Ha allemaal. Na een tijdje stilte, ben ik er weer. Ik was een paar weken op vakantie. Drinktechnisch niet goed gegaan. Het was een vreselijke kerst voor ik ging, zoveel geclaim en onrust en stress en oude patronen en ruzies. Was echt helemaal total loss ervan. Doe dan nooit meer zo. Ik voel me verdrietig. Er is maar 1 weg nu: opnieuw beginnen. Dit hier melden is weer een stap.

Goed dat je hier dan weer bent Eef!

Welkom terug. Je bent gemist. Ik las je draadje even terug. Je zag ook erg tegen de kerst op. Ik ben dit jaar gevlucht. Dat was fijn, maar moet maar net kunnen.

Hoe is het met vader en huis? Gewoon opnieuw verdergaan. Fijn dat je terugbent.

Dank lieve mensen. Het forum is mij zeker tot steun. Het is net een spiegel, of een dagboek. Houdt me gemotiveerd en bij de les en door het schrijven krijg ik inzicht. Wat heb ik dat toch nodig.

Als ik terugkijk op de Kerst, denk ik dat het me veel teveel was. Ik ga dan kopje onder, en probeer te overleven. Ondertussen beschadig ik eigenlijk mezelf, ik voel dat ik roofbouw pleeg om mezelf en ben totaal leeg na afloop. Niet okay.

Mijn vader is nog steeds opgenomen, maar helemaal medicijn-vrij. Voor het eerst sinds tientallen jaren helemaal clean. Het viel mee. Maar nu begint het: de echte problemen aanpakken. Hij gaat in therapie, dus dat is positief.

Fijn hier weer te zijn.

Ha Eef! Goed dat je weer bent teruggekomen!

Bril recht, gordels strak, spiegeltje scherpstellen en gaan.

Succes!

Ja, MG, ik heb ook die rust nodig. Na een dag/avond vrienden en gezelligheid, wil ik weer alleen zijn. Eigenlijk heb ik veel alleen-zijn nodig, en doe dat ook. Als ik een uitnodiging krijg voor een 'gezellig feest van een weekend, met z'n allen in een huisje', sla ik dat bijna altijd af. Too much.

Er zijn gelegenheden waarin ik me zo prettig voel met anderen, dat het anders is. Een paar vrienden daar voel ik me heel ontspannen bij. Geen oppervlakkige uitwisseling, maar echt contact. Mag ook gaan over minder prettige dingen, het mag ook stilvallen. Met die mensen kan ik prima een weekend doorbrengen (ga dat ook doen deze zomer, zeilen met z'n 15en). Maar een avond met praten-praten-praten, uitwisselen van informatie, vaak ook veel geoordeel over van alles en nog wat,  dan loop ik leeg. In de kern voel ik me niet veilig in zo'n setting. Niet veilig om mezelf te laten zien. Dat zit in mij, dat realiseer ik me.

Hé, je bent er weer! Les geleerd, opkrabbelen en weer verder gaan. Niet vanaf nul, dan zou je de les die je hebt geleerd aan de kant schuiven. En van leren word je juist steeds beter in wat je doet. Succes Eef.

Nou jongens, het zelfonderzoek is weer in volle gang. Mijn uitglijder zat 'm weer in het bekende verhaal. Me gespannen voelen, me overspoeld voelen, me onveilig voelen. Soms voelt het alsof ik in een harde wereld leef vol ongevoelige en luidruchtige mensen, die over alles een oordeel hebben. Een wereld met een hoog tempo, een ratrace. Ik verlang dan zo naar stilte en alleen zijn, naar rust, naar de natuur. Als ik dit niet meer trek, grijp ik naar de drank. Dat ontspant namelijk. Nu weer op het rechte en droge pad, gelukkig.

Het geeft me echt te denken. Over mijn leven, mijn levensstijl, ritme. Het is goed dat ik ga verhuizen (naar de natuur). Bedacht me ook dat ik het contact met mijn vrienden bij wie ik me prettig voel, wil aanhalen. Voor ik het weet heb ik die weer maanden niet gezien. Activiteiten doen waar ik van opbloei, ipv activiteiten die me energie kosten.

lieve Eef,

dit zelfonderzoek laat ook zien

dat je dus nog steeds hetzelfde doet bij dezelfde symptomen

het wordt dus idd tijd dat je de natuur op zoekt, de juiste mensen

en leuke dingen doet. Wat houdt je tegen? Ook nu al?
Pak de fiets, net vóór je het niet meer trekt en dan wat wandelen onderweg.

Ook waar je nu woont kun je je levensstijl alvast aanpakken meis.

Drank brengt je er verder vandaan juist, maar dat weet je zelf ook al, toch?

Ohw jongens, ik voel me zo belabberd. Droog, dat wel. Ik voel me somber, en overbelast. Het klinkt klagerig, en dat is niet mijn bedoeling. Meer even hart luchten.

Hallo Eef. Overbelast van je werk, of (ook) van andere dingen?

Lucht maar Eef. Goed dat je droog bent gebleven. Wat Bob zegt, weet je waar het aan ligt? Vader, huis ?

Waar kun je nou beter je hart luchten dan hier? Je weet wel, zo'n plek waar mensen een eerste reactie op tegenslag gemeen hebben enzo. Droog gebleven, goed gedaan!

Ha Eef! Waaruit bestaat de belasting?

(De belasting? Ik bedoel: de last)

Kom maar lekker klagen!

