Dit is dus de voorlopige diagnose van de arts "autisme spectrum stoornis" waarvoor ik reeds medicatie krijg. 

Door een reactie in een ander topic, begon ik mij af te vragen of ik ook op de achterbank zit en dingen laat gebeuren of verwachten dat anderen ze voor mij gaan doen. Ik ben er wel vrijwel zeker van dat anderen mij zo zien, een hulpverleenster en mijn broer ook. Maar is dat zo? Ik probeer maar het lukt me inderdaad allemaal niet.

4 uur geleden zei Claudius:

Door een reactie in een ander topic, begon ik mij af te vragen of ik ook op de achterbank zit en dingen laat gebeuren of verwachten dat anderen ze voor mij gaan doen. Ik ben er wel vrijwel zeker van dat anderen mij zo zien, een hulpverleenster en mijn broer ook. Maar is dat zo? Ik probeer maar het lukt me inderdaad allemaal niet.

misschien lukt er straks wel méér, nu je je diagnose weet? Er net als Cleo meer over leert en je je "gebruiksaanwijzing" hopelijk erkent en leert handelen? Voor mij was het de sleutel om mijn zoon
beter te kunnen begeleiden en begrijpen. Er konden heel andere structuren aangewend worden, die
hielpen. Ik had die nooit zelf onrdekt. En autisme is ook een verzamelnaam geworden, geen enkel mens
is er gelijk in, dus ook hier je eigen weg vinden in het bos van hulpverlening. sterkte!

4 uur geleden zei Claudius:

Door een reactie in een ander topic, begon ik mij af te vragen of ik ook op de achterbank zit en dingen laat gebeuren of verwachten dat anderen ze voor mij gaan doen. Ik ben er wel vrijwel zeker van dat anderen mij zo zien, een hulpverleenster en mijn broer ook. Maar is dat zo? Ik probeer maar het lukt me inderdaad allemaal niet.

Misschien kan je dit gevoel uitspreken naar je hulpverleners  toe , en kijken met hun samen hoe je dit evt zal kunnen aanpassen in je gedrag ? 

Ik moet echt zeggen dat sinds jij de opname hebt dat je veel beter zelfreflectie  uitoefend en dat is een begin van verandering. 

Soms kun je niet helemaal dingen  veranderen omdat ze heel hardnekkig zijn , maar is het belangrijk  dat je leert er mee om te gaan zonder dat het invloed heeft op je dagelijks  functioneren. 

Je zit op de goede weg , houd vol ..

@Pinkman Het is maar een voorlopige diagnose, ik weet weinig over dit type. Ik hoop dat verder onderzoek opheldering brengt. 

Op 26-10-2021 om 19:50 zei Claudius:

Dit is dus de voorlopige diagnose van de arts "autisme spectrum stoornis" waarvoor ik reeds medicatie krijg. 

Als je weet wat je hebt kan je passende hulp krijgen. Ik heb veel gewerkt met jongeren met ASS en dat vond ik mijn leukste werk ooit. Succes met jezelf leren kennen, dit is een goede stap 

Juist bij de neuroloog geweest mijn zenuwen in mijn benen zijn aangetast door het drinken.

Dat is vervelend nieuws @Claudius

Volgend weekend is het een verlengd weekend, althans toch in België, ik heb verassend een eerlijk antwoord gekregen op de vraag waarom ik nu geen 3 nachten thuis mag blijven slapen. Het antwoord is dat de kliniek dan minder inkomsten heeft. 

Dus wat doe ik hier, of beter voor wie ben ik hier? 

Lang antwoord: dat lijkt me een grap. De wachtlijsten voor de ggz en verslavingszorg zijn in België net zo lang als in nederland. Die bedden zijn zo gevuld met crisisopnames. 

Kort antwoord en veel belangrijker: je doet het voor jezelf, zodat er minder kans is dat je weer gaat drinken. 

Op 29-10-2021 om 05:32 zei Claudius:

Volgend weekend is het een verlengd weekend, althans toch in België, ik heb verassend een eerlijk antwoord gekregen op de vraag waarom ik nu geen 3 nachten thuis mag blijven slapen. Het antwoord is dat de kliniek dan minder inkomsten heeft. 

Dus wat doe ik hier, of beter voor wie ben ik hier? 

Je bent daar voor jezelf. Je kan het systeem niet veranderen. Het is protocol. Je kan het protocol niet veranderen. Je kan jezelf wel veranderen. Je kan je manier van kijken wel veranderen. Je bent daar voor jezelf. 

Hun antwoord over inkomsten zou ik maar uit je hoofd zetten. Dat is vechten tegen het systeem, tegen het protocol.

Dat win je nooit. Zo is het. dat is OK. Zo werkt het nu eenmaal. 

sterkte, goed bezig @Claudius

Vandaag heb ik weer enorm veel craving. Maar ik ga niet drinken.

