Goed bezig Lika

8 weken en 6 dagen! Gefeliciteerd

Waauw!

He gaat het met jou Lika? Nog steeds goed?

Evan van me af schrijven. Zit al een paar dagen totaal niet goed in mijn vel. Voelt alsof ik elk moment in huilen uit kan barsten en ik wil het liefst in bed blijven liggen dat voelt ook niet goed, maar als ik wel dingen doe is het ook niet goed. AAARGGGGHHHHH,

Wil nu dat poppetje uit die strips zijn dat uit zichzelf weg kan hollen.

Misschien is het de tijd van de maand. Misschien is het de burn-out. Misschien is het het thuis zitten. Misschien is het het feit dat mijn intake is afgerond, maar dat het traject nog niet is ingepland. Dat het te lang duurt. Misschien is het dat ik getipt ben voor werk dat ik graag zou doen, terwijl ik weet dat ik nu er nog niet klaar voor ben....? Waarschijnlijk alles bij elkaar. Voel me ellendig. Wil huilen en dat lukt niet.

Gisteravond zin om wijn te drinken. Maar ik doe het niet, morgen 10 weken. Ik ben daar gek. Maar even uit dit gevoel. Weg van mezelf.

Alles lijkt dan ook mis te gaan. Kras over mijn nieuwe laarzen, pak melk kapot in tas met allerlei boodschappen, bijna vallen met de fiets. Alles of niets. Of het gaat. Of het gaat niet. Er zit weinig tussen in. Nu gaat het niet.

Werken aan het tussenin gebied denk ik. En verduren, verdragen.

Gisteravond zin om wijn te drinken. Maar ik doe het niet, morgen 10 weken. Ik ben daar gek. Maar even uit dit gevoel. Weg van mezelf.

 

die tien weken zou inderdaad zonde zijn, maar dat is nog peanuts vergeleken bij de jaren die nog voor je liggen.

in diezelfde jaren vóór je ligt ook een zee aan tijd om aan het 'tussenin gebied' te werken..

en realiseer je dat wat je nu ziet als 'werken aan' in veel gevallen ook bijna vanzelf gaat. nu lijkt alles tegen te zitten,

maar zulke periodes hebben we allemaal wel eens. er zijn of komen ook dagen, weken, misschien zelfs maanden, dat je niet

hoeft stil te staan bij elke handeling die je doet. 

's nachts zijn alle katjes grauw. één sprankje zonlicht geeft al weer een totaal andere kijk.

verduren, verdragen... alles geht vorbei. :sun:

Dank je Kohtje.

Oh Lika wat vervelend! Je bent zo goed bezig, hou je daar aan vast. Deze ellendige dag gaat ook weer voorbij en dan ben je weer enorm trots op jezelf dat je het doorstaan hebt! Van al die wijn die je nu in die 10 weken niet drinkt kan je straks nog een paar mooie laarzen kopen!
Kom op, je hebt alle reden om trots op jezelf te zijn, laat dat niet verpesten door deze ene rotdag!!
Dikke knuffel!

Dikke knuf voor jou !!  

Het is ook een beetje de tijd van het jaar.. we zijn toe aan het voorjaar. De lange donkere dagen beginnen te lengen en ons lijf (en geest..) verlangt naar licht. Het gaat over, maar het blijft lastig. Goed van je dat je niet toegeeft aan die ene oprisping. Je schiet er niks mee op, maar dat weet je zelf het beste.

Kies voor een "onschuldiger" quilty pleasure. Verwen jezelf maar een beetje.

Soms zit het allemaal tegen, maar de dagen worden weer langer en ook voor jou zal de zon weer schijnen

Tien weken!!

Lika, ben je ook iets leuks/fijns/spannends/lekkers gaan doen, zoals hardlopen met een vriendin (op praattempo), yoga, bioscoopabonnement, meditatiecursus, kooktraining, zangles, hondenuitlaatservice, tapdansles, pilates.... kortom, iets helemaal voor jezelfs, waar je zin in hbet?

Of is die zin nog even ver te zoeken?

Burn-out zit tegen wat betreft de zin. Wel veel nieuwe kleren. Had bijna niets meer. Dat Is fijn. Zin moef ik nog uit mijn tenen trekken.

Knap dat je zo vroeg gaat zwemmen Lika!!

Misschien moest je jezelf erheen slepen, maar je doet het toch maar mooi wel!  