Tja. Ik werk veel, run een eigen onderneming met pittig werk dat veel van me vraagt. Maar ik krijg er ook veel voor elkaar, het leidt tot mooie resultaten. Reis door het hele land. Ik merk dat ik het zwaarder vind worden, qua belasting. Vind het reizen zwaar en merk dat mijn geduld naar 'lastige klanten' afneemt. Ik werk al meer dan 20 jaar minstens 5 dagen per week en merk dat het vaatje leeg begint te raken. Dat maakt me verdrietig.

Verder doe ik thuis alles. Dat is een groot conflict tussen mij en mijn partner. Hij is een eigen onderneming aan het opzetten, al 2,5 jaar, wat nog geen winst oplevert. Hij werkt daarnaast 1 dag per week betaald. Zijn idee is dat zijn onderneming winstgevend gaat worden. Maar ik verdien dus ons inkomen. We hebben geen gezamenlijke financien maar ik betaal meer aan de vaste lasten dan hij. Dat is eigenlijk tegen mijn zin, ik vind dat hij ook een substantieel deel van het inkomen moet inbrengen. Gesprekken hierover zijn lastig, hij ervaart dan dat ik hem niet steun in zijn missie.

Verder ligt alles qua huishouden, verhuizen, ouders, vrienden, administratie, vakanties bij mij. Vriend komt alleen in actie als ik aan de bel trek, en dan eenmalig. Veel geprobeerd: het zelf niet meer doen, gesprekken, taakverdeling. Toch lukt het niet echt om het beter te verdelen. Het blijven een soort van instrumentele oplossingen die niet echt beklijven. Hij vindt dat ik maar moet zeggen wat er moet gebeuren maar dat voelt als een moederrol en daar krijg ik echt de kriebels van. Al met al voel ik me leeg, moe, alleen in m'n struggle, en ben bang om te vallen waardoor de inkomsten wegvallen.

Ik overweeg een coach te zoeken die me kan helpen (tips hierin welkom! hoe kan ik een goed iemand vinden?). Verder gaan we samen een partner-weekend doen, waar je leert naar elkaar te luisteren en weer echt in contact te komen. Ik hoop dat dat ons weer meer in contact brengt hierover.

Oei, een onevenredige inbreng... Een pittig debacel.

Veel sterkte gewenst Eef!

Ai, als je het opschrijft val ik bijna met je mee. Bah. Ik herken ook veel eerlijk gezegd. Ben er voor mezelf nog niet uit hoeveel er echt op mijn schouders ligt als ik er zelf niets meer bij leg....

Poeh, moeilijk Eef!

Ik moet aan de judge-your-neighbour-worksheets van Byron Katie denken. Daarmee stel je scherp wat nou precies het aandeel van de ander is in jouw zorgen/problemen/ongeluk.

In hoeverre kun je je eigen plan trekken waardoor je minder afhankelijk wordt van de houding van je partner? In die hoek zijn ook coaches te vinden.

Goed dat jullie dat weekend gaan doen! Dat is in elk geval positief en welwillend. 

Veel sterkte in elk geval!

Ha Basta, ga ik naar kijken, naar die worksheets. Thnx! X

Zit weer in een goeie flow. Er is zowaar verbetering merkbaar, vriend neemt meer verantwoordelijkheid op zich na goeie gesprekken. Ondanks dat ie een chaoot is, is ie wel heel erg lief    Verder probeer ik te luisteren naar m'n lichaam en rust te nemen. Ik probeer ook tussen m'n oren iets te doen aan dat arbeidsethos.

Dit weekend zelfs helemaal niet gewerkt! Alleen maar leuke dingen gedaan. Wandelen, film, slapen, naar een parenclub ( ), lummelen, lekker koken.

Zo'n opluchting. Ik nam gisteren de eerste niet. Het kostte me moeite. Stress, gedoe, donderdag voor familiegesprek naar kliniek pa. Brrr, eng, angst. En nu heel blij dat ik het bij thee heb gehouden.

Fijn hè? Even flink je hakken in het zand zetten, het hele pleidooi negeren ("Neem er nou maar eentje, het is zo'n moeilijke tijd...") En de opbrengst is onbetaalbare tevredenheid.

Eef, veel sterkte met die moeilijke situatie(s)!!

Super knap Eefje!

En nu de gevoelens die je bij deze keuze heb goed onthouden ^^

En ook die van wanneer je iets anders zou hebben gekozen, je gaat je alleen maar beter voelen ^^

Hey Vasja, dank! Je zegt 'je gaat je alleen maar beter voelen', dat is lichamelijk zeker waar! En wat is dat fijn zeg. Alleen na verloop van tijd ga ik me tussen m'n oren juist niet beter voelen, want dan komt het duiveltje weer. ,,Het gaat nu al zo'n tijd goed, nu kun je er best 1 nemen, of 2, net zoals normale mensen dat doen...'' En dan gaat het weer mis. Ik moet scherp en alert blijven, als het langer goed gaat, omdat ik dan juist in de moeilijke periode kom waarbij ik denk dat ik van m'n verslavingsprobleem af ben. Geloof dat Els Noorlander daar ook iets over zegt in haar filmpje, dat je hersenen heeeeel snel weer in de oude stand schieten zelfs als je maanden niet hebt gedronken.

Heel goed dat je dit van jezelf weet ^^ laat je niet in de maling nemen ^^