In mijn AA groep werd door een lid benoemd dat hij tijdens een opname heeft geleerd dat er een verschil bestaat

tussen alcoholisten en probleemdrinkers. Even kort door de bocht: eens een alcoholist altijd een alcoholist. 

En de andere kant, los de problemen op en er is geen probleem meer met alcohol.

Uiteraard waren de meningen verdeeld...hoe zien jullie dat? 

Ik kan me wel zo in een probleemdrinker herkennen,

zelfs als er nieuwe problemen zich aandienen, ik heb blijkbaar andere manieren gevonden om daarmee om te gaan, want drank is al jaren niet meer in beeld.

En ik kan me indenken dat anderen juist alcoholist zijn nodig hebben om er van af te blijven>
Maakt eigenlijk weinig uit he, we zijn allemaal anders en anders is ook goed.

Het lijkt me deels een definitiekwestie. Ik ben daarom op zoek gegaan en vond bij Jellinek wel een nuttige aanzet: 
https://www.jellinek.nl/vraag-antwoord/wanneer-is-iemand-een-probleemdrinker-of-een-alcoholist/

Wanneer is iemand een probleemdrinker of een alcoholist?

Een probleemdrinker is iemand die langere tijd veel drinkt en hierdoor problemen heeft gekregen. Dat kunnen problemen zijn op gebied van gezondheid, werk of relationele problemen. 10% van de Nederlandse bevolking tussen 16 en 69 jaar is probleemdrinker. Dit zijn 1,1 miljoen mensen.

Een alcoholist is iemand die sterk verlangt naar alcohol, wel wil maar niet kan minderen en blijft gebruiken ondanks de schade die het gebruik oplevert. 0,7% van de bevolking tussen 18 en 64 jaar is alcoholist. Dit zijn 82.400 mensen.

Volgens deze definitie ben je geen alcoholist meer als je gestopt bent met drinken. Maar laten we daar niet over kibbelen. De visie die in die AA groep werd verwoord lijkt aan te geven dat er mensen zijn die altijd terug zullen vallen zodra ze weer alcohol gaan gebruiken, en anderen waarbij dat niet zo is. Ik vind dat wel een interessante gedachte en ben ook wel benieuwd naar wat anderen in dit forum daarvan vinden.

Voor mezelf en in veel verhalen van anderen heb ik gemerkt dat er vaak sprake is van progressie. Vanaf mijn studententijd dronk ik welliswaar bovengemiddeld veel alcohol maar problematisch werd het pas later, en wel in toenemende mate. Dat lees je ook bij de verhalen van veel andere mensen hier. Ik heb er iets meer dan een jaar geleden een halt aan weten te roepen door helemaal te stoppen met drinken, en voorlopig ga ik niet proberen of het weer met mate zou kunnen. 

Nog even doorbladerend trof ik eveneens op de site van Jellinek nog deze tekst aan, die ook goed aansluit op de kwestie die hier is aangesneden.

In veel gevallen betekent weer gaan drinken dat je opnieuw het gevecht met alcohol moet aangaan. Dat je er weer de hele dag mee bezig bent. Je kunt zich afvragen of dat wel de moeite waard is.

Bron: https://www.jellinek.nl/vraag-antwoord/wanneer-heb-ik-mijn-afhankelijkheid-overwonnen/

Bedankt Bob en LJ. 

Het gaat mij ook niet om de woorden...het is inderdaad de gedachtengang die erachter zit. En of er 'verschil' is en wat dat dan betekent in de praktijk. 

En ik vraag me niet af of dat wel de moeite waard is...daar heb ik inmiddels het antwoord wel op 

Op 24 oktober 2017 om 14:31 zei Bob:

Nog even doorbladerend trof ik eveneens op de site van Jellinek nog deze tekst aan, die ook goed aansluit op de kwestie die hier is aangesneden.

In veel gevallen betekent weer gaan drinken dat je opnieuw het gevecht met alcohol moet aangaan. Dat je er weer de hele dag mee bezig bent. Je kunt zich afvragen of dat wel de moeite waard is.

Bron: https://www.jellinek.nl/vraag-antwoord/wanneer-heb-ik-mijn-afhankelijkheid-overwonnen/

Heel herkenbaar, en nee dat is de moeite zeker niet waard. 

Evenals de eerder genoemd progressie. Dat herken ik ook bij mij zelf. En dat wil ik beiden niet. Ik verlies er zo enorm veel mee. Dag vijf opnieuw maar wel met meer inzichten, meer kracht, en gedragsverandering op dat punt.

en dat ik bij de categorie " alcoholist" hoor dat weet ik nu echt . Minderen kan ik totaal niet en ik bleef toch telkens gebruiken ondanks de schade die ik nu maar al te goed ken. Maar dan nu graag een " alcoholist in herstel" zoals vaak gezegd wordt in o.a. Aa groepen. Dat wil ik zijn... In herstel.... Daar ga ik voor.

dank voor de verhelderende teksten.

Ik heb altijd een sterk vermoeden dat mensen die worstelen met dergelijke vraagstukken nog niet volledig hebben geaccepteerd dat ze de alcohol voor altijd moeten opgeven. Het komt op mij over alsof deze mensen de alcohol (jammer genoeg) nog steeds hoog op een podium plaatsen, in plaats van minachtend erop neer te kijken.

Ik zou zo graag zien dat mensen eerder de knop doorhakken. Eerder stoppen, eerder rust hebben en eerder oprecht kunnen genieten van hun leven. Stop met twijfelen. Stop met alcohol. Het is waarschijnlijk één van de beste beslissingen die je in je leven gaat nemen.

Eén vd beste beslissingen: absoluut, staat in de top 3 van beste beslissingen. 

Je moet er wel aan toe zijn die knoop door te hakken! Ik ben er inmiddels aan toe, maar dat heeft wel even geduurd. 

Citaat

 

Klopt Pelle, heeft bij mij ook jaren geduurd. 

Ik heb de knoop doorgehakt

Da's geen discussie (meer) voor mij.

Wat ik me dan wel afvraag is waarom 'minachtend erop neerkijkend?'

Ja minachtend hoeft niet. Dat is een beetje de euforie van de ex drinker, dat je jezelf sterker voelt dan de rest van de wereld omdat je gestopt bent. Terwijl je in werkelijkheid slechts niet langer een dweiltje bent.

Minachting tov alcohol hoeft niet, je kan het houden bij nee bedankt. 

En toch merk ik dat dat er in sluipt, dat onbegrip voor altijd maar veel drinken op feestjes bijvoorbeeld. Minachting is misschien een te groot woord.

Als vriend wordt uitgenodigd voor een feestje op zaterdagavond, weet ik al dat ik er niks meer aan heb de rest van het weekend. Hij moet daar dan slapen, want anders kan er niet gedronken worden. Als ik dan vraag waarom dat dan moet, hoor ik dat het anders niet echt gezellig is.

Ik ben blij dat ik aan die idioterie niet meer hoef mee te doen. Ik vind mezelf vooral veel wijzer, volwassener en verstandiger op die momenten en gniffel een keertje boosaardig wanneer er sprake is van een kater. Dat is dan weer niét heel volwassen

"Minachting" is inderdaad een ongelukkig woordkeuze van mijn zijde. Aangepast!  Daarentegen is het ook een héél klein beetje de schuld van de boeken en het woordgebruik van Allen Carr  Ik heb zijn boeken voor zowel het stoppen met roken als de alcohol gebruikt. 

je hebt ook zoiets als een alcoholprobleem...bv dat je na een aantal glazen de controle verliest ( euforie) maar niet perse dagelijks of zelfs wekelijks hoeft te drinken