Hallo Anette, 

Ik vind dat je al goed bezig bent, het eerste glaasje laten staan is gigantisch moeilijk, maar het is je toch al gelukt en je mag best trots op jezelf zijn, zeker omdat je al zoveel ellende meegemaakt hebt, want dan is het juist de kunst om niets te nemen en dat is een pluim waard.

Groetjes,

Casper

Hey girl, heb geen emoticons, anders kreeg je een mooie roos van me.

Sterkte!

Liefs, Phaedra

Hoe gaat t Anette

Goedemorgen,

Gisteren een maand alcoholvrij.

Ik weet dat t best een prestatie is maar toch voelt t niet zo.

T is zo niet mijn week deze week .....

Ik schrijf t allemaal niet op, t lijkt wel of ik hier alleen maar aan t klagen en zeuren ben.

Ik weet t ff niet zo goed meer, sorry.

Hoop er snel weer wat positiever in te steken.

Je mag best klagen hoor...tenslotte maak je nuchter ook veel mer mee

Kop op hè

Je mag best klagen hoor...tenslotte maak je nuchter ook veel mer mee

Kop op hè

En 2 keer klagen mag ook

Anette, mopper gerust een eind weg!

Je bent gestopt en wil nu beloning, denk ik. Ik wou dat in die periode óók.

Toen ik es hartgrondig klaagde dat ik nergens blij van werd vroeg een vriendin of ik dj Tiësto in de achtertuin had verwacht met een concert omdat ik zo goed bezig was. 

Soms is niks leuk. Niks lukt. Geen leuke plannen in het vooruitzicht. Dat is niet erg. Er is geen reden of fout aan te wijzen. Het is. Punt. Je hoeft niets te doen om je lekkerder te voelen. Ook zónder onze inmenging gaan dingen vanzelf vaak weer lekkerder.

Succes en hou vol!

.

Gaat ie?

Mijn vader is geweest. Ik had zon inimini flesje wijn gekocht voor hem. Bewust zo klein om zelf niet in de verleiding gebracht te worden. Hij heeft er een glas van gehad en er bleef nog wat over.

Poe de 1e x dat ik wijn in huis had en een open flesje.

Weet niet wat me overkwam. Kon alleen maar naar dat flesje op het aanrecht kijken, er zat geeneens een glas meer in.

Ach een beetje moet kunnen

Zon kleine hoeveelheid kan toch geen kwaad

Anderen gaan hier ook de fout in

In een vlaag van kracht heb ik t flesje leeggegooid in de spoelbak.

Maar in plaats van trots voel ik me zo verdrietig en ben ik in staat een fles 43 te kopen voor t weekend.

Waarom voelt t zo en weegt alles wat er al is nu nog zwaarder?

Wat gebeurt me........

wat zou een goed antwoord kunnen zijn

op die waarom vraag Annette?
En is het belangrijk, dat antwoord?

Wat je gebeurt is waarschijnlijk dat je in de

verleiding bent gebracht door juist dat beetje.

Het flesje was open en de trek begon.

Je hebt het weerstaan. Klaar.

Weer een ervaring, een stap.

Waarom dingen gebeuren is ben ik bang

een neverending issue.

Vaak vallen de kwartjes lamg na de gebeurtenis.

En dan zijn er intussen al weer nieuwe vragen ook,

en gebeurtenissen. En handelingen. bEn gevoelens. :rose:

Herkenning...

Twee verschillende andwoorden van MG en LJ

Allebei waar.

It doesn't matter...

Je hebt het weerstaan, doorstaan, gehandeld.

Verandering van wat eens was.

Doet pijn.

Take care!

Anette...je hebt niet gekregen waar je denktank(hoofd) om vroeg.

Nu wil het een compensatie van een gemiste kans

Mooie is, jou wilskracht is zo sterk dat je fles het weggekieperd.

en je hoofd laat je ff rottig voelen

Gaat over...goed bezig jij..dikke pluim

Kijk es Anette hoeveel mensen met je meedenken. Hartverwarmend. Daar kan toch geen concert in je achtertuin tegenop? Heel stoer om de wijn weg te spoelen. Je hebt een punt gemaakt naar jezelf. Veel sterkte de rest van het weekend.

hoe gaat t nu Annette?

