Hoi allemaal, 

Sinds meerdere jaren worstel ik ook met verslaving. Kwam op dit forum uit ,heb veel gelezen van jullie en wilde me ook voorstellen, wellicht om iets voor elkaar te kunnen betekenen.

Veel herkenning in de verhalen  met namen het ' je mag weer,want je hebt laten zien dat je het langere tijd zonder kunt'.

Eind 2021 mijn probleem verteld aan de huisarts, 7 weken ambulante hulpverlening gekregen, voldoende handvatten etcetera meegekregen  em toch na 3 maanden de fout in gegaan. Vervolgens herhaaldelijke halfslachtige stoppogingen gedaan, meetings bezocht maar die brachten me niet wat ik zocht(ik zag erg op tegen het moeten doen van de 12 stappen).

Ik heb het hier eerder gelezen, en ook bij mij is het geval: lang geleden gestopt met roken en daar heb ik ook geen enkele behoefte meer aan.  Ook nooit de behoefte gehad om een 'sociale roker'  te worden, hetgeen ik van drinken naar alle eerlijkheid (nog) niet kan zeggen. 

Welkom 28days. Een doorzetter ben je wel (blijven proberen er vanaf te komen) en tegelijk niet (want steeds toch weer gebruiken). Dat was bij mij ook zo, net als bij veel anderen hier. Herkenbaar dus. Maar gek eigenlijk, nietwaar? 

Ken je de lezing van Els Noorlander over verslaving? Je kunt hem op youtube vinden. Die is heel verhelderend. Wel even voor gaan zitten, want hij duurt een klein uur als ik me goed herinner.

33 minuten geloof ik, maar 2 x kijken is best aan te raden.

waarom noem je je 28 days als je je niet in de AA kunt vinden, vroeg ik me af.
Het is de titel van een erg goede film, die juist over de AA gaat.
En buiten dat, welkom hier, voor mij bleek dit de plek die de knop naar stoppen om hield.

Het was dat of Leaving Las Vegas

Oeh, Leaving Las Vegas, dat vond ik destijds wel een aangrijpende film. Een man die ondanks een oplaaiende liefde toch stug vasthield aan zijn voornemen zich dood te drinken. Schitteren vond ik dat. Het is mede dat soort duistere romantiek die mij jarenlang in de armen van Oom Bier dreef.

Welkom hier trouwens 28. Dat de AA je niet aanstaat begrijp ik wel. Ik vond destijds bijna alle vormen van therapie en professionele hulp dom gelul. En misschien nog steeds wel. Toch heb ik er wel degelijk veel aan gehad. Niet zozeer door de inhoudelijke lessen, maar veel meer door simpelweg intensief bezig te zijn met mijn verslaving. ‘Het werkt als je eraan werkt’ is één van de clichés die hier nog wel eens wordt geroepen en daar ben ik het mee eens. Dus ik hoop dat ook jij ergens een vorm kunt vinden die je aanstaat en die effectief voor je is.

Welkom 28! Het kan een proces van jaren zijn is ook mijn ervaring. Pffff…..Na het zoeken (en krijgen) van hulp is bij mij de knop omgegaan. Wat niet wil zeggen dat ik er weinig mee bezig ben. Wat dat betreft heeft Oskar gelijk: het werkt als je eraan werkt.

Succes! Veel delen hier helpt ook