Naar zwembad geweest. Goed om hier op te schrijven dat dat gewoon goed doet. Ik kom in een soort meditatieve toestand en na half uurtje 'mediteren' kwam er zowaar nog wat tempo ( heel beperkt, maar het is een start) in. Turks stoombad geweest en lekkere cappuccino gedronken. Toch blijf ik me opgejaagd en lusteloos voelen. Ik wil hier niet alleen thuis zitten,maar moet niet denken aan mensen om me heen. Nou ja. Zorgen dat ik zo vaak mogelijk blijf zwemmen,

Traject start 13 feb. met 3 dagdelen. Gisteren mensen van mijn werk gesproken. Het is me wel duidelijk dat de boel daar slecht georganiseerd was en dat er heel veel op mijn schouders is geplaatst. Maar dat heb ik ze laten doen. Die organisatie zal niet veel beter worden. Ik wel.

Crodino gevonden. Vond ik af en toe lekker toen ik zwanger was en ik vind het er zo mooi uitzien. Luxe.

Goed van je dat je bent wezen zwemmen ook al moet alles vanuit je tenen komen.

Ik ken het gevoel "echt nergens zin aan en alles kost teveel moeite..." zels aan niets doen heb je geen zin

Zelf ben ik geattendeerd op vitamine D en ik heb het gevoel dat het wel iets helpt maar eigenlijk zijn we gewoon toe aan de lente toch

Crodino is ook mijn drankje geworden om mezelf eens te verwennen ipv alcohol. Ik zie het dan ook als een traktatie.

Het is best prijzig en mijn portemonnee is niet zo dik maar ach, daarvoor ging alles aan alcohol op dus  mag mezelf best een beetje verwennen.

Het is voor mij een goed alternatief en leuk dat jij ook crodino hebt ontdekt en het ziet er nog chic uit ook

Ik hoop dat je deze dag goed door komt en je snel weer wat beter gaat voelen.

Sterkte Lika!

10 weken Lika! Zet 'm op!

Je gaat heel goed. En blijven zwemmen, letterlijk en figuurlijk!

Need I say More?

"Voelt alsof ik elk moment in huilen uit kan barsten en ik wil het liefst in bed blijven liggen dat voelt ook niet goed, maar als ik wel dingen doe is het ook niet goed. AAARGGGGHHHHH,"

Zo herkenbaar, zo vervelend!!!!!!!!

En dan Kohtje: "verduren, verdragen... alles geht vorbei."  

Zo waar, maar zo vaak voelt het alsof HET (wat "het" ook is) NOOIT voorbij gaat.

Ook zo herkenbaar en opnieuw zo vervelend/akelig.

En toch: ruim 10 weken.           

........... maar zo vaak voelt het alsof HET (wat "het" ook is) NOOIT voorbij gaat.

jannigje, ik wil dit gevoel, en ik ken het, niet bagatelliseren, het voelt inderdaad of het nooit voorbij gaat, en het is verschrikkelijk....

maar tóch.. en je wéét het... ook dit gevoel gaat voorbij 

en toch ruim 10 weken.. zie je, die zijn óók voorbij.

Klopt Kohtje, mijn verstand en gevoel zijn het vaak oneens.

Mijn verstand weet inderdaad dat alles weer voorbij gaat.

Maar als ik heel diep ben weggezakt, kan mijn verstand zich bijna niet meer hoorbaar maken.

Dat is het soms.ja. Je verstand kan zich bijna niet hoorbaar maken, nu eerst 'Vrij' uitlezen. Ik miet niet alles geloven wat ik denk.

Denk ook na over introductieworkshop van the Work van Byron Katie. En traject dat ik in ga, moet ook geen stapeling worden. Wel een soort logische doorgaande lijn hoop ik.

Is die er dan, Lika? Die introductieworkshop? Ik heb zoveel aan haar gehad. (Gewoon you tube-filmpjes)

Ik kwam uit op www.living-heart.nl

Er zijn overigens meer trainers gecertificeerd zag ik. Ik ga ook eens op you tube kijken, want ik begrijp er nog niet heel veel van. Wat ik las leek me waardevol. Ik ga me er verder in verdiepen en goed te weten dat jij er veel aan hebt gehad Basta. Kun je iets zeggen over wat met name dan ( in de manier van werken) zonder dat je veel over jezelf kwijt hoeft hoor.....

Serieus, na Byron Katie was ik nooit meer dezelfde.

Haar boeken hebben mijn kijk op 'samen' - 'leven' veranderd.