Ja dat is ook zo monster, je hebt ook gelijk.

Ik weet niet zo goed wat er met me aan de hand is.

Alle werkelijkheden komen zo hard binnen, voel me lamgeslagen.

Probeer de boel hier zo goed als t gaat op de rit te houden voor de kids . Beetje koken en proberen de rommel op te ruimen. het gemis komt zo binnen. Dacht dat t langzaam aan minder zou worden, het lijkt alleen maar erger te wirden. Misschien komt t omdat ik geen verdovingsmiddel meer heb aan drank.

Ik kan gewoon niet goed met de leegte en het gemis omgaan......

Lees jullie steunende woorden wel en ik voel me er ook wel door gesteund, ook al kan ik t niet goed uiten

Anette, TROTS op jou! 

Schrijf maar lekker van je af. Bel iemand, schrijf iemand, déél je sores. Als je in je eentje gaat tobben, kruip je in een slachtofferrol vóórdat je het door hebt. Mopper hier, lees jezelf en loop bij je toetsenbord vandaan. En bedenk af en toe dat iedere dag clean er wéér eentje is: een geslaagde dag. Geen schuldgevoel en blij met jezelf. Geen tjakka, gewoon helemaal eerlijk Anette69. (heb je enig idee hoeveel meelezers jouw lot en jouw moeite herkennen en dat jij dus mensen steunt met jouw verhaal? En dat eerlijkheid mensen raakt, niet je stoer-zijn?)

Anette,

Je hebt het prima gedaan, het is je gelukt om het niet op te drinken. Je verdient echt een dikke pluim.

Groetjes,

Casper

Goeiemorgen Anette,

Wat Monster schrijft, steun en herkenning geef je aan anderen, doordat je je verhaal eerlijk en open durft te doen en je kwetsbaarheid toont.

Dat gemis, dat andere gemis, ook dat gaat over. Het lijkt alleen erger te worden omdat je het niet verdooft, maar dat is niet zo. Je bent het nu aan het doorvoelen. En alleen door er doorhéén te gaan, de pijn en leegte te ervaren tot op het bot, zal het daarna gaan slijten, echt uitdoven. Als je het zou verdoven met middelen, zou het blijven sudderen, van binnen, alleen om na maanden of jaren weer aangewakkerd te worden door een gebeurtenis.

Het doorvoelen kan vreselijk zijn, als afkicken van een middel, vergelijk het met cold turkey. Maar dan krijg je er ook echt wat voor terug. Je bent aan het bouwen aan je eigenwaarde, aan zelfliefde. En dat is een bron van liefde die nooit uitgeput zal raken, een vuur dat nooit zal doven. En wat je zal beschermen, later, wanneer je het nodig hebt.

Sterkte Anette, en ja, je bent ongelofelijk goed bezig.

Wat een mooie woirden om mee wakker te worden Yoga, dank je wel

mooi Yo

en zo waar Anette

Krijg net appje , ex man heeft flesje ghb gevonden op de kamer van 15 jarige puberzoon.

Weg Moederdag gevoel

Back to reality......

Dag 35

5 weken

Een mooi begin van de dag, ontbijt op bed, een momentje van mij en mijn kids.

Deze momentjes zijn er niet zo veel, vooral niet van de oudste. We hebben veel zorgen om jem.

Het telefoontje over de ghb past in t beeld: alcohol,wiet en wat niet meer.

Een mannetje met een hoop onrust in zijn hoofd die hij op een verkeerde manier probeert de baas te worden.

En zijn verslavings gevoelige genen zullen t er waarschijnlijk niet makkelijker op maken.

Voel me soms zo machteloos en ondanks dat we maximale hulp hebben ingeschakeld zie ik m wegglijden.

Zich niet realiserend wat hij kapot maakt voor zichzelf.

Nog maar 15 jaar ....

Anette...jou deskundigheid,jou ervaring

soms helpt het jezelf heel kwetsbaar en klein op te stellen zodat een ander je beter begrijpt.