aan nieuwe doelen werken, dat hoeft niet met drank te maken te hebben meer dan,
Maar zolang dat jaar nog niet vol is, zou ik het wel drankgerelateerd houden, want uit ervaring is gebleken bij velen hier,
dat je genoeg tegenkomt in jezelf wat nog te verwerken valt.
Misschien stel je je doelen beter anders? Ik weet het niet hoe het voor jou is, misschien daar een profi bijhalen, een coach ofzo?
Maar weet dat wat redenen lijken om terug te vallen, vaak excuses zijn (onbewuste angst misschien) om de volgende stap te maken.succes!

10 uur geleden zei Sandro:

Tweespalt: ik heb een doel nodig om naar te streven, maar als ik er ben val ik vaak weer in een zwart gat. Dus terwijl je normaal zou denken: bereik je doel zo snel mogelijk, is het voor mij beter om die drang te weerstaan en langzamer/geleidelijker naar een doel toe werken. Lastig.

10 uur geleden zei Zonnig:

Herkenbaar....niet alleen de prestatie of het doel waarderen maar ook (of nog meer?) van de reis (leren) genieten.

Dat wat Zonnig zegt kan ik me in vinden. Niet je doel als 'EIND'doel bestempelen maar als tussenstation.
Mijn enige doel dat ik direct kon waarmaken was 'stoppen met drinken'. Maar m'n einddoel is veel minder concreet.. iets van: zonder alcoholafhankelijkheid
verder gaan. Op die weg kom ik van alles en nog wat tegen wat dat einddoel tegenwerkt of aanvalt. Van tevoren kan ik me daar geen voorstelling van
maken en ik ga dus min of meer doelloos door het leven. Verrassingen zijn er volop en die vragen keer op keer m'n aandacht, maar op z'n tijd.
Stukje bij beetje, dag na dag, ben ik bezig een 'prestatie' te leveren die ik dan weer geen prestatie noem maar een (logisch) gevolg van m'n aanpak
van de verrassingen die ik onderweg tegenkom. Terugkijkend kan ik wel wat punten aanwijzen die ik, als ik alles van tevoren had geweten, doelen had
kunnen noemen, maar ik heb ze me niet gesteld. Ik kwam m'n eigen persoonlijke doelen tegen, op maat gesneden, onherkenbaar als doel op het moment zelf.
Door het leven te nemen zoals het zich aandient en er op een 'levende' manier mee om te gaan heb ik vaak het gevoel dat ik maar wat aanmodder maar
terugkijkend is dat voor mij de ontspannen en succesvolle manier gebleken om tot nu toe richting mijn einddoel te gaan, voor zover ik van richting kan spreken..

8 uur geleden zei lady jane:

Sandro, als je je hardloopdoel hebt bereikt, stel je dat toch ook bij?

Nou, nee, eigenlijk niet. Dit soort dingen bedoel ik juist; ik ga goed zolang ik bezig ben naar iets toe te werken. Maar als ik daar ben, val ik in een zwart gat. Consolideren lukt niet. 

18 uur geleden zei Zonnig:

niet alleen de prestatie of het doel waarderen maar ook (of nog meer?) van de reis (leren) genieten.

Ja precies. Kennelijk lukt me dat niet. 

9 uur geleden zei Yana:

Als je in een gat valt na het bereiken van je doel dan heb je kennelijk niet een bevredigend doel uitgekozen, waarom zou het dan beter zijn om daar langzaam/geleidelijk naar toe te werken?

Tja, daar zet je me aan het denken. Misschien kies ik wel niet de juiste doelen. Kan ook nog...

Dank voor de reacties trouwens iedereen!

Vandaag op het werk weer een reminder van hoe ik in elkaar zit en waar ik aan moet werken. Ik ga altijd recht op mijn doel af en sla dan essentiële stappen over. Ik wil snel succes, met de waardering die daarbij hoort. Geen geduld...Vandaag kwam ik er zelf achter en was ik nog net op tijd om mezelf bij te sturen. Maar in het dagelijks leven gaat het ook vaak mis.

Ik lees wat topics hier en ik weet het woord: goedkeuring. Waarom streef ik daar toch altijd naar. Lekker boeiend wat de rest vindt...

Ik heb dat ook. Maar ik heb het ook op een meta niveau. Let op: "Waarom streef ik toch altijd naar goedkeuring!! Ik ben pas goed als ik niet meer naar goedkeuring streef!!"    

Ja dan maak je t niet makkelijker dan het al niet was.  

Dat dus!! @bumperjim daar moet ik aan werken . Heb jou spreuk aan mijn Wall of shame geplakt zodat ik elke ochtend weet wat ik die dag moet doen. Thanks

@Sandro. Ga ervoor

Voor mezelf.

Geen idee waar ik echt heen wil, en dan maar erkenning zoeken overal als vervanging. Die ik ook wel vind overigens, ben goed in mijn werk, goed als vader. Maar ik kan zoveel beter. Dat ik een "goed functionerende alcoholist" ben, werpt een rookgordijn op. Maar ik ga ervoor, ik bemerk een duidelijke innerlijke vonk. Dat is een goed teken.