Zal vast niet lukken in de kliniek @Claudius   probeer te bedenken waarom je craving  hebt en/ of deze bespeekbaar maken met de zorg daar?

25 minuten geleden zei Lieke7777:

Zal vast niet lukken in de kliniek @Claudius   probeer te bedenken waarom je craving  hebt en/ of deze bespeekbaar maken met de zorg daar?

Ik weet waarom ik de craving heb. In Belgie is 1/11 een vrije dag. Ik ben nu thuis, ik ga dikwijls buiten de kliniek. Iedere dag na 17 uur naar huis en om 20 uur terug. In principe mag ik ook buiten als er geen sessies of andere afspraken zijn. (Arts, psycholoog, kinesist, ...)

Een vrije dag thuis zijn gaat in de toekomst vaker gebeuren. Hoe ga je het aanpakken daar in de toekomst beter mee om te kunnen gaan? Aan het toeval overlaten zou ik je niet willen aanraden, en je leven lang cravings proberen te doorstaan lijkt me ook niks. Misschien is het tijd voor een echt besluit vanuit jezelf?

@BobCravings kunnen toevallig zijn, nu was er voor mij een persoonlijke oorzaak. Heb jij geen craving meer? Ik zou niet weten hoe ze te verhinderen. 

Nee, ik heb geen cravings meer. Ik heb ze sinds ik echt stopte alleen in het begin nog wel even gehad maar dat werd al snel minder en ze waren ook niet zo heel lastig om mee om te gaan. Daarvoor had ik meerdere pogingen gedaan om minder te drinken of een tijd(je) helemaal niet en toen bleef die trek wel steeds terugkomen. Zoals ik het ervaren heb zat het verschil hierin dat ik de laatste - sucesvolle - keer een echt gemeend besluit voor mezelf had genomen, terwijl ik me voor die tijd toch vooral liet leiden door gedachten als "ik probeer het echt", "laat ik nou eens een serieuze poging doen" en "het zou toch heus beter zijn". Kortom, voor die tijd had ik overal deurtjes laten openstaan die me ruim de kans gaven te ontsnappen en in mijn oude gewoonten terug te vallen. Daarom schreef ik je ook "Misschien is het tijd voor een echt besluit vanuit jezelf?"

Het valt me namelijk op dat je drankgedrag vooral beïnvloed wordt door adviezen van begeleiders en door omstandigheden van wel of niet in gecontroleerde behandeling te zitten. Ik zie weinig besluitvaardigheid in je teksten. Zolang dat zo is blijft dat duiveltje in je stiekum wachten tot het weer eens kans ziet. 

Het kan best zijn dat ik ernaast zit, hoor, we zijn immers allemaal verschillend.

Het is zo @Bob dat ik blijkbaar steeds leiding verwacht van andere. 

@knakker @Bob   Oke prima ik heb op dit ogenblik geen alchohol probleem. Maar wat met de onderliggende problemen? Het is een kleine afdeling waar ik nu ben, mensen met allerlei problemen, maar er is een rode draad, een depressie heeft iedereen er. Ook zijn het bijna alle eenzame mensen. Niet drinken is eigenlijk simpel, maar niet denken aan andere problemen is een andere zaak. 

@Claudius het gaat er niet om dat je niet aan je problemen moet denken, het gaat erom dat je ze aan moet pakken. Er mee aan de slag moet, zelf. Niet steeds zielig zitten zijn omdat je problemen hebt, maar gaan werken aan oplossingen.

Je laat je alles constant maar overkomen, als een willoos slachtoffer dat in de hoek zit te wachten op de volgende klap.

Onderliggede problemen kun je beter aanpakken als je niet verdoofd bent door drank of je steeds laat afleiden door gedachten aan drank. Je hebt er hulp bij, gebruik die ook gerust. Met eigen ideeën komen en die met je hulpverleners bespreken is ook heel goed. Natuurlijk mag je over je problemen nadenken, maar vermijd klagerige gedachten en probeer een constructieve insteek te vinden. Werken aan oplossingen, zoals @Quinn ook adviseert. Daar kun je dit forum ook nog bij inzetten.

Mijn slaapprobleem is er nog steeds. Waarschijnlijk heeft ook dit probleem verschillenden oorzaken. Zelf  heb ik gisteren aangedrongen of het niet mogelijk was om bepaalde zaken te versnellen. Een overleg was plots vandaag al mogelijk. Maar het gaat op 19/11 doorgaan , met mijn broer en anderen. 

Een kort gesprek gehad met mijn persoonlijke begeleidster, een einddatum van mijn verblijf in het ziekenhuis is voorlopig nog niet  in het zicht. 

Mijn spierpijnen blijven maar toenemen in  de plaats van te verdwijnen. De kinitherapie helpt tot nu toe niet erg veel.