Dat is zeker een goed teken! En Ja. De waardering/goedkeuring niet van buiten hoeven te laten komen. Oef. Valt niet mee. Kan wel. Stap voor stap.  

Heb een lijstje gemaakt met de bijna oneindige hoeveelheid nadelen die aan drank zitten. Als reminder voor mezelf. (en voor iedereen die de neiging heeft naar de fles te grijpen):

Het is vergif, het maakt je lelijker, het maakt je ongezond, het kost een hoop geld, het verkleint je bewustzijn, het geeft een kater, je slaapt er slecht van, je geeft het verkeerde voorbeeld, je doet domme dingen en het maakt je zwaar op de hand. Vergeet ik er vast nog heel veel.

Lijkt mij voldoende om te stoppen?!?!

7 uur geleden zei Sandro:

Lijkt mij voldoende om te stoppen?!?!

Is dat een vraag?   Thomas Dekker vertelt in zijn biografie dat hij geen alcoholist wordt omdat hij daar te ijdel voor is. 

Ik heb ook zo'n lijst gemaakt, met de voordelen dan. Dat werkt voor mij beter dan de nadelen opsommen. Helder en positief de dag beginnen, dat werkt voor mij goed als reminder. Gaanderweg zul je meer voordelen tegen komen, is fijn om voor jezelf bij te houden.

20 minuten geleden zei Lonster:

Ik heb ook zo'n lijst gemaakt, met de voordelen dan.

Goede tip, werkt voor mij misschien ook wel beter. 

En het werkt nog sterker wanneer je ipv 'je', 'ik' zeg...het gaat om jou

Goed dat je je schouders er weer onder zet! Succes.

Dank je! In dit geval schreef ik bewust "je" trouwens, is ook voor jullie allemaal bedoeld. Alhoewel ik het volste vertrouwen in jullie heb 

Op de dagdraad wel gepost de afgelopen dagen, maar hier even mijn ervaringen en belevingen.

Na 4 dagen voelt het al een heel klein beetje als routine om niet te drinken. Veel lastige momenten gehad wel, maar elke extra dag maakt het makkelijker om het niet te doen. Enerzijds omdat ik wat ik heb opgebouwd niet wil vernietigen, anderzijds omdat het nuchter zijn steeds normaler wordt. Ik moet in deze vicieuze cirkel blijven, daar vecht ik voor.

Op de lange termijn wordt het als het goed is gemiddeld makkelijker, maar mijn ervaring is dat die dagen niet precies op volgorde van moeilijk naar makkelijk liggen :-) En bij mezelf weet ik dat ik juist kan verslappen als het 'té' makkelijk lijkt. Vooral in het begin probeer ik me elke dag voor te nemen om in ieder geval dié dag niet te drinken.

Je gaat lekker, ga zo door!

O ja, wat ik nog wilde toevoegen is dat het voor mij goed is om het concept van dagen/etmalen los te laten als het ware. Klinkt misschien vaag, maar door niet telkens een dag af te sluiten en de tijd zijn gang te laten gaan, is er voor mij minder behoefte om savonds de dag met een klapper af te sluiten, wat ik wel altijd deed. 

Helpt me om vooruit te kijken, ipv korte termijn genot op te zoeken.

De tijd zijn gang laten gaan, dat is een goede. Hoe gaat het nu? 

Goed! Geen trek ondanks dat het borreltijd is. Ik houd mezelf wel bezig. 

Als je de tijd zijn gang laat gaan, zoeft die borreltijd ook gewoon voorbij voordat je het weet. Inmiddels is het al weer etenstijd. 

De tijd zijn gang laten gaan....ja, voor mezelf accepteren dat doelen nu eenmaal veel tijd en energie kosten om te verwezenlijken. Als ik het proces op de juiste manier doorloop dan behaal ik mijn doelen vanzelf. Daar ben ik van overtuigd. Proces is leidend, mijn doel bereiken is een gevolg van het juist doorlopen van het proces.

Haasten heeft ook helemaal geen zin. Hebben jullie ook weleens dat je 's ochtends weer eens haast hebt en echt binnen 1 minuut weg moet? Die rits van je jas gaat echt niet sneller dicht als je gehaast bent, de sleutel in het slot steken ook niet. Haast zorgt voor stress en verkramping. Don't need all of that.

Klopt man. Ik probeer de haast uit mijn leven te krijgen. Goede voorbereiding en op tijd zijn, geven mij een totaal ander gevoel.

Ik heb het vandaag moeilijker. Begon vanmorgen al toen ik opstond. Had totaal geen zjn om te werken. 

En vanmiddag kreeg ik op het werk een klusje in mijn mik geschoven voor a.s. donderdag, een klusje waar ik me niet comfortabel bij voel. Meteen maakte mijn hersens de link met drank. Stress, onrust, dus verdoven. 

Oei, wat vervelend zeg. Is er iets wat je kunt doen om deze lastige uren wat draaglijker te maken? Hardlopen, op tijd eten? Uitgebreid koken misschien? Sterkte! En goed dat je hier komt.

Tja die hersenen toch....

Waarnemen en doorgaan. Dit is dus wat er nu nog gebeurt bij moeilijke situaties. Maar daar ga je niet aan toegeven.

Dag gedachte! Kijk daar is weer een nieuwe. Wat ga je eten?